Buti na lang at malaki ang eskwelahang pinapasukan nila, kahit papaano ay mababa ang tsansa na magkikita sila ni senyorito Vincent, lalo pa at mag-kaiba sila ng kurso. Kung nagkakataon man na nakakasalubong ito ni Celina ay madali naman siyang nakakapagtago.
Subalit ang araw-araw na pag-iwas dito ay nagdulot naman ng kakaibang pagod sa kanya, kahit kasi sa mansyon ay tinataguan niya din ito, kung nagkakataon man na magkatagpo sila ay yumuyuko na lang siya at bumabati pagkatapos ay dali-dali na din siyang lumalayo.
"Hoy Cel!" kaway ni Lucy sa mukha ni Celina.
Doon lang nabasag ang pagkatulala niya upang mag-angat ng tingin sa kaibigan. "Huh, ano iyon?" Wala sa sariling saad niya.
Kasalukuyan kasi silang naglalakad papunta sa susunod nilang klase.
"Ang lalim yata ng iniisip mo, kanina pa ako nagkwekwento dito pero parang wala akong kausap," busangot na sagot ni Lucy.
"Ay! Sorry Cy, medyo pagod lang ako," nanghihinang sagot na lang ni Celina.
"Haiz, alam mo, maganda din na mag-relax paminsan, hindi iyong patayan sa pag aaral," birong sermon ni Lucy.
Napangiti naman ng tipid si Celina sa kaibigan. "Alam mo naman iyong scholarship ko lang iyong inaasahan ko, kaya hindi ako pwede magpabaya."
Napailing na lang si Lucy, lalo pang kumusot ang mukha nito nang ibalik ang tingin sa kanilang harapan.
"Hay naku! Oh iyan.” Ngusong senyas na lang nito. “Sigurado kong isa iyan sa mga iniisip mo."
Biglang napatingin si Celina sa tinutukoy ng kaibigan, sa hindi kalayuan ay naaninag niya si senyorito Vincent, kasama ang mga kaibigan nito.
Dali-dali na lang siyang napaliko papunta sa kabilang direksyon upang hindi nito makita, sumunod naman kaagad si Lucy sa kanya.
"Ano bang problema mo doon kay Vincent, stalker mo ba siya at grabe ka umiwas?" pikon na tanong ni Lucy.
Ilang beses na kasi siyang nahuhuli ng kaibigan na nagtatago kapag nakikita ang lalake, kaya ito na din mismo ang nagbibigay babala sa kanya.
"Wala iyon Cy," tipid na sagot ni Celina na nagmamadali pa rin sa paglalakad.
"Hindi nga?" may bahid ng panunuyang saad ni Lucy bago siya harangan. "Dali na, ano ba kasi problema?" padyak nito.
Napahinto na lang si Celina sa paglalakad dahil sa paulit-ulit na pagharang ng kaibigan sa daraanan niya. Ilangg saglit pa at tuluyang ng siya nitong napasuko.
Sa iksi ng panahon na magkasama sila at naging mag kaibigan, nakabisado niya na ang ugali nito at alam niyang hindi ito titigil hanggat hindi nasasagot ang tanong sa kanya.
"Alam mo naman na nakatira kami ni ninang sa amo niya diba?" tipid na ngiting saad ni Celina.
"Oo," tango kaagad ni Lucy sa kanya na napahawak na sa baba.
"Apo si Vincent ng amo ni ninang, hindi ko alam kung bakit, pero ang init ng dugo niya sa akin." buntong hininga na lang ni Celina.
"Huh, eh bakit naman? May nagawa ka bang something, may nasira ka ba na importante, may ninakaw ka ba na pag aari niya!" sunod-sunod na banat ni Lucy na halatang namimilosopo.Batid na batid ang init ng dugo nito sa naturang lalake.
Napalunok na lamang ng malalim si Celina nang biglang sumagi sa kanyang isipan ang unang beses na pagkikita nila ng binata. Pinilit niyang iwinaksi ang malokong ngisi sa mukha ni senyorito Vincent nang may madamang kakaiba sa kanyang katawan.
