Si Alex ay nagmamaneho sa mga kalye sa isang daang milya bawat oras.
Ang ilan sa iba pang mga driver sa kalsada ay natakot, habang ang ilan ay nalilito sa mga nangyayari. Karamihan sa kanila ay nakaturo sa kanyang taillights at minumura siya. Wala siyang pakialam sa buhay niya.Hindi pinansin ni Alex ang pulang ilaw sa isang intersection, at ang isang lalaking nakasakay sa electric bike ay kailangang lumihis upang maiwasan siya. Ang lalaki ay pinadala ng nakahandusay, at sa oras na siya ay bumangon, si Alex ay medyo malayo na.Dumating sila sa General Hospital sa loob ng dalawampung minuto."Ilang pulang ilaw ang tinakbo mo?" tanong ng may-ari ng sasakyan, masakit ang ekspresyon. "Mawawalan ako ng lisensya!"Sa panahon ng mad dash sa ospital, ang puso ng may-ari ng kotse ay nasa kanyang bibig, at siya ay nagsisisi na pinahintulutan si Alex na magmaneho ng kanyang kotse. Walang halaga ng pera ang katumbas ng panganib sa kamatayan.Walang pakialam si Alex“Mom,” sabi ni Debbie, nakatingin sa mukha ng kanyang ina. Napuno ng luha ang kanyang mga mata."Wag kang umiyak, Debbie." Ngumiti ng mahina si Carla. Gusto niyang punasan ang mga luha ni Debbie, pero hawak ni Debbie ang kamay niya."Mama, huwag kang gumalaw!" Alam ni Debbie kung gaano kahina ang kanyang ina. “Ano ang pakiramdam mo? May sakit ka ba?”Parang dinudurog ang puso niya nang maisip niya kung gaano kasakit ang tinitiis ng kanyang ina.Bahagya lang umiling si Carla. “Hindi naman masakit. Hindi naman masakit.”“Alex, aalagaan mong mabuti si Debbie, ha?” Tanong ni Carla habang unti-unting nabaling ang tingin kay Alex. Sa simula pa lang, nakita na niya ang matinding pagmamahal nito kay Debbie.“Mom…” sabi ni Debbie, naiintindihan ang kahulugan ng mga salita ng kanyang ina.“Yes, Mrs. Stonehill, I will take good care of Debbie,” seryosong sabi ni Alex habang nakatin
Tatlong oras na umiyak si Debbie sa araw na iyon. Nang sa wakas ay kumalma na siya, pinakiusapan ni Alex si Sam na alagaan si Carla. Inayos ni Sam na i-cremate ang bangkay ni Carla at inilagay ang kanyang abo sa isang libingan sa New York. Sinamahan ni Alex si Debbie sa libing, at nang makita niya ang puntod ni Carla, umiyak siya ng matagal. Sa limang araw mula nang pumanaw si Carla, talagang nanlumo si Debbie. Hindi siya pumasok sa anumang klase sa paaralan, at hindi rin siya pumunta sa pagsasanay kasama ang mga Dream Chasers. Nag-aalala si Alex sa kanya. Kung hindi niya agad ipagsama ang sarili niya, magkakasakit siya. Nang umagang iyon, maaga siyang nagising, lumabas para bumili ng tinapay at gatas, at pagkatapos ay bumalik sa villa. Ilang araw na ang nakalipas, si Debbie ay tumatangging kumain. Pagkatapos ay nagsimula siyang kumain ng kaunti sa gabi. Ngunit ngayon, nagulat si Alex, kumain siya ng isang buong mangkok ng cereal at dalawang hiwa ng toast.
