GUSTO kong magmura dahil sa magandang babaeng nakikita ko sa harap ko. Gulat na gulat ako sa nakikita ko ngayon, ibang-iba sarili ko ngayon kaysa dati. Wala akong makitang bakas ng muchachang Sophia. Hindi ako makapaniwalang lumapit ako sa salamin at hinawakan ng marahan ang aking mukha. "Ang ganda ko." Masayang sabi ko habang tinitignan ang kabuuan ko. Kasyang-kasya sa akin ang dress na binigay sa akin ni Magnus at bagay na bagay sa akin. Para akong naging isang prinsesa dahil dito at sa ayos ko. Kulang na lang ang tiarra sa ulo ko para tunay na ganap na prinsesa. Lumabas na ako sa closet room at naabutan kong tapos na si mama na naayusan. Gulat na mapatingin sila sa akin. Laglag ang panga ang kanilang reaksiyon nang makita ako suot ang dress. "Oh! My! God! Gosh bakla ka sobrang ganda mo daig mo pa ata ang isang dyosa!" "Mga bakla! Kung di lang ako bakla baka mainlove na ako sa kaniya." Lumapit sa akin si mama at katulad din nila ay namamangha rin sa nakikita nito. "Sophia anak,
NAGPALAKPAKAN ang lahat ng tao nang umakyat sila mama at tito sa stage. "Ahm, hello. Good evening everyone, I hope you are all okay. I am glad that you're attending on our special night or should I say our engagement party. I am thankful of my son, Magnus Adler and my soon-to-be-daughter, Sophia Isabella Sanchez." Napunta sa table namin ang spotlight at lahat ng tao ay nakatingin sa amin. Pinapalakapakan nila kami kaya ngumiti na lang ako sa lahat ng nakataingin sa gawi namin. Napatingin naman ako kay Magnus na seryoso lang na nakatingin sa akin. Hindi ko alam pero biglang kumabog ang dibdib ko. "Thank you because you accept and support our relationship. So, now let's enjoy the party!" Bumaba na sila tito at pumunta sa mga bisita para kausapin at kamustahin isa-isa. Ako naman ay naiilang pa rin sa kasama ko, kaya naisipan kong pumunta sa food area para kumuha ng makakain. Ikakain ko na lang para mawala pagkailang ko. Kumuha ako ng cupcake at leche plan. Puro desserts nakuha ko,
NATAPOS ang party nang wala si Magnus at Blair. Hindi ko alam kung saan na sila nagpunta, saka wala naman akong pakialam sa kanila. Hindi ko nga alam kung nakauwi ba kagabi si Magnus o hindi e. "Ate Sophia! Good morning!" Masayang bungad sa'kin ni Iyang sa kusina. "Good morning." Bati ko pabalik sa kaniya at nagsimula nang magtimpla ng gatas. Maaga pa naman at mag-aalasais pa lang kaya't naisipan kong bumangon na para makapagjogging. Hindi rin naman na ako makakatulog kaya't mas mabuti nang mag exercise. Wala namang pasok ngayon dahil linggo at mamaya pagkatapos ko magjogging ay pupunta naman ako sa simbahan para makapagmisa. "Magjojogging ka po ba, ate?" "Oo, gusto mo sumama?" Tanong ko sa kaniya habang nagtinatali ko ang buhok ko. Sobrang haba na ng buhok ko kailangan ko na atang ipagupit 'to para naman gumaan-gaan ang ulo ko at hindi nabibigatan. "Gusto ko sana ate ang kaso madami ang gawain dito. Kailangan ko tulungan sina Manang. Ikaw na muna next time na lang ko sasama sayo.
