"Minnie, anong sinabi sayo ni Lee?" Tanong agad ni Hannah pagkaupo nina Minnie at Alex.
“That was crazy,” kaswal na sabi ni Alex, naaalalang wala siyang kinalaman kay Minnie. Tinawag sila ni Lee para kutyain sila."Tinulungan mo pa rin ako, kaya gusto mo akong tulungan!" Sabi ni Minnie sa kanya.Napatakip siya ng bibig at hindi tumingin sa kanya.“Anong meron? Bakit parang hindi ka masaya?" Medyo nalungkot si Hannah habang hawak niya ang kamay ni Minnie at mahinang tinanong. Mukhang hindi maganda na tinawag sila ni Lee.“Hindi ko alam kung ano ang gusto ni Lee. Tinanong niya ako kung boyfriend ko ba itong loser na ito.” Umupo siya sa upuan at tumingin kay Hannah.“Oh, kaya ipinaliwanag mo kay Lee na tinutulungan ka lang niya sa stream mo at hindi mo siya boyfriend,” sagot ni Hannah."Gusto kong magpaliwanag, ngunit ang organizer ay patuloy na kumindat sa akin at sinabi sa akin na sabihin siya. So, in the enTulala si Alex, nakatingin sa dagat, nang marinig niya ang mahinang boses sa kanyang tainga na nagsasabing, "Alex." Nang lumingon siya ay nakita niya si Minnie na nakatingin sa kanya na parang humihingi ng tawad.“I'm sorry, masyado akong naiinip. Hindi kita dapat sinaktan. I feel terrible,” sabi niya habang naka-squat sa tabi niya.“Kalimutan mo na. Anyway, it's no use saying anything,” mahinahon niyang sagot. Tinutulungan siya ng dagat na makapagpahinga.“Oo, subukan mong magpahinga. Sino ang nakakaalam kung kailan darating ang bagyo? Tsaka hindi ko akalain na makukuha tayo nito. Mami-miss kita ng todo-todo,” nakangiting sabi nito.She continued, “Bakit ka nakaupo lang dito? Sobrang boring. May swimming pool doon. Alam kong marunong kang lumangoy. Bakit hindi mo ako turuan?”Nakaupo sa deck, sinabi ni Alex na may katuwaan, “Wala kang dalang swimsuit at hindi rin ako magaling magturo sa iyo. Bakit hindi
“Anong ginawa mo? Ito ang tingin ko sa iyo,” sabi ni Lee, at sinuntok niya ang kapitan sa mukha. Ang kapitan ay hindi naninindigan para sa kanyang sarili. Nagsimula na lang siyang umiyak at bumulong sa sarili.“Wala kang silbi.” Muling saway ni Lee sa kapitan. Siya ay nag-aalala na ang tulay ay maaari ring magsimulang baha. Kailangan niyang makapunta sa isang ligtas na lugar. Mabilis siyang tumakbo palabas.Napaupo sa sahig ang kapitan. Nawalan siya ng kontrol sa cruise ship, at ito ay inaanod sa dagat. Ang masama pa, ngayon ay baha na. Sa oras na ito, mahigit animnapung nautical miles ang layo nila mula sa baybayin, at alam niya na ang isang rescue boat ay aabutin ng hindi bababa sa dalawang oras bago makarating sa kanila. Sa oras na iyon, ang cruise ship ay lulubog na.Sa pag-iisip na dahil sa kanya, halos isang libong tao ang maaaring malunod, ayaw niyang mabuhay. Naligtas man siya kahit papaano, alam niyang nasira niya ang cruise ship na mi
Dahil sa gulat, binitawan ni Lee ang kamay ng batang babae, at sinamantala niya ang pagkakataong kagatin ang pulso nito at tumakbo palayo sa kanya. Sigaw niya habang malayang umaagos ang dugo sa kamay niya."Nay," umiiyak na sabi ng dalaga habang tumatakbo papunta sa kanyang ina.Hinarang ng isang marino si Lee na sumakay sa bangka, at sinabing, “Pasensya na po, Sir. Hindi ka makakasakay sa bangka. Kailangan mong maghintay sa susunod."Nakaramdam siya ng pagkadismaya at galit. Alam niyang muntik na siyang makasakay sa rescue ship. Bumulong siya sa marino, “Buddy, hindi mo ako kilala, pero boss ako ng Dempsey Corporation. Ang tatay ko ay isa sa pinakamayamang tao sa paligid. Napakayaman ng pamilya ko. Kung pinasakay mo ako sa bangkang ito, gagantimpalaan ka ng husto.”"Paumanhin, ngunit hindi," sabi ng marino at umiling.Nagalit si Lee, ngunit tumanggi ang marino na sumakay sa barko. Sa wakas, maaari na lang siyang lumayo nang may galit.
