"Ikaw ba talaga?" Sabi ni Simon nang tumayo ang lahat sa kani-kanilang upuan. Naglakad ang ilan sa gate at tumingin sa sasakyan.
"Talagang Ferrari ito," pagkumpirma ni Walter nang huminto ang asul na kotse sa gate."Maaaring totoo ang sinabi niya?" may nagtanong.“Ito ba talaga ang Ferrari niya? Galing ba talaga siya sa mayamang pamilya?" sabi ng isa pang tita.Nagulat at nataranta ang mga miyembro ng pamilya.Tapos, malakas na sinabi ni Yvonne sa lahat, “Stop being idiots. Ito ang Ferrari ni Brian.” Sa wakas ay naunawaan na nilang lahat at lalo pang nakaramdam ng paggalang kay Brian.Sabi ng isa sa kanila, “Tulad ng sinabi ko, hindi ito maaaring kotse ng batang ito. Gumagawa lang siya. Paano makakabili ng Ferrari ang isang tulad niya?"Sumang-ayon naman ang isa, “Ang galing ng boyfriend ni Yvonne. Nasa twenties pa lang siya, at nagmamaneho na siya ng Ferrari.”“Tama na yan. Gwapo siya, maalam, at maya“Mr. Ambrose, nandito na ang sasakyan mo. Matapos malaman na pinaplano ni G. Catulo na ihatid ito sa iyo nang personal, nais din ng mga manager ng Ferrari sa New York na matiyak na maaabot ka nito nang ligtas. Nag-hire si Mr. Catulo ng armored truck para ihatid ang sasakyan mo para matiyak na hindi ito masira.”“Salamat.” Ngumiti si Alex kay Mr. Catulo.“Mr. Ambrose, ibababa ko na ang sasakyan para sa iyo,” sabi ni Harold, at sumenyas siya sa dalawang armadong lalaki na nakatayo sa tabi ng armored transport vehicle. Ang dalawang lalaki, dala-dala pa rin ang kanilang mga machine gun, ay pumunta sa likod ng trak at ginamit ang kanilang mga susi upang buksan ang kandado. Binuksan nila ang pinto at ibinaba ang isang ramp, pinayagan si Harold na dahan-dahang paalisin ang sasakyan na nakaimbak sa loob.Ito ay isang puting Ferrari. Ang hitsura at hugis pa lang nito ay mas nakamamanghang kaysa kay Brian.Bumaba si Harold sa sasakyan, a
Pinaandar ni Alex ang kanyang mamahaling Ferrari sa kalsada, naiwan ang lahat ng iba pang sasakyan sa malayong likuran niya. Bumalik siya sa Green Island Garden District at pumarada sa harap ng villa bago pumasok sa loob at nakatulog.Kinabukasan, maagang nagising si Alex at naghanda ng almusal. Paglabas niya ng villa, nagulat siya nang makita niya si Karen Young na nakatayo sa kanyang pintuan. Matagal na niya itong hindi nakikita, ngunit ang ganda pa rin niya sa pagkakaalala niya.Nag-aalinlangan siyang naglakad pabalik-balik sa harap ng pinto, bumubulong sa sarili. Nang makita niya si Alex ay nagulat siya at agad na tumigil sa paggalaw.“Anong ginagawa mo dito?” walang pakialam na tanong ni Alex. Wala siyang balak yayain siya.Galit siya kay Karen. Sa huling pagkakataon na nakita niya ito, nilagyan niya ito ng droga, at kung hindi siya nahanap ni Zara at ng iba pa, malamang na nahihirapan siya.“I… I…” nauutal na sabi
“Pumunta ka rito,” sigaw ng ina ni Karen, si Alison, habang hinahampas niya ang kanyang kamay sa mesa. Nagulat si Karen kaya napatalon siya.“Alex,” sabi ni Karen, nahihiyang sumulyap sa kanya. “Mga magulang ko sila. Pwede kang umalis kung gusto mo." Ngumiti lang ito at kalmadong umakbay sa kanya papunta sa mesa.Alam ni Alex na kung aalis siya, mas mahihirapan si Karen. At dahil nangako na siya na tutulungan siyang mawala si James, mukhang magandang pagkakataon ito para makamit iyon.Pinandilatan sila ng mga magulang niya habang papalapit sila.“Bakit wala ka sa trabaho?” Nag-aalalang tanong ni Alison, hinila si Karen para tumabi sa kanya. “Anong ginagawa mo dito?”"Tumawag ako nang may sakit," bulong ni Karen. Noon pa man ay napakahigpit ng kanyang mga magulang, at hanggang ngayon, natatakot siyang manindigan sa kanila.“Ano?” Tanong ni Alison na nakakaramdam ng pagkabalisa at galit. An
