Kate's POV
Tahimik lang akong kumain sa veranda ng kwarto ni Nathaniel.Habang busy ang binata na nakaharap sa laptop nito. Lihim ko siyang pinagmasdan. Gosh! I can't expected that really happened to me. Dati akala ko hanggang childhood crush ko lang ito. Pero nung palagi siyang pumupunta sa mansiyon nila kuya Luke sa tuwing may party. Mas lalong lumalim ang paghanga ko sa kanya. Napakagat-labi pa ako madako ang tingin ko sa kanyang namimintig na muscles sa braso. His really hot and handsome. Isa pa itong bilyonaryo dahil hindi lang naman ang bar nito ang negosyo ng pamilya nila Nathaniel. " Ahm...are you done checking? May nakita ka bang pangit sa akin?" nakangisi niyang tanong sa akin. Sh*t! nakita niya pala ang pagtitig ko sa kanya. " Finish your food, ihatid na kita sa inyo." wika niya. " Ahm, no need...I can manage. Magpasundo nalang ako sa driver namin."mabilis kong tanggi. Subra-subra na ang kahihiyan at abala ko sa kanya. " I insist,Kate. Naabala muna ako kagabi kaya isagad muna." Nakangiti niyang sabi. " Isagad ko na? " tanong ko, umiiral na naman ang pagiging pilya ko. " Yeah, lubus-lubusin muna. What are you thinking? Tss...you're so naughty,Kate." natatawang sabi niya nang makuha nito ang tanong ko. " Aside for being spoiled brat and party goer.Ano pa ang pinagkaabalahan ng isang, Kate Torres?" tanong niya sa akin. Nasa akin na atensiyon niya. Nabilaukan naman ako sa tanong niya. Nanadya yata ang gagong ito. Alam kaya niya na wala akong pinagkaabalahan. " Ahm, kababalik ko lang galing France. Kaya ini enjoy ko muna ang sarili ko." wala sa sariling sabi ko. Tumatango-tango lang ito. " After two years, kang nag-enjoy sa France. Hindi ka parin nanawa sa lifestyle mo.Your already twenty-seven,Kate." natatawang sabi niya. Na para siyang kuya ko na sinisermunan ako. " What's wrong with my age,I'm still young." inis na sabi ko. Nawalan na ako ng ganang kumain. " Yeah, you're still young,wild and free. Kaya ang layo mo sa mga babaeng gusto ko. Walang ginawa kundi magpakasasa sa pera ng mga magulang nila." seryoso niyang sabi sa baritonong boses. " How dare you said that to me,Nathaniel! Anong pakialam mo sa buhay ko. Don't you worry, I pay for you for the damages I've done." galit ko nang sabi. Biglang nagpintig ang tainga ko sa sinabi niya. Ang sakit niyang magsalita,ha. Hindi porke't spoiled brat at party goer ako. Hindi na ako masasaktan. Bakit? Kaya ko naman magbago, ah. .. " Thank you for the breakfast and thank you for insulting me, I'm already full." mabilis na wika ko. Ngisihan lang niya ako. Kinaway pa nito ang mga daliri niya. Bwesit! hindi man lang nag-sorry sa akin.Grrr...I hate you already, Nathaniel Mondragon... Mabilis ko ng kinuha ang sling bag ko. Padabog ko pang sinirado ang pintuan ng kanyang kwarto. Nakita ko si manang Carlota ngitian ko siya. Kahit ang lakas pa ng pintig ng puso ko dahil sa inis ko kay Nathaniel. Nakuha ko parin ngitian ang matanda. " Aalis na po kayo, senyorita?" tanong niya na nakangiti sa akin. " Ahm,yes po,manang. Thank you sa pagluto ng breakfast." masayang sabi ko. " Walang anuman man, senyorita. Ihatid ko na kayo sa labas." sabi niya. " No need na,manang. Ihatid ko na siya sa bahay nila." singit ni Nathaniel sa likuran ko. Walang hiya! ang bilis naman niyang nakasunod sa akin. May pakpak ba ito na nilipad niya lang papuntang sala. Exhale-inhale Kate Torres... " Thanks,Nathaniel...But, you don't have to. Kaya ko ng umuwi sa bahay namin.You know, I'm strong and independent woman." agad na sabi ko sa kanya na patuya. "Tss..okay, but before you go.Please check your wallet baka wala kang pamasahe." nakangiti na sabi ni Nathaniel sa akin.Nakalagay pa ang dalawang kamay nito sa bulsa na suot nitong jogger pants. Tiningnan ko pa ang malaking bakat niya sa gitna.Kung hindi lang siguro ako sa inis sa kanya ngayon. Siguro purihin ko pa siya dahil total package na siya sa ganyan. Ang swerte talaga ng babaeng magustuhan nito. " Excuse po sa inyo sir, Nathaniel at senyorita, Kate." paalam ni manang Carlota sa amin. " What? Are you checking on me or uuwi Kang walang pamasahe." nakangisi niyang sabi. " Tss... hindi ka pa ba tapos sa katitig ng