Share

Chapter 35.2

Verania’s Point of View

Dama ko na rin ang pagbilis ng tibok ng aking puso. Mabilis akong humakbang patungo kay Tita Charlotte para makapag-paalam paalis.

Hindi ko na pinansin ang mga mata na napunta sa akin, I need to go home gaya ng text. Kinakabahan ako sa kung ano man ang urgent na 'yon. Hindi naman basta-basta nagte-text si Mama kung hindi importante lalo pa at alam niya kung nasaan ako, hindi siya basta-basta magme-message kung wala lang ang sasabihin niya.

"Tita Charlotte, Tito Stan, pasensya na po sa abala, pero aalis muna po ako," pabulong na pagpapaalam ko nang makarating ako sa mismong tabi nila.

"Sige hija, ingat!" masiglang tugon ni Tita Charlotte at tumango naman sa akin si Tito Stan kaya nagmamadali na akong tumakbo papunta sa pinagparadahan

Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status