"Alex, okay ka lang?" tanong ni Karen na iniangat ang ulo para tingnan siya. Medyo naantig si Alex. Siya ang natamaan, at nagtatanong pa siya tungkol sa kanya.Huminga ng malalim si Alison. “Talagang magagalit ka sa amin!”Naakit nila ang isang malaking pulutong na sabik na nanonood sa kanila at nagkomento sa kakaibang pamilyang ito."Nanghihingi ng pera ang lalaking ito, at may lakas ng loob siyang akitin ang aking anak," sabi ni Alison sa karamihan. “Ang aking anak na babae ay hindi kailanman nakipagtalo sa amin. Tingnan mo kung paano niya tayo kinakausap ngayon!”"Walang kwentang bata!" may ungol."Kailangan mong alisin siya," sabi ng iba. "Siya lang ang kasama niya para sa pera."Napatingin ang lahat kay Alex habang tinuturo siya ni Alison.Tumunog ang phone ni Alex. Ito ay si Robert Miller, ang manager sa Metro Sky Bank. Binitawan siya ni Karen, at sinagot niya ang tawag."Hello, Mr. Miller," sabi niya. "Tungkol ba
"Wala akong masyadong alam tungkol sa ganitong bagay," sabi ni Alex, habang maingat niyang binuklat ang ilang pahina ng impormasyong ibinigay ni Mr. Miller. Hindi niya maintindihan ang marami sa mga salita sa mga pahina, kaya tumigil siya sa pagsubok. "Dahil ang dalawang apartment building na ito ay nasa New York, kung gayon bakit hindi tayo pumunta at tingnan?"“Talaga. Magandang ideya iyon,” sabi ni Robert, na iminuwestra ang pinto.Tumayo si Alex at sinulyapan si Karen. "Mayroon akong ilang bagay na dapat asikasuhin ngayon," sabi niya. “Kaya kailangan kitang iwan dito. Kakausapin kita mamaya.”Gusto pa niyang tulungan si Karen na tanggalin si James. At ngayong alam na ng kanyang pamilya na mayaman siya, naniwala siyang hindi na muling maglalakas-loob si James na asarin siya."Okay," nakangiting sabi ni Karen. Muntik na niyang makalimutan na tinutulungan siya ni Alex para mawala si James."Let's go," sabi ni Alex, at pagkatapos ay l
"Suzan, sabihin kay Joe si Alex na huwag mag-abala," sabi ni Rose na may determinadong tingin. "Mag-isa tayong pupunta."“Rose, alam mo namang delikado para sa mga babae ang lumabas mag-isa sa gabi,” taos-pusong sabi ni Suzan. "Mayroong ilang mga insidente kamakailan na may mga batang babae na inaatake, at ang ilan sa kanila ay namatay pa nga. Hindi ka ba natatakot? Hiniling ni Joe kay Alex na protektahan tayo."“Ano ang dapat katakutan?” tanong ni Rose. "Ang night market ay puno ng mga tao, kaya hindi kami mag-iisa." Ngunit sa kabila ng paalala ni Suzan, medyo nakaramdam ng takot si Rose. “Sige. Hayaan mo siyang pumunta," sabi niya. “Pero sana hindi tayo magkagulo. Baka tumakas siya at iwan tayo.""Hindi, naniniwala ako na siya ay isang disenteng tao," nakangiting sabi ni Suzan. “Nakalimutan mo na ba na siya ang tumulong sa iyo sa insidenteng iyon sa Berkeley Hotel? At saka, huli na para magkansela. Hinihintay na niya tayo, k
"Limang beses kitang tinawagan. Bakit hindi ka sumagot?” Naglakad si Cathy sa harap ni Alex habang tulalang tanong nito.“Ano ang gusto mong sabihin?” Tumingin si Alex sa kanya. Siya ay kumikilos na parang baliw. Wala na siyang gustong gawin sa kanya.“Alex, mali ako... kasalanan ko to dati. Pagkatapos kitang hiwalayan, nalaman kong hindi kita kayang iwan. Ikaw lang ang gumagabay sa akin ng walang hinihinging kapalit. Magsimula tayo ulit, okay?” pakiusap niya, nakatingin sa kanyang mga mata.Hindi siya nagsisinungaling sa kanya. Matapos ang pagtrato sa kanya mula kina Billy at Simon Phillips, naunawaan na niya ngayon kung gaano kabuti si Alex sa kanya. Nakatulong din na alam na niya ngayon na galing siya sa mayamang pamilya.“Imposible!” Wala na siyang nararamdaman para rito, at hindi niya alam kung may iba pa itong motibo. Tumingin siya kay Russell at sinabing, “Bigyan mo siya ng labinlimang libong dolyares.”