bakat ko...miss Kate Torres." dagdag pa niya. "Grr... you're fuvcking asshole...Akala mo naman talaga may ipagmamalaki iyang bakat mo." maldita kong sabi. Napakagat-labi pa ako dahil sa sinabi ko. Bakit ba napunta ang usapan namin sa bakat niya. I don't care his bakat kung malaki man o maliit. I need to get out of this place...so annoying... Hindi na ako nakinig sa kanya. Diretso na akong tumalikod. Ano naman ngayon kung wala akong pamasahe. Paantayin ko nalang ang driver tsaka na ako kukuha ng pamasahe. Kapag makarating na kami sa mansiyon namin. " Kate Torres... you're always checking on me..But,you don't checking yourself kung may suot ka bang bra. " malakas na sabi niya na sakto lang para marinig ko. Natigilan naman ako sa sinabi niya.Agad kong tiningnan ang dibdib ko. Gosh! I have no bra pala..Ghadness...Kate. Ganun nalang ang pagkagulat ko nang may bumulong sa likuran ko. " Even undies, wala kang suot." bulong ni Nathaniel sa akin na paos ang boses. Napasinghap pa ako ng pinisil niya ang butt ko. Agad akong humarap sa kanya. Bigla ko siyang sinampal. Nagulat naman ito sa ginawa ko. Namula pa nga ang pisngi nito kung saa dumapo ang kamay ko. " What the hell wrong with you,bratty..." asik niya. " What's the hell wrong with me? Kanina mo pa ako binabastos, Nathaniel Mondragon." bulyaw ko sa kanya. Tinaas nito ang kamay niya. "Okay, I'm sorry...You can go upstairs. Magbihis ka ng matino. I can't let anyone to see you like that." malambing na agad ang boses niya. Wow...ha, mas lalo akong mainlove sa kanya. Kapag ganito siya ka lambing sa akin. Akala ko babastusin nalang niya ako palagi. "Malinis na iyang damit mo kagabi. Pati brat at panty mo." wika niya nang nasa loob na kami ulit nh kwarto niya. Napatingin ako nh diretso sa kanya. " Are you the one to washed my clothes?" hindi na makapaniwalang tanong ko. Tumawa siya." Of course not...manang Carlota...she's the one to washed." nakangiti niyang sabi. " Magbihis kana para ihatid na kita. Promise,hindi na kita aasarin pa.". nakangiti niya ulit na sabi. Tumalikod na ito para lumabas ng kanyang kwarto. Kinagat ko pa ang labi ko. Sa bahay nalang ako sisigaw sa subrang kilig ko ngayon. Babawiin ko na hindi na kasalanan ni Samantha ito lahat. Parang gusto ko pang yakapin ng mahigpit ang bruha. Sana ito na iyong simula na mapalapit ako sa lalaking gusto ko. Hindi lang gusto,mahal ko na yata...Kate's POV Bigla akong napasimangot sa isipin iyon. Hindi ko maiwasang magselos kay Bethany. Alam ko naman na galit talaga si Nathaniel sa akin. Pero umaasa parin ako ma sana mapatawad niya ako. I know him already,kahit ilang buwan lang kaming magsama as a live-in partner. Hindi niya ako matiis, he love me so much. Pero ngayon, hindi ko na alam. It took a two years, amg dami ng nangyari sa kanya-kanya namin buhay. Hindi ko alam,kung ako parin ba ang mahal niya. If he the same, Nathaniel that I love the most at the same time the Nathaniel that I left. " Hey, are you okay? Nakasimangot kana diyan," asik sa akin ni Samantha. Kaya doon naman bumalik ang diwa ko. Nagkakasiyahan na sila na para bang ngayon lang din nagkakitaan ang mga ito. Napakunot-noo ako ng seryoso na ang usapan nila ni Trexie at kuya Gabrielle.Dahil may sarili ng mundo ang dalawa. " Hiwalay na ba si Trexie at ang boyfriend niya?" pabulong na tanong ko kay Samantha. Napansin ko na kasi ang harutan ng dalawa
Kate's POV " I miss you so much,guys..." masayang wika ko sa kanila. " I think, you forgot me na..." wika ko pa din na medyo maluluha na. Dahil hindi ko naman talaga ini expect na pupunta sila dito. Ang buong akala ko hindi nila alam or kaya balewala lang sa kanila na ngayon ang dating ko sa Pinas. " Pwede ba naman iyon,frenny? Ikaw lang naman ang lumalayo sa amin ni, Trexie." agad na sagot ni Samantha na may halong pagtatampo ang boses nito. " Oh! I'm really sorry guys, I didn't meant it.So please..." mabilis na sagot ko naman kay Samantha. " It's fine, Kate.We're always understand you and be there for you." singit naman ni Trexie.Bigla tuloy akong nalungkot.Isa lang naman ang lagi ko maalala na magsasabi sa akin ng ganyang linya. Si Nathaniel... Pinilig ko ang aking ulo,para naman makapag focus ako sa mga kaharap ko. Naging unfair na naman ako. Sila iyong kausap ko. Pero bigla nalang sumingit sa isipan ko si hungarian. Napangiti na naman ako, ng bigla ko na naman maalal
