บทที่ 37 ต้องหนี!

I Hate You and I Love You

บทที่ 37

ต้องหนี!

……………………………

21.00 น.

หลังจากที่ใช้เวลาเนิ่นนาน ในการคุยเรื่องรายละเอียดการจัดงานแต่ง และโดนดุชุดใหญ่ ในที่สุด น้ำหนาวก็ถูกปล่อยให้เป็นอิสระสักที ถึงแม้ตลอดทั้งวัน เธอจะเอาแต่นั่งเงียบหลบอยู่ด้านหลังจุนก็ตาม

ห้องน้ำ

"!" น้ำหนาวยืนตัวแข็งทื่อ เมื่อเห็นภาพสะท้อนของตัวเองในกระจก ไม่แปลกใจเลย ว่าทำไมคนเป็นพ่อถึงดูหงุดหงิดแบบนั้น เพราะตามลำคอ และ หัวไหล่ของเธอ มันมีแต่รอยแดงเป็นจ้ำๆ เต็มไปหมดอย่างเห็นได้ชัด

"ไอคนบ้า! เป็นหมาหรือไง" น้ำหนาวพึมพำออกมา และใช้มือแตะบริเวณรอยนั้นเบาๆ ก่อนจะค่อยๆ เดินไปยังอ่างอาบน้ำ กลางกายยังคงรู้สึกจุกแน่นไม่หาย ไม่รู้ไปตายอดตายอยากมาจากไหน

ซ่า! ซ่า! ซ่า!

น้ำจากฝักบัวถูกเปิดให้ชโลมรดกายเล็ก ก่อนที่น้ำหนาวจะเงยหน้าขึ้นสู้ ปล่อยให้น้ำรินรดใบหน้าอยู่อย่างนั้น ราวกับกำลังใช้ความคิด ก่อนจะค่อยๆ หย่อนตัวลงในอ่างอาบน้ำกว้างที่เปิดน้ำไว้จนเต็ม

"จะทำยังไงต่อไปดีนะ" น้ำหนาวพึมพำเบาๆ ยังคิดไม่ตกว่าจะทำยังไงต่อไปดี ก่อนจะต้องตกใจ ที่จู่ๆ ประตูห้องน้ำก็ถูกเปิดออกโดยฝีมือของใครบางคน เธอไม่ได้ล็อกประตูห้องน้ำ เพราะล็อกประตูห้องตัวเอ