Tumawag si Alex sa simbahan at ipinaliwanag ang lahat sa Ama. Pagkaraan ng ilang oras, dumating ang mga tao sa simbahan upang kunin ang bangkay ni Georgina. Nang makita niya si Nelly na nakahandusay sa katawan ni Zora, hindi niya maiwasang maawa dito at nagpasya na huwag na itong istorbohin.
Pumunta siya sa Simbahan para sa libing ni Georgina kasama ang apat na babae.Ang apat na babae ay naging napaka-emosyonal at hindi napigilang umiyak.Pagbalik nila sa DC, madilim na.Sinabi niya sa kanila, “Babalik ako sa paaralan ngayon. Saan ka pupunta?”Nag-aalalang tugon ni Celeste, “Panginoon, ayaw mo ba kaming manatili sa iyo? Kami ang mga dalagang naglilingkod sa Panginoon. Kahit saan ka magpunta, pupunta rin tayo."Nagulat si Alex at sinabing, “I don't need you to serve me. Sa totoo lang, ayaw kong maging panginoon. Ang singsing na ito ay maaari lamang isuot ng iyong panginoon. Aalisin ko at ibibigay ko sa iyo ngayon, tapos hindi na“Anong nangyari?” Tanong ni Julian habang pinagmamasdan si Chris na nililigpit ang phone niya. Napatingin din ang ama at ina ni Julian kay Chris.“Pinatay ni Saul ang mga tauhan ko,” malungkot na sabi ni Chris. Gusto niyang patayin si Saul dahil sa pananakot sa kanya sa telepono nang ganoon.Nagulat ang pamilya ni Julian sa balita. Napasigaw si Julian sa takot, “Hindi ba't anim na tao ang ipinadala mo upang patayin si Saul? Hindi mo ba siya tinakot sa girlfriend niya? Paano kaya sila napatay? Ano pa ang sinabi niya?"“Tumahimik ka!” Tinitigan siya ni Chris. Masama na ang loob niya at hindi na kailangan pang dagdagan pa ito ni Julian.Napatigil si Julian sa pagsasalita nang mapansin niyang nagalit siya kay Chris. Sinubukan niyang purihin siya. “Sorry, masyado akong madaldal. Ngunit mayroong libu-libong mga paraan upang makitungo sa kanya. Kapag nahulog siya sa ating mga kamay, malalaman niyang wala na siya."Hin
Nang ligtas na si Saul sa loob ng apartment, lumapit ang dalawa sa mga tauhan ni Cyrus at hinanap siya. Kinumpirma nila kay Cyrus na siya ay walang armas, at pagkatapos ay pinilit nila siyang lumuhod.Si Saul ay likas na sinubukang tumayo muli. Ngunit napatigil siya nang putukan siya ng dalawang lalaki ng baril. Binilang niya ang mga tao sa kwarto. Anim sila, hindi kasama si Danielle.“Saul,” bulalas ni Danielle na may luha sa kanyang mga mata. May hawak na baril si Cyrus sa ulo.Sa sandaling iyon, ang gusto lang ni Saul ay mailigtas siya."Let her go," mahinahon niyang sabi. "Sasamahan kita para makita si Chris."Tumawa si Cyrus. "Nakita mo si Chris? Ano ang pinagsasabi mo? Hindi ka aalis sa kwartong ito."Nagsimulang tumakbo ang isip ni Saul. Hindi ito maaaring mangyari, naisip niya. Ilang taon na akong nagtatrabaho kay Chris. Hindi niya lang ako papatayin. Kailangan ko siyang makausap. Nandoon siya nung binaril ko si Julian. Alam niyang w