"Heh heh, Rose... naaalala mo pa ba ako?" Binigyan siya ni Luciel ng masamang tingin.“Anong gusto mo? Buksan mo ang pinto!” Kumunot ang noo ni Rose at sinubukang buksan ang pinto, ngunit naka-lock ito.Naniniwala si Rose na si William Chase, ang presidente ng New York Merchant Union, ay nakatulong sa kanyang pamilya na lutasin ang isang problemang dala ng pamilya ni Luciel. Nagbigay ito ng malaking kumpiyansa kay Rose at nagpasigla sa kanyang matibay na saloobin kay Luciel.“Smack!” Sinampal siya ni Luciel sa mukha.Hinawakan niya ang baba niya, kinagat ang kanyang mga ngipin, at mabangis na sinabi, “Ngayon ay nagpapanggap ka sa harap ko! Sino ka sa tingin mo? Kahit itapon kita sa Hudson River, ano ang magagawa mo rito?"Niyugyog niya ito ng malakas. Pinihit niya ang kanyang leeg upang subukang makawala, na naging sanhi ng pag-agos ng dugo mula sa sulok ng kanyang bibig.“Rose!” Niyakap siya ni Suzan na may pag
Pagkaalis ni Nathan, walang sinuman sa kasal ang sigurado kung ano ang susunod nilang gagawin. Nakahiga pa rin sa lupa ang mga security guard ni Reginald Drake, duguan at nakalimutan.Hindi pa ito ang oras para tapusin ang kasal. Sumang-ayon ang lahat na kailangang ipagpaliban ang seremonya.Pinangunahan ni Reginald at ng kanyang asawa ang maliit na grupo pabalik sa mga pribadong silid ni David. Nang makarating na sila, hinawakan niya si David at itinabi sa kanyang pag-aaral.Nagalit si Reginald sa inasal ng kanyang anak sa komprontasyon. “Paano ako nagkaanak ng ganyang katangang duwag? Hindi kita dapat pinilit na humingi ng tawad! Ano yan sa pantalon mo? Binasa mo ba ang sarili mo?"Napayuko si David sa hiya. Tuluyan na siyang nawalan ng kontrol sa sarili. Nanginginig pa rin siya sa takot.Nang makahinga siya, itinaas niya ang kanyang ulo at sinabing, “Hindi ko maintindihan. Sino ba talaga si Alex? Bakit takot na takot ka sa kanya?"Kumunot
Sa pag-anunsyo na sumusuko na siya kay Debbie, parang humingi ng tawad si Alex sa buong pamilya. Ngayong tinanggap na niya ang kanilang kondisyon, aalisin na ang pagbabawal sa kanya.Nabigo si Nathan. Ngayong inalis na ang pagbabawal, makakabalik na si Alex sa pamilya Ambrose. Magiging totoong magkaribal na naman sila.Umiling si Nathan. Hindi man niya gusto si Alex, pakiramdam niya ay wala na ito sa kanya."Alex, ano bang sinasabi mo? Pagkatapos ng lahat ng pinagdaanan mo sa kanya, sumusuko ka na?”Walang magawa si Alex. Ginamit niya ang kanyang mga kamay para itulak ang sarili, nahihirapang tumayo ng tuwid. Gusto niyang humiga at umiyak. “Nakahanap na siya ng bagong buhay. Kung magpapatuloy ako sa ganito, gagawin ko lang na kamuhian niya ako. mahal ko sya. Gusto kong maging masaya siya. Kaya aatras ako.”“Alex! Ano ang pinagsasabi mo? Nagdadahilan ka lang. Napakalaking bagay ang ginawa mo tungkol sa paninindigan para sa kung ano ang
