#พี่หลามคนจริง EP.35 มนุษย์แฟน (4) จบตอน

“เราก็ยังโกรธอยู่ปะ” เขาเลิกคิ้วแล้วเริ่มทวงคำพูดพอเห็นว่าฉันดื้อ ส่วนฉันก็เม้มปากทันที “ขัดใจเราเดี๋ยวก็เจอหรอก”

“... ขี้โกงอ่ะ” ฉันบ่นอุบอิบแล้วทำหน้ามุ่ย

“บ่นไร มานี่” เขาพูดแล้วกวักมือเรียกพอเห็นว่าอีกตั้งสิบห้านาทีกว่าจะเริ่มคลาสเพราะฉลามขับรถเร็วเลยมาถึงก่อนเวลาเข้า ฉันก็เลยมองซ้ายมองขวา ถึงมันจะเช้าแต่ก็ยังพอมีคนอยู่นะ เขาจะทำอะไรอ่ะ “มาให้เราหอมก่อนไปหน่อย”

อะ... อะไรนะ

“ไม่เอา” ฉันส่ายหน้าหวือทันที เขาคิดว่าฉันเขินคนอื่นไม่เป็นเลยใช่มั้ยเนี่ย

“ไหนบอกไม่เหม็นเราไง” พอเห็นว่าฉันไม่ยอมเดินเข้ามาหาเขาก็เริ่มเลิกคิ้วแล้วดึงคอเสื้อของตัวเองขึ้นมาดมบ้าง ก่อนที่ต่อมาจะยักไหล่ “แม่งก็ไม่เหม็นจริงๆ ปะ กอดได้”

“มีคนอยู่อ่ะ” ฉันพูดเสียงอ้อมแอ้มแล้วมองไปทางอื่นด้วย เห็นคนมองมาทางเขาหลายคนเลย “... เราอาย”

“แค่นี้อายเหรอ?” เขาทำหน้าบึ้ง พอเห็นว่าฉันเม้มปากร่างสูงก็พยักหน้ารับส่งๆ เหมือนประชดแล้วสตาร์ทเครื่องทันที “เออ เราก็พอรู้ตัวอยู่”

“ฉลาม...”

“มีแฟนอย่างเรามันน่าอายมากถูกปะ” ฉันทำหน้าเหวอออกมาเลย ทำไมถึงสรุปเอาเองแบบนั้นอ่ะ “ก็งี้แหละ เราแม่งไม่ได้ขับรถไง เสือกไม่หล่ออีก นิ้งคงไม่ชอบ”

“