Kate's POV Two Years Later... Mabilis lumipas ang mga araw at buwan.Kung may bibigyan ng award na magaling magtiis, ako na siguro iyon. Dahil tiniis ko lahat ng pangungulila ko kay Nathaniel.Nabalitaan ko nalang kay Larry na may pinatayong bagong bar si Nathaniel na kasosyo nito si Bethany. Sa dalawang taon, never ko nabalitaan sa pamilya ko na kinumusta ako ni Nathaniel or nila tita Nathalie. Hindi na ako nagtataka pa, dahil sukdulan siguro ang galit nila sa akin. Sino ba naman mga magulang ang matutuwa sa ginawa ko sa kanilang anak. Kahit hindi ko niloko si Nathaniel. Sa mga mata nila, nagtaksil narin ako sa anak nila. Talagang nagtagumpay si Bethany. Dahil umayon sa kanya ang panahon. Cancer free na siya at higit sa lahat nakasama na niya ang taong mahal niya. I don't know the real score between her and Nathaniel.Pero nasasaktan parin ako sa dalawang taon na iyon sila ang laging magkasama. Hindi ko alam kung magpasalamat ba ako ni Bethany. Because she's always be there
Kate's POV Matagal na katahimikan na namamagitan sa amin tatlo nila mommy at daddy. Natatakot ako na magsalita muli,baka mas lalong magalit si daddy sa akin.Naririnig ko pa ang mahinang buntong-hininga ni daddy. Naisip niya siguro ang nag-iisa niyang anak.Wala ng ginawang matino sa buhay. Heto nabuntis pa sa hindi alam kung sino ang ama ng pinagbubuntis.Dahil sa subrang kalasingan. Ang kalat ko talaga. Naalala ko na naman si Nathaniel, sa ganitong bagay. Siya iyong tagaligpit ng kalat ko at tagaligtas sa akin. Everytime na lasing na naman ako at walang maalala. " Ano nalang mukha ang iharap ko sa mga magulang ni, Nathaniel. Nagagalit sila dahil iniwan mo nalang ng walang dahilan ang anak nila!" matigas parin sabi ni daddy, ang tinutukoy nito si Nathaniel. " Ngayon, malalaman nila na buntis ka sa ibang lalaki! Kahihiyan ito ng pamilya natin!" halos pasigaw na ang boses ni daddy. " Karl! Kahit kailan hindi kahihiyan ang magdadalantao. Sadya man o hindi sadya. Baby is always a
Kate's POV Mabilis lumipas ang mga araw at ngayon dalawang buwan na pala kami dito ni doc Trexie sa Italy. Parang kailan lang, anim na buwan nalang ang aantayin ko ay kabuwanan ko na. Nagtatrabaho na ako bilang junior designer sa kumpanya ng pamilya ni Nathaniel ng Italy.Si doc Trexie naman, ngayong araw na ito ang balik niya sa Pinas. Ayaw ko naman na maging selfish, two months are enough for me.Subrang pasasalamat ko sa kanya dahil sa pagsama niya sa akin dito.Lalo sa mga morning sickness ko. Saksi si doc Trexie, kung gaano ako kaselan sa pagbubuntis ko.Pero pinilit ko parin magtrabaho dahil napamahal na sa akin ang trabaho ko ngayon. At iyon naman talaga ang gusto ko na maging fashion designer. May profession din si doc Trexie na naiwan sa Pinas bilang OB-gyne.Ayaw ko naman mangyari iyon na pati ang pinakamamahal niyang propesyon ay i-give-up lang niya para sa akin. Sa loob ng dalawang buwan, kinaya ko ang lahat lalo na iyong sa tuwing gabi ay bago ako matulog mukha ni Nat
Kate's POV Panay na ang hikab sa dito sa loob ng bar. Niyaya ko na si doc Trexie na umuwi na kami sa apartment ko. Pero bigla itong pinigilan ni Larry. Ang walang hiya, kunwari lang siguro itong gagong pinsan ko, na tulungan niya kami ni doc Trexie na hanapan ng trabaho. Pero ang totoo gusto lang nitong makasam ang huli. " Trex, cr lang muna ako," paalam ko sa kanya. " Samahan pa ba kita?" alok niya sa akin.Medyo may tama na ito ng alak.Iniwan lang muna kami dito saglit ni Nathaniel ng Italy. Pero babalik lang din daw siya. Mabilis ko ng tinungo kung saan ang restroom. Nakipagsiksikan pa ako sa mga tao. Infairness, malakas ang nasabing bar ni Nathaniel ng Italy. Ganito din ang bar ni Nathaniel ng Pinas. Marami din mga high end customers. Dati tambay ako ng bar sa France. Pero ngayon, gusto ko ng umalis dito at uuwi nalang sa apartment para makapagpahinga na. Dali-dali na akong pumasok sa rest room. Pagkatapos ko na mag cr.Tumingin muna ako sa salamin. Napangiti ako sa sari