"Wala!" tarantang sagot niya na lang na halos namumula na.
Agad tumaas ang isang kilay ni Lucy sabay namaywang habang pinagmamasdan siya. "Eh ganoon naman pala, anong problema niya?"
"Hindi ko din alam." Nag-iwas na lamang ng tingin si Celina sa kaibigan.
Paulit-ulit pa rin sa kanyang isipan kung ang nasaksihan niya ba ang ikinagagalit nito o may iba pang mas malalim na dahilan.
Kumpara kasi sa mga kasambahay na nakatira sa mansyon at ilang mga tao sa paligid nito ay hindi naman ganoon umasta ang naturang binata.
“Hayaan mo na nga, baka ma-late pa tayo sa class.” hatak na lang ni Lucy sa kanya.
Doon na nagawang isawalang bahala ni Celina ang mga kaguluhan sa kanyang isipan, alam niya sa sarili na hindi niya pwedeng isipin iyon lalo pa at finals nila sa P.E. ng araw na iyon.
Nasa second semester na siya as first year, nakikilala na rin siya ng mga professors sa naturang unibersidad, bilang isa sa pinaka matatalino doon.
Bilang huling pagsusulit nila ng araw na iyon ay kailangan nilang magperform ng isang dance number, dahil sa group activity ay kinailangan pagbotohan ang gagawin nila at isusuot, kaya kahit naiilang ay wala siyang reklamo, nakasalalay kasi dito ang grado nila at tulad pa rin ng dati ay naging magkagrupo sila ni Lucy.
At dahil si Lucy ang tumayong pinuno kakaiba nanaman ang nakatuwaan nitong gawin, wala kasi silang nakuhang kagrupong lalake, kaya napagdesisyunan nilang lahat na pambabae na ang isayaw at ang napili ni Lucy ay belly dancing.
Noon una ay ayos kay Celina dahil ang buong akala niya ay magsasayaw lang sila, pero halos himatayin siya nang makita ang kanilang susuotin.
See through na costume na tanging isang pirasong tapis na makinang ang pang itaas at halos kita na ang underwear nila sa pang ibaba. Tumutol ang ilan sa kanila noong una pero dahil sa iyon ang usual costume ng belly dancer ay wala na din silang naging palag sa huli.
Ngayon ay halos kumawala na sa katawa ni Celina ang kanyang kaluluwa sa hiya, hindi kasi siya sanay sa atensyon na ipinupukol ng mga kasama habang nag-aayos sila sa locker room.
Kahit kasi hindi laking yaman ay maganda at maputi ang kutis ni Celina, maganda din ang hubog ng katawan na ala modelo idagdag pa ang napakalambing na hitsura ng dalaga na talagang nakakaagaw pansin.
"Hoy Cel! Wag ka kabahan, ano ka ba!" natatawang tapik ni Lucy sa kanya.
Hindi kasi mahinto sa panginginig si Celina habang inaayusan, naroon pa ang pasimple niyang pagtatakip sa kanyang dibdib ng mahaba niyang buhok.
"Cy, alam mo naman na hindi ako sanay magsuot ng ganito! halos labas na ang kaluluwa natin!" aligagang saad na lang ni Celina sa kaba.
"Sus, anong ikahihiya mo. Tingnan mo nga ang katawan mo! Sexy, wala ka pang effort niyan, hindi tulad ng iba na halos lumuwa na ang dila sa gym," sagot ni Lucy.
"Baliw ka talaga!" nangingiwing palo na lang ni Celina sa kaibigan.
"Sabi nga nila, if you got it, flaunt it! At obvious na we have it! So we should definetely flaunt it!" taas noong sambit ni Lucy habang pumupostura na tila isang beauty queen.
Natawa na lang si Celina dito, ilang saglit lang ay may pumasok ng kaklase nila na katatapos lang magperform.
