Share

0004: Trauma

last update Terakhir Diperbarui: 2024-09-15 23:52:16

Isaid’s POV

Habang nakaupo ako sa ilalim ng malaking puno sa gitna ng flower farm, napapangiti ako kasi palaging sariwa at kaaya-aya ang nakikita ko araw-araw. Ang araw ay maganda at ang mga bulaklak sa paligid ko ay tila naglalaro sa hangin. Ang mga kulay ng petal at ang bango ng mga bulaklak ay nagpapaligaya sa akin, sanay na sanay na ako sa mga halimuyak nila. Ang lugar na ito ay naging tahanan ko na at sa bawat araw na lumilipas, nararamdaman kong higit akong nagkakaroon ng ugnay sa lupang ito.

Ngayon, nagbabalik-tanaw ako sa mga taon na dumaan mula nang magbago ang lahat ng dinala ako dito sa farm. Nangungupahan ako sa isang maliit na kuwarto sa bahay ng may-ari ng flower farm, sina Mang Ben at Aling Lita. Sila ang naging mga magulang ko simula nung ako ay umalis sa amin at hindi na nakabalik pa sa dati kong buhay. Masasabi kong masuwerte ako sa kanilang pagkakakilala at pagkupkop sa akin. Hindi nila ako pinabayaan at nagkaroon ako ng pagkakataon na magkaroon ng bagong buhay.

Ngayon, nag-aalaga na ako sa mga bulaklak at tumutulong sa mga gawain sa flower farm. Kadalasan, ako ang taga-harvest ng mga bulaklak. Minsan, ako rin ang tumatao sa flower shop namin sa bayan, kung saan nagbebenta ako ng mga bulaklak sa mga tao na pumupunta roon.

Isang araw, habang nasa flower shop ako, nakita ko ang isang batang babae na pumasok. Nasa edad siya ng mga estudyante at mukhang naakit siya sa mga bulaklak na nakakalat sa shop. Lumapit siya sa akin at tinanong kung mayroon kaming rosas na puti. Napangiti ako sa kaniya at sinabi na, oo, mayroon kaming puting rosas na sa farm namin ay ang pinakamarami palagi kung mamulaklak. Agad ko siyang tinanong kung para saan ang rosas at sinabi niyang…ito ay regalo para sa kanyang ina.

Habang pinag-aasikaso ko ang kaniyang order, naramdaman kong parang may koneksyon kami ng batang babae. Madalas akong mag-isip kung paano kung ang buhay ko ay bumalik sa dati—kung ang mga bagay na kinagigiliwan ko ngayon ay magbago. Sa mga pagkakataong ito, iniisip ko ang tungkol sa aking pamilya, sa mga taong minahal ko, at sa mga taong posibleng naghahanap sa akin ngayon.

Pero, ayoko nang bumalik sa dati. Ayokong nakakakita ng baril. Basta, ayoko. Kapag nakakakita ako nun, nanginginig ang buong laman ko. Napapako ako sa kinatatayuan ko at doon na ako aatakihin ng anxiety at depresyon. Kitang-kita ko kasi noon kung paano pinatay sa harap ko ang mama ko. At ang gamit na pangpatay sa kaniya ay baril. Kaya simula nun, takot na takot na ako sa baril.

Nakakainis lang dahil hindi ko nakita kung sino ang taong pumatay kay mama. May takip kasi ang buong mukha niya. Tanging baril lang talaga ‘yung tumatak sa isip at puso ko. Kaya kapag sinasama ako nun ni papa sa company namin at sa mga shop namin ng mga baril, palagi akong umiiyak at nagwawala. Para akong tinu-torture kapag dinadala niya ako sa mayroon akong nakikitang mga baril. Kaya simula nun, umalis na ako at nagpakalayo-layo. Hanggang sa dito ako napadpad sa farm ni Mang Ben at Aling Lita. Hindi ko sinabi sa kanila kung saan ako galing, kung kanino akong anak. Iniba ko rin ang surname ko. Hindi herrera ang gamit ko, pero ganoon pa rin ang pangalan ko. Isaid. Pero imbis na Isaid Herrera, ginawa ko na lang Isaid Del rosario, kagaya ng surname ni Mang Ben. Para isipin ng mga tao na anak nila ako.

