CHAPTER 8: Conflict

Read at your own risk

QWERTY'S POV

Nang makarinig ako ng tila nabasag na bagay ay agad akong napatakbo sa pinagmulan nito. Nakita ko si Acie na walang malay at may mga sugat sa kamay, braso, tuhod at binti. Sa di kalayuan ay may sobreng kulay dilaw at may mga litratong nakakalat sa sahig pati na ang isang note. Dali-dali ko namang nilapitan si Acie at tinawag si Apollo.

"Apollo! Ready your car we're heading to the nearest hospital!" Nagmamadali kong saad bago pilit binuhat si Acie

Narinig ko naman ang pag-start ng makina ng sasakyan at dali-dali kong binuhat si Acie papunta sa back seat. Matapos ko siyang isakay roon ay bumalik ako sa loob ng bahay para isara ito ngunit umagaw sa atensyon ko ang mga litrato kung kaya't kinuha ko rin ang mga ito bago ako pumasok sa back seat ng kotse. Mabilis naman itong pinaandar ni Apollo patungong ospital. Habang nasa byahe'y pinunit ko ang suot kong damit para lagyang ng pressure ang mga sugat ni Acie. Habang nilalagyan ko ang mga ito'y hindi ko maiwasang mapaluha.

"Acie, hold on! Malapit na tayo." Saad ko bago nasundan ng mga luhang pumatak sa sa damit ni Acie bago ko inihiga ang ulo niya ng maayos sa mga hita ko

"Apollo make it fast!!" Sigaw ko rito

Mas binilisan naman nito ang pagmamaneho ngunit nandoon pa rin ang pag-iingat. Nang makarating kami sa ospital ay agad namang inasikaso si Acie. Agad naman itong inihiga sa stretcher at isinugod sa emergency room. Habang papunta kami roon ay hindi ko maiwasang sundan rin sila. Ang mga luhang nagpapalabo sa mga mata ko'y walang sinabi sa kagustuhan kong mabigyan ng karampatang lunas si Acie.

"Ma'am, hanggang dito nalang po kayo. Hindi na po kayo pwede sa loob." Sambit ng nurse habang pinigilan ako sa akmang pagpasok sa loob ng emergency room

Niyakap ako ni Apollo sa mga bisig niya. Doon ko ibinuhos ang mga luhang kanina pa gustong kumawala. Hinayaan lang ako nitong umiyak sa mga dibdib niya. Hindi nito alintana kung mabahiran man ito ng sipon o nga mga luha ko. Ang mahalaga ngayo'y maalo ako nito.

"Apollo si Acie..." Saad ko bago ipinagpatuloy ang pag-iyak

"Shh, she would be fine. She's strong, Qwerty." Saad nito bago pilit ako nitong pinapakalma

Umupo kami sa waiting area sa labas ng emergency room. Nagpaalam si Apollo na may kukuhanin lang sa kotse nito't binili na rin daw ito ng kape. Dahil pasado alas siete na ng gabi. Nang makaalis ito'y kinuha ko mula sa suot kong pantalon ang mga litratong dahilan kung bakit natagpuan ko si Acie na walang malay at may mga sugat. Ganoon na lamang ang pagbaha ng galit sa buo kong sistema ng makita ko ang mga litratong nasa kamay ko.

Litrato ito nila Querem at Amie na kumakain sa isang sikat na restaurant at tila napakasaya ng mga ito. May kuha sa iba't-ibang anggulo ang mga litrato. Mayroon sa labas ang kuha mayroon namang sa loob. Akala mo'y magkasintahan ang dalawa sa tamis ng ngitian nila. Napansin ko rin ang isang note kaya naman ito ang isinunod kong bigyan ng pansin.

"Your husbang is a cheater! Leave him and be with me instead!

                                               Tyler

Iyan ang nakasulat sa note. Napakunot ako ng noo ng mabasa ko ang pangalan na iyon. Sino naman ang Tyler na ito? May kinalaman ba ito kay Acie? Kakilala niya ba ito?

Napakaraming tanong ang umiikot sa utak ko ngayon. Kasama na roon ang isa sa pinaka kinagagalit ko ng husto. Hanggang ngayon pala'y nagkikita pa rin sila noong babaeng 'yon?! Kailan ba siya titigil sa katangahan niya?! May asawa na yung tao patuloy pa rin siyang nakikipagkita rito! 

