ความรู้สึกทั้งรัก และ เกลียดน่ะ มันมีอยู่จริงๆนะ ตัวฉันน่ะ ทั้งรัก และทั้งเกลียดเขาในเวลาเดียวกันเลยล่ะ ฉันเกลียดเขา แต่ทว่า….ก็เลิกรักเขาไม่ได้เหมือนกัน
View More⚠️spoiler⚠️
มีเนื้อหาอ่อนไหว/
แนวs (ซาดิส)กับ m(ชอบความเจ็บปวด)/ มีการบูลลี่ / มีภาพประกอบ 18-20+
โปรดใช้วิจารณญาณในการรับชม
********************
"น้ำหนาว ไปด้วยกันนะ"
"อื้ม ไปสิ"
เพียงเพราะคำพูดคำเดียวของเขา ทำให้ฉันดั้นด้นมาไกลถึงที่นี่ มันคงจะดูโง่มากเลยใช่มั้ย
..................................................
เรื่องราวของไอดอลหนุ่ม และ แอดมินสาวบ้านแฟนไซต์รายใหญ่ ที่มีความสัมพันธ์เป็นเพื่อนตั้งแต่สมัยเด็ก โดยที่เด็กสาวนั้น ได้แอบรักเพื่อนชายมาเนิ่นนาน และ เพียงเพราะคิดว่า ระหว่างพวกเขานั้น มันคือความรัก เธอจึงยอมทำเพื่อเขาได้ทุกอย่าง แม้กระทั่ง...ละทิ้งความฝันของตัวเอง แต่แล้ว ก็เกิดเรื่องบางอย่าง ที่ทำให้ทั้งสองต้องห่างกันไป ตั้งแต่วันนั้น เธอก็ทิ้งทุกอย่างเอาไว้ และหายไปจากชีวิตของเขา และ ในวันที่ได้เจอกันอีกครั้ง ความสัมพันธ์จากเพื่อนสมัยเด็ก ก็แปรเปลี่ยนไป จนกลายมาเป็น คู่แข่ง
"น้ำหนาว กลับบ้าน"
"ไม่"
"กลับไปคุยกันที่บ้าน"
“ก็บอกว่าไม่ไง!”
..................................................
"ฉันเป็นอะไรสำหรับนายกันแน่.....แค่ เบ๊ งั้นหรอ"
"ฉันก็คงเป็นได้แค่ เบ๊ ของนายเท่านั้นเองจริงๆ สินะ"
"แต่ ทั้งๆ ที่รู้อย่างนั้นแล้ว ฉันก็เอาแต่ รักนาย อย่างกับคนบ้า ฉันเกลียด เกลียดที่นายหลอกใช้ฉัน เกลียดที่นายมันใจร้าย มันทำให้ฉันเจ็บช้ำอย่าบอกใครเลยล่ะ"
"แต่ที่เกลียดที่สุดก็คือ หัวใจบ้าๆ นี่ ที่มันดัน.....ยังรักนาย"
"ความรู้ทั้งรัก และ ทั้งเกลียด จุกแน่นอยู่ภายในหัวใจ จนฉันรู้สึกสะอิดสะเอียนเหลือเกิน"
"ต่อไปนี้ ระหว่างเราคือศัตรู ฉันจะไม่ใช้ชีวิตเพื่อนายอีกต่อไป!"
..................................................
