NAISIP ni Nikko na umuwi sq kanyang ina. Sa lahat kasi ng tao sa mundo ay alam nya na maiintindihan at maiintindihan sya nito. Kahit na alam nyang may sama ito ng loob sa kanilang mag-asawa gawa nga ng pag-alis nila sa puder nito."Anong masamang hangin at naligaw ka ata." Masama pa rin ang loob ni Ellen sa anak kaya talagang sinalubong nya ito ng nakasumangot ang mukha. "Inay, ano ba naman yan? Ang tagal nating hindi nagkita tapos ganyan ka pa? Hindi mo ba ako na-miss?" Alam ni Nikko ang kiliti ng kanyang ina. Niyakap nya lang ito at pinaghahalikan sa pisngi hanggang sa nahuli na nya ang loob nito. "Abay, bakit hindi magiging ganito ang reaksyon ko? Halos isumpa mo ako dahil sa asawa mo. Ngayon, uuwi uwi ka rito? Umamin ka nag-away kayo, Noh?" Iyon agad ang naisip ni Ellen. Kulang isang taon kasi syang natiis ng anak kaya kataka-takang bigla itong umuwi. Tumahimik lang si Nikko kaya inisip nito na totoo. "Sabi na, e."Samantala, Na-miss talaga ni Nikko ang ina nya at ang bahay nil
SABELLE CORTEZ POINT OF THE NAPAKASAMA ng loob ko ngayon. yung feeling na kababati nyo lang ng biyenan nyo pero nagkaroon na naman ako ng dahilan Lara magdamdam sa kaniya. Paano naman galing sya sa amin, and then nang pumunta ako sa kanila ay makikita ko Roon ang asawa ko. i dont know how?i dont know why?i fucking dont know kung ano ang nangyayari sa asawa ko. pag-uwi namin sa bahay ay kaagad kong inilapag si seve sa kuna at pagkatapos ay hinarap si Nikko. "now, Care to explain? anong ginagawa mo roon? Bakit hindi ka pumasok?""Sab, im sorry. ang totoo nyan, kaya ako na roroon ay dahil--- dahil...." hindi nya masabi-sabi ang gusto nyang sabihin. "what? dont tell me na kaya ka naroroon ay dahil wala ka ng trabaho?" Ewan ko kung bakit nasabi ko iyon. imposible naman, pero iyon ang lumabas sa bibig ko. hindi sya kumibo. nakayuko lamang sya at Hinuhuli ang kamay ko. silence means yes. "Sab, im sorry if i am a failure to you. Hindi ko naman sinadya na matanggal sa trabaho. kaso,
Nikko Alferes Point of view what a fucking tired Day!yung tipong maaliwalas akong umalis ng bahay, maiipit lang pala ako sa traffic. nakakapang hina ang init. may aircon naman 'yung bus ngunit tagaktak pa rin ang pawis ko. ang lakas makapag init ng ulo. mabuti na lang ay kontrol ko ang sarili ko at wala akong ibang iniisip kun 'di ang pamilya ko. kung paano ko sila bibigyan ng magandang kinabukasan. focus lang ako sa goal ko ngayong araw na makahanap ng maayos at matinong kumpanya na babayaran ako base sa skills at talento ko. Iyon ang target kong pasukan ngayon. back to zero. apply rito apply doon. talagang hindi ko alintana ang pagod. lahat ng sa tingin ko ay magandang kumpanya ay talagang tiyaga kong nagpasa ng resume. Inabot ako ng maghapon ng puro ganun pero sa tingin ko ay sulit naman ang lakad ko ngayon kung isa man sa mga ito at tatawagan ako. kaya naman nakuha ko nang maka tulog sa bus dahil kampante ako na isa sa mga iyon ay matatanggap ako. samantala. bagsak balikat a
Natanggap kaagad si Nikko sa trabaho at mas mataas ang kaniyang sahod kumpara sa una nyang pinagtrabahuhan. Masaya si Sabelle dahil nakikita nyang masaya ang kanyang asawa. Palagi itong maagang umaalis at laging nag-oot dahil nga pinaglalaanan nito ang birthday ng kanilang anak. He Work Hard until makuha nya ang budget na kinakailangan para matuloy lang ang pool party ng anak. A Week before ay namigay na sila ng invitation. Isa-isa nilang personal na inabot iyon sa mga napili nilang mga ninong at ninang. Tahimik lang so sabelle na tinitignan ang mga naglalakihang bahay na kanilang pinupuntahan. Most of them ay masasabi nya talagang may kaya na sa buhay o mayaman na. Samantalang sila ay ganun pa din ang pamumuhay. "Ang importante naman ay masaya kami ni Nikko at okay na kami doon." Itinatatak nya sa kanyang isipan. Hindi nya alam kung ganun din ba ang naiisip ni Nikko at curious sya kung ano ang nasa isipan nito matapos nilang makita ang mga kasalukuyang buhay ng kanilang mga kaibi