Nagkatinginan sina Alex at Chelsea na naguguluhan. Sobrang lapit ng mukha nila kaya ramdam na ramdam nila ang hininga ng isa't isa. Wala ni isa sa kanila ang gumalaw. Hindi nila alam kung ano ang gagawin.Habang nakahiga sila doon sa mesa, biglang bumukas ang pinto, at dalawang pulis ang sumugod sa silid. Narinig siguro nila na may nangyayari sa loob. Pagdating nila sa kwarto, natigilan sila, halatang natigilan sila sa nakita.Tinabi ni Chelsea si Alex at tumayo. Napaatras siya at muntik nang mahulog.Nagtatanong ang dalawang pulis sa kanya, ngunit walang nangahas na tanungin kung ano ang nangyayari."Dalhin siya sa isang selda," utos ni Chelsea. Pagkatapos ay tumingin siya kay Alex. Nang makita niyang nakatingin ito sa kanya ay namutla ito at nagmamadaling lumabas ng silid."Maling puno ka diyan, bata," sabi ng isa sa mga pulis. “Kasing lamig ng yelo ang isang iyon. Hindi ka magiging mas madali sa pamamagitan ng pagsisikap na makasama siya. Ngayon, ta
Ang doktor at ang mga nars ay pumunta kay Don at tiningnan siya.“Alex?” Laking gulat ni Don. Hindi umalis si Alex, napagtanto niya. Lumabas siya para kunin ako ng doktor.“Huwag kang magsalita ng anuman,” sagot ni Alex. "Ipaopera na lang natin sa'yo."Medyo sumama ang pakiramdam niya ng padabog siyang lumabas ng silid nang walang sinasabi. Ngunit ang pagsusumamo ni Daisy ay nagpagalit sa kanya na hindi inooperahan ng ospital si Don. Kaya naman umalis na siya at dumiretso sa nurse's station para humingi ng pinakamahusay na surgeon sa ospital. Hindi mahalaga ang gastos, dahil nasa kanya ang bank card na ibinigay sa kanya ng mga Moon girls.Pinagmasdan ng mabuti ng mga nars ang sugat ni Don, at pagkatapos ay inutusan siya ng doktor na maghanda para sa operasyon. Habang inilalabas nila ang kanyang kama palabas ng silid at pababa ng pasilyo, pumunta sina Alex at Daisy sa isang grupo ng mga upuan at umupo."Salamat, Alex," sabi ni Daisy na
Natatakot na tinitigan ni Julian si Alex. Hindi siya sanay na nasa ganoong bulnerable na posisyon. Karaniwan, kailangan lang niyang sabihin ang kanyang pangalan, at walang sinumang hihipo sa kanya.“So ano?” sabi niya na may panginginig sa boses. “Anong gagawin mo diyan? Ako si Julian Duvant, at ang aking pinsan dito ay isang Steadman. Kung hinawakan mo ako, dead meat ka!”"So, pwede mo na lang gawin lahat ng gusto mo, 'yun ba?" Tanong ni Alex at nagsimulang maglakad ng dahan-dahan papunta kay Julian.“Binabalaan kita,” tili ni Julian habang nadadapa sa likuran. Matindi ang takot niya.Napasandal siya sa gilid ng kama at naupo. Pinakiramdaman ng kanyang mga kamay, at hindi inaalis ang tingin kay Alex, dumausdos siya sa gilid ng kama hanggang sa mapasandal siya sa dingding. Lumipat ang mga babae sa kabilang panig, ngunit hindi sila nangahas na lumabas.Nang maramdaman na siya ay naka-box in, nawala si Julian sa huling mga l
Nagulat si Saul nang marinig ang boses ni Julian sa kabilang dulo. Pero sa sinabi sa kanya ni Alex, magkatrabaho sina Julian at Chris. At ngayon sinasagot ni Julian ang phone ni Chris. Maliwanag, nasa iisang lugar sila.“Ako na ang bahala sa mga security guard,” pagsisinungaling ni Saul."Great," sagot ni Julian. "Magandang trabaho, Saul." Mukhang masaya at gumaan ang loob niya."Nasa hotel ka ba ngayon?""Hindi, nandito tayo sa bahay ko. Nagsasaya lang kami.” Tumigil sandali si Julian bago nagpatuloy. “Saul, magaling ka. Bilang pasasalamat, maaari kang sumali sa amin kung gusto mo. Kung hindi, mas para sa akin."With that, binaba na ni Julian ang phone.Lumingon si Saul kay Alex. "Nasa bahay nila Julian.""Dalhin mo ako diyan ngayon din!" sigaw ni Alex. Hindi niya napigilan ang kanyang galit.Si Saul ay hindi nangahas na tumutol. “Sige. Nasa labas ang sasakyan ko. Ihahatid na kita doon.”Sinundan ni Al