Niyakap ng mahigpit ni Lindsey si Alex. Umaasa siyang mapoprotektahan niya si Alex mula sa pagpatay ng security team ni Reginald. Ngunit kahit na ang kanyang interbensyon ay hindi matagumpay, naisip niya na hindi bababa sa magagawa niyang mamatay sa kanyang mga bisig dahil alam niyang ginawa niya ang kanyang makakaya.Ngunit bigla siyang nakaramdam ng malakas na puwersang tumutulak sa kanya, pilit siyang hinihiwalay sa kanya. Binuksan niya ang kanyang mga mata at napagtantong si Alex pala ang nagtatangkang itulak siya palayo.Nakaramdam ng matinding takot si Lindsey. Alam niyang uutusan ni Reginald ang kanyang security team na barilin sa sandaling makalayo siya. Napakapit siya kay Alex.Ngunit pagkatapos ay tumingin ito sa kanya at umirap. “Lumayo ka sa akin. Noong nag-usap tayo sa phone kanina, sabi mo ikaw ang ikakasal ngayon kay David. Ngunit ngayon ay si Leona na sa isang damit-pangkasal? Nagsinungaling ka sa akin."Talagang galit si Alex kay Lindsey. K
Naiwasan ni Alex ang atake ni Cliff. Ngunit alam niyang kailangan niyang bilhin ang kanyang sarili ng mas maraming oras upang tipunin ang kanyang pagtuon at gumawa ng pag-atake gamit ang kanyang panloob na puwersa.“Hoy, maganda iyon!” Humihingal siya, sinusubukang maging kaswal. “Pero gusto kong hampasin mo ako ng tunay mong lakas. Ibinibigay mo sa akin ang lahat ng malalambot na hit na ito! Akala ko ay isang taong kasing galing mo ang makakatapos sa akin ngayon. Tumigil ka sa paglalaro!"Habang sinasabi niya ito, nakatuon siya sa pag-iipon ng sariling lakas.Laking gulat ni Cliff na mayroon pa ring lakas ng loob at kapangahasan si Alex na magsalita nang mayabang matapos na tamaan ng maraming beses.Ngunit narinig din niya ang pangungutya sa kanyang boses at alam niyang narinig din ng lahat mula sa kasal na nanonood pa rin sa kanila. Hindi niya hahayaang hindi masagot ang ganoong klase ng insulto."Sa tingin mo ako lang ang naglalaro?" Ung
Tumayo si Alex kay Rick at pinandilatan siya. “So, tumatakas ka? Sige, sige. Pero nabali lang ang braso ng kaibigan mo. Baka gusto mong ibahagi ang sakit niya bago ka umalis?"Nanginginig si Rick sa takot. “Please, huwag mo akong saktan. Hindi kita mapipigilan. Pwede ka na lang pumasok sa loob."Napuno ng paghamak si Alex kay Rick. Bumaba siya, hinawakan siya muli sa kwelyo, at ibinaon ang mukha sa alikabok. Pagkatapos ay hinawakan niya ang kanang braso gamit ang dalawang kamay at pinilipit ito ng husto hanggang sa maputol ito.Iniwan siya ni Alex doon, gumulong-gulong sa lupa at umiiyak sa sakit. Ang karamihan ng mga nanonood ay halos hindi nangahas na kumilos, at marami sa kanila ang umiwas para makalayo kay Alex.Nakontrol ng mga dalagang Moon ang kanilang mga kalaban, ngunit tila nahihirapan si Nelly.Nauubos ang oras, naisip ni Alex.“Celeste, tulungan mo si Nelly,” utos niya. "Kailangan nating tapusin ito."Walang tigi
Nang dumating si Alex na nakikipagkarera sa harapan ng bahay, nagdulot siya ng kaguluhan sa mga tao at sa mga pulis. Hindi niya pinansin ang mga ito. Nagmaneho siya hanggang sa harap ng bahay at dumiretso sa pintuan.Isang dosenang pulis ang tumakbo sa kanya mula sa lahat ng direksyon. Pagdating niya sa front porch, pinalibutan siya.Lumapit si Commissioner Billings sa kanya. “Mr. Ambrose. Hindi ka pwedeng pumasok ngayon. May kasalan na magaganap."Nirerespeto niya ako, medyo nakahinga ng maluwag si Alex. Dapat niyang maalala ang nangyari sa Tinsdale Hotel, at ang relasyon namin ng reyna ng Brunei. Kung may iba pang naka-duty, may away.Ngunit wala siyang panahon para makipagtalo. “Papasok na ako, Commissioner. Pakisabi sa mga tauhan mo na tumabi."Kumunot ang noo ni Commissioner Billings. “Nandito ako para masigurado na magiging maayos ang kasal, binata. Please wag kang gumawa ng eksena.”Ramdam ni Alex na nauubos na ang oras ni