At itong si Amie naman alam naman niyang kapatid ni Zig itong asawa ni Acie bakit ba hindi niya pa rin ito tinitigilan? Ano pa bang gusto niya? Matagal na silang tapos ng kapatid ko! May kanya kanya na silang buhay. May balak ba siyang sirain ang mga ito? 

Para saan? Anong dahilan niya? Akala ba ng babaeng iyon makukuha niya pa ulit ang kapatid ko? Pwes, nagkakamali siya dahil dadaan muna siya sa'kin bago niya makuha ang kapatid ko! Sa sobrang dami ng iniisip ko'y hindi ko na namalayang nakabalik na pala si Apollo't inilagay nito ang isang jacket sa balikat ko.

At iniumang naman nito ang isang kape na binili niya. Nagpasalamat ako rito't ininom iyon. Nabalot ng katahimikan ang pagitan naming dalawa. Hanggang sa maubos ko ang kape'y hindi pa rin lumalabas ang doktor sa emergency room. Narataranta akong nagpabalik-balik ng lakad sa may waiting area. O kaya nama'y uupo.

"Can you be sit here? Ako ang napapagod sa ginagawa mo!" Saad ni Apollo bago ako nito hinila paupo sa tabi nito

Hindi ako mapakali dahil mahilig isang oras na sa loob ang doktor at mga nurse. Hinahaplos-haplos naman ni Apollo ang likod ko para kumalma ako. Ngunit hindi ito nakatulong dahil nang bumukas ang emergency room at lumabas ang doktor ay agad akong tumayo't sinalubong ito.

"Who is the patient's parents?" Tanong ng doktor matapos nitong tanggalin ang surgical mask nito

"Ako dok, kapatid niya 'ko. Ano pong lagay niya?" Saad ko sa doktor habang kinakabahan ng sobra sa maaaring isagot ng doktor sa tanong ko

"The vitals of the patient is stable for now. Mabuti't nadala niyo siya agad rito. Dahil kung hindi ay maaaring makunan siya't magkaroon pa ng ibang komplikasyon..." Saad ng doktor habang seryoso itong nagpapaliwanag sa'kin

"Teka dok, anong sabi niyo? Makunan?" Putol ko sa sasabihin ng doktor dahil bigla akong kinabahan

"Ah, yes. The patient is 8 weeks pregnant. And I will advise that the patient should take some vitamins and avoid too much stress. Makakasama ito sa baby. We'll transfer her in the private room. Excuse me." Litanya ng doktor na siyang labis niyang ikinagulat. Napasapo siya sa kanyang bibig at hindi makapaniwala sa sinabi ng doktor 

Buntis si Acie! Ayaw tanggapin ng sistema ko ang narinig ko mula sa doktor. Hindi ko maipaliwanag kung anong nararamdaman ko ngayon. Magkahalong saya, takot at excitement ang nararamdaman ko. Napangiti ako sa isiping magiging nanay na siya. Magkakaroon na sila ng anak ni Querem.

Subalit muling bumalik sa isipan niya ang kasalanan ng kapatid. Hindi niya ito mapapatawad sa ginawang pagtataksil sa kanyang asawa! Nailipat na si Aciec sa isang private room. May nakakabit na swero sa kanang kamay nito. Bakas sa mukha nito ang pagkaputla pati na rin ang lungkot sa kanyang mukha. 

Nagpresinta naman si Apollo na bibili ng ilang prutas para kay Acie. Sumang-ayon naman ako dahil kakailanganin ni Acie ng lakas kapag nagising na ito. Nang makalabas si Apollo'y biglang nagring ang aking telepono. Rumehistro ang numero ng kanyang kapatid sa screen. Ilang segundo siyang natigilan bago sinagot ang tawag ng kapatid.

"Qwerty, are you with Acie?" Tanong nito na labis na nagaalala ang boses

"We're here in the hospital!" Saad ko rito sa malumanay na tono

"What happened?! Wait me there I'm on my way." Sagot pa nito bago tarantang patakbong lumabas ng bahay

Ibinaba ko ang tawag at nakatanggap ako ng isang text mula sa kapatid kong si Querem.