Nang matapos ang tawag, walang pag-aalinlangan si Alex na kung hindi siya makarating doon sa tamang oras, papatayin si Don.Tumakbo siya palabas at pumara ng taxi at dumiretso sa bahay ni Don. Buti na lang at sinabi na sa kanya ni Don kung saan siya nakatira."Paki-drive ng mas mabilis," tanong niya. Parang napakabagal ng lakad nila.Sumagot ang driver, “Kung sa tingin mo ay mas mahusay kang magmaneho kaysa sa akin, mangyaring maging bisita ko. Hindi ako makapaghintay upang makita kung gaano kahusay ang isang security guard na makapagmaneho sa Baltimore.”Ang kanyang pamilya ay naging mga driver ng taxi sa Baltimore sa loob ng ilang henerasyon. Napaka-relax niya sa kanyang trabaho.Pero alam ni Alex na nasa kamay niya ang buhay ni Don. Siya ay galit na galit."Ihinto mo ang sasakyan," sabi niya sa driver.“Bakit? Gusto mo bang lumabas dito? Ang pinakamababang pamasahe ay limang dolyar. Gusto mo bang magbayad gamit ang card o cash?
Ang Fairfield, Baltimore ay puno ng paupahang pabahay, na may mga presyo mula sa limang daan hanggang limang libong dolyar sa isang buwan. Mahirap makahanap ng mas murang mga paupahang ari-arian saanman sa lungsod.Si Don at ang kanyang kapatid na babae, si Daisy, ay nakatira sa isang bed sit sa isa sa mga mas murang kalsada. Tatlumpung square yards lang ang kwarto, na may sofa bed. Limang daang dolyar ang buwanang upa.Lumabas si Don sa subway station at naglakad papunta sa kanyang bahay.Bago siya umalis sa Johns Hopkins, kumain siya ng isang mangkok ng noodles sa halagang tatlong dolyar mula sa canteen ng unibersidad. Mas mura ito kaysa kumain sa lungsod, kaya sinubukan niyang kumain sa canteen nang madalas hangga't maaari upang makatipid ng kaunting pera.Ilang bloke lang ang nilalakad niya para makarating sa kanyang apartment.Ang mga taong naninirahan doon ay pawang mga manggagawang mababa ang suweldo, kasama ang ilan pang mga security guard tulad ni D
Habang pinapanood ang BMW na papaalis, tumingin si Don kay Alex at sinabing, “Masyado kang impulsive. Dadalhin mo ang sarili mo sa gulo."“Lahat siya nagsasalita. Huwag kang mag-alala, hindi ako natatakot sa kanya,” nakangiting sagot ni Alex. Wala man lang siyang pinagsisisihan. Sa halip, nadama niya na wala siyang magagawa kundi turuan ng leksyon si Julian.Nagtataka ang tingin ni Don kay Alex, na tila napaka-relax. Napaisip siya sandali.Pagkatapos ay sinabi niya, “Ikaw at ako ay hihingi kay Chief Lewis ng isang linggong bakasyon. We'll go and hide somewhere for a week at sana sumuko na sila sa pagbalik namin. Kung babalik sila ng mas maraming tao at narito pa rin tayo, mabubugbog nila tayo."Ang kanyang buhay ay palaging isang pakikibaka. Sinabi sa kanya ng karanasan na ang paghampas ni Alex sa mayamang binata ay simula pa lamang, at marami pang problemang darating.“Hindi, Don. I told you, hindi ako natatakot sa kanila.&rdqu