Chapter 5

Isang linggo na ang nakalipas matapos ang photo shoot namin at isang linggo na rin magmula nang umalis si Margie dito sa tinutuluyan naming apartment.

Magsisinungaling ako kung sasabihin kong hindi ako nagtatampo sa kanya. Pero base na rin sa mga kwento niya tungkol sa kapatid niya ay mukhang mas mabuting magpakalayo-layo muna siya. Hanggang ngayon ay hindi ko pa rin matanggap na iniwan niya ako. Nag-uusap naman kami araw-araw pero iba pa rin kapag nandito siya.

Ang problema ko ngayon ay mag-isa ako dito sa apartment. Wala akong kahati sa upa, kuryente at tubig. Kailangan kong maghanap ng bagong kasama para may kahati ako sa mga bayarin dito.

Matapos kong mag-ayos ay lumakad na ako papuntang University. Matagal na sana akong nakapagtapos pero dahil sa kakapusan ng pera ay tumigil ako.

Umalis ako sa aming bahay dahil kapag nanatili ako doon ay walang patutunguhan ang buhay ko. The environment there is suffocating and negative. Baka lalo lang akong mahila pababa kung hindi ako umalis doon.

Nagtrabaho muna ako at nag-ipon bago ko tinuloy ang pag-aaral. I'm on my second semester at isang taon pa bago ako tuluyang makatapos.

Ang unang bumungad sa akin pagkababa ko ay ang nakaparadang sasakyan ni Clark sa gilid ng kalsada.

Iiwas sana ako at magtatago pero huli na dahil namataan niya agad ako.

"Cassandra please, let's talk," pagmamakaawa niya.

"Ano ba Clark? Diba sinabi ko na sa iyo na tigilan mo na ako? Ano ba ang mahirap intindihin doon?" wika ko. Umagang-umaga ay sinisira niya ang araw ko.

"Why don't you give me a damn chance? I promise, magbabago na ako."

"Malalate na ako sa klase ko," ang tangi kong sagot.

Hinawakan ni Clark ang braso ko at marahang pinisil iyon.

Tiningnan ko siya ng matalim pero wala iyong epekto sa kanya.

"I'm trying to be nice here Cassandra. Huwag mong sagarin ang pasensya ko dahil baka kung ano ang magawa ko sa'yo," aniya sa nagbabantang boses.

Biglang nanlamig ang katawan ko nang makita ang mapanganib niyang mukha. Hindi agad ako nakahuma sa biglaang pagbabago ng mood niya.

"Now get inside the car if you don't want me to drag you there," babala niya saka ako binitawan at naunang maglakad papunta sa nakaparada niyang sasakyan.

Kumuyom ang kamao sa galit at inis.

Namataan ko pa ang landlord namin na nakasilip sa gate at malungkot na nakatingin sa akin.

The car honk continuously, signaling that Clark is being impatient already.

I sighed and walked my way towards his waiting car.

Akala ko ay makakawala na ako kay Clark pero kahit anong iwas ang gawin ko ay ganun naman siya kapursigido na kunin ang loob ko.

Hindi ko alam kung ano ba ang nakita niya sa akin. I am a nobody compared to the woman in his world. Kilala na ako lahat ng mga kaibigan niya dahil ipinangalandakan niya ako sa kanila noong birthday niya. They are only nice to me when Clark is around but they are talking shits behind my back.

Okay sana si Clark kung hindi lang sa mga hindi magagandang balita tungkol sa kanya at sa pagka obsessed niya.

Pagkabukas na pagkabukas ko ng pintuan ay sinubukan niya akong halikan pero mabilis ko siyang itinulak palayo. That irritates him.

Bumukas-sara ang bibig niya na parang may gustong sabihin pero sa huli ay pinili niyang manahimik. Alam niya siguro na lalo lang kaming mag-aaway kapag itinuloy niya ang kung ano man ang sasabihin niya.

"Susunduin kita pagkatapos ng klase mo," imporma niya nang umandar na ang sasakyan.

Hindi ko na napagtuunan ng pansin ang sinabi niya dahil nahagip ng mata ko ang isang matangkad na lalaki na nakasuot ng baseball cap sa 'di kalayuan. Nakatalikod ito at may mga bitbit na mga maleta. Nakatayo ito sa harap ng lumang apartment building na katabi ng sa amin. Hindi ko man makita ang mukha nito ngunit parang pamilyar ang likod ng lalaki.

"Cassandra."

"What?"

"You really have a nice leg.."

Agad akong bumaling kay Clark at naabutan ko siyang nakatingin sa aking mga hita.

He always tell me that, especially when I'm wearing skirts.

He smirked and licked his lips before turning his eyes back on the road.

"Susunduin kita mamaya," pag-uulit niya sa sinasabi kanina.

"Hindi na. Gagabihin ako ng uwi dahil gagawa pa kami ng group report," wika ko kahit wala naman talaga.

"Then I'll wait you."

"Pupunta kami sa bahay ng classmate ko," palusot ko pa.

"Sasama ako. Hihintayin ko kayong matapos."

"Baliw ka ba?" baling ko sa kanya.

"I'm always crazy when it comes to you Cassandra," aniya sa kakaibang ngiti.

Kinilabutan ako sa sinabi niya. Gusto kong nababaliw ang mga lalaki sa akin pero ibang klase na ng pagkabaliw ang nangyayari kay Clark.