From: Rem

Where is the hospital? 

To: Rem

Here at Diode Medical Hospital

Inilagay ko ito sa isang tabi matapos kobg magreply. Hinawakan ko ang kamay ni Acie at kinausap ito.

"Be strong, Acie." Saad ko bago hinalikan ang kamay nito

THIRD PERSON'S POV

Dumating sa bahay si Querem. Maaga siyang umuwi dahil namiss niya ang asawa niya. Pagbukas niya ng main door ay tumambad sa kanya ang makalat na sahig. Nagkalat roon ang piraso ng vase na nakadisplau sa cabinet ng sala. Nanlaki ang mata niya ng may nakita siyang kulay pulang likido na bahagyang nagkalat roon.

Nilapitan niya ito't pinakatitigan. Nagimbal siya sa nakita. Marami-rami ito't may mga maliliit pang patak ng dugo palabas ng bahay. Nanginginig siya sa kanyang nakita. Taranta nitong hinanap ang telepono nito't hinanap ang numero ng kapatid nito. 

Nagbabakasakali itong kasama nito iyon. Nanginginig ang buong sistema ni Querem ng natagalan bago sumagot ang kakambal nito. Napatitig siya sa sahig. May pumatak na luha sa kanuang mata na hindi niya namalayan. Kapag kuwa'y sumagot na ang kapatid nito.

"Qwerty, are you with Acie?" Tanong ni Querem sa kapatid

"We're here in the hospital!" Saad nito sa kabilang linya

"What happened?! Wait me there, I'm on my way." Saad nito sa labis na nagaalalang tono at dali-daling lumabas ng bahay upang pumumunta sa hospital

Habang nasa byahe papuntang hospital ay hindi maiwasan ni Querem na magalala. Nagtext ito sa kapatid niya upang malaman kung saang ospital dinala si Acie.

To: Qwerty

Where is the hospital?

From: Qwerty

Here at Diode Medical Hospital

Nagdrive si Querem ng ubod ng bilis. Wala siyang pakialam sa mga traffic lights na nalabag niya. Kamuntikan pa siyang mabangga ng isang kapwa kotse dahil sa biglaan nitong pagsulpot. Habang nagdadrive si Querem papunta sa pinakamalapit na hospital ay nanlalabo ang paningin niya dahil sa luha. Wala sa sariling nagdadrive ito papunta sa ospital. 

Hindi nito alintana ang mga luhang patuloy na pumapatak sa mga mata nito dahil sa labis na pagaalala para sa asawa. Sinalakay siya ng kaba ng makarating siya sa hospital. Agad siyang nagpark at bumaba ng kotse. Patakbo itong pumunta sa nurse station upang tanungin kung saan ang kwarto ng asawa. Nanginginig ito sa sobrang pagaalala at kaba.

"Nu-rse saan ang kwarto ni Acie Tuazon?" Tanong nito sa iaang nurse na nakaduty roon

Naghanap ito sa ilang magpapel roon at nang matagpuan ang itinanong ni Querem ay agad nitong inabi roon "Room 324 po, sir." Ani ng nurse

Muling tumakbo si Querem papuntang elevator. Wala siyang pakialam sa mga nakakabangga niya. Patuloy pa eon siya sa pagtakbo. Nang marating niya ang elevator ay agad nirong pinindot ang number 3 button. Muling bumilis ang tibok ng kanyang puso habang tumataas ang elevator sa mga naunang palapag nito.

Nang tumunog ang elevator tanda ng nasa tamang palapag na siya'y muli itong tumakbo upang hanapin ang kwarto ng kanyang asawa. Mabuti na lang at malapit lamang ito sa may elevator kaya naman nang matunton niya ito'y walang pag-aalinlangang binuksan niya ito't ganoon na lamang ang pagbundol ng kaba ng makita niya ang kanyang asawa na nakaratay sa hospital bed na may dextrose sa kanang kamay. Nakita niya rin doon ang kanyan kapatid na babae. Agad itong lumapit sa kanya't sinalubong siya nito ng isang napakalakas na sampal sa kaliwang pisngi. Napabaling sa kanang bahagi ang mukha ni Querem. 

