IN GAME: CHAPTER 3

_ 

Lalisa Chetney's Pov.

"Terrence," tawag ko sakanya pero di niya ako pinapansin.

"Terrence!"

"Sandali lang nag lalaro pa ako oh, baka matalo ako niyan. Wag kang lumapit baka matamaan ka ng kamao ko." Naiyokom ko yong kamao ko at napakagat sa labi.

"Akala ko ang araw na 'to ay para sa atin. Akala ko ba hindi ka mag lalaro niyan ngayong araw na 'to Terrence!"

"Shhh, wag kang maingay." Di ko na mapigilan 'yong luha na kanina pa gustong tumulo sa mga mata ko.

"Mag hiwalay nalang tayo…"

_

Napamulat ako at bumangon. 

Pinahiran ko 'yong luhang tumutulo sa pisngi ko.

"Napanaginipan ko na naman ang gagung 'yon!" Tumayo ako at lumabas ng kwarto. Pinahiran ko ulit 'yong basa kong pisngi gamit ang laylayan ng damit ko.

"Good morning Mom, good morning Kuya!" Bati ko sakanilang dalawa bago kumuha ng maiinom na tubig.

"Good morning den."

"Asan nga pala si Allan?" Tanong ko kay Mommy.

"Nandon pa sa kwarto natutulog, gisingin mo nga dahil kakain na tayo." Giit ni Mommy kaya pinuntahan ko naman si Allan sa kwarto niya.

Si Allan ay bunsong kapatid namin, 11 years old palang siya.

"Baby Allan, gising na." Niyugyug ko ang balikat niya.

Nakita ko namang ibubuka niya na sana ang mata niya pero mukhang napansin niyang ako ang gumigising sakanya ay mas ipinikit pa niya 'to. Ganyan talaga siya uma-acting na parang tulog.

"Ay ano bayan nag luto pa naman si Mommy ng paborito ni baby Allan pero mukhang tulog na tulog pa siya kaya ako nalang ang kakain non." Pag paparinig ko sa kanya pero nakapikit parin siya.

"Ayaw mo talagang gumising ah." Sinimulan ko siyang kilitiin sa bewang at tumawa naman sya.

"Hahah Ate! Tama na..." tumigil naman ako at napatawa ng mahina.

"Halika na, kain na tayo don sa baba." Inangat niya 'yong dalawang kamay niya at para bang sinasabing gusto niyang magpabuhat sakin.

Ngumiti ako at hinalikan siya sa pisngi bago siya binuhat.

"Ano bayan Allan, ang laki-laki muna pero nagpapabuhat ka pa kay Ate Lisa mo." Pang-aasar ni Kuya Reylan.

"Mommy si Kuya oh! Inaaway ako!" Sumbong naman niya.

"Reylan wag mo ngang awayin 'yang kapatid mo! Maupo na kayo dito dali na may mga pasok pa kayo hindi ba." Umupo na kami at nag dasal pagkatapos ay kumain na.

"Opps! Ba't mo dadalhin 'yan? Hindi ka naman siguro mag lalaro sa oras ng klase nyo Lisa." Tukoy ni Mommy don sa VR headset na ipapasok ko na sana sa bag ko.

"Mommy naman eh." Nakangusong sabi ko.

"Oh, ikaw naman bata ka ba't dala-dala mo rin yan?"

"Heheh mommy, please?" Makaawa ni Allan. 

"Ikaw naman nakita ko 'yong nilagay mo sa bag mo Reylan."

Kaming tatlo ni kuya at Allan aynaglalaro ng In game isang virtual reality game. Si kuya ay mga nasa rank 100 tapos 'to namang si Allan... uhm, nakalimutan ko basta sobrang layo pa nong rank niya, bata pa naman siya kaya ganon 'yong mga nakakalaban lang din niya ay mga ka edad lang din niya.

"Mommy, alis na kami!" Sabi namin sabay takbo palabas ng bahay.

Si Kuya ang nag hahatid samin sa school.

"Good morning beautiful." Bati ng mga lalaking nakakasalubong ko.

"Good morning Lisa!" Bati nong mga babae sakin kapag nadadaanan ko sila. Ngumiti lang ako at kumaway sakanila.

"Lisa!" Agad akong sinalubong ni Jaz at niyakap. Naramdaman kong hinawakan niya ang bag ko at kinapa-kapa 'yon.

"Dala mo na naman yun ano?" Kunot noo niyang tanong sakin.

Ngumiti naman ako bago tumango.

"Lisa naman di ka ba titigil sa kakalaro mo niyan? Masasaktan ka lang sa larong yan, eh." 

Hay nako! Ayan na naman siya.

"Okay lang, masaya naman siyang laruin." Sabi ko at umupo sa upuan ko.

Kinuha ko ang cellphone ko sa bulsa at tinignan ko naman kung sino yong nag email sakin. 'Ben send you a message.' pinindot ko yun at binasa.

"One on one tayo...? Anong rank ba nito?" Tinignan ko kung anong rank niya at 79 ang rank niya kaya natawa ako. Teka seryoso ba siya?

Gusto niya yatang maging rank 80 siya ulit. Hmm, ilang livestar pa ba natira sakanya? Kung isa nalang eh, di kung matatalo siya ay magiging rank 80 na talaga siya. Pagbibigyan ko siya sa gusto niya kase wala pa naman si prof dito.

"Oyy anong balak mo??" Takang tanong ni Jaz nang sinimulan kung hilain 'yong mga upuan papunta sa gilid, pinatayo ko ang ibang kaklase ko para i-usog yong upuan. Mukha namang alam na nila kung bakit ko sila pinapatayo kase di na sila nag tanong sakin.

