Novels by SQQ27

Warning:Mentioned of abortion.Next:Isang taon ang kontrata ng kasal nila at sapat na iyon kay Everest para magkaroon ng pansamantalang tirahan habang galit pa sa kanya ang ina. Matapos basahing mabuti at pirmahan ang kontrata ay iniwan na siya ni Fredrick, ang lalaking magiging asawa niya, at hinayaan ang assistant nito para gabayan siya sa maari niyang gawin para sa kasal nila. Dahil walang divorce sa Pilipinas ay napagpasyahan nilang magpakasal sa ibang bansa kung saan legal ang diborsyo para kapag matapos na ang kontrata ay hindi sila magkakaroon ng problema. Ang hindi maalis sa isipan ni Everest, ang pinakaunang rule na ibinigay sa kanya ni Fredrick. “Don’t fall in love? Tss…” mahinang ulit pa niya. As if naman mahuhulog ang loob niya sa isang lalaking walang ibang naiisip kundi trabaho at hindi pa marunong magpahalaga sa isang babae. Bago umuwi ay dumaan siya sa G’s bar at dahil kakilala ni Nolan ang may-ari ng bar, na napag-alaman niyang kapatid pala ng magiging asawa niya

Next: “Ang lalaking iyon…” ulit niya at palihim na tiningnan ang kapatid. Kapag malaman nitong may ibang lalaki siyang kinatagpo kagabi kaya hindi niya nasunod ang plano nito ay siya ang mananagot. Lumabas siya ng gate at nilapitan ang lalaki. “Ano ang kailangan ng boss mo sa akin?” Umiling ang lalaki. “Hindi ko alam, miss. Basa ang sabi niya ay dalhin ko kayo sa kanya ngayondin dahil gusto ka niyang makausap.” oooo“Sandali, sino ba kayo? Ano ang kailangan niyo kay Everest?” biglang sabad ni Stella. Tinangka pa nitong hawakan siya sa braso upang pigilan pero ipiniksi niya iyon. “Wala, may nais lamang silang sabihin. Sige na, pumasok ka na sa loob at sasama lang ako saglit sa kanila.” Tulad ng sinabi ay sumama nga si Everest kay Nolan sa ilalim ng mapanuring mata ni Stella. Nang makasakay sa kotse si Everest ay sakto namang lumabas mula sa kusina ang kanilang ina at ang unang hinanap ay si Everest. “Narinig ko ang boses ni Everest, nakauwi na ba siya? Bakit hindi man lang siya na

Next:“What? Hindi ka makapaniwala na nagtagumpay ka na makasiping ako? Stop being stupid, woman.” walang saplot na bumaba ng kama si Fredrick at hinayaan ang hubad na katawan na pagmasdan ng babae. Isa-isa niyang pinulot ang nagkalat na damit saka mabilis na nagbihis saka lang malamig ang tingin na nilingon ang babae. Alam niyang hindi iba ang babaeng ito sa mga babaeng nangangarap na mahawakan niya. “Pasensya na, mister!” mataray na sagot ng babae. “Hindi ko alam kung ano ang pinagsasabi mo.” Kinuha nito ang kumot at itinakip sa hubad na katawan. Habang pinagmamasdan ni Fredrick ang babae na hinihilot ang sentido habang mahigpit na tinatakip ang kumot sa katawan ay napaismid siya. Alam na alam na niya ang ganitong estilo ng mga nakakaniig niya. They will pretend they didn’t know what happened, but after that they will demand something from him, claiming they are pregnant with his child. Kaya hidi na agad-agad nagpapaniwala si Fredrick sa kadramahan ng mga babaeng nakakaniig niya.

Next: “Mabuhay ang bagong kasal!” Hiyawan ng mga tao na ang pinakamalakas pa ay nagmumula sa kaibigan ni Rhett, na sina Archer at Sean. Naroon din si Duncan na kahit nasasaktan pa rin dahil hindi nakamit ang puso ni Georgina ay nagbigay pa rin ng suporta. Kahit ang kasamahan ng dalawa sa CSS ay naroon din at ang sorpresang ibinigay ng mga ito para sa kanila ay isang linggong honeymoon sa isang private island sa Europe. “Don't look at me like that, G. Si Uncle John ang may pasimuno ng regalo na iyon.” “Kraven is right, G. Ang totoo, hindi lang dapat isang linggong honeymoon ang ibibigay ni Uncle John sa inyo kundi ang mismong isla.”Tumango si Rick sa sinabi ni Hervey. “That is true. Kundi lang namin siya napigilan siguro ay magtatampo na iyon dahil kapag nagkataon ay hindi mo siya kikibuin.” Napangisi si Georgina sa narinig. “Uncle John is not Uncle John if he didn't gift an island.” Tumingin siya kay Hervey. “Hindi ba?” Parehong napatawa ang mag-asawang Hervey at Chloe. Paano