Nagsimulang umiyak ang kakambal niya't pinagsusuntok nito ang dibdib niya. Namanhid ang mukha ni Querem sa ginawa ng kapatid ngunit nakatuon ang buong atensyon nito sa asawang nakahiga sa hospital bed. Namumutla ito at may mangilang-ngilang benda sa katawan. Mabuti na lamang at dumating si Apollo kaya naman natigil si Qwerty sa pagsuntok kay Querem. Inilabas nito si Qwerty at pinakalma.

Samantalang nang makalabas ang dalawa'y agad niyang nilapitan ang asawang nasa hospital bed. Naupo siya sa monoblock na naroon at masuyong hinaplos nito ang kamay ng asawa. Hinaplos nito ang pisngi nito't hinalikan niya iyon. Matapos niyon ay hinawakan naman nito ang kamay nito. Maingat nitong hinawakan ang kamay nito dahil mayroon itong benda. 

"What happened to you, Baby?" Saad ni Querem sa natutulog na asawa. Mababakas mo ang labis na pagaalala sa boses nito

Walang patid ang pagtulo ng mga luha ni Querem sa magkabila nitong mata dahil sa pagaalala sa asawa. Hindi niya alam kung anong nangyari dito. Ang inaasahan niyang may sasalubong sa kanya pag-uwi ay dito pa pala siya pupunta matapos pumasok sa trabaho. Matapos ang ilang minuto'y lumabas na si Querem. Bago iyon ay hinalikan niya muna ito sa noo bago tuluyang lumabas at tinanong ang kapatid kung ano ang nangyari kay Acie. 

"Qwerty, what happened to Acie?" Tanong ni Querem na sisinghot singhot pa dahil sa walang patid na pag-iyak

Imbes na sumagot ay itinapon nito sa harapan ang malaking kulay dilaw na sobre. At muli'y sinampal ito ni Qwerty subalit sa kabilang bahagi naman ng pisngi. Mas malakas ito kumpara kanina. Muling napatigalgal si Querem. Nag-uumpisa na itong mainis sa kapatid dahil mula pa kanina'y puro sampal na lamang ang inaabot niya mula ng dumating siya sa ospital.

"What's your problem, Qwerty?!" Singhal nito sa kapatid bago tinapunan ng masamang tingin

"Problema ko? Ikaw! Kailan ba papasok dyan sa kakarampot mong kokote na may sarili nang buhay si Amie! Ang laki mong tanga Querem! Kailan ka ba matatauhan na si Acie ang asawa mo! Si Acie!! Ang tanga tanga mo, Querem! Dahil sa katangahan mo hindi ako magtataka kung isang araw iwanan ka na lang ni Acie dahil punung-puno na siya sa'yo! At dahil rin sa katangahan mo muntik nang makunan si Acie!" Sigaw ng kapatid niya habang nanggagalaiti ito sa galit 

"A-ano? B-buntis si Acie?" Naguguluhang tanong ni Querem sa kapatid

"Tanga ka ba o sadyang tanga ka lang talaga, Querem?!" Muling singhal ng kapatid niyang si Qwerty

Sa sobrang tuwa ni Querem ay nayakap niya ang kapatid. Ngunit nagpumiglas ito't sinapak siya. Naupo ito sa waiting area't nakipag-usap na lamang kay Apollo. Samantalang siya'y napatalun-talon sa tuwa't saya! Dahil sa wakas ay magiging isa na siyang ganap na ama!

TYLER'S POV

Hmm, mukhang umaayon ang lahat sa aking plano, a! Umpisa pa lang 'yan, Querem Tuazon! Sisiguraduhin kong mapapapunta sa'kin si Acie. Sisiguraduhin kong masisira kayong dalawa ng dahil sa'kin! Nagkamali ka ng kinalaban Tuazon!

Handa akong gawin ang lahat mabawi ko lang muli si Acie. Minsan nang na sa'kin ang atensyon niya. Kinuha mo lang! Sa susunod kong gagawin sisiguraduhin kong maghihiwalay na kayong dalawa! Nagkamali ka ng binangga dahil hindi basta-bastang kalaban si Tyler Grunt Del Rio! 