"Guys kayo na!" humahangos pang saad ng kaklase sa kanila.
Napatili na lang tuloy ang mga kasama nila nang senyasan na ang mga ito ni Lucy na lumabas, huminga naman ng malalim si Celina bago sumunod sa mga kagrupo, pilit pa rin nagsusumiksik sa mga kasama para magtago at hindi mapansin.
Pero impossible pala iyon dahil naalala niyang sa court sila ng eskwelahan mag-perperform, kaya naman siguradong maraming manonood. At tulad ng napagtanto niya madami ngang studyante ang nakatambay doon.
Ganoon na lang ang lakas ng sigawan paglabas ng grupo nila, dahil na din sa mga kaakit-akit nilang kasuotan, may panaka-naka pa ngang sumisipol at hiyaw ng kung ano.
Pilit ipinag sa walang bahala na lang iyon ni Celina upang makapagconcentrate sa kanilang sayaw.
Dahil si Lucy ang leader ito na ang nag set up ng tugtog, halatang puno ng confidence ang kanyang kaibigan, hindi kasi ito naiilang sa dami ng tingin at atensyon na nakukuha. Nagagawa pa nga nitong kumaway sa mga sumisipol na tagahanga.
Nang magsimula ang kanilang tugtugin ay biglang nabura lahat ng alinlangan ni Celina at tanging sa pagsasayaw lang natuon ang kanyang isipan.
(Music:Whenever wherever by shakira)
Unang kembot pa lang ay nakatanggap na sila ng mas malakas na sigawan mula sa ilang kalalakihang kanina lang ay abalang nagprapractice ng basketball.
Sunod sunod na sipol at sigaw ang inabot ng kanilang grupo mula sa mga ito, pero wala itong naging epekto sa sayaw nila.
Naroon pa ang parte na nagtatatalon sa tuwa ang ibang mga nanonood na tila ba kilig na kilig.
"Shit! Ang sesexy!" sigaw ng isang basketbolista.
"Miss na nasa gitna, pwede bang manligaw! I love you na!" sigaw naman ng isa pa na ang tinutukoy ay si Celina.
Ngunit parang hangin lang ito na dumaan sa pandinig niya, wala siyang ibang naiisip ngayon kung hindi ang kanilang performance.
Dumoble ang sigawan ng mga tao ng nag-chorus na ang tugtog at sabay sabay nilang niyugyog ang mga baywang nila na kala mo ay talagang mga professional belly dancer.
"Yan ang gusto ko," sigaw ng isang varsity ng basketball na tila nanginginig pa.
"Wow! Panalong-panalo!" Sunod naman ng isa pa nitong team mate.
Sa sobrang focus ni Celina hindi niya napansin ang mga matang kanina pa pala nagmamasid sa kanya, pinapanood ang bawat galaw at maliksing indayog niya sa harapan.
Nang matapos ang sayaw ay sandamakmak na palakpakan ang inabot nila mula sa mga nanonood. Wala kasing nagkamali at sabay-sabay talaga sila sa pag-kilos, batid din nila na natuwa ang mga guro kahit na medyo parang mga conserbatibo na babae ang mga ito.
Nagtalunan na lang sila Celina sa tuwa, dahil mukhang maganda ang gradong nakuha. Masayang nagtakbuhan ang kanilang groupmates pabalik sa locker room, kaya naiwan silang dalawa ni Lucy para kunin ang ilang mga gamit at tingnan ang kanilang grado.
Nandoon ang ningning ng mukha nilang magkaibigan sa galak pakakuha ng kanilang grado. Kaya naman hindi sila matigil sa pagbibiruan ni Lucy habang naglalakad pabalik sa locker room.
Napatigil lang sila nang bigla na lang harangin ng tatlong matatangkad na varsity ng basketball.
"Hi miss, pwede ba makuha ang pangalan mo?" lapit na lang ng isa kay Celina na nakaangat na ang palad para makipagkamay.