Sa totoo lang, gusto nilang mama at papa na ang tawag ko sa kanila, ako lang ‘yung nahihiya kaya minsan, Mang Ben at Aling Lita pa rin ang tawag ko sa kanila. Hanggang sa wala na silang nagawa. Doon na ako nasanay.

Pero ang palagi kong tanong sa isip ko… kung babalik pa ba ako sa tunay kong buhay ay baka hindi na. Kasi masaya na ako dito sa piling nila Mang Ben at Aling Lita. Masaya na ako sa flower farm namin at sa flower shop. Mas kaaya-aya kasing tignan ang mga bulaklak kaysa sa mga baril.

Uuwi lang siguro ako kung mababalitaan kong ibang negosyo na ang pinapalago ni papa, hindi negosyo na tungkol sa mga baril.

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • How To Catch A Billionare   0064: You’ll see your son again. But not yet.

    Aika’s POVPagdating ko sa gate ng mansyon ni Don Jacinto Herrera, hindi ko mapigilang mapamangha. Napakalaki ng bahay! Kasing laki ito ng parang isang kastilyong na nakikita ko sa isang fairy tale. Ang malawak na hardin ay puno ng mga bulaklak na parang inayos ng pinakamagaling na landscape artist sa bansa. Sa gitna nito, may fountain na tila ba musika ang lagaslas ng tubig.“Wow,” bulong ko sa sarili habang naglalakad papunta sa pinto. “Ganito pala ang buhay ng mga mayayaman.”Sa isip ko, naisip ko rin si Isaid. Ito pala ang bahay nila. Ganito pala kalaki ang bahay niya. Para siyang prinsipe dito kapag umuwi na siya rito.Pagbukas ng pinto, sinalubong ako ng malamig na hangin mula sa air conditioning at ang bango ng mga sariwang bulaklak. Ang sahig ay gawa sa marmol na puting-puti, at bawat sulok ng bahay ay puno ng mamahaling muwebles at artwork.“Good evening, Miss,” bati ng isang butler na nakangiti.“Good evening po,” sagot ko habang iniabot ang invitation card. Pinapasok niya a

  • How To Catch A Billionare   0063: Ikaw ang dahilan kung bakit kami naghihirap!

    Aika’s POVPagbukas ko ng pinto ng apartment, parang buong lakas ko na ang naubos sa araw na ito. Parang ang bigat ng katawan ko, bawat hakbang ay may dalang matinding pagod. Hindi ko na maalala kung ilang beses akong sinigawan ni Miss Dolores ngayong araw. At bukod pa doon, ang dami pang trabahong iniwan sa akin na hindi naman dapat sa akin.Hinubad ko ang heels ko sa may pinto at dumiretso sa sofa. Sa wakas, tahimik na rin dito. Walang utos, walang trabaho at walang nang-aabuso. Ang tanging naririnig ko lang ay ang mahinang ugong ng bentilador at ang tunog ng aking tiyan na nagsasabing oras na para kumain.Pinilit kong tumayo mula sa sofa at nagtungo sa kusina. Pagbukas ko ng ref, halos tumulo ang luha ko sa kawalan ng laman nito. May natitirang isang pirasong itlog at kalahating bote ng toyo. Ang huling grocery ko ay noong nakaraang linggo pa. Sa sobrang busy, hindi na ako nakakapamili.“Hindi na talaga kaya,” bulong ko sa sarili habang sinasara ang ref.Bumalik ako sa sala at kinu

  • How To Catch A Billionare   0062: Noted, Miss Dolores

    Aika’s POVNasa mesa ako, abala sa pagta-type ng isang memo na pinagawa ni Mr. Herrera kaninang umaga. Masaya akong naglalakad papunta sa office kanina dahil alam kong may respeto na sa akin ang mga dati kong kaopisina na sina Vanessa, Monica, at Gina, dahil na rin sa takot dahil palagi kong kasama si Jaira.Sa wakas, tapos na ang mga araw ng pang-aalipusta nila sa akin. Ngunit hindi ko alam na mayroon pa nga palang kalaban na naghihintay, isang mas matigas na pader na kailangang tibagin.Si Miss Dolores na isa sa dati na talagang buwisit sa buhay ko.Sa sandaling wala ang CEO sa opisina, nagiging tila siya ang hari’t reyna ng kumpanya. At, para sa kaniya, ako ang personal niyang alipin.“Aika!” sigaw niya mula sa kabilang bahagi ng office.Tumigil ako sa ginagawa ko at napatingin sa kaniya. May hawak siyang tasa ng kape na halatang wala nang laman. Napalunok ako. Mukhang may bagong utos na naman ang bruha.“Come here,” sabi niya sabay wagayway ng kamay.Lumapit ako sa kaniya, at bago