Habang lumalayo ang yate, nakaupo sina Alex, Justin, Hannah, at Minnie sa deck at nag-uusap. Bagama't hindi kilala ni Minnie kung sino si Justin, naisip niyang mukhang mayaman ito, at nagulat siya nang marinig niyang tinawag niya si Alex na kapatid. Napaisip siya, galing din ba sa mayamang pamilya si Alex?“Kuya, nagulat ako na pumunta ka sa Twitch party,” nakangiting sabi ni Justin kay Alex.Nag-aalalang naghintay si Minnie sa sagot ni Alex, ngunit nanatili siyang tahimik. Kung hindi niya ipinilit na pumunta si Alex sa party, hinding-hindi malalagay sa panganib ang buhay nito."Hindi mo ba ako ipapakilala sa mga magagandang babae na ito?" biro ni Justin.Nang makitang hindi mag-abala si Alex na ipakilala sila, si Minnie ang nagkusa. Tumayo siya at sinabing, “Hello, Justin. My name is Minnie, at isa ako sa mga kaklase ni Alex. Ang pangalan niya ay Hannah, at kaibigan ko siya.”Tumango si Justin. Tumingin siya kay Alex at bahagyang ngu
“Ano?” Sa sobrang tuwa, dali-daling lumapit si Alex kay Ken at hinawakan ang braso nito. Tinanong niya, "Ken, may balita ka ba tungkol kay Debbie?""Well, oo." Tumango si Ken. Pinindot niya ang isang button sa kanyang cell phone at may lumabas na litrato sa screen, na ipinakita niya kay Alex. Ito ay mula sa isang cell phone. Nakilala agad ito ni Alex bilang phone ni Debbie. Sa sobrang tuwa niya ay halos hindi na siya makapagsalita. Kinuha niya ang telepono kay Ken at nauutal, “Itong cell phone. Kay Debbie yan.""Buweno, natagpuan ito ng aming mga tao sa Washington DC Alam namin mula sa mga fingerprint sa screen na tiyak na kay Debbie iyon. Ngayon, kinumpirma mo na rin,” nakangiting sabi ni Ken. Pagpapatuloy niya, “Naniniwala na ako ngayon na may napakagandang pagkakataon na nasa Washington si Debbie. Doon ko itutuon ang ating paghahanap. Kumbinsido ako na malapit na tayong magkaroon ng napakagandang balita.”“Okay. Mangyaring
“Well, gusto ng isang kaibigan ko na pumunta mamaya. Marami siyang gusto sa akin, ngunit hindi siya naglakas-loob na sabihin sa akin. Gusto ko lang may magpanggap na magnanakaw at bugbugin ako, para gumanap ang kaibigan ko bilang isang knight in shining armor. Baka ipagtapat niya ang pagmamahal niya sa akin,” sabi ni Rose kay Kelly.Parehong nagulat sina Kelly at Sharon, na nakaupo sa tabi ng lawa.“Wag ka kasing magtaka. Hindi ko mapigilan. Sobrang gusto ako ng taong ito, pero sobrang payat ko. Babae ako. Hindi ko masabi sa kanya ang nararamdaman ko para sa kanya. Gustuhin ko mang mangumpisal, dapat nasa tamang kapaligiran. Kaya, humiling ako ng isang tao na tumulong sa akin sa pamamagitan ng paglalaro ng isang bahagi.Sa totoo lang, hindi nahiya si Rose. Si Alex ay isang napakayaman na lalaki, tila may dose-dosenang mga pagkakakilanlan, at higit pa sa handang habulin niya ang isang taong tulad niyan, kahit na ikinahiya niya ang kanyang sarili sa pr