Nagulat na lang siya nang bigla na lang hampasin ni Lucy ang kamay ng binata. "Bawal!" mataray na singhal ni Lucy sabay tulak sa naturang lalaki.
Pero humalakhak lamang ito ng malakas na napapahawak pa sa tiyan. "Weeee, hindi ikaw kinakausap ko!" bara ng binata kay Lucy na halatang nang-aasar.
"Che! Layuan mo ang kaibigan ko!" subok na sipa na lang ni Lucy dito.
Natatawang napaiwas ang binata dito, kahit nandoon ang hindi pagpatol ng naturang lalake sa kanyang kaibigan ay hindi matanggal ni Celina ang kaba sa inaasal ni Lucy kaya minarapat niya ng pumagitna.
"Celina! Wag mong pansinin ang abnormal na yan" hatak kaagad niLucy sa kanya.
Pero agad din silang hinarang ng naturang binata. "Wow, Celina pala name mo! Ang ganda parang ikaw! Pwede ba tayong mag date minsan!"
"Huh!? ah eh!" sa gulat ni Celina sa nadinig ay napatawa na lang siya ng pilit sabay tingin sa kaibigan para humingi ng tulong.
Nanlaki na lamang ang mata niya nang makitang ang malakas na pagbatok ni Lucy sa naturang lalake.
"Uhm! Baliw! Kaya ka hindi nagkaka-girlfriend kasi ang presko mo masyado!" asar na sabi ni Lucy.
Pero tulad kanina ay tinawanan lang ng makulit na binata ang kaibigan niya kahit napapasapo na ito sa ulo. Nakadama na lang tuloy siya ng awa at konsensya.
"Oy! Lucy, kawawa naman iyong tao!" suway ni Celina sa kaibigan.
"Sus, sanay na iyan!" ngising sagot ni Lucy.
Ilang sandali pa ng pagpapabalik-balik ng tingin ay may nabatid na si Celina sa dalawa. "Uhm, magkakilala kayo?" paninigurado niyang tanong sa kaibigan.
Napatawa bigla si Lucy sa kanya bago inakbayan ang nangungulit na lalake.
"Wala ka bang napapansin sa amin?" tanong ni Lucy sabay pinagdikit ang mukha nila ng binata.
Pinagmasdan ni Celina ng mas mabuti ang dalawa at tsaka napansin na halos magkahawig ang kaibigan niya at ang naturang lalake.
"Ay, Kapatid mo!" napapalakpak na sambit ni Celina.
"Ay hindi, joke! Yup, Celina meet my twin brother Luke." masayang pakilala ni Lucy.
Doon na nagawang makipag kamay ni Luke sa kanya.
"Nice meeting you Celina!" bati ng binata sa kanya na mayroon malapad na ngiti.
"Same to you!" masayang sagot ni Celina.
Naroon ang tuwa at pagkamangha niya na may kakambal pala ang kaibigan. Hindi niya tuloy mapigilan pagmasdan ang dalawa. Napaiwas nga lang siya ng tingin nang mapansin ang kakaibang tingin ng naturang binata sa kanya.
"Ehem," biglang papansin ng isa pang lalake sa likod nito.
"Ay! Oo nga pala!" natatawang bitaw na lang ni Luke sabay baling sa likod. "Guys, this is Lucy, my sister and her friend Celina." pakilala nito sa kanila.
"Hi," bati ni Lucy sa mga ito.
Tango at isang matamis na ngiti naman ang tinugon ni Celina.
"Sis, Celina. These are my team mates, Andrew and Vincent," pakilala ni Luke sa mga kaibigan.
Natahimik bigla silang dalawa, hindi kasi nila napansin ang ikalawang lalaki na nasa likod ni Luke dahil na din sa nakatago ito.
Nagsimula na lang tuloy kumabog ang dibdib ni Celina kahit pilit niyang isinasaksak sa isipan na maaaring kapangalan lang ito.