“Anong ginagawa mo? Wag kang magpakatanga, hindi siya kamukha ng kausap mo. Tingnan mo ang damit niya. Hindi siya mas maganda sa isang pulubi sa kalye,” sabi ni Sharon. Hindi maganda ang kanyang impresyon kay Alex, higit sa lahat dahil sa paraan ng pagtitig nito sa kanya. Hindi sumagi sa isip niya na siya ang unang nang-aasar sa kanya at may katwiran ang titig nito."Just stop talking for a minute," sabi ni Kelly habang sinulyapan si Sharon. Pagkatapos ay tumingin siya kay Alex at sinabing, “Hello, Alex.”“Sorry, aalis na ako.” Hindi rin gusto ni Alex si Sharon, at ipinagpalagay niya na ang kanyang kaibigan ay dapat na hindi kasiya-siya tulad niya. Nagsimula na siyang maglakad palayo.“Ngayon tingnan mo ang ginawa mo,” bulong ni Kelly habang sinulyapan si Sharon. Pagkatapos ay hinawakan niya ang kamay ng kaibigan at sinundan siya ng mga ito.Nakaramdam ng uhaw si Alex at habang naglalakad siya sa cafeteria, nagpasya
Para mas gumaan ang pakiramdam ni Kelly, itinuro ni Sharon si Alex at marahas na sinabi, “Bulag ka ba? Pinaalis ka ni Kelly, at tinanggihan mo talaga siya? I guess you must realize na hindi ka sapat para sa kanya."Hindi alam ni Alex ang sasabihin. Nagkamali si Sharon sa kanyang akala, ngunit hindi siya pumayag na lumabas kasama si Kelly."Bigyan mo ako ng dahilan," nakangiting sabi ni Kelly habang sinusubukang pigilan ang kanyang pagkabigo.“May girlfriend na ako,” kibit-balikat niyang sabi. Hindi alintana kung sinsero man si Kelly sa kanyang nararamdaman o hindi, hindi niya ito guguluhin.Nang marinig ang paliwanag na ito, medyo gumaan ang pakiramdam ni Kelly. Hindi naman sa hindi niya ito gusto. Pinatunayan din nito na siya ay isang mabuting tao. Na siya ay isang lalaking hinahangaan niya."Eh paano kung may girlfriend ka? I bet kasing galing ko siya. Baka kung sumama ka sa akin saglit, makikita mo na mas gusto mo ako kaysa sa girlfriend
Magkasama silang naglakad sa residential area ng Green Island Garden.May mga maayos na hanay ng mga villa na mukhang Mediterranean. Sa harap ng bawat isa, mayroong lahat ng uri ng halaman at puno, tulad ng mga puno ng pera, mga almendras na namumulaklak, at mga puno ng sitrus. Ito ay isang napaka makulay at magandang tanawin. Sa magkabilang gilid ng kalsada, may mga pine tree na may huni ng mga ibon. Malamig at sariwa ang hangin sa paligid, na may mahinang halimuyak ng mga bulaklak.Matagal nang nagtagal doon si Alex kaya hindi na ito bago sa kanya, ngunit namangha ang dalawang dalaga sa ganda ng kanilang paligid. Kumuha sila ng maraming panoramic na larawan sa kanilang mga cell phone, na ibinubulalas na talagang karapat-dapat ang Green Island Garden na maging isa sa nangungunang dalawang residential area sa New York.Hindi nagtagal, nakarating sila sa artipisyal na lawa. Sa gitna ng lawa ay isang maliit na isla, at sa isla ay isang villa, na mukhang mas maluho kaysa
Nagulat si Kelly nang itulak siya ni Alex. Tumingin siya sa kanya at saglit at parang walang laman ang puso niya.Ito ang kanyang unang halik. Ilang beses na niya itong naisip at hindi niya akalain na magiging ganito. At ito ang unang pagkakataon sa buhay niya na siya ay tinanggihan.Gulat na gulat ang lahat ng nanonood. Karamihan sa kanila ay nakatayo nang nakabuka ang kanilang mga bibig. Ang isa sa kanila ay nakabuka na ang bibig mula nang unang hinalikan ni Kelly si Alex. Sa sandaling ito, isang hiwa ng laway ang dumulas mula sa sulok ng kanyang bibig at sa wakas ay bumalik siya sa kanyang katinuan.Isang lalaking nakapusod ang lumingon sa katabi niya at nagtanong, “Kaka-kiss lang ba sa kanya ni Kelly?”Napailing na lang ang kaibigan niya.Bagama't mukhang kalmado sila sa labas, lahat ng lalaki sa grupo ay broken-hearted. Paanong gustong halikan ng babaeng sinasamba nila ang talunan na ito?Lahat ng lalaki ay napatingin kay Alex na masama