"Bata, bumalik ka sa hotel kasama ko." Nagpanggap pa rin ang matangkad na lalaki na sinasampal si Rose. Nang makitang lumalayo si Alex nang hindi lumilingon, tinawag din siya nito sa malakas na boses. “Kumusta, dadalhin ko itong magandang babae sa aking hotel, hayaan siyang gumulong sa malaking kama kasama ko…”“Anong meron? Nagperform ako nang napakahusay.” Tiningnan ng matangkad na lalaki ang papaalis na pigura ni Alex at nagtanong, “Rose, bakit hindi ito gumana?”Binitawan niya ito sa pagkakahawak at sinampal siya ni Rose sa mukha at saka pinalo pa ng kaunti. Sa sobrang galit nito ay hinampas siya nito sa likod dahilan para masuray-suray at muntik nang mahulog sa lupa.“You bitch. Nandito lang ako para tulungan kang umarte ng isang eksena. Kumakain ka ba ng dinamita para sa tanghalian? Gusto mo pa bang lokohin yung gwapong yun? Nilinaw niya na may gusto siya sa isang babae na nagngangalang Debbie. Dapat ikahiya mong
“Ha ha!” tumawa ang dalaga. Umabot sa puso niya ang sinabi ni Alex. Tiningnan niya ito nang mataman at nakangiting sinabi, "Medyo talo ka."“Hoy, maganda; I mean, hey, girl, hindi ka na ba galit sa akin?” Nang makita ang ngiti nito, medyo napahinga siya ng maluwag."Kung hindi mo ako tinatawanan, bakit ako magagalit sa iyo?" sabi ng dalaga habang sinulyapan siya.“Ang sarap pakinggan. Kung busy ka, iiwan kita." Kinawayan ni Alex ang kamay niya at nagsimulang maglakad.“Teka, ayaw mo ba ng pancake?”"Gagawin mo ang mga ito para sa akin?" Nagtatakang tanong ni Alex. Hindi sumagot ang dalaga. Naka-scoop na siya ng isang sandok ng batter mula sa isang mangkok, ibinuhos ito sa grill, at pinaikot ito gamit ang likod ng isang kutsara.Uminit ang puso ni Alex, at naglakad siya pabalik sa counter ng food truck. Isang katakam-takam na aroma ang umabot sa kanya.“Napakahusay mong magluto, at masarap ang amoy nil
Pagkaalis ni Nathan, walang sinuman sa kasal ang sigurado kung ano ang susunod nilang gagawin. Nakahiga pa rin sa lupa ang mga security guard ni Reginald Drake, duguan at nakalimutan.Hindi pa ito ang oras para tapusin ang kasal. Sumang-ayon ang lahat na kailangang ipagpaliban ang seremonya.Pinangunahan ni Reginald at ng kanyang asawa ang maliit na grupo pabalik sa mga pribadong silid ni David. Nang makarating na sila, hinawakan niya si David at itinabi sa kanyang pag-aaral.Nagalit si Reginald sa inasal ng kanyang anak sa komprontasyon. “Paano ako nagkaanak ng ganyang katangang duwag? Hindi kita dapat pinilit na humingi ng tawad! Ano yan sa pantalon mo? Binasa mo ba ang sarili mo?"Napayuko si David sa hiya. Tuluyan na siyang nawalan ng kontrol sa sarili. Nanginginig pa rin siya sa takot.Nang makahinga siya, itinaas niya ang kanyang ulo at sinabing, “Hindi ko maintindihan. Sino ba talaga si Alex? Bakit takot na takot ka sa kanya?"Kumunot
Sa pag-anunsyo na sumusuko na siya kay Debbie, parang humingi ng tawad si Alex sa buong pamilya. Ngayong tinanggap na niya ang kanilang kondisyon, aalisin na ang pagbabawal sa kanya.Nabigo si Nathan. Ngayong inalis na ang pagbabawal, makakabalik na si Alex sa pamilya Ambrose. Magiging totoong magkaribal na naman sila.Umiling si Nathan. Hindi man niya gusto si Alex, pakiramdam niya ay wala na ito sa kanya."Alex, ano bang sinasabi mo? Pagkatapos ng lahat ng pinagdaanan mo sa kanya, sumusuko ka na?”Walang magawa si Alex. Ginamit niya ang kanyang mga kamay para itulak ang sarili, nahihirapang tumayo ng tuwid. Gusto niyang humiga at umiyak. “Nakahanap na siya ng bagong buhay. Kung magpapatuloy ako sa ganito, gagawin ko lang na kamuhian niya ako. mahal ko sya. Gusto kong maging masaya siya. Kaya aatras ako.”“Alex! Ano ang pinagsasabi mo? Nagdadahilan ka lang. Napakalaking bagay ang ginawa mo tungkol sa paninindigan para sa kung ano ang