"Lumabas ka sa negosyo ko," sabi ni Alex.“Nakakaawa ka,” mapang-uyam na sagot ni Nathan. “May batang babae na naging mabait sa iyo dahil iniligtas mo siya. At pagkatapos ay umalis siya dahil napagtanto niyang magiging masama ka para sa kanya. At higit pa riyan, nagnakaw ka ng limpak-limpak na pera mula sa kanya, huminto sa pag-aaral at nagtrabaho sa isang hotel para mabayaran iyon.”Ginawa ni Nathan ang kanyang takdang-aralin. Malinaw na gusto niyang makonsensya si Alex. "Huwag mo akong pag-usapan at siya!" sigaw ni Alex.“Excited na tayo? Well, dapat ikaw. May narinig ako, alam mo. Tungkol sa kung paano mo tratuhin ang iyong 'girlfriend.' Halimbawa, nabalitaan ko na noong pumunta si 'Debbie' sa kumpetisyon na iyon sa Chicago, siya lang ang hindi kasama ng boyfriend. Kawawang babae, nag-iisa. At nasaan ka? Uminom sa isang lugar? I bet you were having the time of your life!"“Narito ang tanong, Alex. Kung ganoon ang pakikitungo
Bumilis ang tibok ng puso ni Alex. Alam na alam niya kung sino ang boses sa kabilang dulo ng telepono. Bigla siyang napuno ng alaala ng pinsan niyang si Nathan.Si Nathan ang panganay na anak ng tita at tito ni Alex. Noong mga bata pa sila, palaging nakikipagkumpitensya si Nathan kay Alex. Maging ito ay araling-bahay, lakas, bilis ng pagtakbo, o kahit na taas o timbang, lahat ay palaging isang kumpetisyon kay Nathan.Minsan, gustong makita ng kanilang lolo na si Lincoln ang kanilang mga kasanayan sa martial arts. Tuwang-tuwa si Nathan na mapabilib ang kanyang lolo, ngunit madali siyang natalo ni Alex.Ngunit ang isa pang alaala ay mas malakas pa. Noong pitong taong gulang si Alex, nanatili siya sa kanyang tiyahin at tiyuhin habang ang kanyang mga magulang ay nasa ibang bansa para sa isang mahabang paglalakbay sa trabaho.Hindi nagtagal pagkaalis ng kanyang mga magulang, si Alex ay nakaupong mag-isa sa swing sa bakuran. Naalala niya na nakaramdam siya ng kalungkut
Makalipas ang ilang araw, sa wakas ay dumating na ang araw ng kasal nina David at Leona. Ngunit hindi pa rin alam ni Alex na si Leona ang ikakasal sa araw na iyon. Sa pagkakaalam niya, si Lindsey at David ang ikakasal.Pagkatapos ng almusal sa araw na iyon, tinipon ni Alex ang mga babaeng Moon sa paligid niya. "May isang malaking kasal sa bayan ngayon," sabi niya. “Maaaring sobrang saya. Dapat kang pumunta at tingnan."Masama ang loob ni Alex sa mga babae. Halos hindi na sila umalis ng bahay mula nang lumipat sila, at kasama lang nila ang isa't isa.Ilang beses na niyang hiniling sa kanila na lumabas at magsaya, ngunit natakot silang mabigo sa kanilang mga tungkulin. Lagi silang malapit. Laging nandoon si Celeste na nanonood sa tatlo pa.Dinalhan siya ni Celeste ng isang tasa ng mainit na tsaa at sinabing, “Ang pagsilbihan ka ang pinakamagandang bagay na mahihiling namin, Mr. Alex.”Tumango si Selene at ngumiti ng matamis.Na-touch nam