"Kelly, mukhang magaspang ang kasintahan mo kaya natakot niya ang aking kasintahan," sabi ni Simon, na nakangiting may pagmamalaki.Malamig na tinitigan siya ni Kelly at hindi sumagot. Nilingon niya si Alex at mahinang nagmungkahi, “Lipat tayo diyan. Nauuhaw ka ba? Ikukuha kita ng maiinom.”Hinila ni Kelly si Alex sa isang mahabang mesa na may mga prutas at inumin, ngunit ang kanyang atensyon ay kay Simon. Iniisip niya lahat ng narinig niya tungkol kay Cathy simula noong huli niya itong makita.Ang huling beses niyang nakita si Cathy ay sa Autumn Beauty boutique, at simula noon ay hindi na niya ito nakita. Nag-aalala siya na hindi niya maitaas ang tatlong daan at limampung libo na gusto ni Billy, at talagang mapapagawa ni Billy ang isa sa kanyang mga kaibigan sa isang bagay na kakila-kilabot sa kanya. Nagtanong na siya sa mga kaklase niya tungkol sa sitwasyon ni Cathy, pero masasabi lang nila sa kanya na matagal itong nagbakasyon at paminsan-minsan lang um
Gulat na napatingin ang lahat kay Cathy. Nagkasama na ba dati sina Cathy at Alex?"Babe, ito ba ang ex-boyfriend na sinabi mo sa akin?" Tanong ni Simon, naglakad papunta kay Cathy."Oo, siya iyon," sabi niya, nginisian si Alex.“Ha ha!” Tumawa ng mayabang si Simon at humarap kay Kelly. “Kelly, wala kang ideya kung anong klaseng boyfriend ang makukuha mo sa kanya. Isasama ka niya para sa fast food, at kung magkakaroon ka ng kwarto, ito ang magiging pinakamurang available. Magiging espesyal ka ba sa ganyang boyfriend?" Napangiti siya ng may pagmamalaki. Nang makita niyang nakasimangot si Kelly ay lalo siyang natuwa.“Tama,” sabi ni Cathy, lumakad para tumabi kina Kelly at Alex. Tumingin siya kay Alex na may malamig na ngiti. “Itong talunan ay sumunod sa akin na parang aso. Siya ay tatakbo sa akin pagkatapos ng klase, makipag-chat sa akin, at magsasabi sa akin ng mga biro. Isang beses ako ay may sakit, at kahit na hindi ko sinabi
Tumingin si Lincoln kay Tristan at sinabi sa kanya, "Ang pinakamasaya sa akin ay ang ikasal ka na." Napatingin siya sa iba pa niyang mga anak na lalaki at babae. Si Tristan lang ang hindi nag-asawa at nagka-apo para sa kanya.“Huh.” Wika ni Tristan sa mahinang boses, “Tandaan mo na ikaw ang humiwalay sa akin sa aking nag-iisang tunay na pag-ibig. Ngayon hinihimok mo akong magpakasal ulit.”“Ano bang pinagsasabi mo? Kami ang pamilya Ambrose. Sa palagay mo ba ay papayag akong sumama sa pamilya natin ang isang babaeng tulad nito?" sigaw ni Lincoln. Galit na galit siya. Nanginginig ang kanyang katawan at nababalot ng galit ang kanyang mukha.Nang huminto siya sa pagsasalita, ang bulwagan ay sapat na tahimik upang marinig ang isang pin drop.Walang pakialam si Tristan. Maraming beses na siyang natatanggap ng galit ni Lincoln."Umalis ka na lang sa paningin ko," bumuntong-hininga si Lincoln. Birthday party niya ngayon at dapat masaya
