1. Alpha

The Target

Ciaran Rodriguez

Malalim na ang gabi. Ang buwan ay natatakpan ng makapal na ulap na lalong nagpapadilim sa madilim na kapaligiran. Tila nagbabadya ang malakas na pagbuhos ng ulan. Ang malamig na hangin ay nagdadala ng ingay dahil sa pagsayaw ng mga puno na nakapalibot sa isang malawak na mansyon. Ngunit tila isa iyong matayog na diyamante na mahirap basagin kahit papadating na ang malupit na bagyo.

Sa isang banda, isang tao ang nakangisi habang nakatayo sa labas ng gate at hindi alintana ang pagdating ng nagbabadyang bagyo. I stood upright with a sharp dagger in my hand, feeling the cold weather. A glint of eerie smile plastered on my face as I felt the strong wind as the approaching typhoon became nearer. Hindi maikakaila ang excitement sa mukha ko habang nilalaro ko ang hawak na dagger sa aking kaliwang kamay habang ang isa ay abala na ngayon sa pagkalikot ng maliit na gate upang ako ay makapasok. Mukhang nakikiayon ang panahon sa akin.

Hindi mahirap para sa akin ang mang-hack o magbukas ng mga nakasaradong gate dahil sanay na sanay na ako sa ganitong gawain. Easy peasy lemon squeezy! In just a matter of second ay nakapasok na ako ng walang kahirap-hirap. Walang guwardiya na nakabantay nang makapasok na ako sa loob ng gate dahil wala akong nakikitang guardhouse kaya ang ginawa ko ay dire-diretsong naglakad patungo sa malawak na lawn patungo sa may garahe upang patayin ang main circuit breaker. Hindi ko iyon tuluyang ibinaba at nilagyan ko ng harang na magtatagal lang ng dalawang minuto bago tuluyang mamatay ang lahat ng ilaw. Nais ko lang magpa-delay ng oras upang surpresahin ang aking target. Pagkatapos ay inikot ko ang gilid ng mansiyon upang matyagan ang tao sa loob.

My target is inside. I could see his silhouette prancing inside, walking in circles in panic while surrounded by his henchmen. Hindi na ako nagtaka dahil siguradong nabalitaan na nito ang nangyari tungkol sa kasamahan nito. Ang taong nagtraidor sa Foedus na nais ipapatay ng pitong miyembro ng naturang korporasyon. Hindi na ako mapakali at nangangati na ang kamay kong pumatay. This is my nature. The reason I wanted to join Foedus was, to kill and kill to satisfy my cravings. To feed the beast inside me.

Ilang anino pa ang nakita kong paikot-ikot sa sala sa pamamagitan sliding glass na bintana. Hindi na ako nagtaka kung bakit walang guwardiya sa gate ay marahil pinapasok ni Vince Freego, ang aking target, upang proteksiyonan ang sarili nito laban sa akin.

Umusli ang sulok ng aking labi at gumuhit ang nakakademonyong ngiti sa aking mukha. Hindi na ako nag-aksaya ng oras at bumalik ako sa main door. I am not afraid kahit pa maraming kalaban ang nakaabang sa akin sa loob. I like my fight to be bloody as hell. The more blood, the more happiness swells inside me. The more dead bodies, the more I filled my hunger.

Bitbit ang punyal ay nakangisi at malakas kong sinipa ang maindoor na agad na bumukas na tila ba wini-welcome ang aking pagdating. Sumalubong sa akin ang mahigit isang dosenang tauhan ni Freego na may kanya-kanyang hawak na baril. All geared up with their AKs. Hindi ako nakitaan ng takot bagkus ay lalo pang tumaas ang excitement na nararamdaman ko. Damn! I can't wait to ransack these assholes dead!

Habang nakatutok ang baril sa akin ay pinapalibutan ako isa-isa ng mga tauhan. Si Freego ay nakaupo na sa pang-isahang sofa habang nakatingin sa akin na puno ng galit ang mata. But I can see the glint of fear and panic within. His arms crossed in front of his chest and he was occasionally clenching his fists, indicating that he was nervous.

"Thank you for delivering yourself to me. Hindi na magpapakapagod ang tauhan kong hulihin ka. Do you think I am scared of you dahil pinatay mo ang dalawa? You are wrong, Rodriguez. You will not step out of my house alive!"

Tumaas ang suok ng labi ko at nagpakita ng nakakalong ngiti dahil sa sinabi ni Freego.

"Kung may hindi man makakalabas ng buhay dito ikaw 'yon, Freego! A traitor from the organization can't live freely outside!"

I started counting in my head. My body clock said it would be about ten seconds before the light went off. When the numbers stopped at one, the surrounding area was suddenly engulfed in pitch black. No one anticipated that and everyone was in a panic. I took the opportunity to kill the man closer to me.

Hinila ko siya sa buhok at malakas na sinabunutan patingala upang ma-expose ang leeg niya bago walang pakundangan ko iyong ginilitan. Matalas ang punyal at sa isang hiwa lang ay kaagad na nawalan ng buhay ang tauhan na hawak ko dahil sa lalim ng dinaanan niyon. Blood gushed out and the dark room started to smell rusty.