Niyakap ng mahigpit ni Lindsey si Alex. Umaasa siyang mapoprotektahan niya si Alex mula sa pagpatay ng security team ni Reginald. Ngunit kahit na ang kanyang interbensyon ay hindi matagumpay, naisip niya na hindi bababa sa magagawa niyang mamatay sa kanyang mga bisig dahil alam niyang ginawa niya ang kanyang makakaya.Ngunit bigla siyang nakaramdam ng malakas na puwersang tumutulak sa kanya, pilit siyang hinihiwalay sa kanya. Binuksan niya ang kanyang mga mata at napagtantong si Alex pala ang nagtatangkang itulak siya palayo.Nakaramdam ng matinding takot si Lindsey. Alam niyang uutusan ni Reginald ang kanyang security team na barilin sa sandaling makalayo siya. Napakapit siya kay Alex.Ngunit pagkatapos ay tumingin ito sa kanya at umirap. “Lumayo ka sa akin. Noong nag-usap tayo sa phone kanina, sabi mo ikaw ang ikakasal ngayon kay David. Ngunit ngayon ay si Leona na sa isang damit-pangkasal? Nagsinungaling ka sa akin."Talagang galit si Alex kay Lindsey. K
Naiwasan ni Alex ang atake ni Cliff. Ngunit alam niyang kailangan niyang bilhin ang kanyang sarili ng mas maraming oras upang tipunin ang kanyang pagtuon at gumawa ng pag-atake gamit ang kanyang panloob na puwersa.“Hoy, maganda iyon!” Humihingal siya, sinusubukang maging kaswal. “Pero gusto kong hampasin mo ako ng tunay mong lakas. Ibinibigay mo sa akin ang lahat ng malalambot na hit na ito! Akala ko ay isang taong kasing galing mo ang makakatapos sa akin ngayon. Tumigil ka sa paglalaro!"Habang sinasabi niya ito, nakatuon siya sa pag-iipon ng sariling lakas.Laking gulat ni Cliff na mayroon pa ring lakas ng loob at kapangahasan si Alex na magsalita nang mayabang matapos na tamaan ng maraming beses.Ngunit narinig din niya ang pangungutya sa kanyang boses at alam niyang narinig din ng lahat mula sa kasal na nanonood pa rin sa kanila. Hindi niya hahayaang hindi masagot ang ganoong klase ng insulto."Sa tingin mo ako lang ang naglalaro?" Ung
Tumayo si Alex kay Rick at pinandilatan siya. “So, tumatakas ka? Sige, sige. Pero nabali lang ang braso ng kaibigan mo. Baka gusto mong ibahagi ang sakit niya bago ka umalis?"Nanginginig si Rick sa takot. “Please, huwag mo akong saktan. Hindi kita mapipigilan. Pwede ka na lang pumasok sa loob."Napuno ng paghamak si Alex kay Rick. Bumaba siya, hinawakan siya muli sa kwelyo, at ibinaon ang mukha sa alikabok. Pagkatapos ay hinawakan niya ang kanang braso gamit ang dalawang kamay at pinilipit ito ng husto hanggang sa maputol ito.Iniwan siya ni Alex doon, gumulong-gulong sa lupa at umiiyak sa sakit. Ang karamihan ng mga nanonood ay halos hindi nangahas na kumilos, at marami sa kanila ang umiwas para makalayo kay Alex.Nakontrol ng mga dalagang Moon ang kanilang mga kalaban, ngunit tila nahihirapan si Nelly.Nauubos ang oras, naisip ni Alex.“Celeste, tulungan mo si Nelly,” utos niya. "Kailangan nating tapusin ito."Walang tigi
Nang dumating si Alex na nakikipagkarera sa harapan ng bahay, nagdulot siya ng kaguluhan sa mga tao at sa mga pulis. Hindi niya pinansin ang mga ito. Nagmaneho siya hanggang sa harap ng bahay at dumiretso sa pintuan.Isang dosenang pulis ang tumakbo sa kanya mula sa lahat ng direksyon. Pagdating niya sa front porch, pinalibutan siya.Lumapit si Commissioner Billings sa kanya. “Mr. Ambrose. Hindi ka pwedeng pumasok ngayon. May kasalan na magaganap."Nirerespeto niya ako, medyo nakahinga ng maluwag si Alex. Dapat niyang maalala ang nangyari sa Tinsdale Hotel, at ang relasyon namin ng reyna ng Brunei. Kung may iba pang naka-duty, may away.Ngunit wala siyang panahon para makipagtalo. “Papasok na ako, Commissioner. Pakisabi sa mga tauhan mo na tumabi."Kumunot ang noo ni Commissioner Billings. “Nandito ako para masigurado na magiging maayos ang kasal, binata. Please wag kang gumawa ng eksena.”Ramdam ni Alex na nauubos na ang oras ni