น้ำหนาว 🍂
เด็กสาวที่มักจะสวมแว่นตาสุดเชย ถักผมเปียสองข้างอยู่เสมอ เธอไว้ผมแบบนี้มาหลายปี และไม่คิดที่จะเปลี่ยนมัน เพียงเพราะคำพูดที่ไม่ได้จริงจังของคนบางคน เธอดั้นด้นมาไกลถึงเกาหลี เพียงเพราะคำพูดพล่อยๆ ของเพื่อนวัยเด็ก ที่เป็นเหมือนโลกทั้งใบของเธอ
#เพื่อเขา เธอยอมทำได้ทุกอย่าง ยอมเปลี่ยนแปลงตัวเองทุกอย่าง เพื่อให้เขาพอใจ แต่ทว่า ไม่ว่าจะพยายามแค่ไหน ก็ดูเหมือนจะขัดหูขัดตาเขาไปซะหมด
พัค แทจุน ☃️
หนุ่มลูกครึ่งไทย-เกาหลี ที่ใช้ชีวิตวัยเด็กในไทย จนตอนนี้ได้เดบิ้วเป็นไอดอลที่เกาหลี เพื่อนวัยเด็กของน้ำหนาว
#ตั้งแต่ตอนเด็กๆแล้ว เวลาที่ผมชอบอะไรมากๆ ผมจะเอาของสิ่งนั้นไปซ่อนเอาไว้ เก็บเอาไว้ในที่ ที่ไม่มีใครจะหาเจอ เพราะว่าผมอยากจะเก็บมันเอาไว้แค่คนเดียว
I Hate You and I Love Youspecial episode(ความรู้สึกของน้ำหนาว)Part 2……………………………หนึ่งเดือนผ่านไป"คิกๆ" น้ำหนาวหัวเราะออกมาเบาๆ หลังจากที่คิดถึงเรื่องเมื่อเช้าที่เธอแกล้งจุนเรื่องแมลงสาบ ตอนที่เขากำลังอาบน้ำ เธอก็แอบปล่อยแมลงสาบที่ไปจับมาสอง-สามตัวเข้าไปในห้องน้ำ ส่วนผลที่ตามมาก็ตามคาด เพราะเขาร้องโวยวายเสียงดังลั่นราวกับสาวน้อยตึก ตึก ตึ.....ในขณะที่กำลังจะเดินไปหาน้ำกิน เท้าเล็กทั้งสองข้างก็ต้องหยุดชะงักลง"ครับ""หนาวยังจำอะไรไม่ได้เลยครับ"น้ำเสียงของร่างสูงที่ดูไม่สดใสร่าเริง คุยกับใครบางคนในโทรศัพท์ ซึ่งน้ำหนาวคาดว่า น่าจะเป็นบิดาของเธอ เกิดความรู้สึกผิดขึ้นมาภายในใจ จากวันนั้นเวลาก็ล่วงเลยมาถึงหนึ่งเดือน ที่น้ำหนาวแกล้งความจำเสื่อมต่อ โดยจุนก็คอยดูแลเอาอกเอาใจเธอไม่ห่าง ไม่ว่าน้ำหนาวจะบอกให้เขาทำอะไร เขาก็ยอมทำแต่โดยดี โดยไม่บ่นสักคำ นั่นยิ่งทำให้เธอยิ่งสนุกกับการได้แกล้งคนตัวสูง จนลืมผลที่จะตามมา และมันก็เริ่มเลยเถิดจนหมดโอกาสที่จะสารภาพไปกิ๊งก่องๆเสียงกริ่งหน้าประตูดังขึ้น เรียกความสนใจให้ร่างเล็กหันไปมอง ก่อนจะรีบเดินไปเปิดประตู ก็พบว่าเพื่อนร่วมวงของจุนมากันครบทีมง
I Hate You and I Love Youspecial episode(ความรู้สึกของน้ำหนาว)Part 1……………………………'รสจูบที่แสนคุ้นเคย ลมหายใจอุ่นร้อน สัมผัสที่แสนนุ่มนวล แต่ทว่าก็เอาแต่ใจในเวลาเดียวกัน ร่างกายของฉันสั่นสะท้านทุกครั้ง ยามที่มือหนาลากไล้ไปตามส่วนต่างๆ ของร่างกาย โดยเฉพาะจุดอ่อนไหวของฉัน ที่เขารู้ดี ว่าจับตรงไหนแล้วจะรู้สึกดี'"อึ่ก!" "ชอบมั้ย" "อึ่ก อือ" 'ทั้งๆ ที่เขาก็รู้ดีอยู่แล้วโดยไม่ต้องบอก แต่ทว่าเขาก็ยังคงหาเรื่องให้ฉันอับอายได้ตลอดเวลาสินะ ช่างเป็นคนที่หน้าไม่อายซะจริงๆ เขาไม่เคยเปลี่ยนไปเลยตั้งแต่เล็กจนโต ขยันทำให้ฉันหัวปั่นได้ตลอด''ใช่''ฉันจำมันได้หมดแล้ว''แต่ว่าฉันจะยังไม่บอกเขาหรอก'"อือออ อืมมม" ร่างเล็กบิดไปมาในยามที่มือหนาทั้งสองข้างบีบคลึงอยู่ที่หน้าอกนิ่ม"ถึงจะความจำเสื่อม แต่ความรู้สึกไม่เสื่อมสินะ" เสียงที่แสนเจ้าเล่ห์ และฟังดูน่าหมั่นไส้เอ่ยขึ้น"ปะ ปล่อยเลย" คนตัวเล็กเอ่ย ก่อนจะขมวดคิ้วใส่ด้วยความไม่พอใจ มือบางก็พยายามที่จะดึงชายเสื้อที่ถูกดันขึ้นไปไว้เหนือออกลง"อย่าปิด" เสียงทุ้มเอ่ย เมื่อคนตัวเล็กพยายามที่จะปิดหน้าอกตัวเอง หมับฟึ่บ!แขนเล็กทั้งสองข้างถูกจับรวบ ก่อน
I Hate You and I Love You(ไดอารี่ของจุน)เรื่องที่เธอไม่เคยรู้……………………………ฟึ่บๆมือเล็กพลิกดูอัลบั้มรูปในมือไปเรื่อยๆ ภาพเด็กชายและเด็กหญิงตัวน้อยน่ารัก ถูกบันทึกเก็บเอาไว้ในทุกช่วงวัย แรกเกิด เข้าเรียนอนุบาล เรียนประถม กระทั่งมัธยม ทุกช่วงเวลาของชีวิตน้ำหนาว ก็จะมีจุนอยู่ด้วยเสมอ ฟึ่บๆใบหน้าเล็กคลี่ยิ้มออกมาบางๆ ในยามที่พลิกไปแต่ละหน้า ถึงแม้จะยังจำอะไรไม่ได้ แต่ทว่ากลับให้ความรู้สึกอิ่มเอมใจตุ้บร่างสูงทิ้งตัวนั่งลงข้างๆ คนตัวเล็กหันไปมองที่นั่งด้านข้าง ก่อนจะส่งยิ้มบางๆ ไปให้จุน มือหนายกขึ้นลูบศีรษะเล็กแผ่วเบา ก่อนที่เธอจะหันไปสนใจอัลบั้มรูปในมือต่อ น้ำหนาวถูกอนุญาตให้กลับมาพักฟื้นที่บ้านได้ หมอบอกว่าเธอมีโอกาสที่จะกลับมาจำได้ จึงให้อยู่ในสภาพที่คุ้นเคย เพื่อกระตุ้นความทรงจำ"เรารู้จักกันมาตั้งแต่เกิดเลยหรอ" คนตัวเล็กเอ่ยถาม "ใช่ รู้จักกันมาตั้งแต่เกิด" จุนเอ่ย ได้ฟังดังนั้น ร่างเล็กก็พยักหน้ารับเข้าใจ ก่อนจะพลิกดูอัลบั้มหน้าถัดไป ก่อนที่ใบหน้าเล็กจะแดงซ่านขึ้นมา เมื่อไปเจอเข้ากับรูปที่เด็กสาวตัวน้อย ซึ่งก็คือเธอในวัยเด็ก กำลังจูจุ๊บ เด็กชายตัวน้อยแก้มจ้ำม่ำอยู่"ทำไม เขินหรอ
I Hate You and I Love YouENDING……………………………"................." สายตาที่เคยมองมาด้วยความรัก ตอนนี้กลับมองมาด้วยสายตาที่ว่างเปล่าราวกับคนแปลกหน้าที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน"นายเป็นใคร" เสียงหวานที่แสนคุ้นเคยเอ่ยถามคนตรงหน้าตุ้บ ตุ้บ ตุ้บหัวใจแกร่งเต้นช้าลง ราวกับว่าจะหยุดเต้นไปซะอย่างนั้น"หนาว" เสียงทุ้มเรียกชื่อของคนตัวเล็กอย่างเว้าวอน ราวกับจะบอกว่าหากเธอกำลังล้อเล่น ก็ควรหยุดได้แล้ว"ฉันถามว่านายเป็นใคร อึ่ก!" คนตัวเล็กบนเตียงคนไข้เอ่ยถาม จู่ๆ ใบหน้าเล็กก็ขมวดมุ่นขึ้นมา และเอามือกุมหัวตัวเองด้วยความเจ็บปวด ก่อนที่หมอและพยาบาลจะกุลีกุจอกันเข้าไปดูอาการของเธอ โดยมีร่างสูงเฝ้าดูอยู่ไม่ห่างด้วยความเป็นห่วง12.00 น.ตอนนี้ร่างเล็กหลับไปแล้ว จุนกับหมอจึงพากันออกมานอกห้อง ชายหนุ่มอยากรู้อาการของคนตัวเล็กจนใจจะขาด ว่าเธอเป็นอะไรกันแน่"หมอครับ น้ำหนาวเป็นอะไรครับ ทำไมเธอถึงจำผมไม่ได้""จากอาการของคนไข้ หมอขอวินิจฉัยเบื้องต้นก่อนนะครับ ว่าสมองของคนไข้ได้รับการกระทบกระเทือนอย่างรุนแรง จึงทำให้เกิดภาวะสมองบาดเจ็บ นั่นอาจเป็นสาเหตุของอาการความจำเสื่อม""แล้วจะหายมั้ยครับ" ร่างสูงรีบถามอย่างร้
