continuation....
Author's POV:
The loud buzz was heard across the gym. An indication na tapos na ang laro.
"Ouch!!" Sabay saad ng mga students who were cheering for Pol. Sci.
"It's the first time they lose in the game." Lia uttered.
"Sayang naman!" Saad nung ibang students.
"Medyo wala sa mood maglaro si Fernan ngayon ah, isa pa naman siya sa ina-anticipate ko!" Saad naman nung isa.
"They lose the game but it was a good match so far." Saad naman ng isa.
"Given naman na mahihirapan sila te, na-injured yung isa sa kanila, isa lang yung substitute nila." Saad naman ng isa pang student.
"I am sorry for Ethan's team." Saad ni Kendra.
"Why?" Tanong ni Lia.
"I am partly to blame for Fernan's play today." Kendra said looking like she's about to cry.
"Hindi naman sa lahat ng panahon mananalo yung t
Continuation.... Lia's POV: Magkasabay kaming kumain ng family ko with Ethan. Mom asked him to have dinner with us. We keep on eating when Dad initiate a conversation. "Ethan I heard you are working with Edward and Harold. Are you sure you can manage it anak? Tandaan mo nag-aaral ka pa." Saad ni Dad. "Yun nga ang sabi ko eh, I talked with Marie about it pero nagpupumilit daw itong si Ethan." Saad naman ni Mommy. Ramdam ko yung kamay ni Ethan na nakahawak sa kamay ko sa ilalim ng mesa. Gusto kong matawa, minsan kasi walang preno 'tong pamilya ko unlike Ethan's family na ang tahimik. "Mom-Dad don't worry I'm taking an off tonight. Hindi ko naman yun gagawin kapag hindi ko naman kaya. I am doing good with it so I'm keeping the job whebever I have time to work part time on weeknights and fulltime by weekends." Ethan explained. "Why bro? Are you planning to buy a new car? Nahh just name it akon
Continuation....Lia's POV:Sinusubuan ko si Ethan ng lugaw. Nakasandal siya sa headboard. I keep on feeding him without talking."Galit ka ba sa akin?" He asked me in a weak tone."Tapusin mo 'to panghuling kutsara na 'to." Saad ko sabay subo sa kanya. I put the small bowl on the bed side table."Love seriously you can go home. Ayaw kong mahawa ka sa akin." Saad niya and I glared at him."Hey! Lia Aerabelle stop glaring at me." He said trying to look scary but he's weak. I chuckled sarcastically."Really Haeil Ethan?" I said, sounding so frustrated as I sighed."Did we just fight?" Tanong niya sa akin."And you think we're not?" Tanong ko naman sa kanya.Nakita ko siyang napakagat labi. Binuksan ko yung drawer ng bed side table to get his medicine. I paused
Continuation...Author's POV:Sa kabilang banda naman makikita mo ang mukha ni Lio na kahit sa kagwapuhan ay hindi ma-idrawing ang reaksyon nitong nakaupo kaharap ang babae sa isang mesa.His Mom once again tricked him that made him went to this place, a Restaurant. Kausap pa lang niya si Edward kanina when he was driving and he almost laughed to his friend because the guy somehow is willing to give a try sa isang blind date. bagay na ayaw niyang gawin.Iniisip niya na someday magiging bestman na pala siya kung tutuosin. Hindi naman sa ginagawa niyang katatawanan yung marriage. It's just that he don't want his parents to decide it for him. Pero ito siya ngayon nakakunot ang noo habang kaharap ang isang napakachik manamit na babae."If I haven't forget that Mom went to the airport today I shouldn't have come here." Saad ni Lio sa babaeng kaharap niya but the girl's response is a seductive smirk as