Ibinato ko ang isang kutsilyo sa litrato ni Querem na nakadikit sa dart board. Tumama ito sa gitna ng kanyang noo. Na nagpangiti sa akin. Kinuha ko ang glass wine na nilagyan ko ng whiskey at marahang sumimsim mula rito. Hindi ko maiwasang alalahanin kung paano ko nakilala si Acie.

Nasa amusement park ako noon para maglibang. Kakatapos lang kasi ng mid-terms examination namin kung kaya't nagkayayaan ang barkadang magliwaliw. I was 3rd year college that time. Taking up Chemical Engineering in an exclusive university. I was busy searching for my friends when suddenly I bumped into someone! 

It was a high school girl. She was saying sorry to me because my shirt is getting some stain from the hotdog that she was holding. I was taken a back when she looked at me. That cute face that can melt any hearts of every man that can see her. I was being silent from a moment not until I heard her angelic voice.

"I'm sorry, kuya. Di ko po sinasadya." Saad nito habang nakayuko

"No it's okay. It was actually my fault not yours." Sabi ko rito bago tinitigan ito

Ngumiti ito sa'kin at nagpresinta akong bumili ng pagkain niya. Pamalit sa pagkaing natapon dahil sa pagkakabangga ko sa kanya. Sinabihan ko muna siyang umupo sa pinakamalapit na bench para madali ko siyang makita kapag nakabili na ako. Agad naman niya aking sinunod at nakita ko pa itong umupo sa isang bench malapit sa hotdog stand. Nang makabili ako'y binalikan ko siya. 

Sinalubong niya 'ko ng ngiti na siyang nakapagpatibok ng aking puso. May mga naging girlfriend na 'ko pero iba siya sa mga ito. Unang kita ko pa lang sa kanya kanina'y may kakaiba akong naramdaman. Napakabilis ng ritmo ng puso ko. Para akong hinahabol ng kabayo sa bilis. 

Tinanong ko ang pangalan niya at hindi naman ako nabigo dahil agad niya itong sinabi.

"I'm Fire Acie Madrigal." Saad nito bago inilahad sa harapan ko ang kanyang kamay

"Tyler...Tyler Grunt Del Rio." Pagpapakilala ko sa kanya bago ko tinanggap ang pakikipagkaibigan nito

Ang lambot ng kamay niya. Parang hindi nabahiran ng hirap. Iniisip ko tuloy kung marunong ba siya ng gawaing bahay? Nagtagal pa ng ilang minuto ang kwentuhan namin. Magmula sa mga simpleng bagay papunta sa ilang komplikadong bagay.

"If you don't mind what are you doing here in Enchanted Kingdom?" Tanong ko sa kanya habang minamasdan ko ang kanyang magagandang mga mata

"We we're having our field trip here. Actually ito ang last stop namin kaya naman mamayang gabi pa raw kami uuwi sabi ng teacher namin kanina." Ani nito habang patuloy na kinakain ang hotdog na binili ko kani-kanina lang

"Anong grade ka na pala if you don't mind?" Nakangiti kong saad sa kanya

"I'm a grade 8 student!" Sabi nito sa masayang tono

Napakajolly nitong kausap. Kaya naman naaliw ako sa pakikipagkwentuhan sa kanya't nakalimutan ko na ang mga kaibigan ko. Maya-maya pa'y sumulpot si Zelon sa kung saan at bigla itong nagsalita.

"Ty, nandyan ka lang pa..." Hindi na nito tuluyang nasabi ang guatong sabihin dahil napatingin ito kay Acie

"Oh, hi there little girl!" Saad nito kay Acie na may kasamang pagkaway at malawak na ngiti

"I'm not a little girl anymore! Hmmp!" Sabi ni Acie kay Zelon bago ito sinungitan

Napatingin na lang ng nakakaloko si Zelon sa'kin at ginawaran ako ng nakakalokong ngiti. Umalis ito sandali upang bumili ng pagkain at pagkaraa'y bumalik ito't naupo sa tabi ko.

"Bro, child abuse ka!" Bulong ni Zelon

"Gago ka, Zelon!" Saad ko nang may pagkaseryoso

Tumawa nalang ito't tahimik na kumain ng mga pagkaing kanyang binili

Simula noong encounter ko kay Acie sa amusement park, e hinanap ko na siya. Nagsila kami sa pagiging magkaibigan at nauwi sa panliligaw ang hangarin ko. Noong nagsimula akong manligaw kay Acie alam kong tutol ang mga magulang nito sa'kin. Ani nila'y bata pa raw si Acie't marami pa silang pangarap para rito. Ngunit hindi ako tumigil sa pag-akyat ng ligaw kay Acie. 