Napaakap na lang tuloy si Celina sabay tago sa likod ni Lucy nang makitang si senyorito Vincent nga ang nasa likod ni Luke at tulad ng dati ay irritable nanaman ang mukha nito.
Naroon nag pagtataas baba ng tingin nito sa kanyang kasuotan, mula ulo hanggang paa na para bang sinisiyasat siya.
Laking pasalamat niya na lang ng humarang na si Lucy sa kanya. "Well, it was nice meeting you guys, but we gotta go, may klase pa kasi kami. Bye!" kaway na lang ng kaibigan sa tatlo bago siya hatakin dahil sa tila pagkatuod sa kinalalagyan.
"Samahan na namin kayo!" Habol naman ni Luke.
"No!" biglang sigaw ni Lucy.
Natigilan silang lahat dahil dito, halos umalingawngaw kasi ang boses ng kaibigan sa lugar.
"No!" malumanay na ulit ni Lucy. "I think may practice pa kayo and besides girls locker room iyon," tuwid na paliwanag ng kaibigan sa tatlo.
"Uhm! I mean, sasamahan lang naman namin kayo hanggang sa entrance," biglang sabat ng lalakeng nagngangalang Andrew.
"No, thank you. We like to be alone for a while, you know, it's a girl thing," banggit ni Lucy na iwinawagaywag pa ang daliri kay Andrew sabay titig ng masama kay Luke na halatang may sinesenyas dito.
Nakuha naman iyon ng kakambal kaya ito na mismo ang humarang sa mga kasama. "May pinapagawa pa nga pala si Coach tara na" pag-aaya na lang ni Luke sa mga kaibigan.
"Pare sabi mo!" maktol na lang ni Andrew.
"Next time na lang tol, tara na!" Akbay na lang ni Luke dito para mahatak ito palayo.
Mabilis din namang naglakad palayo si Celina at Lucy, pero napansin ng kaibigan ang kakaibang pag ngisi ni Vincent, hindi din nakaligtas sa pandinig nito ang mga binitiwan salita ng binata.
"Fame whore!"
Hindi ito narinig nina Luke dahil sa layo ng mga ito, ngunit halatang patama iyon kay Celina dahil dito ito nakatingin.
Doon napahinto si Lucy at akmang babalikan sana ito para sagutin subalit nagawa na ni Celina na mahatak ang kaibigan, naniningkit matang inirapan na lang nito si Vincent bago sumunod sa kanya.
"Grabe! Sana hinayaan mo na lang akong sapakin iyon." nanginginig na saad ni Lucy na halatang asar na asar pa din ng araw na iyon."Cy, alam mo naman na ayaw ko ng gulo" malungkot na sagot ni Celina."Ay, Oo nga pala, baka lalo ka lang apihin noon kapag wala ako sa tabi mo!" busangot na sagot ni Lucy. "Pero grabe! Ang yabang, tama ba naman daw parinigan tayo ng ganoon. Sarap lang sampalin." malakas na buga ni Lucy ng hininga sa ilong para magpakalma.Napangiti na lang siya sa kaibigan. "Hayaan mo na, sanay na ako sa ugali niyang iyon," napabuntong hininga na lang si Celina nang maalala ang mga dinadanas dito araw-araw."Hay naku, kaya friend, once na grumaduate tayo at nakahanap ng trabaho, umalis ka na doon, share na lang tayo sa apartment, kahit ako na bahala sa rent ng bahay basta hati tayo sa bills." masayang yakap na lang ni Lucy sa kanya."Hindi ko yan tatanggihan Cy!" buong tuwang yakap na lang din ni Celina sa kaibigan. Iyon rin naman kasi ang isa sa mga plano niya kapag nakap