  • How To Catch A Billionare   0061: I trust you, Isaid

    Isaid’s POVNasa harap ko si Aika, napakaganda niya ngayong gabi. Kahit simpleng floral dress lang ang suot niya, tila mas nagniningning siya sa ilalim ng dim light ng Italian restaurant na pinili niyang pag-celebrate namin ngayon. Tinitingnan ko siya habang abala siyang nagbabasa ng menu, at sa bawat galaw ng mga mata niya, parang lalo akong nahuhulog sa kaniya.“Ano kaya ang masarap dito?” tanong niya sa akin nang hindi tumitingin mula sa hawak niyang menu.“Whatever you pick, I’m sure it’s delicious,” sagot ko habang sinusubukang pigilan ang ngiti ko. Pero hindi ko rin mapigilan. Ang saya ko ngayong gabi.Hindi ko pa rin lubos maisip na nasa ganitong sitwasyon kami ngayon. Parang kahapon lang, ordinaryong araw na magkaibigan kami, nagtatawanan, nagkukulitan at walang iniisip kundi trabaho ng isa’t isa. Pero ngayon, boyfriend na ako ng babaeng nasa harap ko. Boyfriend na ako ni Aika.“Okay, I’ll have the spaghetti alla carbonara and bruschetta for starters,” sabi niya sabay abot sa m

  • How To Catch A Billionare   0060: We were just joking

    Aika’s POVTahimik akong nakaupo sa bagong desk ko, malapit sa pinto ng opisina ni Don Jacinto. Ang table ko ay may modernong design, simple ngunit elegante, na nagpapakita ng bigat ng responsibilidad ng bagong posisyon ko bilang executive assistant. Katabi ko lang si Jaira, ang secretary ng CEO. Ilang araw pa lang kaming nagkakakilala, pero ramdam ko na ang professional na hangin sa paligid niya.Habang abala ako sa pag-aayos ng files, bigla kong narinig ang pamilyar na boses ni Gina mula sa likod. Hindi ko man sila kita, ramdam ko ang tingin nilang tatlo—sina Gina, Monica, at Vanessa na dumayo pa talaga dito para mang-asar, tila lumala na naman ang sipon sa utak nila.“Wow naman. Biglang bigatin na si Aika. Executive assistant na! Ano kaya ang ginawa niya?” malakas na sabi ni Gina na halatang nagpaparinig.“Baka naman nilandi niya si Sir Don,” dagdag pa ni Monica na halatang gustong magpatawa. Tumawa silang dalawa, pero may halong panunukso.“Malay mo, sipsip din,” sabi ni Vanessa n

  • How To Catch A Billionare   0059: I need a new executive assistant

    Aika’s POVHindi ko alam kung bakit bigla akong kinabahan nang matanggap ko ang tawag mula sa secretary ng CEO. Halos hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko habang nakaupo sa maliit kong cubicle.“Pinapatawag ka raw ni Don Jacinto sa office niya,” sabi ni Gina habang nakapamewang at may ngisi sa mukha. Sa tabi niya, naroon sina Monica at Vanessa, parehong nagkatinginan at napangiti rin na parang may alam na masama.“Tingnan mo, baka nasumbong ka na sa atraso mo!” dagdag pa ni Vanessa, sabay tawa na para bang sigurado silang mapapahiya ako. Anong atrasong pinagsasasabi nila e, napakabait ko dito, kung mayroon atraso, baka sila iyon kasi mga bully sila.Wala akong atraso, sure na sure ako doon. Alam ko naman iyon. Pero kahit gaano ako kasigurado, hindi ko maialis ang kaba sa dibdib ko. Parang bumigat bigla ang bawat hakbang ko habang papunta sa elevator. Naisip ko kasi na baka may ginawang kalokohan ang mga bruha at ako ang tinuro o pinagbintangan nila. Sana ay mali ako.Nang madaana

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status