Kabanata 6

Mukhang dehado si Jordan sa makipot na hagdanan dahil mas maliit siya sa kanila.

Gayunpaman, madaling naiwasan ni Jordan ang kanilang mga suntok at walang kahirap-hirap na tumalon sa rehas ng hagdanan. Pagkatapos ay sinipa niya ang isa sa mga ito sa kanyang mukha.

“Damn! Napakasakit ng sipa ng bastard na ito!”

Agad na dumugo ang ilong ng taong sinipa.

Ngumiti si Jordan at sinabing, “Isa akong fourth-degree black belt.”

“Ako ay isang ninth-degree black belt!”

Nagalit ang umatake kay Jordan at sinubukan din siyang sipain.

Tumalon pababa si Jordan mula sa rehas, at sinuntok niya ulit bago umiling at tinuya ang kabilang partido.

Si Jordan ay talagang isang ika-apat na antas na itim na sinturon. Ang average na edad ng fourth-degree black-belt-holder ay hindi bababa sa 55 taong gulang at pataas. Malinaw, hindi niya alam ang tungkol doon.

Si Jordan ay nagsasanay ng martial arts sa loob ng maraming taon, at hindi lang Taekwondo ang natutunan niya.

Bang!

Tinalo ni Jordan ang kanyang mga kalaban hanggang sa sumuka ng asido gamit ang istilong Bruce-Lee na mga suntok.

Boom!

Sa isang over-the-shoulder throw, malakas siyang hinampas ni Jordan sa lupa!

Ang dalawang propesyonal na manlalaban ay tinalo ni Jordan!

Sa piging sa kaarawan ni Old Mrs. Camden sa Marriott Hotel ng Orlando…

Sinabi ni Herman kay Old Mrs. Camden na may hitsura ng kahihiyan, "Nay, ang mga propesyonal na mandirigma na kinuha ko ay napilayan ni Jordan!"

“Ano?”

Nagulat ang lahat. 'Propesyonal na manlalaban din ba itong wastrel?'

"Wala bang sinuman ang makakaharap sa halimaw na ito!?!"

Galit na hinampas ng matandang Mrs. Camden ang mesa.

Sa sandaling ito, dumating si Ryan Dunn, ang pangkalahatang ahente ng Ubereats, na may dalang regalo sa kaarawan para kay Old Mrs. Camden.

Nang makita si Ryan ay biglang ngumiti si Herman.

Si Ryan ay walang tao sa Orlando. Ilang taon na ang nakalilipas, nang ang mga serbisyo sa paghahatid ng takeout ay hindi mahusay na natanggap, gumastos lamang siya ng 30,000 dolyar upang maging pangkalahatang ahente ng Ubereats para sa Orlando.

Malamang na mahirap gawin iyon ngayon kahit na tumaas ang presyo ng sampung beses.

Mula nang kumita siya ng makatwirang halaga ng pera mula sa Ubereats, sinisikap ni Ryan na makisama sa upper-class society ng Orlando.

Dahil ika-80 na kaarawan ngayon ni Old Mrs. Camden, nagpasya si Ryan na samantalahin ang pagkakataong maging pamilyar sa mga Camden.

“Mr. Dunn, maligayang pagdating, maligayang pagdating, naging maayos ka ba kamakailan?"

Lumapit si Herman para batiin siya ng nakangiti.

Hinawakan ni Ryan ang isang bote ng red wine gamit ang isang kamay at nakipagkamay kay Herman ang isa. “Salamat sa pag-aalala mo, Mr. Camden. Magaling na ako.”

Pagkatapos ay naglakad siya patungo kay Old Mrs. Camden at iniabot sa kanya ang bote ng red wine.

“Matandang Mrs. Camden, narinig kong nag-eenjoy kang uminom. Isa itong bote ng 1990 Domaine de la Romanee-Conti wine. Binabati kita ng isang maligayang kaarawan at mahabang buhay!"

Bumangon ang matandang Mrs. Camden at nagpasalamat sa kanya, “Salamat, Mr. Dunn, napakaalalahanin mo iyon.”

Pagkatapos noon, nagtanong si Ryan, “Kumusta ka, Old Mrs. Camden?”

Napabuntong-hininga ang matandang Mrs. Camden.

Nang makita ito, agad na tinanong ni Ryan si Herman, “Mr. Camden, mukhang wala sa magandang mood si Old Mrs. Camden.”

Napabuntong-hininga si Herman at sinabing, “Hindi ako natatakot na kutyain mo, pero malas talaga kami! Natatandaan mo pa ba iyong live-in-in-law kong si Jordan Steele?”

Tumango si Ryan. Tatlong taon na ang nakalilipas, si Hailey, na kilala sa kanyang nakamamanghang kagandahan sa Orlando, ay nagpakasal sa isang karaniwang lalaki. Ang kanyang kasal ay nagdulot ng lubos na kaguluhan sa Orlando.

Noon, hinihiling din ni Ryan na siya ang nasa lugar ni Jordan!

Katulad ni Jordan, siya ay isang nobody who came from a humble background. Gusto rin niyang magpakasal sa isang mayamang babae!

Sabi ni Herman, “Hindi lang nanloko ang bastos na iyon, sinaktan pa niya ang anak ko. Nakita mo kung paano binugbog ang anak ko!"

Noon lang napansin ni Ryan ang sugat sa mukha ni Drew.

Gayunpaman, sa sandaling ito, si Ryan ay inilagay din sa isang mahirap na lugar.

Isa lang siyang nobody. Paano siya nababagay na makialam sa mga gawain ng pamilya ng iba?

Sabi ni Ryan, “Sayang naman at wala akong koneksyon sa Orlando. Kung hindi mo malulutas ang bagay, Mr. Camden, duda ako na matutulungan din kita. Kung hindi, talagang tuturuan ko ng leksyon ang walang utang na loob na ito!”

Tinapik ni Herman ang balikat ni Ryan at sinabing, “Mr. Dunn, masyado kang mahinhin. Talagang matutulungan mo ako dito."

“Empleyado mo ang punk na iyon. Naghahatid siya ng takeout sa ilalim ng Ubereats!” Hindi napigilan ni Drew ang magsalita.

Nang marinig ang kanyang sinabi, agad na natuwa si Ryan. “Empleyado ng Ubereats si Jordan? Mr. Camden, ipaubaya mo na sa akin ang paghawak nito!”

Si Ryan ang pangkalahatang ahente ng Ubereats sa Orlando at may ganap na awtoridad na tanggalin si Jordan. Sa katunayan, lubusan din siyang ipinaalam sa kinaroroonan ni Jordan.

May tinawagan kaagad si Ryan. “Hello, Claire. Tingnan ang numero ng empleyado ni Jordan Steele at ang kanyang kasalukuyang lokasyon.”

"Okay, mag-assign ng order kay Jordan ngayon, ipahatid mo siya sa Marriott Hotel."

Pagkatapos tumawag, magalang na sinabi ni Ryan kay Old Mrs. Camden,

“Matandang Mrs. Camden, darating kaagad ang espongha na iyon. Tatayo ako para sayo mamaya!”

Nagsimulang ngumiti ang matandang Mrs. Camden, Herman, at Drew.

Makalipas ang labinlimang minuto, dumating si Jordan sa entrance ng Marriott Hotel sakay ang kanyang motor.

Dinial ni Jordan ang numero ng telepono ng customer at sinabing, “Mr. Dunn, dumating na ang iyong takeout. Nasa entrance ako ng Marriott Hotel. Mangyaring lumabas upang kunin ito."

Si Ryan ay nakikipag-chat kay Old Mrs. Camden at sa iba pa sa lobby ng hotel.

Utos ni Ryan, "Ipadala mo!"

Tumingala si Jordan sa marangyang banner sa entrance ng hotel, na nakasulat, “Happy 80th Birthday, Old Mrs. Camden.”

Bukod pa rito, ang Marriott Hotel ang pinakamagandang hotel sa Orlando para sa mga piging ng kaarawan. Kaya naman, itinuring niyang naroon ang pamilya ni Hailey.

Sabi ni Jordan, “Bawal pumasok sa hotel ang mga takeout delivery. Mangyaring lumabas upang kunin ito."

Tinakpan ni Ryan ang mikropono ng cell phone at humingi ng tagubilin kay Old Mrs. Camden, “Sige, hintayin mo ako sa pinto!”

Pagkalipas ng dalawang minuto, lumabas si Ryan at ang mga Camden!