Sa tagal na din ng pananatili ni Celina sa manyson ay nasasanay na siya sa pagiging bugnutin ni senyorito Vincent, kahit na halos araw araw ito may kakaibang iuutos. Kadalasan mag-papauwi ng libro, pakatapos sa kanya din ipapasauli, pag-asa bahay naman mag papaluto o pahanda ng pagkain pero di din naman papansin pagkatapos, pero ang pinaka malala pa lang naman ay ang bigla siyang pauuwiin nito kahit nasa school para lang kunin iyong mga libro na ipapasauli nito sa library.Ngayon naman heto siya naghihintay sa isang tagong parte ng school, ayaw kasi ni Vincent na may makakita sa kanila.Dala dala ni Celina ang project nito na hindi mo sigurado kung project nga ba, nakalagay lang ito sa isang kahon na malaki, nakaplaster lang at ang bigat-bigat pa.Tiningnan niya ang relo niya, halos isang oras na din siyan
"Miss are you okay?" tanong ng binata habang inialalayan ang kanyang pagtayo.Doon nakahinga ng maluwag si Celina, mabilis siyang umayos upang ipagpag ang palda bago paulit-ulit na nagyuko dito. "Ayos lang, sorry!""Celina?" Nakangiti ngunit napapakunot noong sambit ng lalake.Doon nag angat ng tingin si Celina, napangiti na siya nang makilala ang naturang binata."Luke! Ikaw pala yan," masaya niyang bati.Napahalakhak naman ang binata habang sinasapo ang batok. "Bakit tumatakbo ka dito?""Malalate na kasi ako!" pigil tawang sagot na lang ni Celina.Nakahinga siya ng maluwag dahil halatang hindi ito nasaktan at kakilala niya pa ang nakabangga."Pare, ipakilala mo naman kami!" biglang singit ng isa pang lalake.Doon lang napansin ni Celina ang dalawa pang kasama ni Luke sa likod nito.Mabilis kumusot ang mukha ng binata habang hinaharap ang dalawa. "Wag na uy!" Harang ni Luke sa mga ito nang makitang palapit na.Pero nagawa pa rin itong malagpasan ng isa sa mga kasama. Mabilis ang nagi
Napansin ni Vincent na medyo nagiging masiyahin si Celina nitong mga nakaraang linggo. Kaya ganoon na lang ang lalong pagkulo ng kanyang dugo dito.Ayaw niya talaga sa mga katulad ni Celina, sigurado niyang may itinatago ang nangungusap nitong mga mata at kaakit-akit na ngiti, hindi niya nga lang masigurado ngayon kung ano iyon.Ang hindi katiyakang iyon ang dahilan kung bakit nakakaramdam siya ng kaunting konsensya sa mga pinapagawa kahit nananaig ang galit at inis niya sa dalaga.Napatingin si Vincent sa kanyang relo, halos kalahating oras na din mula nang tumawag siya dito upang ipahatid ang mga iniwan niyang gamit sa bahay.Sakto naman ang paglitaw nito sa kanyang paningin nang mag-angat na siyang muli ng mukha. hindi niya mapigilang mapangisi nang mapansin ang tila pagkakapos nito ng hininga sa bigat ng mga dala. Nang makalapit na ito ay tsaka naman palit ng seryoso niyang mukha."Bakit ngayon ka lang, kanina pa ako nandito!" sabi niya na medyo pikon ang tono."Pasensya na senyor
"Cel, I need help!" ito ang mga katagang narinig ni Celina pagkasagot sa cellphone niya. Mukhang may suliranin si Lucy base sa tinig nito."Problema mo Cy?" tanong niya dito."Ayaw ko pag-usapan sa phone, pasok ka ng maaga please," paglalambing nito."Sige kita na lang tayo sa school, mag bibihis na ako," ngiting sagot niya.Hindi niya kayang tanggihan ang bestfriend niya lalo pa at mukhang kinakailangan siya nito."Yey! Love you Cel, mwamwa," sabi nito bago ibaba ang tawag.Pagkatapos magbihis ay nagtungo na si Celina sa school. Habang naglalakad sa corridor papunta sa canteen, napansin niya na parang nagbubulungan ang ilang estudyanteng nakatingin sa kanya.Hindi niya na lang ito pinansin dahil sa pagmamadali, pero ikanagulat niya nang bigla na lang may bumato sa kanya ng kung ano.Dali-dali siyang lumingon para tingnan kung saan ito nanggaling pero hindi niya malaman kung sino ang gumawa dahil parang nagkaroon ng kanya-kanyang mundo ang mga tao sa paligid.Tiningnan niya kung ano i
