ความรู้สึกทั้งรัก และ เกลียดน่ะ มันมีอยู่จริงๆนะ ตัวฉันน่ะ ทั้งรัก และทั้งเกลียดเขาในเวลาเดียวกันเลยล่ะ ฉันเกลียดเขา แต่ทว่า….ก็เลิกรักเขาไม่ได้เหมือนกัน
View More⚠️spoiler⚠️
มีเนื้อหาอ่อนไหว/
แนวs (ซาดิส)กับ m(ชอบความเจ็บปวด)/ มีการบูลลี่ / มีภาพประกอบ 18-20+
โปรดใช้วิจารณญาณในการรับชม
********************
"น้ำหนาว ไปด้วยกันนะ"
"อื้ม ไปสิ"
เพียงเพราะคำพูดคำเดียวของเขา ทำให้ฉันดั้นด้นมาไกลถึงที่นี่ มันคงจะดูโง่มากเลยใช่มั้ย
..................................................
เรื่องราวของไอดอลหนุ่ม และ แอดมินสาวบ้านแฟนไซต์รายใหญ่ ที่มีความสัมพันธ์เป็นเพื่อนตั้งแต่สมัยเด็ก โดยที่เด็กสาวนั้น ได้แอบรักเพื่อนชายมาเนิ่นนาน และ เพียงเพราะคิดว่า ระหว่างพวกเขานั้น มันคือความรัก เธอจึงยอมทำเพื่อเขาได้ทุกอย่าง แม้กระทั่ง...ละทิ้งความฝันของตัวเอง แต่แล้ว ก็เกิดเรื่องบางอย่าง ที่ทำให้ทั้งสองต้องห่างกันไป ตั้งแต่วันนั้น เธอก็ทิ้งทุกอย่างเอาไว้ และหายไปจากชีวิตของเขา และ ในวันที่ได้เจอกันอีกครั้ง ความสัมพันธ์จากเพื่อนสมัยเด็ก ก็แปรเปลี่ยนไป จนกลายมาเป็น คู่แข่ง
"น้ำหนาว กลับบ้าน"
"ไม่"
"กลับไปคุยกันที่บ้าน"
“ก็บอกว่าไม่ไง!”
..................................................
"ฉันเป็นอะไรสำหรับนายกันแน่.....แค่ เบ๊ งั้นหรอ"
"ฉันก็คงเป็นได้แค่ เบ๊ ของนายเท่านั้นเองจริงๆ สินะ"
"แต่ ทั้งๆ ที่รู้อย่างนั้นแล้ว ฉันก็เอาแต่ รักนาย อย่างกับคนบ้า ฉันเกลียด เกลียดที่นายหลอกใช้ฉัน เกลียดที่นายมันใจร้าย มันทำให้ฉันเจ็บช้ำอย่าบอกใครเลยล่ะ"
"แต่ที่เกลียดที่สุดก็คือ หัวใจบ้าๆ นี่ ที่มันดัน.....ยังรักนาย"
"ความรู้ทั้งรัก และ ทั้งเกลียด จุกแน่นอยู่ภายในหัวใจ จนฉันรู้สึกสะอิดสะเอียนเหลือเกิน"
"ต่อไปนี้ ระหว่างเราคือศัตรู ฉันจะไม่ใช้ชีวิตเพื่อนายอีกต่อไป!"
..................................................
