NICOLA HENDERSON
Natuod ako nang makita ang puro pula. Kumabog ng malakas ang dibdib ko nang ngumiti ang maalindog at sexy na babae. She wore a sleek,sexy dress that hugged her curves in all the right places. Kumikinang ang tela sa liwanag ng chandelier. Naakit ako sa kanyang mapupulang mga labi. Sa dami ng babae na nakilala ko at naikama ko, ngayon lang ako nakakita ng mala-diyosa na kagandahan at para bang hinihigop ako. Alam kong maganda siya kahit nasa malayo pa. Without knowing, kanina pa ako titig na titig sa kanya. May kasama siyang dalawang babae pero hindi nila mapapantayan si red lipstick girl. Ang angas ng presensiya niya at parang kinuryente kaming mga kalalakihan dito. Hindi ko maalis ang titig sa kanya habang lumalapit siya sa amin. Dinig ko ang bulungan ng iba. Lumukso ang puso ko nang umupo siya sa harap ko. Mapaglarong kuminang ang kanyang mga mata. Samantala, nalaglag ang panga ko at may mainit na bagay na unti-unting tumutunaw sa yelong nakabalot sa puso ko. Humigpit ang tyan ko at parang may nagwawalang mga paruparo. "I hear you're looking for a challenge,Mister..."pasimula niya pero hindi tinapos ang sinabi. Tinukom ko ang bigbig. Napakurap ng tatlong beses at inayos ang pagkakaupo. "Just call me Mr. Butterfly,"wala sa sarili kong sabi. Nagulat siya. Tunog bakla siguro kaya ganoon ang reaksyon. Unang beses akong nailang sa babae. "Nice name,"sarkastikong tugon niya. "So, Mr.Butterfly, how about we play some little poker?" Sinuklaban ako ng excitement. "Sigurado ka? The stakes here are quite high. If you have enough to bet I'll let you play." "No problem. I can bet all my money. Hindi rin naman ito sa akin. Gusto ko lang naman mag-unwind habang winawaldas ito." Pinalabas niya ang makapal na perang papel mula sa bag. Lalong bumilis ang tibok ng puso ko. Paano niya nagawang dumala ng ganoon karaming pera sa lugar na puno ng hold-upers. Naamoy ko ang bango ng bagong one thousand pesos bill. Halatang kawi-withdraw sa bangko. Pinaypay niya muna sa sarili bago nilapag sa pagitan namin. Mala-demonyo akong ngumisi habang nilapat ang tingin sa pagitan niya at ang pera. Sinimulan namin ang laban. Nasa kanya buong atensyon ko. Nagpalitan kami ng tingin nang nilapag ko ang baraha. Wala ni isa sa amin ang gustong magpatalo. Maniniwala na lamang ako sa sarili kaysa sa swerte. Unang beses lang darating ang swerte at mahirap nang ibalik pa. As the rounds progressed, the tensyon between us intensified but I coudn't shake the feeling that she had an edge. Nasisilip kong matatalo niya ako. Tinulak ko ng husto ang sarili para manalo muli. Gayunpaman, nanlumo ako nang nilahad niya ang full house. Natalo ang 'three of a kind' ko. Kaunting push pa sana pero hindi ko na kayanan. Ngiting tagumpay ang ginanti sa 'kin ng magandang dilag. Nakalimutan kong natalo niya ako at uuwi akong maglalakad na walang sasakyan. Pinantaya ko ang pinanalunan ko at ang sasakyan ko. "I don't care if you're beautiful but I want rematch!"naririndi kong pahayag. Pinilig niya ang ulo. "Thanks for the compliment. But I'm not interested in another game, Mr. Butterfly." "Pero hindi pwedeng kunin mo ang lahat at iwana ko ng ganito. Alam kong matatalo kita. Walang-wala ang full house mo sa akin!" pamimilit ko, ayaw mapatalo ang pagiging competitive ko. Sinapo ni Paolo ang balikat ko. "Let it go,man,"pakli niya. Tinignan ko siya ng masama. "Kinuha niya lahat ng pera ko,pre. Hindi hahayaan iyon!" "Pareho lang tayo,"tipid niyang tugon. "I'm sorry but I don't want a rematch." "But I want my money back!" "How about this? Imbes mag-rematch tayo, pwede mo akong samahan somewhere.Ibabalik ko ang pera mo. Deal?" Naintriga ko. At nagustuhan ko rin naman. Naglaho agad ang iritasyon ko. "Fine,"dagli ko saka tumayo. Matamis siyang ngumiti at kumislap ang mapupungay niyang mga mata. Umikot ako para lapitan siya. Inabot ang kamay. Pigil siyang tumawa nang kinuha