Author's POV: Both Hannah and Edward were silently eating, unconsciously napangiti ang lalaki sa dalaga. Hannah noticed him smiling kaya napangiti narin siya. She thought of him as a nice person *Hindi katulad nung...* Hindi na niya tinuloy ang nasa isip niya. Napailing siya, ba't naman niya iisipin yung taong matagal tagal na niyang hindi nakikita at ayaw na niyang makita ulit. "Haielie, can I ask something?" Tanong ni Edward nang huminto ito sa pagkain, tumango naman si Hannah. "Do you perhaps consider marrying at such a young age?" Edward asked with curiosity. Hindi naman nag-isip nang kung ano si Hannah kaya agad niya itong sinagot, she want to be honest with him as she finds him a person she can trust and be comfortable with. "Yes, I want to continue the family that was built by my parents. It must have been nice to experience a complete family but take it as our secret, everyone thought I just wa
Lia's POV:Gabi na at kasama ko si Ethan at ang parents niya pati na rin si Kuya Edward na kumakain sa dining nila. Biglang nag-lagay ng ulam si Mommy Marie sa plate ko."Lia anak kumain ka pa ng marami." Saad niya."Thanks Mom." I responded sabay subo."I don't have to be worried kung may mukha pa ba akong ihaharap kay Arnulfo since I see na hindi naman napapabayaan ni Ethan si Lia. Mas nagkalaman ka ngayon anak." Saad sa akin ng Daddy ni Ethan."Hahaha Daddy naman parang ayaw ko ng kumain dahil sa sinabi mo. Baka pag tumaba ako iiwan ako ni Ethan." Pagbibiro ko pero nabulonan si Ethan.Nakita kong agad siyang uminom ng tubig bago niya ako tiningnan ng mariinan."What did you say? Are you accusing me of something that I won't ever dare to do?" Saad niya sabay taas ng isang kilay at nag-aantay kung may sasabihin ako pero I chose to stay silent."Lia, Ethan won't do that hindi niya sasayangin yung g
Lia's POV:"Lia, I love you!" He said, lumakas yung pintig ng puso ko. That man wearing a pair of black tuxedo standing in front of me, no he is in front of me and everyone. Yung feeling ng ikakasal ganito pala."You know that don't you?" He asked me. Wait bakit ako kinabahan? Bakit parang hindi ako sigurado na mahal nga niya ako."Huh?" napatanong ako ng wala sa oras. "Uhmmmm---Ahhh---uhmmm--" I stuttered trying to figure out what to respond. Then--*Bogsh* I feel a soft yet strong na paghampas na dumampi sa ulo ko. Kung hindi ako nagkakamali may bumato na naman ng unan sa akin. Napadilat ako ng mata. That's when I frowned."Good morning Lia!" Napa
continuation....Lia's POV:I never once mentioned about that man wearing a groom's outfit but I just feel I had to earlier. But seriously, how did I developed this kind of feeling with my bestfriend?Haeil Ethan Lee or Ethan for short is my childhood bestfriend, given the fact that our Moms are bestfriends too and we live next to each others' houses in the neighborhood so yun pati kami friends na rin. Nagkakasundo kami sa mga bagay bagay and we know each other too well. Hindi naman ako super introvert but aside from Kendra who became my bff since highschool, I had Ethan since our diaper days.Speaking of him, dahil siya rin naman talaga ang topic
continuation....Lia's POV:"HEY!" Natauhan ako nang dumampi yung dalawang kamay ni Ethan sa pisngi ko, hindi naman niya ako sinampal, he is like sandwhiching my face in between his palms. "I said go on." He added. No naghahallucinate lang pala ako kanina. However, my courage was gone, I can't tell him I like him. Maybe not now. "Lia, what is it that you wanted to tell me?" He seems impatient. No Lia, just tell him anything but not that thing."Uhmm--Ahh nothing special, I just want to say that Taehyun is so handsome, he is my new bias. He is diffinitely nailing his performance on stage with their latest comeback." Saad ko trying to say it straight without a hint that it isn't something I wanted to tell him."You mean you just wanted to tell me about your celebrity kpop idol crush?" He asked, I know it's bad to lie but I nodded."Since I told you what I wanted to say, how about you? You mentioned too