The Don's Vow of Ashes

I’ve been here in the grave of my beloved father for a couple of hours now. It's been five years since my dad passed away but until now it still lingered in my mind how he died in his operation. I missed him so much — the way he took care of me, loved me and calmed me every time I'm having a hard time in my studies. He was my night and shining armor not until that incident happened, everything has fallen down.

“Dad, sobrang miss na kita.” Hindi ko mapigilang mapaluha sa tuwing naaalala ko ang kahapon, kahit limang taon na ang nakalipas, presko pa rin ang sakit na aking nararamdaman sa sinapit ng aking ama.

“ Kung sana nga lang nandito kapa, makakapag- bonding pa sana tayo sa firing range.” pinupunasan ko ang luhang patuloy na pumapatak sa aking pisngi, hanggang sa tuluyan ng gumaan ang aking loob.

 “ Dad, I have to go mukha kasing hindi lang luha ko ang papatak ng tubig pati narin siguro ang ulap, umaambon na kasi,” natatawa kong sambit.

 Nagmumukha narin kasi akong sira ulo dito, umabot isang oras na akong nakaupo at nakikipag- usap kay Dad kahit alam ko naman na hindi ito sumasagot, sadyang nasasanay na lang talaga akong makipag-usap sa puntod ni Daddy.

Unti-unti kong niligpit ang laman ng aking bag at itinabi ang bulaklak na dala ko kanina para kay Dad. Nagsimula akong tumakbo papunta sa garahe ng aking sasakyan, pumapatak na kasi ang ulan at mag aalas-onse na ng gabi. Dali-dali kong binuksan ang pinto at pinaandar ang makina nito. 

Habang ako ay nagmamaneho may napansin akong isang puting SUV na kanina pa nakabuntot sa akin, posible narin naman na parehong lugar lang ang aming pupuntahan pero nakakapagtaka lang kung bakit hindi ito umuover-take, eh libre naman ang daan.

“ I felt something strange” Sinubukan kung bagalan ang takbo ng sasakyan baka sakaling naghihintay lang ito ng tyempo para makauna, ngunit wala paring pinagbago, sinasabayan nya ang bagal ng sasakyan kaya nakaramdam na ako ng takot. I try to increase my speed but the moment I did that, the car behind me speed up to pass me and then try to block my path.

“ Anong problema nito? Balak mo ba akong patayin ha!” Naiininis kong sambit. Mabilisan kong inihinto ang sasakyan ngunit napapansin kong may mga armadong lalaki nakaharang sa gitna ng kalsada. 

“ Anong ibig sabihin nito? May checkpoint ba?” Nagtataka man pero sinubukan kung lakasan ang aking loob at lumabas sa sasakyan.

“ Ako pa talaga ang pagtripan nyong lukuhin? Huh! you can't fool me boys,” 

Natatawang sambit ko sa aking isipan, maya-maya pa ay nagsimula ng lumapit ang mga lalaki, nakasuot sila ng itim na damit at may mga maskarang suot sa mukha.They aren't seem like a police officer but rather looks like a syndicates. It took a while until I processed my thoughts and get back to my senses then hurry up to go back inside the car, but in one swift move, the door unexpectedly swang open then drug me out of the car.

“ Help! Someone help me! Please… Let me go!” Sinubukan kong manglaban pero huli na ang lahat ng bigla nila akong tinakpan ng panyo at nawalan ng malay.

. . . . . . .  

Kring…. kring… kring… He pick up the phone. “ Boss nakuha na namin sya.” The man on the phone was enthusiastic. “ Bring that woman to the mansion, immediately!” He said with his deep intimidating baritone voice. “ Copy Boss.”

HE can't wait to see her, it was all according to planned, matagal na panahon na niyang pinagplanuhan ang pagdakip kay Selena, and tonight is the beginning of her downfall.

“ Fvck you, Villafranca!” He hissed. Di nya mapigilang ihagis ang wine glass sa sahig. “ You're gonna taste the bloody hell doom. I’ll make sure that you will suffer to death!” Vengeance was visible in his eyes, so determined and aggressive that seems no one can stand to impede him.

The car has arrived, dinala nila ang dalaga sa bodega kung saan nakatambak ang mga bungo at buto ng mga taong bilanggo.

 Don Rafael is approaching towards them, sa tuwing nakikita nila ang boss, nakayuko lamang sila bilang simbolo ng paggalang.

"Heads up boys ” agad naman nilang sinunod ito. “ Boss ano bang gusto mong gawin namin sa bihag? Patayin naba natin to?” Suhest'yon ng kanyang tauhan. “ Not now, but soon we will get to that point.” 