Nang marinig niya ang sinabi ng kanyang ama ay nanghina ang mga paa ni Leona at muntik na siyang mahulog sa lupa. Inalalayan siya ni Lindsey.Naglakas loob siyang magtanong, "Kung gayon hindi mo ako anak?" Natatakot siyang marinig ang sagot, ngunit kailangan din niyang marinig ang katotohanan."Oo, siyempre ikaw." sagot ni Charles. Pagkatapos ay tumayo ito at lumapit sa kanya.“Tatay.” Kumapit siya sa mga bisig nito, nabuhayan ng loob nang malaman na siya nga ang ama nito. Hindi niya akalaing kakayanin niya kung hindi.Marahang hinagod ni Charles ang likod niya at sinabing, “Oh, my dear. Maaring napakahirap mong tanggapin ang katotohanan. Gusto mo ba talagang marinig?""Oo, gusto kong marinig." Inangat niya ang ulo niya at tumingin sa ama. “Kahit nakakainis, kailangan kong marinig. Kailangan kong malaman kung ano ang naranasan ko. Paano ako magiging kumpleto kung hindi ko alam kung sino ako?"Napabuntong-hininga si Charles at tum
Itinabi ni David ang kanyang cell phone, tumingin kay Leona, at nagtanong, “Leona, anong ginagawa mo rito?”Bahagyang napabuntong-hininga si Leona, umupo sa tabi ni David, at sinabing, “Mag-asawa tayo. Bakit hindi ako pumunta para makita ka?”Tulad ni David, nadama ni Leona na ang kanilang kasal ay pinal na para bang ang seremonya ay natapos nang walang pagkagambala. Sa nakalipas na tatlong araw, nag-aalala siya tungkol sa katotohanan na sila ni David ay natutulog nang magkahiwalay. Naisip niya na tila napaka-cold at awkward nito sa kanya at inakala niyang may kinalaman ito sa sinabi sa kanya ng kanyang ama na si Reginald.Ayaw humarap ni Leona sa pamamagitan ng pag-anyaya kay David na pumunta sa kanyang silid, ngunit nakaramdam siya ng labis na pagkabalisa at pagkabalisa sa sitwasyon.Nang gabing iyon, matagal na siyang nag-iisip tungkol dito sa kanyang silid, at sa wakas ay napagpasyahan niyang kailangan niyang pag-usapan ang lahat sa ka
Niyakap ni Alex sina Gideon at Flora. Pitong taon na silang hindi nagkita. Sa wakas, muli silang nagkita.Niyakap ni Flora si Alex, ipinatong ang ulo sa balikat nito, at umiyak ng tahimik.Puno ng kagalakan si Gideon at sobrang emosyonal din. Ipinatong niya ang isang kamay sa likod ng anak, at sa kabilang kamay naman, marahan niyang tinapik ang likod ni Flora. Mahina niyang sinabi, “Bakit ka umiiyak ng ganito? Sa wakas, nakasama mo na ulit ang anak mo, dapat masaya ka. Tumigil ka na sa pag-iyak.”Tumingin si Alex sa kanyang mga magulang na may pulang mata at mahinang sinabi kay Flora, “Nay.”“Oh, ang aking kahanga-hangang anak,” sabi ni Flora. Mas mahalaga sa kanya na marinig ang pagtawag sa kanya ng kanyang anak na "Nanay" kaysa sa lahat ng pera sa mundo.“Dad,” sabi ni Alex habang nakatingin kay Gideon.“Ah, anak,” sagot ni Gideon at napuno ng pagmamahal ang kanyang dibdib. Maging siya ay nak
“Anong ginagawa mo?” Galit na tumingin si Marcus kay Nathan. Paano siya kakausapin ng anak niya ng ganoon?“Huwag kang magalit sa kanya. We must let our son have his own opinions,” Marion said as she tried to keep the peace between her husband and son. “Nathan, dapat maging magalang ka sa tatay mo. Hindi mo siya dapat pagsalitaan ng ganyan sa hinaharap.”Bahagyang ngumisi si Nathan. Hindi niya masyadong pinansin ang sinabi ng kanyang ina."Nathan, anong iniisip mo? Mukhang hindi ka nag-aalala kay Alex. May plano ka bang harapin siya?" Medyo pamilyar si Marion sa karakter ni Nathan.Sinulyapan ni Nathan si Marcus at sinabing, “Ma, matalino ka, hindi tulad ng ilang taong napakakitid ng pag-iisip.”Hindi man lang nag-alala si Nathan nang makita niyang nakatitig sa kanya si Marcus. Tumingin siya kay Marion at nagtanong, “Nay, bumalik na ba ang mga magulang ni Alex?”“Hindi pa, pero sigurado a