Next:Natagpuan na lang ni Georgina ang sarili na buhat-buhat ni Rhett habang magkahinang ang kanilang labi. Wala na siyang suot na pambaba dahil sa salas pa lang ng penthouse ay tinikman na ni Rhett ang hiyas niya at hindi ito tumigil hangga’t hindi siya nilalabasan. Dinala siya ni Rhett sa isang kuwarto na kung tawagin nito ay pleasure room pero imbes na pula ang ilaw sa loob ay dimlight na tila kulay lila iyon. The light’s color stimulated both of them as they delved into deeper pleasure. Ibinagsak ni Rhett ang katawan niya sa itim na kama kung saan may nakakabit na posas sa dalawang itaas na poste at leg cuff naman sa ibaba na nakakabit sa isang spreader bar. Nang makita iyon ni Georgina ay umangat ang isang kilay niya. “So, you are into this?” Pinaikot niya ang mata at nakita ang iba’t ibang flogger saka mga latigo. Mayroon ding nipple clamp, butt plugs at iba’t ibang klase ng dildo na nakalagay sa isang glass cabinet na para bang mamahaling display. Ibinalik niya ang tingin k

Next:Nang makababa si Georgina ay agad niyang nakita ang ama ng batang ‘binully’ umano ni Santino. Hindi na siya nagtaka nang makita ito. Sa unang paghaharap pa lang nila ay nanghahamon na agad ito sa kanya lalo pa at hindi siya nito kilala. Porke’t may pangalan ang mga ito at isa sa mayamang angkan sa Pilipinas ay minamata siya ng mga ito pero hindi siya nagpadaig at hindi niya hinayaan si Santino na humingi ng pasensya dahil alam niyang walang kasalanan ang bata at nakita niya iyon sa CCTV recording na hindi kayang aminin ng ama ng batang nakaaway niya. “Ano’ng gusto mong palabasin at kailangan mong harangan ang daraanan namin?” kaswal na tanong ni Georgina. Bagama’t hindi siya natatakot sa kaharap ay agad naman niyang inihanda ang sarili lalo na at pinalibutan na siya ng tauhan ng ama ng batang nakaaway ni Santino. In fact, kilala ni Georgina ang lalaki. Si Mr. Dakosta. May dealings ito sa Geo’s group pero dahil si Vaia ang nakakausap nito ay hindi siya nito kilala. “Natatandaa

Next:Hindi kayang tanggapin ng puso ni Claire ang natuklasan. Mabilis siyang napatayo at nandidilim ang mukha na naglakad-lakad sa harapan ng mesa ng kanyang lolo. Mahigpit niyang kinuyom ang kamao. “Sino? Sino ang mga walang hiyang gumawa niyon sa isang walang kamuwang-muwang na sanggol?” Naiiling at naluluhang sumagot ang kanyang lolo. “Dahil sa negosyo ni Benjamin ay maraming tao siyang nakakabangga. Baka isa sa mga kalaban niya sa negosyo ang gumawa niyon sa apo ko.”Lalong naikuyom nang mariin ni Claire ang kamao pero hindi niya kayang sabihin dito na ang totoong pinaghihinalaan niyang mastermind ng pag-kidnap ay ang anak at ang pangalawang asawa nito. “Hindi maari ito. Kailangan kong hanapin ang Carla na iyon at ang kapatid niya para malaman ko ang totoo. Kung sino ang taong gustong manakit sa aking ina…” sa wakas ay hindi na kayang itago ni Claire ang tunay na katauhan. Hindi na nagulat si Rigor nang marinig kung ano ang sinabi ni Claire. Panahon na rin para ipaalam sa la