Nikko Alferes Point of view "Wow! As in Wow!" Im speechless. Hindi ko inaasahan na darating ang aking bestfriend na si Mart. I thought he's busy in newyork. Paano nya nagawan ng paraan na umuwi? Na-surpresa talaga ako!"Nikko! Bakit parang na stop Ball ka diyan? Nagulat ka Noh? Kala mo hindi ako makakauwi?""Ofcourse, yes! Tang ina mo! Malihim ka talaga!"Kung kanina ay parang na out of place ako sa sarili kong pahanda dahil hindi ako makasabay sa usapang pag asenso ng mga kaibigan ko ay bigla akong nabuhayan ngayon. Nandito na kasi ang sanggang dikit ko. "Edi kung sinabi ko hindi na surpresa? Asan nga pala 'yung dahilan ng pag-uwi ko?" Tanong nya. Hinahanap nya si Seve kaya kay Sab sya napatingin. "Ah, e, nandoon sa Room, kakatulog lang." Hindi pa rin nya inaalis ang tingin kay Sab. "Sya na ba si Sabelle? Ang kumare ko?""Ahh, oo." Hindi ko pa nga pala sila pormal na naipa kikilala sa isat-isa m. Inakbayan ko si Sab at ipinakilala sa kanya si Mart. "Sab, si Mart nga pala, Best fr
MART HAROLD POINT OF VIEW HINDI ko inaasahan na magkakaroon ng gulo sa mismong araw ng binyag at birthday ng inaanak ko. at ang hindi ko talaga inaasahan ay nagpang abot pa si Nikko at si Kenjie. i was busy taking selfie when suddenly kenjie hit Nikko on its face. ofcourse we are all shocked. Hindi ganitong inuman ang inaasahan ko. ang tagal kong inintay ba mga makasama sila tapos ganito?well hindi ko rin naman masisisi si Nikko. im aware sinced we are Young na may pagtingin din itong si Kenjie kay Sabelle. Alam ko iyon kaya nga sinced high school pa lamang kami ay hindi na talaga sila good. napansin ko rin na kakaiba nga ang mga tinginan ni Kenjie kay Sabelle. parang may something. lalo pa nang mag-swimsuit si Mare. Alam kong iba na ang naiisip ni kenjie. Lalaki ako kaya alam ko yon. Kahit ako, aaminin ko, hindi ko mapigilan na hindi tignan ang katawan ng kumare ko. pero ako, hanggang tingin lang. nagagandahan ako at na-seseksihan sa kanya pero hanggang doon lang iyon. walang mal
NIKKO ALFERES POINT OF VIEW "a-aray!!! ang sakit! dahan-dahan lang naman.""paano yan gagaling kung hindi lalagyan ng gamot? ikaw naman kasi, e. bakit ka naman nakipag suntukan kay kenjie? bisita natin 'yon, e." It is early in the morning and Sab just finished cooking our breakfast. akala ko nga ay kakain na kami pero hindi pa pala. inuna nya munang gamutin ang sugat ko sa mukha. naiinis sya dahil nasugatan raw ang gwapo kong mukha. "bisita? Hindi naman natin inimbita 'yun, e. saka dati pa lang ayoko na sa kanya. kaya nga nang makita ko sya kahapon alam kong magkakagulo na, e.""talaga? bakit naman?"hindi na para sabihin ko pa na may gusto sa kanya iyon dati. "basta!""ngek! ano kaya 'yon? gaano ba kalaki ang inis mo sa kanya at handa kang makipagbasagan ng mukha? tignan mo tuloy ang dami mong sugat, tsk!" Kung alam nya lang na i Hate being jealous. although, wala pa naman akong dapat na pagselosan. basta! inis ako sa Kenjie na iyon. "bakit? hindi ka na ba napopogian sa akin dah
NIKKO ALFERES POINT OF VIEW "Nikko, si EuLa yon, 'di ba? 'yung ex mo," Ito nq nga ba 'yung sinasabi ko, e. wala pa kaming limang minuto na naka kaupo rito ay may tukso na agad. its Eula. nakatayo sya sa tapat ng lamesa namin kaya hindi ko na nagawang iwasan sya. lalo pa at ineentertain sya ni Mart. ."h-hi!" bati ko na lang sa kanya. "Hello, Nikko. its been a long. akalain mo, dito pa tayo magkikita. kumusta ka?" Kaswal na tanong nya. i dont know what to say. Hindi ko alam kung paano ko sya pakikitunguan. Eula is My ex at hindi maganda ang naging break up namin kaya naiilang ako ngayon. naupo sya sa tabi ko na parang wala na syang galit na nararamdaman. pilit nyang inilalapit ang katawan nya sa akin na parang may ibig syang mangyari. "im okay. ummm... im glad to see you again. tama ka nga. matagal-tagal na rin. any way, ano nga pala ang ginagawa mo rito? do you work here?" walang prenong tanong ko. hindi nya ako masisisi, base kasi sa istilo ng pananamit nya ay mukha syang bayar