Naalimpungatan si Celina ng gabing iyon, kumikirot kasi ang ilang tama niya katawan niya kaya naman hindi niya mainda ang sakit.Naisipan niyang iinom iyon ng gamot kaya naman bumangon na siya sa kinahihigaan. Marahan niyang kinuha ang pitsel sa lamesa, sa tabi ng kama upang magsalin ng tubig sa kanyang baso, pero wala na pala itong laman.Hindi niya na ginising ang kanyang ninang dahil ayaw niya din naman abalahin pa ito. kaya naman napilitan siyang lumabas ng kuwarto nila para kumuha ng tubig sa kusina.Madilim na ang lugar pero kahit papaano ay may nakikita naman siya dahil sa ilaw na nanggagaling mula sa labas ng bintana.Dahan-dahan ang paglakad niya papunta sa refrigerator, medyo iika-ika pa dahil na din sa bugbog ang isang hita.Matapos makapaglagay ng tubig sa dala niyang baso ay inilabas niya na ang gamot sa kanyang bulsa, medyo nanggigil pa siya sa pagbukas ng foil dahil hindi niya ito mapunit.Nanginginig pa siya sa pagkain sa tableta dahil sa pananakit ng kanyang braso, ma
Inabot ng dalawang araw ang pagpapagaling ni Celina dahil sa mga bugbog na inabot niya,kaya naman excited siya sa pagpasok ngayon.Na mimiss niya na din kasi ang mga kaibigan dahil sa tagal ng panahon na hindi sila nagkikita, gusto nga sana siyang bisitahin ng mga ito, pero nakiusap siyang huwag na lang dahil nahihiya siya at baka masita pa sila dahil na din sa nakikitira lang siya doon.Tiningnan niya muna ang kanyang bag para makasiguradong wala siyang nakalimutan, nang makasigurado ay madalian siyang humarap sa salamin para tingnan ang sarili bago dali-daling lumabas ng kwarto"Ninang aalis na po ako.""Sige Lina, ingat sa pag pasok!" paalala ng ninang niya."Opo."Masaya siyang lumabas ng bahay, mabilis pa ang kanyang mga hakbang, halatang excited na pumasok."Ano bang ginagawa mo at ang tagal tagal mo?" sita ng isang malalim at irritableng boses.Napatigil siya bigla ng marining ang boses na iyon, dahan dahan siyang tumingin sa pinanggalingan nito at laking gulat niya nang makit
Huminto sila sa isang napakalaking parke, puno ng iba’t-ibang disenyo ang harapan nito at napakaraming tao sa paligid. Mula sa kinalalagyan nila ay naaninag na ni Celina ang isang malaking roller coaster at Ferris wheel.Manghang-mangha niyang pinalilibot ang tingin sa paligid, pinagmamasdan ang ganda at laki ng lugar habang nakasunod kay Vincent. Mas lalo pa siyang napuno ng tuwa nang makita niyang bumibili ang binata ng ticket para dito."Tara na, baka gabihin pa tayo." Tuwid ang mukha ng binata habang iniaabo sa kanya ang binili nito.Walang pag-aalinlangan niya na iyong inabot at dali-daling sumunod muli sa lalake. Halos napayakap na siya sa sarili nang makapasok sila, bakas na bakas ang tamis ng kanyang ngiti at ang kakaibang ningning sa kanyang mga mata habang pinagmamasdan ang malaking nakasulat sa daanan nila na "Star City."Ito ang unang beses niyang nakapunta sa ganitong lugar, madalas ay naririnig niya lamang o napapanood ito mula sa mga patalastas noon sa telebisyon. Pero