Next:Hindi alam ni Claire na ilang ang pareho niyang lolo, ang tatay ni Benjamin at si Lolo Rigor ay nalaman na ang tungkol sa totoong pagkatao niya. Na siya ang tunay na anak ni Odette. Palihim ang mga itong kumuna ng DNA samples sa kanya at kay Vincent upang i-test at tingnan kung tama nga ang hinala ng dalawang matanda. Iyon ay matapos maghinala ni Lolo dahil napaka-rare na magkapareho sila ng bone marrow ni Rigor. Isa pa, noong kabataan ni Odette ay kamukha nito si Claire kaya lalong lumakas ang kutob ng dalawa na baka kamag-anak nga ng mga ito si Claire at hindi nagdalawang-isip na magsagawa ng DNA test. At nang makita nga na positibo ang resulta ay labis na tuwa ang naramdaman ng dalawang matanda. Pero ang tuwa na iyon ay may kaakibat na pangamba.“Walang dapat na ibang makakaalam tungkol dito. Pareho nating alam ang dahilan kung bakit nagkalayo ang mag-ina. May taong gustong manakit sa kanila.”Dahil sa natuklasan, sa mga sumunod na araw ay pinatawag si Claire ng dalawang mata

“Ang sabi ng doktor ay malaki daw ang improvement ni mama Odette,” masayng balita ni Claire kay Mr. Khaleed makarating ito sa institute na kinalalagyan ng tunay na ina. Nang makabalik siya galing probinsya ay napagpasyahan niyang bisitahin ang ina at nang marinig iyon ni Mr. Khaleed ay gusto nitong magkasama silang pupunta.Kitang-kita ni Claire kung paano alagaan at pahalagahan ng kanyang ama ang kanyang ina kahit pa hindi siya nito laging pinapansin dahil sa karamdaman nito. Nangako pa sa kanya ang kanyang ama na magpapakasal ang mga ito kapag gumaling na ang kanyang ina. Claire couldn't wait for that day to come. “That's really good news, Claire.” Sabay silang pumasok sa ward ng kanyang ina at nang makita ito ay tumahio ang kaba sa puso ni Claire. Tahimik na nakatulala ang kanyang ina habang yakap-yakap ang lumang manika. Tantiya niya ay para sa kanya ang manikang iyon kaya ayaw nitong pakawalan sa pag-aakalang siya ang manika. “Odette… nandito kami ni Onyxie para bisitahin ka.

Ilang araw ang lumipas nang mabalitaan ni Claire na pinamanahan siya ni Mr. Campbell nang malaking mana na labis niyang ikinabigla. Alam niyang tunay siya nitong apo pero sino ang mag-aakala na halos lahat ng yaman ay ipapamana nito sa kanya!? Ang rason nito ay dahil binigyan niya ito ng isa pang pagkakataon na mabuhay muli. Kahit ang kapatid niyang si Vincent ay agree sa lolo nito pero hindi si Claire kaya naman agad siyang sumugod sa ospital upang komprontahin ang matanda. Pero naabutan niya roon si Lucas. “Lucas, nandito ka…” Tinanguan siya ng binata bago nilapitan saka mahigpit na niyakap. Claire patted him on the back. Agad rin namang kumalas si Lucas at baka magselos na naman si Manson kung may magsumbong dito.“I heard what happened. Ayos ka lang ba? Nandito ako para bisitahin si Mr. Campbell bago puntahan ka pero hindi ko akalain na makikita kita rito.” Umatras ito ng dalawang beses saka mataman siyang pinagmasdan mula ulo hanggang paa. “Why do you look so haggard? Bakit ang

Ang buong akala ni Claire ay makikilanlan ng kanyang ina ang pangalang Onyxie, pero isa iyong pagkakamali dahil ang sumunod na sandali ay bigla siyang hinampas nito ng unan. “No! Umalis kayo! Umalis kayo! Huwag niyong kunin ang anak ko!” Dahil hindi agad nakatayo si Claire sa kama ay nahablot siya ng kanyang ina sa braso at kahit nangangayat ito ay pwersado pa rin ito. Hinila siya nito patayo sa kama saka itinulak sa sahig. dahil nagulat ang lahat sa bayolenteng kilos ni Odette ay hindi agad nakahuma si Manson at hindi niya napigilan ang pagbalibag ng katawan ni Claire. “Claire!” Mabilis siyang nilapitan ni Manson at inalalayan na makatayo. Kahit naging bayolente ang kanyang ina ay walang sumigaw at nanatiling kalmado ang lahat para hindi ito ma-aggravate. “Mom, mom, stop. It’s Onyxie. Hindi siya lalayo sa ‘yo. Hindi ka niya iiwan.” Lumapit si Vincent sa ina at inalo ito habang ang isang kamay ay pinindot ang bell para tumawag ng nurse. Dahil hindi pa rin tumitigil sa pagwawala