Hindi nagtagal ay nakuha ko rin ang basbas ng magulang nito't napapayag ko silang tuluyang ligawan ang anak nila. Matapos ang mahigit isang taon kong panliligaw kay Acie ay nakamit ko ang matamis nitong "oo"! Sa sobrang tuwa ko'y isinigaw ko ito sa buong dance floor dahil siya ang date ko noong nagkaroon kami ng Ball noong college. Nagtagal ang relasyon namin ni Acie ng 3 taon. Subalit nagbago ang lahat noong makagraduate ako ng college.

Naging madalas ang pag-aaway namin. Kahit maliit na bagay pinag-aawayan namin. Naging pariwara ang buhay ko noong nagrerereview ako for board exam. Naging madalas ang pagiging cold ko sa kanya na hindi nangyayari noong bago ako grumaduate ng college. Naging madalas na hindi kami nag-uusap na dalawa. Lahat ng tawag at texts niya'y hindi ko sinasagot.

Dumating sa point na pag magkasama kaming dalawa'y parang hangin na lang siya sa paningin ko. Hanggang sa dumating ang araw na pinagsisisihan ko.

"Acie maghiwalay na tayo." Saad ko bago iniwas ang tingin ko rito

"Ano bang sinasabi mo? Kumain na nga tayo!" Imbes na pagtutunan nito ng pansin ang sinabi ko'y nabalot kami ng katahimikan

"I said Acie let's broke up!" Singhal ko bago pabalibag na ibinaba ang fork at ang knife sa pinggan ko

Nanatiling walang imik si Acie. Subalit nanginginig na ang mga kamay nito. Ilang minuto pang katahimikan ang lumukob sa'ming dalawa bago ito nagsalita.

"Ganun-ganon nalang ba 'yon, Tyler? Matapos ng lahat ng ibinigay ko? Ganito lang ang ibabalik mo? Ano bang kulang sa'kin? Kung gusto mo ng time bibigyan kita. Kung gusto mo ng space bibigyan kita! Huwag naman ganito, o. Please Tyler bawiin mo yung sinabi mo!" Sabi nito habang isa-isang rumaragasa ang mga luha nito sa magkabila nitong mata

Iniiwas ko ang tingin ko sa kanya. Tumingin ako sa fountain na nasa likuran niya. Pinanood ko ang tubig na pabalik-balik na lumalabas mula sa bibig ng isang kupido. Madilim na ang paligid ngunit hindi ko maipaliwanag kung bakit blangko lang ang nararamdaman ko ngayon. Wala na yung dating naramdaman ko sa kanya noong unang makita ko siya sa Enchanted Kingdom.

"Please Tyler. Diba nangako kang hindi mo ko iiwan? Bakit ganito? Sabi mo sabay tayong mangangarap para sa future natin! Bakit naman bigla kang nagbago ng isip? Napepressure ka ba dahil sa papalapit mong board exam? Sabihin mo lang willing naman akong bigyan ka ng oras para doon, e! Please naman Tyler huwag naman ganito, o! Please. Parang awa muna huwag mo kong iwan." Umiiyak pa rin nitong saad sakin. Nakayakap ito sa'king likuran. Tinanggal ko iyon at hinarap siya

"Pagod na 'ko, Acie. Pagud na pagod na 'ko! Hindi ko na alam king anong uunahin ko. Ni hindi ko na nga alam kung mahal pa ba kita o pinakikisamahan na lang kita, e! Please naman Acie tama na. Ayoko na. Tapusin na natin 'to. Salamat sa pagmamahal mo sa loob ng nakalipas na 3 taon." Saad ko rito bago umalis ng walang lingon likod akong ginawa sa kanya

"Tyler! Bumalik ka rito! Please naman huwag mo 'kong iwan! Tyler please!" Saad ni Acie sa papalayong si Tyler

"Happy 3rd Anniversary...Tyler" umiiyak na sambit ni Acie nang tuluyan nang makalayo ang bulto ni Tyler mula sa kinalalagyan niya

Muli akong napabalik sa kasalukuyan ng maramdaman kong gumagapang ang kamay ni Yvii. Agad akong napatingin rito't agad naman nitong sinalubong ang mga titig ko. Agad naman itong lumapit sa'kin at agad akong hinalikan. Si Yvii ay isa sa mga katrabaho ko noon sa Zillien Incorporated. Matagal-tagal na rin ang huli naming pagkikita dahil naging busy ito sa ilang mga bagay.