น้ำหนาว 🍂
เด็กสาวที่มักจะสวมแว่นตาสุดเชย ถักผมเปียสองข้างอยู่เสมอ เธอไว้ผมแบบนี้มาหลายปี และไม่คิดที่จะเปลี่ยนมัน เพียงเพราะคำพูดที่ไม่ได้จริงจังของคนบางคน เธอดั้นด้นมาไกลถึงเกาหลี เพียงเพราะคำพูดพล่อยๆ ของเพื่อนวัยเด็ก ที่เป็นเหมือนโลกทั้งใบของเธอ
#เพื่อเขา เธอยอมทำได้ทุกอย่าง ยอมเปลี่ยนแปลงตัวเองทุกอย่าง เพื่อให้เขาพอใจ แต่ทว่า ไม่ว่าจะพยายามแค่ไหน ก็ดูเหมือนจะขัดหูขัดตาเขาไปซะหมด
พัค แทจุน ☃️
หนุ่มลูกครึ่งไทย-เกาหลี ที่ใช้ชีวิตวัยเด็กในไทย จนตอนนี้ได้เดบิ้วเป็นไอดอลที่เกาหลี เพื่อนวัยเด็กของน้ำหนาว
#ตั้งแต่ตอนเด็กๆแล้ว เวลาที่ผมชอบอะไรมากๆ ผมจะเอาของสิ่งนั้นไปซ่อนเอาไว้ เก็บเอาไว้ในที่ ที่ไม่มีใครจะหาเจอ เพราะว่าผมอยากจะเก็บมันเอาไว้แค่คนเดียว
I Hate You and I Love You บทที่ 12ความสัมพันธ์ที่คลุมเครือ…………………"จุน น้ำหนาวไปแล้วนะ""เธอไปจากฉันไม่ได้""ได้สิ น้ำหนาวไปได้""ไม่ได้นะ! กลับมา บอกว่าให้กลับมาไง!""อึก! แฮ่กๆ""จุน จุนเป็นอะไรน่ะ" น้ำหนาวเอ่ยเรียกร่างสูงที่กำลังนอนหลับอยู่ ใบหน้าเต็มไปด้วยเหงื่อ คิ้วขมวดมุ้นดูทรมาน ราวกับกำลังฝันร้าย“จุน ถ้าไม่ลุกตอนนี้จะสายแล้วนะ” มือเล็กออกแรงเขย่าร่างสูงเบาๆ แต่ทว่าเขาก็ไม่มีทีท่าว่าจะตื่น“…………………”“จุน น้ำหนาวบอกให้ลุกได้แล้ว เดี๋ยวไปเรียนสายก็มาโกรธน้ำหนาวอีก จุน…ว้าย!”หมับ!พรึ่บ!มือหนาคว้าจับเข้าที่ข้อมือเล็ก ก่อนจะออกแรงดึงเธอจนล้มลงบนที่นอน และกอดกระชับเธอเอาไว้จนแน่น ใบหน้ายังคงแลดูทรมานกับฝันร้ายไม่ยอมตื่น"จุน!" น้ำหนาวเรียกชื่อของเพื่อนสมัยเด็กดังขึ้น เมื่อเห็นว่าเขายังคงไม่ได้สติ"อึก! แฮ่กๆๆ" ร่างสูงลืมตาตื่นขึ้นมา เขามีอาการหอบหายใจแรง ดวงตาคมกวาดตามองไปทั่วห้อง เพื่อย้ำเตือนว่าสิ่งที่เขาเห็นก่อนหน้านี้เป็นเพียงแค่ความฝัน"จุน ฝันร้ายงั้นหรอ" น้ำหนาวเอ่ยถามเสียงแผ่ว ก่อนจะใช้มือลูบที่แขนแกร่งไปมาอย่างปลอบโยน"อืม ฝันร้าย" เสียงทุ้มเอ่ยออกมาเบาๆ ก่อนจะกอดกระช
I Hate You and I Love Youบทที่ 11ขอเตือน…………………ห้อง B สาขาดนตรี"น้ำหนาว เป็นแฟนกับเขางั้นหรอ" เพื่อนร่วมห้องสาวกระซิบถามหลังหมดคาบเรียน ตอนนี้น้ำหนาวเริ่มสนิทกับคนในห้องมากขึ้นแล้ว "ฮะ หมายถึงอะไร" น้ำหนาวมีท่าทีงุนงงเล็กน้อยกับคำถามของเพื่อนร่วมห้องสาว"กับพัค แทจุนน่ะ เป็นแฟนกันงั้นหรอ" การเป็นแฟนกันน่ะหรอ น้ำหนาวไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้มาก่อนเลย เธอแค่มีความสุขกับการได้อยู่กับจุนแบบนี้ไปเรื่อยๆ ส่วนอย่างอื่นนอกเหนือจากนี้ไม่กล้าฝันหรอก"เปล่าหรอก" น้ำหนาวตอบตามความจริง เพราะเธอและจุนไม่ได้เป็นแฟนกัน ความสัมพันธ์ของเธอกับจุนมันคลุมเครือเกินกว่าที่จะอธิบายออกมาเป็นคำพูดได้ เธอได้แต่บอกว่าชอบเขา แต่กลับ ไม่เคยถามเขาเลยสักครั้ง ว่าชอบเธอบ้างไหม เพราะกลัวคำตอบของเขาเหลือเกิน กลัวว่าหากได้ยินคำตอบ แล้วจะไม่สามารถอยู่ข้างๆ เขาต่อไปแบบนี้ได้อีก ได้แต่ปลอบใจตัวเองไปเรื่อยๆ และคิดว่ามันคือความรัก นอกจากคำสัญญาในวัยเด็กที่ไม่รู้ว่าอีกคนยังจำได้หรือเปล่าแล้ว เธอก็ไม่มีความมั่นใจอะไรเลย จึงปล่อยให้มันคลุมเครือไปอย่างนั้น"อ่อ งั้นหรอ" เพื่อนร่วมห้องสาวทำหน้าเหมือนโล่งอก นั่นทำให้น้ำหนาวขมว
I Hate You and I Love Youบทที่ 10ชอบที่สุดเลย…………………School of Performance Koreaห้อง A สาขาการร้องเพลง(พักกลางวัน)"จุน เดี๋ยวน้ำหนาวไปซื้อน้ำให้นะ" เสียงใสเอ่ยกับเพื่อนสมัยเด็กด้วยรอยยิ้มกว้างอย่างเสนอตัวแบบที่เคยทำ คนที่เมื่อวาน บอกว่าจะไม่สนใจเขาอีกต่อไป บัดนี้ได้ลืมสิ้นทุกคำที่เคยพูดเอาไว้ เพราะแค่นอนพักผ่อนตื่นขึ้นมา ความขุ่นข้องหมองใจที่มีก็หายไปจดหมด เธอตื่นเช้าขึ้นมาทำข้าวกล่องด้วยใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส แถมพักกลางวันก็มาหมกตัวอยู่ที่ห้องเรียนของจุนแบบที่เคย เธอเป็นแบบนี้มาตลอด และการที่เธอเป็นแบบนั้น ก็ทำให้ใครบางคนเคยตัว และเผลอลืมที่จะใส่ใจความรู้สึกของเธอไป"...................." จุนนิ่งไม่ได้ตอบอะไร แค่พยักหน้าเบาๆ ตามสไตล์ของเขา ซึ่งน้ำหนาวก็รู้ดี ถ้าอะไรที่เขาไม่ต้องการ เขาจะปฏิเสธทันที เห็นดังนั้นร่างเล็กก็หยัดกายลุกขึ้นยืนเพื่อที่จะไปซื้อน้ำให้เขาทันที"เดี๋ยวสิ น้ำหนาว ถ้าไม่เป็นการรบกวน มินะฝากซื้อน้ำสักขวดได้มั้ย" สาวสวยที่นั่งอยู่ที่เก้าอี้ด้านหน้าจุนเอ่ยด้วยรอยยิ้มที่ไม่ว่าผู้ชายคนไหนเห็น ก็ต้องชมว่าน่ารัก แต่สำหรับน้ำหนาว เธอรู้ดีว่ารอยยิ้มแบบนั้นมันช่างเสแสร้
I Hate You and I Love Youบทที่ 9คนเอาแต่ใจ…………………School of Performance Koreaห้อง A สาขาการร้องเพลง(กริ่งงงง) เสียงสัญญาณแจ้งเตือนหมดคาบเรียนของวันนี้ แต่ทว่าร่างสูงของน้องเล็กสุดวง Baron กลับยังคงนั่งนิ่งอยู่กับที่ไม่ไปไหน"เฮ้ จุน ยังไม่ไปหรอ วันนี้มีซ้อมเต้นที่ค่ายไม่ใช่หรอ" เพื่อนร่วมห้องที่เป็นเด็กฝึกอยู่ค่ายเดียวกันเอ่ยถาม"ซ้อมเย็น" "เค งั้นไปก่อนนะ""อืม" เขาเอ่ยสั้นๆ ตามสไตล์ ก่อนจะเสมองออกไปนอกหน้าต่างมือหนายกข้อมือขึ้นมาเพื่อดูนาฬิกา ปกติเวลาเลิกเรียน หลังเสียงกริ่งดัง น้ำหนาวก็จะรีบมาหาเขาทันทีเพื่อรอกลับบ้านด้วยกัน แต่วันนี้มันแปลกไปนิดหน่อย เพราะเลยเวลามาห้านาทีแล้วตื๊ด ตื๊ด ตื๊ดเสียงโทรศัพท์สั่นเตือนว่ามีสายเข้ามือหนาหยิบขึ้นมาดูหน้าจอปรากฏเป็นชื่อของคนที่เขากำลังรออยู่ นิ้วหนากดรับทันทีติ๊ด"จุน วันนี้มีซ้อมใช่มั้ย จุนกลับบ้านก่อนเลยก็ได้.....""ทำไม" ยังไม่ทันที่น้ำหนาวจะเอ่ยจบประโยค เสียงเข้มก็ถามกลับทันที"น้ำหนาวจะติวหนังสือกับเพื่อนน่ะ" "ใคร""เอ่อ.....เพื่อนที่ห้องน่ะ เดี๋ยวแค่นี้ก่อนนะ" น้ำหนาวเอ่ยเสียงอึกอัก เพราะรู้สึกว่าจุนจะไม่ค่อยชอบหน้าจองอูสั