“Ano’ng ibig sabihin nito, Doc?” Magkahalong tuwa at pagtataka ang nababadha sa mukha ni Claire habang nakatingin sa doktora. “Sigurado ho ako sa check-up na ginawa ko noong nakaraan na positibo akong buntis pero bakit sa ultrasound ay lumalabas na hindi ako buntis?”Nauunawang nginitian siya ng doktor saka nag-umpisang magpaliwanag. “May cases na ganito, iha. It is called blighted ovum or anembryonic pregnancy. It means, an early miscarriage pero hindi mo malalaman hangga’t hindi nau-ultrasound.” Itinuro ng doktora ang synogram at binilogan ang tila itim na bilog doon. “Mayroon na-develop na gestational sac sa matris mo pero ang bata na mabubuo ay hindi na-develop kahit na fertilized egg pa ang pumasok sa ‘yo. So, even if the embryo fails to develop, the gestational sac will continue to grow. Kaya napagkamalan kang buntis dahil sa bahay-bata.”“Pero bakit ho nakaramdam ako ng pagkahilo at pagsusuka na tulad ng ibang babaeng buntis?”Nanatili ang ngiti sa mukha ng doktora at malumana

Joanne La Senza Next: “Nakaalis na si Earl papuntang opisina. Ang bilin niya sa akin ay kumain ka raw pagkagising mo para mabilis na bumalik ang lakas mo dahil kailangan ka niya para sa isang pagtitipon kasama ang magulang mo.” Ang nang-uuyam na boses ni Tiffany ang bumungad sa akin pagkamulat na pagkamulat ko pa lang ng aking mata. Agad na bumalik sa aking alaala ang sinabi ni Earl nang makita ko si Tiffany. Totoo bang dito na talaga manirahan ang babaeng ito? What kind of fucked up life is this?Hindi ko kayang iwan si Earl, pero hindi ko rin gusto na dito manirahan si Tiffany. Palihim kong kinuyom ang kamao saka matalim ang matang lumingon sa kanya. “Ano pa ba ang kailangan mo, Tiffany? Nagawa mo na ang gusto mo. unti-unti mo nang inaagaw sa akin ang asawa ko. Bakit pati pamamahay ko ay inaanay mo?”Kahit namamaos ang boses ko sa katatapos lang na pag-iyak ay binalewala ko iyon para lang harapin si Tiffany. Mahina itong napatawa. “Joanne, hindi sapat na makuha ko lang ang atens

Joanne La SenzaNanigas ako sa kinatatayuan at pilit na pinigil ang hininga para hindi nila ako marinig. Pagkatapos ay dahan-dahan at halos walang ingay akong naglakad palayo habang isa-isang nag-uunahan sa pagpatak ang aking luha. Ang sakit. Ang sakit-sakit sa dibdib ko na makita ang asawa kong may kaulayaw na ibang babae. Alam kong may relasyon na sila ni Tiffany pero masakit pa rin na makita ang paglalampungan nila sa harapan ko. Hindi ko alam paano ako nakarating sa kuwarto ko basta ang alam ko ay manhid ang pakiramdaman ko na kahit luha ay hindi ko na maramdaman. Bumalik ako sa pagkakahiga dahil nahihirapan akong huminga sa sobrang sikip ng dibdib ko. Hindi ko akalain na harap-harapan akong lokohin ni Earl, sa loob pa ng bahay namin mismo?Tahimik akong umiyak. Hindi ko alam kung gaano katagal bago bumalik si Earl pero nakatulugan ko na ang sama ng loob ko. Ang hapdi sa sikmura ko ay tumindi dahil sa kakaunti lang ang nakain ko pero hindi ko iyon ramdam dahil mas masakit pa an

