Kabanata 7

“Damn it!”

Napagtanto ni Jordan na ito ay isang bitag na inilatag ng mga Camden upang akitin siya.

Dire-diretsong naglakad si Ryan papunta kay Jordan at sinigawan siya.

"Tanggalin mo ang damit at sombrero na suot mo!"

Naguguluhang nagtanong si Jordan, “Ano ang ibig mong sabihin?”

Sa pagkakataong ito, lumapit si Drew na nakangisi.

“Anong ibig mong sabihin? Alam mo ba kung sino siya? Boss mo siya! Siya si Ryan Dunn, ang general agent ng Ubereats sa Orlando!”

Malamig na yumuko si Ryan. "Kung hindi ka naniniwala sa akin, ipatawag kita sa manager, si Claire."

Maya-maya, tinawagan ni Claire si Jordan.

“Jordan, anong ginawa mo para magalit si Mr. Dunn? Pinaalis ka na niya!”

Ngumisi si Jordan, dahil hindi niya akalain na magtatapos ng ganoon ang career niya bilang takeout deliverer.

Sa totoo lang, nasiyahan siya sa paghahatid ng takeout dahil pinapayagan siya nitong makilala ang mga tao mula sa lahat ng antas ng pamumuhay at sanayin ang init ng ulo at karakter ng isang tao.

Gusto niyang wakasan ang kanyang karera bilang tagahatid ng takeout nang perpekto, ngunit sinira ng bastos na si Ryan ang kanyang plano!

Sinimulan ng sigaw ni Ryan si Jordan, “Bilisan mo tanggalin mo yang damit mo! Pinaalis na kita!”

Ang kanyang mga damit, sombrero, at motor ay lahat ay pag-aari ng Ubereats. Dahil si Jordan ay tinanggal, hindi na siya kuwalipikadong gamitin ang mga ito.

“Oo naman.”

Sa malungkot na ekspresyon, tinanggal niya ang dilaw na uniporme ng tagahatid ng takeout sa harap ng lahat.

“Hahahaha, para siyang aso!” Tumawa si Drew at sumandal.

Sumigaw si Herman, "Walang anuman! Hindi ba napakayabang mo ngayon lang? Ang lakas ng loob mong saktan ang anak ko! Subukan mong gawin iyon ngayon!"

Empleyado ni Ryan ngayon si Jordan at walang choice kundi sundin siya.

Hinubad niya ang kanyang uniporme at inihagis sa motor.

“Mr. Dunn, nabalitaan ko na ang proxy mo para sa Ubereats ay magtatapos ngayong taon, tama ba?”

Natigilan si Ryan saglit habang nagtanong, “Ano ang kinalaman niyan sa iyo?”

Tumawa si Jordan at sinabing, “Hindi mo na kailangang pumunta sa kabisera para pag-usapan ang pag-renew ng kontrata. Hindi ka na magiging general agent."

Naalala ni Jordan kung sino ang may-ari ng Ubereats. Tinanggihan ng lolo ni Jordan ang kanyang pagtatangka na makilala ang Steeles ilang taon na ang nakalilipas.

Sa isang tawag mula sa Jordan, mawawala si Ryan sa Orlando!

Umaasa pa rin si Ryan na kumita ng mas malaki bilang general agent, kaya nagalit siya.

“Sino ka sa tingin mo!?! Hihinto ba ako sa pagiging proxy agent dahil lang sa sinabi mo? Alam mo ba kung gaano ako ka-close sa boss ng Ubereats?”

“Noon, walang optimistic tungkol sa takeout delivery, pero tinidor ko ang pera para iligtas siya! Sa pagkakataong ito, gagastos ako ng isang milyong dolyar!”

Ngumisi si Jordan at sinabing, “Kahit gaano karaming pera ang ilabas mo, hindi ka na puwedeng maging general agent. Maaari mong subukan kung hindi ka naniniwala sa akin."

Sabi ni Ryan, “Ikaw…”

Sa puntong ito, biglang nagsalita si Old Mrs. Camden.