I Hate You and I Love Youบทที่ 52forget me notอย่าลืมฉัน……………………………โชคชะตามักเล่นตลกกับเราเสมอ05.00 น.ในเวลาเช้าวันใหม่ ที่ท้องฟ้ายังคงมืดครึ้ม เป็นเวลาที่ทุกคนต้องมารวมตัวกันเพื่อทำกิจกรรมวันสุดท้าย และช่วงสายๆ ก็จะเป็นอันจบการถ่ายทำของทริปนี้"จุน น้ำหนาวออกไปก่อน แล้วจุนค่อยตามมานะ" คนตัวเล็กเอ่ย ในขณะที่กำลังจะเดินออกจากห้อง เธอเหลียวไปมองร่างสูงที่กำลังสำรวจความเรียบร้อยของหน้าและผมตัวเอง อยู่ที่หน้ากระจก เพราะเมื่อคืนคนเอาแต่ใจ นอนค้างที่ห้องพักของเธอ และเขาก็ได้รังแกเธออย่างร้ายกาจจนแทบไม่ได้หลับได้นอน"เฮ้อ" ร่างเล็กถอนหายใจออกมาเล็กน้อย ก่อนจะเปิดประตูเดินออกจากห้องไป05.30 น."สวยจัง" น้ำหนาวมองไปยังทิวทัศน์เบื้องหน้า ภูเขาตระหง่านกับขอบฟ้าที่พระอาทิตย์กำลังค่อยๆ ขึ้น ร่างเล็กค่อยๆ สูดเอาอากาศสดชื่นเข้าปอด รู้สึกผ่อนคลาย ความเหนื่อยล้าที่สะสมค่อยๆ จางหายไป แต่ทว่าก็รู้สึกเสียดายเล็กน้อย ที่ไม่ได้อยู่พักผ่อนต่อ"พรุ่งนี้ก็ต้องกลับไปลุยงานหนักแล้วสินะ" คนตัวเล็กพึมพำออกมาเบาๆในขณะที่น้ำหนาวกำลังยืนชมบรรยากาศรอผู้ร่วมรายการคนอื่นๆ ทว่าก็รู้สึกว่ามีสายตาของใครบางคนจ้องมอ
I Hate You and I Love Youบทที่ 51ที่รักNc! 18++……………………………วันเดินทาง05.30 น."เก็บของเสร็จหรือยัง" เสียงทุ้มที่หน้าประตูดังขึ้น ในขณะที่น้ำหนาวกำลังกุลีกุจอเก็บของใส่กระเป๋า เพราะเมื่อคืนเธอเผลอหลับจนลืมเก็บกระเป๋า แต่ทว่าต้นเหตุของความเพลียในทุกค่ำคืน ก็คือคนที่ยืนอยู่หน้าประตูห้องนั้นเอง"เพราะจุนนั่นแหละ!" คนตัวเล็กหันไปมองค้อน ก่อนจะลงมือเก็บกระเป๋าต่อ"อะไร จุนทำอะไร" เสียงเรียบเอ่ยแบบไม่มีความรู้สึกผิดใดๆ"ก็น้ำหนาวบอกให้พอ จุนก็ไม่ยอมพออ่ะ""กว่าจะปล่อยให้น้ำหนาวนอนก็เกือบตีหนึ่งละนะ""ดูสิ ขาของน้ำหนาวยังสั่นอยู่เลย!" คนตัวเล็กเอ่ย ก่อนจะทำท่าฟึดฟัดใส่ร่างสูง แต่ทว่าเขากลับไหวไหล่ใส่"จะบ่นอะไรนักหนา จุนก็อุตส่าห์ปลุกแล้ว""ยังจะกล้าพูดอีกหรอ""ต่อไปนี้จุนนอนห้องตัวเองไปเลยนะ น้ำหนาวก็จะนอนห้องของตัวเองเหมือนกัน""ฝันไปเถอะ""ไม่รู้ไปอดอยากมาจากไหน ไม่เคยมีความพอดีเลย"คนตัวเล็กบ่นพึมพำ"จะเอาอีกสักยกมั้ยก่อนออกจากบ้าน" เสียงทุ้มเอ่ยขึ้น ราวกับจะบอกว่าเขากำลังไม่พอใจในสิ่งที่เธอพูด"..................." ได้ฟังดังนั้นมือเล็กก็ยกปิดปากตัวเองทันที ก่อนจะรีบรูดซิปกระเป๋า และถ
Comments