Sumikdo nang malakas ang dibdib ko habang pinagmamasdan si Tiffany na naglalakad papasok sa loob mismo ng kuwarto naming mag-asawa. May inosenteng ngiti na nakapaskil sa labi niya na para bang ayos lang na pumasok siya sa kuwarto namin. Napatingin ako kay Earl na abala sa patuloy na paghalo ng porridge dahil medyo mainit pa iyon. Hindi nito tinapunan ng tingin si Tiffany."Mahal . . ." Tawag ko upang kunin ang atensyon niya. Ginagap ko pa ang kamay niya upang pigilan siya sa kanyang ginagawa. Tumingala si Earl at ngumiti ito nang magtagpo ang mata namin na tinumbasan ko naman ng tipid na ngiti. "Yes, mahal? Are you hungry?" Umiling ako saka inginuso ang babaeng kakapasok lang na nasa kanyang likuran. Dahil nakatutok ang tingin ko sa mukha ng aking asawa ay kitang-kita ko na bahagyang nagbago ang ekspresyon niya ngunit agad din iyong bumalik sa pagiging malamlam. Ni hindi niya sinulyapan ang babaeng dumating na labis kong ikinatuwa. "I didn't invite her. Nabalitaan niya ang nangyar

Joanne La Senza***“Thank God and I returned immediately. If I was a bit late, I couldn't tell what would happen.” Masuyong pinisil ng asawa ko ang aking palad na ginantihan ko ng tipid na ngiti. Siya na ang nagsalita dahil hindi ako nakaimik sa sinabi ng doktor. Wala rin akong alam sa nangyari matapos kong mawalan ng malay kaya hinayaan ko ang asawa ko na magsalita.Bumalik ang doktor kay Earl matapos masigurong maayos ang daloy ng suwero saka ito muling nagsalita at ipinaliwanag ang dapat na gagawin para sa paggaling ko.“Mrs. Samonte needed more rest. Masiyadong bugbog ang katawan niya at eto,” inabot nito kay Earl ang reseta. “Bilhin mo kung anuman ang gamot na nakalagay dito at ipainom kay Mrs. Samonte. She will be okay for a few days if she continues taking the medication. Wala na rin ang usok sa baga niya na nalanghap niya kaya safe na ang baga niya.”Tunango ang asawa ko matapos matanggap ang reseta at mapakinggan ang bilin ng doktor.“Salamat, Nicole.’Ngumiti ang doktor na

Joanne La Senza***Pamilyar na kapaligiran ang sumalubong sa akin nang magmulat ako ng aking humahapding mata. Agad akong napaisip. Buhay pa ba ako? Why am I still in our room?Muli akong pumikit upang magmulat lang din dahil nais kong siguraduhin kung nasa tamang lugar ako o baka kaya’y nananaginip lang ako. I even pinched myself to check if this was a reality or still a dream. When I felt the pain, I accepted that it was real and I was still alive.I smiled bitterly as the torment from the previous night suddenly crept and disturbed me again. My eyes shut tightly to ignore the excruciating pain before finally having the guts to open it. Nilibot ko ang aking mata sa kabuuan ng kuwarto upang magmasid habang inaalala kung ano ang nangyari bago ako nawalan ng malay.Who saved me? Hindi ko mapigilang tanong sa aking sarili dahil alam kong imposible na ang asawa ko ang nagligtas sa akin. Sa pagkakatanda ko ay ako lang mag-isa sa bahay bago naganap ang sunog at imposibleng may nakapasok n

Joanne La Cenza***Hindi lang nananakit ang katawan ko, mainit din ang pakiramdam ko at sa palagay ko ay nilalagnat ako. Agad na namuo ang luha sa mata ko. Mariin kong naipikit ang namumugto kong mata saka hinayaang tumulo ang mainit na likido upang damayan ang sarili ko. Ilang minuto akong humikbi at sa katagalan, nang medyo um-okay na ang pakiramdam ko ay pinilit ko ang sarili kong umupo sa kama at sumandal sa headboard. Ininda ko ang pagpitik ng sakit sa ulo ko at ang bugbog-sarado kong katawan saka pilit inangat ang aking kamay upang abutin ang telepono na nakapatong sa ibabaw ng bedside table.I know my secretary is wondering why I am not in the office yet. Alam niyang kapag hindi ako papasok ay nagbibigay-alam agad ako para maikansela niya ang meetings ko. I need to call her. Hindi ko alam kung nasaan ang bag ko, naroon ang cellphone ko, dahil sa bigla na lang ako hinila ng asawa ko paakyat sa kuwarto kagabi. Dahil medyo may kalayuan ang telepono mula sa