Tumikhim ako. "H-Hindi talaga pwede Clark. Babawi na lang ako sa susunod," wika ko dahil kapag nalaman niyang nagsisinungaling ako ay baka kung ano pa ang gawin niya.

Tumaas ang kilay niya. "Okay. Let's have a date then this weekend."

"Sure. Doon tayo sa—"

"No. I'll be the one to choose the place," putol niya sa akin. "Malapit na ang birthday ko. Mag-aadvance celebration na lang tayo sa condo ko."

Naalarma ako sa sinabi niya. "Bakit kailangang sa condo mo pa? Pwede namang sa labas," giit ko.

"You're the one who proposed this date in the first place Cassandra. I just took advantage of it," malamig niyang wika.

Shit. Nasapo ko ang aking noo dahil sa katangahan ko. Minsan talaga, sa kagustuhan kong makatakas sa kanya ay hindi ko na naiisip kung maganda ba ang naidudulot ng mga ginagawa kong palusot. I'm seriously digging my own grave.

"Tawagan kita pagkatapos ng klase mo," aniya nang nasa harap na kami ng University.

Akma niya ulit akong hahalikan pero mabilis akong nakaiwas kaya tumama sa pisngi ko ang labi niya.

Clark sniffed my scent instead.

"You're being rebellious." Tumango siya habang inaayos ang suot kong damit. "But I'll let this one slide."

"Thanks for the ride," matabang kong wika at saka tuloy-tuloy na pumasok sa loob ng gate.

Nang nasa loob na ako ay hindi ko napigilan na lingunin ang sasakyan ni Clark kung nakaalis na ba ngunit hindi pa pala. Naabutan ko siyang seryosong nakatingin sa akin. Mabilis akong nag-iwas ng tingin at pumasok na sa una kong klase.

He's really giving me this creepy feeling. Napapraning tuloy ako.

Buong araw ay hindi nawala sa isip ko ang sinabi ni Clark at kung paano makakalusot upang hindi matuloy ang lakad na iyon dahil sa oras na makapasok ako sa loob ng condo niya ay wala na akong kawala.

Nakapunta na ako doon minsan at ayaw ko nang isipin pa kung ano ang nangyari noon.

It's obvious kung ano ang gusto niyang mangyari. Iyon siguro ang dahilan kung bakit hindi niya ako mabitawbitawan.

Matapos ang maghapon na klase ay napagdesisyonan namin ng dalawa kong kagrupo na gawin na lang ang report namin sa coffee shop na malapit sa University namin.

"Ano'ng sa'yo Cass?" tanong ni Merry.

"Iced coffee lang," sagot ko habang binubuksan ang aking laptop.

Tatlo lang kaming magkakagrupo at tulad namin ay meron ding mga estudyante ang nandito. Kadalasan na nagpupunta dito ay iyong mga estudyante na gumagawa ng mga school requirements dahil bukod sa tahimik at maganda ang ambience ay may libreng internet pa.

Pero kataka-taka na mas madaming tao ngayon kumpara sa mga normal na naglalagi dito. Ang iba ay nagbubulungan pa at naghahagikgikan na para bang kinikilig. Nagtaka tuloy ako kung ano ang meron.

"Ano'ng meron? Bakit ang daming mga malalandi dito ngayon?" ani Stephanie sa hindi sang-ayon na mukha.

Natawa ako sa sinabi niya. She's one of the mean girl in our campus. She reminds me of Margie a lot. Ang tangi lang na pinagkaiba nila ay allergic ito sa mga lalaki.

"Grabe! Ang gwapo niya!" mahinang tili ng isang babae na nasa kalapit naming mesa.

"Pero mukhang suplado."

"Wala akong pakialam. Susubukan kong kunin ang number niya mamaya."

"Ngayon ko lang siya nakita dito. Bago siya?"

"Oo ata."

Rinig na rinig ko ang usapan ng lahat kaya alam ko na ang dahilan kung bakit halos punuuan ang coffee shop ngayon.

"Seriously? These girls are damn pervert," sansala ni Stephanie habang madiin na nagtitipa sa kanyang laptop.

Ilang sandali lang ay dumating na si Merry dala ang aming mga order.

"Salamat Merry," wika ko habang tutok ang aking mga mata sa screen ng aking laptop.

Kinuha ko ang iced coffee at uminom habang nirerevise ko ang ilang natapos na namin.

"W-Walang anuman.."

Sabay kami ni Stephanie na nag-angat ng tingin kay Merry nang marinig namin ang utal at nahihiyang boses niya.

"The hell happened to you girl?" ani Stephanie sa dismayadong boses.

"Oo nga. At parang namumula ka ata? Ayos ka lang?" dagdag ko pa habang s********p sa aking inumin.

"W-Well.."

Lumipad ang tingin ni Merry sa counter. Agad naman naming sinundan iyon ni Stephanie.

Bigla akong nabilaukan sa aking iniinom at sunod-sunod na napaubo nang makita ang lalaki na nasa counter at kumukuha ng mga orders.

"What the hell Cassandra?!" ani Stephanie sabay layo sa kanyang laptop upang hindi mabasa.

Madaming sinasabi si Stephanie pero wala na sa kanya ang pansin ko. Hindi ako pwedeng magkamali. Ang lalaki na nasa counter ay walang iba kundi si Dark.

Ano ang ginagawa niya dito??