Naging mapangahas ang mga halik nito na siyang sinabayan ko. Ibinaba ko ang hawak kong wine glass matapos kong maubos ang laman niyon. Binuhat ko siya't iniupo ko sa aking kandungan. Nagpalitan kami ng maiinit at mapupusok na mga halik. Hindi ko maiwasang mag-init nang mapapunta ang kamay nito sa aking pagkalalaki. 

Yvii opened my zipper and release my groin. She's expertly wrap her hand on it and starting to giving it an up and down movement. Slow at first but it became fast and fast through the past seconds. I can feel that I'm so near. So that I immediately pull her and lay her on my office table. 

I don't care if this is becomes messy after we both play in our own. I pull of her mounds and suck it and played with it. I heard her moans in the four corners of my office. I was busy licking her until I reach her core. I was started playing it and for once I heard she scream my name.

I spread her legs and I immediately strang my shaft to her core. Her breathing becomes undefine when I started pounding on her top. She reach for my lips and I give her a kiss that she wanted. Minutes by minutes like a speed of light after some rough and deep thrust I finally withdraws. We both panting when we've finished. 

This is what we did. Yvii and I was doing it for more than 3 years. I don't like to be in commitment. Because I want to be with Acie instead. Only with Acie Madrigal! Nothing more nothing less!

ACIE'S POV

Nagising ako sa isang di pamilyar na silid. Nakita ko ang pulos puting pintura sa buong silid. Nang maamoy ko ang isang klase ng gamot ay napagtanto kong ako'y nasa ospital. Pinakiramsaman ko ang sarili ko. Iminulat ko ang mga mata ko't bahagyang kumirot ang mga sugat ko. 

Napatingin ako sa kanang kamay ko dahil parang may nakatusok doon. Nang angatin ko ito'y naroon ang isang swero. Inilibot ko ang mga mata ko sa kabuuan ng kwarto. Nakita ko si Ate Qwerty na natutulog sa sofa na naroon sa 'di kalayuan. Nang magawi ang tingin ko sa kaliwang bahagi ng hospital bed ay nakita ko roon ang nakayukong si Querem. 

Tulog rin ito. Napansin kong nakacoat pa ito't polo subalit nakaloose na ang neck tie na suot nito. Magulo rin ang buhok nito at halata sa mukha nito ang pagod. Subalit ng bumaha sa alaala ko ang nakita ko kanina'y muling nanubig ang mga mata ko. Hindi ko maiwasang masaktan sa mga nakita ko.

Sino ba naman ang hindi masasaktan doon? Sarili mong asawa nakikipagkita pa sa ex nito! Ano bang pagkukulang ko bakit patuloy pa rin siyang nakikipagkita rito? Ano bang mayroon siya na wala ako, Querem? Nangako ka diba? 

Nangako ka pa pero babaliin mo rin naman. Ang sakit-sakit, Querem, e! Bakit ba lagi mo nalang akong ginaganito? Hindi pa ba sapat na tiisin ko ang mga ginagawa mo noon? Pati ba naman ngayon?

Akala ko ba okay na tayo? Nagkaliwanagan na tayo, diba? Para saan pa yung surpresa mo sa'kin? Ano 'yon naglolokohan lang ba tayo rito? Ang tanga ko naman kung nagpaloko na naman ako! 

Naalimpungatan ito dahil sa mumunting ingay na nagmumula sa bibig ko. Nagkuskos pa ito ng mata dahil marahil dala ng antok. Bahagya pang nanlaki ang mata nito ng makita nitong umiiyak ako. Agad naman itong tumayo at inalo ako. Akmang yayakapin ako nito subalit umiwas ako.

