Chapter Sixteen

I think-- no.. I really went overboard. Masiyadong sarado iyong isip ko kaya gano'n iyong nasabi ko kay ate Dasha. Sinabi kong makikinig ako pero hindi ko naman sinabi na iintindihin ko iyon ng tama. Na hindi ako magsasabi ng mga bagay na alam kong ikasasama ng loob ni ate. 

Oo nga naman. Malaki na si ate. Alam na niya ang tama sa mali. Mas marami siyang experience kaysa sa akin kaya siguro.. kung ano mang desisyon ni ate.. dapat respetuhin ko nalang. Kung iyon talaga ang gusto ni ate, pagbibigyan ko na siya. 

I realized.. masiyado kong tini-take bad ang pag-iwas ni ate kila ate Resa at pati na rin sa amin. Unconsciously, pagpipilit na pala iyong ginagawa namin not knowing na nasasaktan si ate. 

Okay, if that's what she wants then be it; For my ate's happiness.

That afternoon did not really end well. Nawalan na ng gana si ate na manood. She was, again, on her resting blank face, showin