ang kamay ko. Matapos non ay giniya ko siya palabas ng casino. Natagpuan ko ang sarili sa maingay at magulong night club na paboritong kong puntahan dahil maraming magaganda at imported na babae dito. Akala ko kung saan niya ako dadalhin. Dito lang pala. Nasa gitna kami ng dance floor. Parehong pawisan mula sa walang tigil ng paghataw kanina. Huminto ako para huminga habang pinatili ang pag-obserba sa magandang dilag na malanding sumasayaw sa harap ko. Sa sobrang iksi ng damit niya halos lumabas ang pwet niya. Naka-halter top siya kaya hindi ko maalis ang tingin sa malaking umbok ng kanyang dibdib. Natatakam ako sa katawan niya. Tila nilagnat ako nang sumagi sa imahenasyon ko ang hubo't hubad niyang mala-coca-cola body. Kinabig ko ang beywang niya. Nawala rin ako sa katinuan dala ng pitong shot ng whiskey. Hinila ko siya palapit para magdikit ang katawan namin. Tinignan niya ang mga labi ko, at ganoon din ako. Sa isang iglap, sinakop ko ang matamis at malabot niyang mga labi. Umungol siya at binuka ang mga bibig kaya nagkataon akong malasap ang dila niya. Sinipsip ko ang mga labi niya na parang nauuhaw. Hindi ako makontento. I want her more. I want to devour. Sinabunutan niya ako kaya hinila ko ang ulo niya para lumalim ang halik namin. Biglang naglaho ang ingay at ang kaguluhan. Umiral ang init ng katawan namin. And we are now lost in our own intoxicating bubble of passion. "Sleep with me,"bulong niya nang kumalas siya sa akin. "What about my money?"demand ko. Inabot niya ang credit car at ang bag ng pera na dala-dala niya hanggang dito. "So, let's go break a leg!" Ngumisi siya. Niyakap ko ang beywang niya. Nagpaalam muna kami sa ibang kaibigan niya bago nilisan ang disco club. Nakita kong tinaasan ako ng kilay ni Paolo. Sumama pa 'to. Tinignan ko ang bar counter, nandoon si Kendrix. May biniktima na namang bartender. Kumindat si Phoenix sa akin nang masipat ako. Patukso akong sumaludo sa kanya. "Bilisan mo,"naiinip niyang usal bago ako hinila palabas.hello dear readers, actually tapos na po ang story na ito at haitus po ako ngayon due to my personal space hoping babalik ako sa april, sana, let's pray sana respeto naman po kaunti at salamat sa pagbabasa. let's be patient, po. nag iipon ako para bumili ng equipment para makapagsulat ng maayos saka never pa akong nagkasahod sa app na ito. nagsusulat ako for my enjoyment at para maisabuhay ko ang nasa imagination ko. pasensiya kong di umabot sa expectation niyo. kaunting respeto lang po talaga sana wag lang kayo basa show your support din po pero okay pang kung hindi. thank you pa rin sa pagbabasa. masama lang talaga ang loob ko yan lang may special chapter po ito bali 5 parts at may sequel na 3 libro, mga anak nila sana babasahin niyo ulit supportahan niyo ako sa blue app: ysanne cross thanks and God bless you all!
CHANDRIA MIELLE Kahit ilang beses kong kinurap-kurap ang aking mga mata ay di pa rin ako naniniwala sa aking nakikita. Saksi ako ngayon sa eksena ng pelikula ng aking buhay. Nakatayo ako sa entrance ng Manila Cathedral. Nangangatog ang mga tuhod, samantalang napahigpit ang hawak sa bouquet ko. Dinagdagan pa ng malakas ng kabog ng aking puso na parang winawasak ang rib cage ko kaya pakiramdam ko ay lumulutang ako sa alapaap. Mamasa-masa ang mga mata ko habang nilalandas ang kahabaan ng aisle. Pakiramdam ko ay bumibigat ang bawat yapak ko dahil sa suot kong mahabang velo. I glanced on my wedding gown-it was a breathtaking ivory masterpiece embroidered with delicate silver and pearl patterns. Ang gown na hirap na hirap kong pinili ay parang balat na yumayakap sa katawan ko. Naka-off shoulders iyon dahil gustong-gusto makita ni Nicola ang collarbones ko. Siya lang naman ang personal na pumili nito. Ang mahaba kong velo ay parang tubig na dumadaloy sa ilog habang naglalakad ako. Hu