"Dyan ka lang. Huwag kang lalapit!" Saad ko rito na ikinatigil naman niya

"What's wrong, Baby?" Tanong pa nito na bakas ang pagaalala sa mukha. Muli itong lumapit at dahil dito'y tuluyan na 'kong napasigaw

"Bingi ka ba? Sinabi nang huwag kang lumapit, e!!" Bulyaw ko rito na tuluyang ikinatigil nito

Nagising naman si Ate Qwerty sa pagkakatulog nito't agad akong nilapitan.

"May masakit ba sa'yo, Acie?" Nagaalalang tanong nito bago hinaplos ang likuran ko

Umiling ako't galit na itinuro si Querem na naestatwa sa isang tabi "Anong ginagawa ng lalaking 'yan dito, Ate?!" Galit na tanong ko kay Ate Qwerty

Tumingin si Ate Qwerty kay Querem na nakatangod lamang sa aming dalawa. Mababakas rito ang lungkot at pagkadismaya. Tumingin ito kay Ate Qwerty. Na animo'y humihingi ng tulong.

"Querem lumabas ka muna." Saad ni Ate Qwerty rito

"No, I'm not leaving!" Kapag kuwa'y saad nito gamit ang matigas na tono

Nag-umpisa na namang lumandas ang mga luha ko sa aking pisngi. Bumalik sa'kin ang mga kuha ng litratong nakita ko kanina. Yung ngiti nila habang kumakain sila. Parang sayang-saya sila! Aakalain mong may namamagitan sa kanila kung iyong titingnan ang mga litratong iyon. Dahil sa sakit na aking nararamdaman ay hindi ko na napigilan ang bugso ng aking damdamin at namura ko ito.

"Putangina naman, Querem! Umalis ka dito. Ayokong makita ang pagmumukha ng isang manlolokong kagaya mo!" Sabi ko rito ng buong lakas. Sa lakas ng sigaw ko'y umalingawngaw ito sa loob ng kwarto

Nahiga ako sa kama't tumalikod sa gawi ng pinto. Nagtalukbong ako ng kumot dahil ayokong makita ang pagmumukha ng isang manloloko! Narinig ko pa si Ate Qwerty na pinakiusapan si Querem na lumabas.

"Querem lumabas ka na muna, ako na ang bahala kay Acie." Sambit nito rito

Ilang saglit pa'y narinig ko ang pagbukas at pagsara ng pinto. Marahil lumabas na ito dahil hindi ko na naririnig ang tunog ng sapatos nitong tumatama sa tiles na sahig ng ospital. Bahagya namang nililis ni Ate Qwerty ang kumot na nakatalukbong sa'kin at kinausap ako. 

"Baka masuffocate ka niyan. Masama 'yan para sa baby mo." Saad pa nito na siyang kinatigil ko sa pag-iyak 

Humarap ako dito't naguguluhang tinanong ko ito.

"Anong sabi mo Ate, Baby?" Tanong ko rito ma bakas ang kasiyahan

"Oo Acie. Sabi ng doktor 8 weeks ka na raw buntis!" Nakangiti nitong sagot sa'kin

Napatigil ako sa aking pag-iyak at napasapo sa aking tiyan na hindi pa halata ang umbok. Hinaplos ko iyon at kinausap.

"Baby, kapit ka lang dyan, a. Aalagaan ka ni Mommy!" Saad ko sa baby na nasa tiyan ko

Pinapangako kong aalagaan kita ng mabuti. Gagawin ko ang lahat para maging malusog ka, anak. Basta kapit ka lang dyan, a! I love you baby. Mahal na mahal ka ni Mommy Acie. Salamat at ipinagkaloob ka ng Diyos sa buhay ko. Ngayong mayroon na akong panghahawakan para magpatuloy sa araw-araw. 

Hindi ko hahayaang mawala ka sa'kin. Aalagaan kita't iingatan sa abot ng aking makakaya. Nakangiti kong usal sa sarili ko. Hindi ko hahayaang mawala ang batang ito sa'king sinapupunan. Patuloy kong hinahaplos ang aking tiyan hanggang sa makatulog akong muli. 

Masaya akong matutulog sa mga oras na ito dahil masaya akong malaman na mayroon nang mumunting buhay ilang sa loob ng aking tiyan.