"Maglalaro." Ngiting sagot ko sa tanong ni Jaz sabay suot sa VR headset.

"Ayusin mo Lisa ah, baka matamaan na naman ako niyang kamao mo, tulad nong isang araw." Dinig kong sabi nong isang kaklase ko.

"Wag ka kaseng lumapit sakin para di kita masuntok." Natatawang sabi ko.

"Lisa gumamit ka ng katana!"

"Ay hindi kutselyo gamitin mo Lisa! Yong panghiwa ng mga gulay sa bahay niyo pfft…"

"Alam mo puro ka kalokohan, sobrang baba kase ng rank mo kaya ignorante ka."

"Wow! Nahiya naman ako sayo, kakasimula mo pa nga lang kahapon diba? Unang laban mo pa nga talo ka na!" 

Para silang mga batang nag aaway dito, ganyan talaga sila dito at nasanay na ako. 

"Hoy baka masira mo na naman ang gamit dito Lisa, malalagot ka talaga kay prof niyan." Ani pa nitong si Jaz.

"Shhh, wag kang maingay malapit nang mag simula."

Napahawak ako sa bibig ko habang tinitignan yong mukha niya, ang pangit niyang gumawa ng mukha. Ang mismong player kase gumagawa ng sarili nilang hero di bale, katulad nitong sakin ako mismo ang gumawa at nag design ng sinuot niya ngayon. Hindi naman sa pag mamayabang pero magaling ako pag drawing, arts etc. ang pag uusapan. 

Pero pwede naman kaseng mag hired ka nalang ng tanong pwedeng gayahin 'yong mukha mo, I mean siya mag d-draw ng mukha, siya yong gagawa non instead of you, marami namang gumagawa non. Ako din yong nag draw ng hero nila Kuya at Allan, saka marami na ding mga estudyanteng nag papagawa sakin tapos binabayaran nila ako. Pinapagaya nila 'yong mukha nila, 'yong iba naman may ini-iba sila, gaya ng mata o ilong, minsan din kahit mataba sila sa totoong buhay ang pinagawa nilang hero ay mapayat sila, maganda 'yong mga ganon. 

Di naman kase pwede na pare-pareho ang mga mukha ng players kaya kailangan mukha mo o di kaya gumawa ka talaga ng sarili mo, 'yong walang kapareho. It's like gagawa ka ng ideal hero mo sa isang laro.

"The battle starts in 3,2,1!"

Tumakbo siya papunta sakin at susuntukin sana ako kaso agad akong nakailag, muntik pa talaga siyang matumba. Tsk, wala pa nga akong ginagawa sakanya. Hays halatang-hatala na kinakabahan siya ngayon sa mga oras na 'to.

Tinignan niya ako ng masama at kita kung unti-unti niyang kinuha yong kutselyo na nakaipit sa pants niya, kunwari hindi ko nakita 'yon...pfft kala niya ba di ko mapapansin?? Luma na yang mga da-moves mo.

Sumugod siya sakin at itutusok niya sana yong kutselyo pero agad akong umilag sabay hawak sa kamay niya at mabilis na inagaw ang kutselyo.

Di ko mapigilang hindi matawa dahil sa itsura niya ngayon. Ano para bang maiihi siya sa pants niya.

"Ano ba! Wag ka ngang tumawa dyan Eugene!" Inis niyang sabi.

Oh may kasama pala sya...teka Eugene? Eu? Yan ba yong nakalaban ko kagabi? Teka ba't ko nga ba naisip 'yong Eu na nakalaban ko.

Naririnig namin ang isat-isa pero 'yong mga taong kasama namin ay hindi, tanging kami lang dalawa talaga ang nag nakakarinig.

Lalapit na sana ako sakanya at sasaksakin na sana siya...

"Hoy Terrence isa ka pa eh, wag ka ngang tumawa!!" 

Bigla akong napahinto at unti-unti king nabitawan yong kutselyo na hawak ko. 

Terrence? 

Natumba ako ng maramdaman kong sinipa niya ako sa tyan.

Gagu yon ah!

Napapikit ako ng mariin sabay umi.ling. Agad akong tumayo, mabilis akong umikot kasabay non ang pag taas ng paa ko at lumanding naman 'yon sa pisngi niya, natumba naman siya dahil don.

Dapat tapusin ko na 'to!

Sh*t! Kilala nya ba si Terrence?! Kaibigan niya ba si Terrence?!! Oh, no. Marami kayang Terrence sa pilipinas Lisa! Malay mo naman ibang Terrence pala 'yon diba.

Pinulot ko 'yong kutselyo at mabilis siyang sinaksak sa puso.

Nang tuluyan ko na siyang matalo ay hinubad ko na 'yong VR headset at nagulat naman ako kase nasa harapan ko si prof habang himas-himas 'yong pisngi niya. Oh, bakit may namumula ang pisngi ni prof? Nakipag away ba siya?

"Hi prof, may nakaaway ba kayo?" takang tanong ko pero tinignan niya lang ako ng masama.  

Oh, anong problema ng matandang 'to? Kung makatingin ng masama sakin para bang may kasalanan ako sakanya.

"Ikaw kaya may gawa nyan Lisa, sinipa mo si prof!" Saad nitong kaklase ko bago nagpipigil ng tawa.

"Ako?" Sabay di makapaniwalang tinuro ang sarili ko.

Ah, kaya pala narinig ko silang napa 'Woah' kanina. Bakit kase hindi umilag si prof? Tsk, tsk, naging kasalanan ko pa tuloy.

"Go to the guidance office now!" Galit na wika ni prof sabay turo pa sa labas ng pintuan.