His eyes are scanning the whole length of the women who is now lying in the dusty mattress. Habang tinititigan nya ito, nakakaramdam sya ng pag-iinit sa katawan na di nya mapaliwanag. She was a vision of loveliness and temptation, with curves that seems to be crafted by the gods, an innocent face that looks like an angel. In short, irresistible — a living, breathing embodiment of desire and temptation.

“ Fvck! What am I even thinking?!” Di mapigilang mura nya sa kanyang naiisip. Hindi nya dapat iniisip ang mga bagay na iyon lalo na sa babaing kinamumuhian nya! 

“Tie her up and make sure that she can't escape, and also don't forget to keep her mouth shut, understood?!” Paalala nya sa mga ito. “ Yes Boss!”

Habang tinatalian ang dalaga, si Don Rafael naman ay nakatanaw sa bintana kung saan makikita ang bilog na bilog na sinag ng buwan. He’s thinking about his brother. If he’s still alive, kasama nya pa sana itong pinapatakbo ang kanilang mga negosyo, nang dahil sa pagtataksil ng mga Villafranca biglang nawala ang lahat ng kanilang pinaghirapan, at nadamay pa ang kanyang bunsong kapatid. 

“ Hmmmmm…..” naalimpungatan ang dalaga. Sa kabilang banda naman, si Don Rafael ay nakatanaw lamang sa dalaga na ngayon ay kakagising lang. 

“ Boys, leave us alone.” Ang mga mata ng Don ay nanlilisik at mukhang gustong tuklawin ang babaeng kaharap ngayon. Halatang nanghihina ang dalaga pero kita parin ang kagandahan at alindog nito kahit ito’y nahihirapan sa kanyang pwesto.

“ S- sino ka? Anong kailangan mo sakin?” Sambit ng dalaga. Habang hinihintay ang sagot ng taong kaharap ay nararamdaman niya ang higpit ng pagkakatali sa upuan ang kanyang paa at kamay. She was having a hard time removing it.

“ Don't force yourself for something that is hurting you, women. And don't even try to escape because this is where you will die.” Ani'ya ng Don na halos anino lamang ang nakikita ng dalaga dahil natatabunan nito ang sinag ilaw.

Selena was stunned and flustered sa lahat ng mga nangyayari. She can't even think properly, dagdag pa ang mga sugat na kanyang natamo ng subukan nyang manlaban sa mga armadong lalaki.

“ At last, nakita na kita sa personal, hindi mo alam kung ilang taon kung hinintay ang araw na ito.” Malamig at nakakakilabot ang boses nito.

“ Hindi kita kilala kaya pakawalan mo ako dito!” lakas loob na wika ng dalaga. Samantala, si Don Rafael naman ay hindi makapaniwala na ganito pala magalit ang dalaga. Natutuwa sya basi sa kanyang nakikitang reaksyon nito.

“ Hmmm… How about this?” Inilapit ni Don Rafael ang kanyang mukha sa dalaga at ngayon kitang kita na ni Selena ang pagmumukha nito. 

She was stunned, looking at the man she's facing. She couldn't help but stare at him, her eyes fixed on his broad shoulders and chiseled jawline. He exuded confidence and power, his piercing gaze seeming to bore into her soul. His pointed nose gave him an air of sharp intelligence and ruthless determination, making him look like the mafia boss she'd only seen in movies. His strong, angular features commanded attention, making it impossible for her to look away. He was captivating, and she felt her heart skip a beat as their eyes met.

 She knows him! The popular business tycoon in the industry! Nakikita niya palagi ito sa mga news article at business magazines, pero sa kabila ng kasikatan napaka pribado ng buhay nito. 

“ Y-you… you are Don Rafael C-cortez,” Hindi makapaniwala na sambit ni Selena. “ Why are you doing this?! You know this is against the law! Pwedeng- pwede kitang ipakulong ngayon din!” Ani'ya ng dalaga. 

“ Do you think I'll let that happen? Well, you're wrong! You won't be able to escape from here.” Nanlilisik ang matang nakatingin sa dalaga. Bumaba ang kanyang tingin sa nakaawang na bibig nito na tila nang-aakit mahalikan, natural na tila rosas ang pula nito na syang nakakaakit tignan, ibinalik nya ang tingin sa mga mata ng dalaga.

“ You have no idea what your family have done to me! You are the daughter of my mortal enemy and I'm gonna make sure to punish you in hell!” Sobrang galit na galit si Don Rafael sa’tuwing naaalala nya ang ginawa ng ama nito.

“ Anak ka ng traydor!....Handa ka na bang magbayad sa utang na dugo?”