“Jordan, wala kang kwenta, huwag kang magmayabang!”

“Niloko mo muna si Hailey, tapos binugbog mo ang apo ko. Ngayon, paparusahan kita sa pamamagitan ng paggamit ng mga alituntunin ng pamilya!”

"Ang lakas ng loob mong pumasok!?!"

Tumango si Jordan. “Bakit hindi!?!”

Napatingin si Jordan sa entrance ng Marriott Hotel.

Bukod sa mga prestihiyosong Camden, marami pang bisita ang nandoon para dumalo sa handaan.

Alam ni Jordan na ang mga bisitang iyon ay mga kilalang tao sa Orlando!

Lahat sila ay mga opisyal ng gobyerno, mga amo ng mafia, mga negosyante, at mga artista na ang lakas ay hindi maisip ng mga ordinaryong tao!

Gayunpaman, hindi naramdaman ni Jordan ang kahit katiting na takot sa harap ng mga bigwig na ito!

Gayon lang sila sa maliit na lungsod ng Orlando!

Ang mga nawawalan ng pakinabang o kapangyarihan ay minamaliit!

Sinundan ni Jordan ang mga Camden sa lobby ng hotel sa isang matatag na lakad.

Na-book na nila ang buong hotel para sa piging sa kaarawan ni Old Mrs. Camden, at samakatuwid, walang mga tagalabas sa lobby maliban sa mga server.

Pagkapasok ni Jordan, kahit ang mga server ay umiwas sa kanila.

Ang matandang Mrs. Camden ay nakaupo sa isang upuan sa gitna ng sala. Sa kabila ng kanyang taas na 1.6 metro, siya ay mukhang marangal at maharlika!

“Basta! Lumuhod ka agad!”

Tumingin si Jordan sa paligid at nagtanong, “Bakit ko gagawin iyon?”

Nagtanong ang matandang Mrs. Camden, “Tatlong taon na ang nakalipas, noong naging manugang ka ng mga Camden. Nangako ka na paparusahan ka ayon sa batas ng pamilya namin kapag binigo mo kami. Nananatili pa rin ba ang pangakong iyon?"

Itinuwid ni Jordan ang kanyang likod at napabulalas, "Siyempre!"

"Sige, dalhin mo dito ang Dragon Ruler ko!"

Utos ng matandang Mrs. Camden, at agad na ibinigay ni Herman ang “Dragon Ruler” na matagal na niyang inihanda.

Ang metal na Dragon Ruler, na naiwan ng mga ninuno ng Camdens, ay mas malaki kaysa sa isang ordinaryong pinuno.

Sa simula, ginamit ito bilang panukat, ngunit nang maglaon ay naging kasangkapan ito sa pagpapatupad ng parusa sa pamilya.

Matapos matamaan ng ruler, ang sakit ay tatagal ng hindi bababa sa tatlong araw.

Hinawakan ang higanteng Dragon Ruler, sinabi ng Matandang Gng. Camden, “Mabuti at inamin mo ito. Isang tao, sampalin siya ng dalawampung beses!”

“Oo!”

Matagal nang gustong tumayo ni Herman para sa kanyang anak kaya siya ang unang lumakad pasulong.

Gayunpaman, inagaw ni Benedict ang Dragon Ruler mula sa kanya gamit ang isang kamay.

"Nay, hindi ko nahawakan ang aking manugang, kaya ako mismo ang magtuturo sa kanya ng leksyon!"

Nang makahawak si Benedict sa ruler ay inagaw ito ni Sylvie sa kanya.

“Ako ang laging sumasampal sa kanya. Hayaan mo akong gawin ito!”

Ang iilan sa kanila ay nag-agawan para matamaan si Jordan.

Gayunpaman, hindi inaasahan ni Jordan na magsasalita din si Hailey.

“Siya ang asawa ko. Gagawin ko!”

Kinuha ni Hailey ang Dragon Ruler gamit ang kanyang payat na kamay na hindi kailanman hinawakan ni Jordan sa nakalipas na tatlong taon.