I Hate You and I Love Youบทที่ 8ซื่อบื้อ…………………บ้าน"จุนนนน" น้ำหนาวเรียกชื่อเพื่อนสมัยเด็กเสียงยาน ในขณะที่ยืนเกาะประตูห้องของเขาอยู่ ก่อนจะส่งยิ้มออดอ้อนไปให้คนที่กำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่ ตอนนี้ใกล้สอบกลางภาคแล้ว และข้อสอบของโรงเรียน School of Performance Korea นอกจากจะเน้นด้านทักษะศิลปะแขนงต่างๆ แล้ว หลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐานก็โหดไม่แพ้กัน เพราะการที่จะจบจากโรงเรียนนี้ได้นั้นต้องเด่นทั้งความสามารถ และ มีผลการเรียนที่ดี ถือได้ว่าเป็นโรงเรียนผลิตบุคลากรที่มีคุณภาพ"จุนนนน" เมื่อเห็นว่าเขาไม่สนใจ น้ำหนาวก็เอ่ยเรียกซ้ำอีกครั้ง"มีอะไร" เสียงทุ้มเรียบเอ่ยขึ้น ก่อนจะช้อนตาขึ้นมามองด้วยใบหน้านิ่งเรียบ "อ่านหนังสืออยู่หรอ น้ำหนาวก็จะอ่านเหมือนกัน แต่มีบางข้อที่ไม่เข้าใจ ช่วยติวให้หน่อยได้มั้ย" น้ำหนาวเอ่ย ก่อนจะยกหนังสือในมือตัวเองที่ถือให้จุนดู"...................." ร่างสูงที่นั่งอยู่บนโต๊ะอ่านหนังสือ จ้องมองไปที่คนตัวเล็กตรงหน้า ที่ตอนนี้อยู่ในชุดนอนกระโปรงสีขาว ผมสีน้ำตาลอ่อน ที่มีความยาวถึงกลางหลัง ที่มักจะถักเปียสองข้างอยู่เสมอ ถูกปล่อยให้สยายเต็มแผ่นหลังเล็ก มีความหยักศกเป็นล
I Hate You and I Love Youบทที่ 7คนที่หัวใจอ่อนแอ แอบรักคนปากแข็ง…………………จุนรักน้ำหนาวบ้างหรือเปล่า เป็นคำถามที่ค้างอยู่ในใจของน้ำหนาวมานานหลายปี ถึงแม้ว่า ใจหนึ่งจะเชื่อ ว่าระหว่างเธอและเขา มันคือความรัก แต่อีกใจ ก็กลัว เพราะการกระทำของเขา มันช่างเฉยชาเหลือเกิน เฉยชาจนจากที่เคยมั่นใจเต็มร้อย นับวัน ความมั่นใจนั้น มันยิ่งน้อยลงไปทุกที ทุกที การที่ต้องคอยคาดเดาความรู้สึกของใครบางคนอยู่ฝ่ายเดียว มันช่างเหนื่อยเหลือเกินหัวใจของน้ำหนาวจะทนได้นานสักแค่ไหนกันนะปึง!ประตูถูกปิดลง ร่างสูงของจุนเดินผ่านร่างของน้ำหนาวไป โดยไม่สนใจเธอเลยแม้แต่น้อย ไม่แม้แต่จะชายตามอง ทำราวกับว่าเธอเป็นเพียงอากาศ ที่มองไม่เห็น เขาเป็นแบบนี้มาหลายวันแล้ว ไม่ว่าจะที่โรงเรียน หรือที่บ้าน เขาก็ไม่คุยกับเธอเลยสักคำ แถมยังไม่ยอมกินอาหารที่เธอทำจริงๆ ตามที่เขาบอก"...................." น้ำหนาวได้แต่มองไปที่ประตูห้อง ของเพื่อนสมัยเด็กด้วยแววตาเศร้าหมอง ไม่ว่าจะพยายามคิดอย่างไร ก็นึกหาเหตุผลไม่ออกว่าเธอทำอะไรผิดขนาดนั้นกันแน่ ทำไมเขาต้องโมโหขนาดนั้นตึก ตึก ตึกสองเท้าเล็กค่อยๆ ก้าวเดินมาหยุดอยู่ที่หน้าประตูบานใหญ่ ก่
Comments