"Lumabas ka sa negosyo ko," sabi ni Alex.“Nakakaawa ka,” mapang-uyam na sagot ni Nathan. “May batang babae na naging mabait sa iyo dahil iniligtas mo siya. At pagkatapos ay umalis siya dahil napagtanto niyang magiging masama ka para sa kanya. At higit pa riyan, nagnakaw ka ng limpak-limpak na pera mula sa kanya, huminto sa pag-aaral at nagtrabaho sa isang hotel para mabayaran iyon.”Ginawa ni Nathan ang kanyang takdang-aralin. Malinaw na gusto niyang makonsensya si Alex. "Huwag mo akong pag-usapan at siya!" sigaw ni Alex.“Excited na tayo? Well, dapat ikaw. May narinig ako, alam mo. Tungkol sa kung paano mo tratuhin ang iyong 'girlfriend.' Halimbawa, nabalitaan ko na noong pumunta si 'Debbie' sa kumpetisyon na iyon sa Chicago, siya lang ang hindi kasama ng boyfriend. Kawawang babae, nag-iisa. At nasaan ka? Uminom sa isang lugar? I bet you were having the time of your life!"“Narito ang tanong, Alex. Kung ganoon ang pakikitungo
Bumilis ang tibok ng puso ni Alex. Alam na alam niya kung sino ang boses sa kabilang dulo ng telepono. Bigla siyang napuno ng alaala ng pinsan niyang si Nathan.Si Nathan ang panganay na anak ng tita at tito ni Alex. Noong mga bata pa sila, palaging nakikipagkumpitensya si Nathan kay Alex. Maging ito ay araling-bahay, lakas, bilis ng pagtakbo, o kahit na taas o timbang, lahat ay palaging isang kumpetisyon kay Nathan.Minsan, gustong makita ng kanilang lolo na si Lincoln ang kanilang mga kasanayan sa martial arts. Tuwang-tuwa si Nathan na mapabilib ang kanyang lolo, ngunit madali siyang natalo ni Alex.Ngunit ang isa pang alaala ay mas malakas pa. Noong pitong taong gulang si Alex, nanatili siya sa kanyang tiyahin at tiyuhin habang ang kanyang mga magulang ay nasa ibang bansa para sa isang mahabang paglalakbay sa trabaho.Hindi nagtagal pagkaalis ng kanyang mga magulang, si Alex ay nakaupong mag-isa sa swing sa bakuran. Naalala niya na nakaramdam siya ng kalungkut
Makalipas ang ilang araw, sa wakas ay dumating na ang araw ng kasal nina David at Leona. Ngunit hindi pa rin alam ni Alex na si Leona ang ikakasal sa araw na iyon. Sa pagkakaalam niya, si Lindsey at David ang ikakasal.Pagkatapos ng almusal sa araw na iyon, tinipon ni Alex ang mga babaeng Moon sa paligid niya. "May isang malaking kasal sa bayan ngayon," sabi niya. “Maaaring sobrang saya. Dapat kang pumunta at tingnan."Masama ang loob ni Alex sa mga babae. Halos hindi na sila umalis ng bahay mula nang lumipat sila, at kasama lang nila ang isa't isa.Ilang beses na niyang hiniling sa kanila na lumabas at magsaya, ngunit natakot silang mabigo sa kanilang mga tungkulin. Lagi silang malapit. Laging nandoon si Celeste na nanonood sa tatlo pa.Dinalhan siya ni Celeste ng isang tasa ng mainit na tsaa at sinabing, “Ang pagsilbihan ka ang pinakamagandang bagay na mahihiling namin, Mr. Alex.”Tumango si Selene at ngumiti ng matamis.Na-touch nam