CHANDRIA MIELLE "It's not your fault," salungat ko matapos kong humiwalay mula sa yakap ni Nicola. I still hate his beard and long hair. Pagsasabihan ko agad siya na putulin iyon once na makaapak kami ng mansyon. Hindi ko muna sinabi baka ma-offend. "Malaki ang kasalanan ko sa'yo—" "Okay lang," putol n'ya. "Patapusin mo muna ako." Diniin niya ang hintuturo sa bibig ko. "Unang una ay hindi ako nagpakatotoo sa'yo. Sinabi ko ang masamang nakaraan ko maliban sa mga kaaway ko. Masama akong tao. Puro myembro ng mafia ang mga kaibigan ko noon. Tapos marami akong utang at tambayan ko ang black market. Marami rin ako pinatay, niloko at sinibatan. Kahit ilang beses kong takasan ang pagiging masamang tao ko ay di ko magawa hanggang sa dumating ka. Sinubukan kong magbago para sa'yo at sa mga anak natin kaso hindi ko pa rin matatakasan ang mga multo ng nakaraan ko. Pati ikaw nadamay. Sana matatanggap mo pa rin ako pagkatapos nito." Tinanggal ko ang daliri n'ya. "Wala akong pakialam kung seria
NICOLA HAYES Kinuyom ko ang mga palad. Naninilim na ang mga mata sa pagiging atat na sunggaban sila. "Sige, tumawa pa kayo," sarkastikong pahayag. "Oh, dapat ka rin sumabay. Hindi mo alam reunion natin ito?" balik biro ni Theo. "Reunion kay kamatayan, ika mo," hirit ko. Mahina siyang humagikhik. "Kung reunion ang gusto niyo. Pwede natin subukan ang sinturon ni Hudas. Isang pindot lang, at boom... fireworks..." hinugot palabas ni Blake ang detonator sa bulsa niya. Pinaikot-ikot niya ito sa pagitan ng mga daliri niya samantala binabasa ang reaksyon ko. Narinig ko ang pagsinghap ni Chandria habang naninigas ako sa kinatatayuan ko. "Maawa ka... utang na loob," she pleaded shaking her head violently. Ngumising aso ang hampas lupa. Peste talaga! Wala akong ideya kung ano ang gagawin. "Oh, baby, don't beg. Baka matunaw bigla ang puso ko. Para kayong mga pulubi, nagmamakaawa sa barya ko," napanguso niyang usal na di nawawala ang pagiging mapanudyo. Matigas kong diin ang mga ngipin
NICOLA HAYES "Chandria," I breathed as I saw her. Pumailanlang ang ingay ng putukan ng baril sa kabuuan ng warehouse. Parang mapupugto ang hininga ko habang nakatuon ang buong atensyon ko sa babaeng pinakamamahal ko. Sininghot ko ang usok na pumapasyal sa hangin, di ko inanda kung masakit man ito sa ilong. Tila nagka-slow mo nang tumakbo ako patungo sa kanya. Matapos kung iwan si Paolo kasama ang swat team sa gitna ng matinding bakbakan ay napapadpad ako sa silid na ito. Sa awa ng Maykapal ay sinadya niyang matagpuan ko si Chandria dito. Kaso may problema. Isang malaking problema. "Mukhang nagkamali ka ng pinasok, totoy," ani ng kalbo at malaking taong gwardiya ni Chandria. He crackled his knuckles as he smirking me coldly. Naningkit ang mga mata ko. "Ba't ka nang-aagaw ng phrase ko? Ako dapat magsabi no'n." Without a word, he raises his gun and fires. Hindi agad ako tinamaan dahil matulin ako kesa sa mga bala niya. Tumago ako sa ilang cartoon na kapatong-patong sa tabi-tabi.
CHANDRIA MIELLE Nagising ako na may duct tape sa bibig at may lubid sa mga kamay. Namamanhid ang katawan ko habang nakahiga sa malambot na kama. Dahan-dahan kong dinilat ang mga mata, nanlabo sa umipisa pero mabilis kong natanto kung nasaan ako. Madilim ang paligid. Naamoy ko ang mamahalin kong perfume na humahalo sa matapang na amoy ng silid na ito at sa tanya ko ay nasa stockroom ako. "Gising ka na pala, baby," bungad ni blake. His smirking like he owns the world. Natagumpayan niyang gawin akong hostage ngayon. Gumalaw ako, sinubukan umastras kaso kulang ang lakas ko para magawa 'yon. Lumapit siya at yumukod sa akin. Malakas ang tibok ng puso ko habang pinagmamasdan ang madilim niyang mukha na may hayagang pagnanasa. "Akala mo siguro makakatakas ka sa akin? Ang totoo, rason ko lang na ayokong ibenta ang casino dahil ikaw naman ang habol ko at ginugulo lang kita," bulong niya sabay hila sa kwelyo ko. "Wala ka nang choice ngayon, Chandria." I squirms, my muffled cries plead