WALA pa akong isang buwan dito sa lugar ng mga mayayaman-I mean sa subdivision na 'to ay marami na agad akong nakakaaway. Hindi naman ako palaaway, alam nila mama 'yan. Lalong-lalo na si Nanna na lagi kong kasama, saan man ako magpunta. Hindi ko nga alam kung bakit hate na hate nila ako dito. Wala naman akong ginagawang mali at masama sa kanila. Siguro ganyan talaga sila, allergic sila sa mga mahihirap na katulad ko. Napagkakamalan pang mukhang pera, kahit hindi naman. Bakit sila ganun ano? Pare-parehas naman tayong tao at pare-parehas naman tayong mamamatay pero bakit ang baba ng tingin nila sa amin. Inaalispusta, pinagdidirihan, at inaapak-apakan lang nila. Napabuntong-hininga na lang ako at nagpasyang pumunta sa garden para kahit papaano ay gumaan ang pakiramdam ko. Nasabi ko bang mahilig ako sa mga bulaklak? Well, bata palang ako sobrang hilig ko na sa mga bulaklak. Gumagaan kasi ang pakiramdam ko sa tuwing nakakakita ako ng iba't ibang kulay ng mga bulaklak. Pero ang pinakapab
NANNA POV. "Hay! Kaboring!" Singhal ko sa sarili ko. Nakahiga lang ako sa'king kwarto. Pagulong-gulong lang ako dito. Walang magawa! Nakauwi na kami kanina galing sa mansyon nila Bell. Hindi na ako nakapagpaalam sa kaniya kasi wala naman siya sa mansyon nila. I asked to their maids and they told me that Bell was jogging outside. So we decided to go home, hindi na rin kasi makapaghintay si Mommy na makauwi. Makikitsismis pa daw siya sa kaniyang mga amiga kung anong nangyari sa party. Si Mommy talaga, laging nakikimarites. Bigla akong napatigil sa pagulong-gulong ko dito sa kama ko nang sumagi sa isip ko 'yung lalaking nakabungguan ko sa engagement party ni Tita Emma. ---FLASHBACK--- Kumuha ako ng pagkain sa may food area. Habang naglalakad ako ay nakita ko si Bell na hindi mapakali kaya nagtaka ako sa kinikilos niya. But when I notice that Magnus staring at her. Napatawa na lang ako sa kanilang dalawa, mukhang pati stepbrother niya ay nainlababo din sa kaniya katulad ni Ethan. An
NAKITA kong nangunot ang kaniyang noo sa sinabi ko. "Sino?" Tanong nito sa'kin. Ako naman ay umupo muna dahil nangangalay na ako. Nakalimutan kong umupo dahil sa excitement na nararamdaman ko. I was hoping that she know him kapag sinabi ko ang name ng lalaki."Waiter! Dalawa pong capuccino, thank you!" Sabi nito sa waiter na nakita niya. Habang ako iniisip ang name ng lalaki."Ano nga ulit name niya, Xa-Xan? Xander? Tama! Xander Hayes!" Nagulat naman siya sa sinabi ko. Nahalata ko sa mukha niya na kilala niya ang taong 'yun dahil nagulat pa ito sa sinabi kong pangalan. "Ano kamo?" "Xander Hayes, you know him?" Dahan-dahan naman siyang napatango sa tanong ko. Yes! She know him! I knew it! Hindi ako makapaniwala. Yieehhh! May paraan na ako para makilala ang the one and only ko."OMG! Tell me about him please?" Pagmamakaawa ko sa kaniya at niyuyugyog pa 'to. Sumama naman ang mukha niya nang niyugyog ko siya. Napatawa naman ako sa mukha niya, hindi maipinta. Kilala ko ang babaeng 'to ng
THIRD PERSON'S POV. ABALANG-ABALA ang mag-ina sa pag-aasikaso sa mga kakailanganin nila sa darating na kasal. Nasa mansyon sila ngayon at tinutulungan ni Sophia ang kaniyang ina sa pagpili ng mga designs ng gown, flowers, catering at kung ano-ano pa. Kasama naman nila ang nagmamanage ng mga pinagpipilian nilang collections na gagamitin sa kasal. Habang abala sila ay hindi sinasadyang mapagmasdan ni Sophia ang kaniyang ina na nakangiti sa pagtingin ng mga designs na gusto nito. Hindi niya maiwasang mapangiti din dahil sa nakikita niyang senaryo. "Ngayon ko lang nakita ulit si Mama na ganito kasaya." Sabi niya sa kaniyang isip. Simula kasi na nagtaksil ang Papa niya ay hindi na niya nakita pa ang mga ngiti ng kaniyang ina. "Sophia, nak! Ano sa tingin mo ang mas maganda, ito o ito?" Tanong nito habang pinapakita ang dalawang pictures sa kaniya. Agad naman niyang itinuro ang pangalawang picture kung saan ay nakaagaw ng kaniyang pansin. "I think, ito po ang mas maganda at mas bagay po
This is not an update of the story but still ready it.I am so sorry. I can't update now. Masakit po ulo ko, hindi ako makapagfocus. I hope you will understand. Don't worry, I will update tomorrow. Hindi ko lang talaga kaya ngayon. Baka magulo ang story if pipilitin kong mag update ngayon.Please share this story para mas marami ang magbasa ng story nina Magnus at Sophia. Sabay-sabay tayong kiligin, umiyak, at sumaya sa 'I Love My Stepbrother.' Sabay-sabay nating alamin kung ipagpapatuloy ang kanilang nararamdaman o pipigilan na lang?Thank for supporting me and also I want to congratulate Mhel Bagasol for being my top 1 fan in my Top Fanlist. Congrats din sa mga patuloy na nagbibigay ng gems in my story. Patuloy na nagbabasa. I hope you still supporting me until the end.