Napansin agad ni Alex na nabahala si Nelly sa mga panlalait ni Nathan. Inilagay niya ang isang magiliw na kamay sa kanyang balikat at ngumiti sa kanya. “Huwag kang mag-alala sa kanya.”Tapos lumingon siya kay Nathan. “Binalaan ko kayo na ipakita sa aking mga kaibigan ang tamang paggalang. Insultuhin mo ulit sila at magsisisi ka.”Tumawa si Nathan. “Naku, natatakot ako! Talagang matagal ka nang wala. Alam kong isa kang malaking mandirigma ngayon. Nice job against that guy sa kasal, by the way! Ngunit nakalimutan mo kung paano gumagana ang mga bagay sa bahay. Kung atakihin mo ako, parurusahan ka ng buong pamilya. Walang away, remember? Talaga, sa palagay ko humihingi ka ng gulo sa pagsasama nitong limang babaeng ito—”Ngunit habang nagsasalita siya ay may naramdaman siyang parang malakas na hangin sa likuran niya. Sa harap ng kanyang mga mata, tila kumikislap si Alex.Maya-maya, naramdaman niyang may tumama sa likod niya. A
Pagkaalis ni Nathan, walang sinuman sa kasal ang sigurado kung ano ang susunod nilang gagawin. Nakahiga pa rin sa lupa ang mga security guard ni Reginald Drake, duguan at nakalimutan.Hindi pa ito ang oras para tapusin ang kasal. Sumang-ayon ang lahat na kailangang ipagpaliban ang seremonya.Pinangunahan ni Reginald at ng kanyang asawa ang maliit na grupo pabalik sa mga pribadong silid ni David. Nang makarating na sila, hinawakan niya si David at itinabi sa kanyang pag-aaral.Nagalit si Reginald sa inasal ng kanyang anak sa komprontasyon. “Paano ako nagkaanak ng ganyang katangang duwag? Hindi kita dapat pinilit na humingi ng tawad! Ano yan sa pantalon mo? Binasa mo ba ang sarili mo?"Napayuko si David sa hiya. Tuluyan na siyang nawalan ng kontrol sa sarili. Nanginginig pa rin siya sa takot.Nang makahinga siya, itinaas niya ang kanyang ulo at sinabing, “Hindi ko maintindihan. Sino ba talaga si Alex? Bakit takot na takot ka sa kanya?"Kumunot
Sa pag-anunsyo na sumusuko na siya kay Debbie, parang humingi ng tawad si Alex sa buong pamilya. Ngayong tinanggap na niya ang kanilang kondisyon, aalisin na ang pagbabawal sa kanya.Nabigo si Nathan. Ngayong inalis na ang pagbabawal, makakabalik na si Alex sa pamilya Ambrose. Magiging totoong magkaribal na naman sila.Umiling si Nathan. Hindi man niya gusto si Alex, pakiramdam niya ay wala na ito sa kanya."Alex, ano bang sinasabi mo? Pagkatapos ng lahat ng pinagdaanan mo sa kanya, sumusuko ka na?”Walang magawa si Alex. Ginamit niya ang kanyang mga kamay para itulak ang sarili, nahihirapang tumayo ng tuwid. Gusto niyang humiga at umiyak. “Nakahanap na siya ng bagong buhay. Kung magpapatuloy ako sa ganito, gagawin ko lang na kamuhian niya ako. mahal ko sya. Gusto kong maging masaya siya. Kaya aatras ako.”“Alex! Ano ang pinagsasabi mo? Nagdadahilan ka lang. Napakalaking bagay ang ginawa mo tungkol sa paninindigan para sa kung ano ang
Niyakap ng mahigpit ni Lindsey si Alex. Umaasa siyang mapoprotektahan niya si Alex mula sa pagpatay ng security team ni Reginald. Ngunit kahit na ang kanyang interbensyon ay hindi matagumpay, naisip niya na hindi bababa sa magagawa niyang mamatay sa kanyang mga bisig dahil alam niyang ginawa niya ang kanyang makakaya.Ngunit bigla siyang nakaramdam ng malakas na puwersang tumutulak sa kanya, pilit siyang hinihiwalay sa kanya. Binuksan niya ang kanyang mga mata at napagtantong si Alex pala ang nagtatangkang itulak siya palayo.Nakaramdam ng matinding takot si Lindsey. Alam niyang uutusan ni Reginald ang kanyang security team na barilin sa sandaling makalayo siya. Napakapit siya kay Alex.Ngunit pagkatapos ay tumingin ito sa kanya at umirap. “Lumayo ka sa akin. Noong nag-usap tayo sa phone kanina, sabi mo ikaw ang ikakasal ngayon kay David. Ngunit ngayon ay si Leona na sa isang damit-pangkasal? Nagsinungaling ka sa akin."Talagang galit si Alex kay Lindsey. K