"Iha... pwede bang sundan mo si Hunter at mag-usap kayo? Pag-usapan ninyong mabuti ang relasyon ninyo. Natatakot ako, baka kung ano na naman ang maisipan niyang gawin!" malumanay na pakiusap ni Tita Helen sa kanya."Opo, Tita..." wika niya saka sinundan kung saan ang direksyon na pinuntahan ni Hunter. Malayo pa lang ay nakita na niya itong nakaupo sa malaking bato doon sa batis. Paborito niya iyong tambayan noon."Andito ka lang pala..." wika niya nang makalapit siya. Hindi man lang ito tumingin sa kanya."Bakit andito ka?" mahinang tanong nito. Malumanay na ang tinig nito kumpara kanina na nakakatakot.Umupo siya sa tabi nito. "Pwede ba tayong mag-usap?" Hindi ito sumagot kaya pinagpatuloy niya ang pagsasalita."Ano ba ang nangyayari sa atin? Kabago-bago ng relasyon natin pero puro problema na agad...." mahinahong wika niya. Gusto niyang pag-usapan nila iyon ng maayos bago siya umalis papunta ng London."Ikaw lang naman itong nagpapagulo... Ayaw mo ba talagang magpakasal sa akin?" sa
"Ok na ulit kayo, mga anak? Nag-usap na ba kayo?" Tila nakahinga ang mga magulang nila nang bumalik silang magkahawak ang kamay."Yes, Mom… okay na kami at napagdesisyunan namin na tatapusin muna ni Yassy ang pag-aaral niya bago kami magpakasal." paliwanag ni Hunter.Kahit nababanaag sa mukha nito ang lungkot, pero at least natanggap na nito ang gusto niyang mangyari at nagkaliwanagan na sila."Mabuti naman kung gano'n, anak. Tama naman si Yassy, suportahan na lang natin ang desisyon niya."Magkahawak-kamay sila ni Hunter, hindi nito binitawan ang kamay niya. Sinusulit talaga nito ang natitirang oras nila dahil bukas ay aalis na siya.Gumabi na at umalis na ang mga magulang ni Hunter. Ang mga magulang niya ay pumasok na rin sa bahay nila. Silang dalawa na lang ni Hunter ang naiwan doon."Do you want to take a walk?" Aya nito sa kanya. Tumayo siya saka magkahawak-kamay silang naglakad. Hindi sila nag-uusap, parang gusto lang nilang katahimikan habang magkasama. Payapa ang kanilang mga
Naramdaman niya ang kahandaan ni Hunter na kumikiskis sa bandang puson niya. Sinisiksik nito ang mukha sa kanyang leeg at nagtanim doon ng mumunting halik na lalong nagpalibog sa kanya. He bit her shoulder, and that made her moan louder. She was already full of lust.He inserted his tongue into her mouth at sinipsip iyon. Nag-espadahan ang kanilang mga dila, walang gustong magpatalo. Ang kamay nito ay hinimas ang lahat ng madadaanan ng mainit na palad nito, mula sa kanyang dalawang bundok hanggang sa kanyang bewang, pababa ng kanyang balakang, at sa huli....sa huli nitong destinasyon ay sa kanyang pagkababae... at pinasok ang isang daliri doon."Hhhmmm, already wet, babe? You are so ready for me, huh?" kantiyaw nito sa kanya. Alam niyang namula siya sa sinabi nito... Mabuti na lang at madilim doon.Maya-maya, ito naman ang bumaba, at walang ano-ano’y nasa pagitan na ng hita niya ang ulo nito. Dinilaan siya doon ng dinilaan. His tongue is so fuckin’ talented."Shit, don’t stop, babe!..
Kinaumagahan ay nagising siya nang maaga para mag-empake ng mga gamit niya. Konti na lang naman iyon dahil hindi pa niya kinuha ang iba niyang gamit sa maleta noong bumalik siya galing London. Mabuti na lang at sa gabi pa ang flight niya, may time pa siyang mag-ayos. Hindi kasi siya nakapag-ayos kagabi dahil ginabi na sila nila ni Hunter nang maghiwalay.Muli siyang naupo sa kama... Napangiti siya nang maalala ang ginawa nila kagabi. They made love under the moon. Biglang kiniliti ang pagkaba**e niya habang inalala ang nangyari sa kanila kagabi.Just by thinking of it, ay automatikong namasa na naman ang panty niya... Mapangahas si Hunter pagdating sa sex. Aaminin niyang nao-overwhelm siya pagdating sa sex. Unang lalaki si Hunter sa buhay niya, at ito ang nag-introduce sa kanya ng lahat ng kalibugan na iyon. Natatakot siyang baka hanap-hanapin niya iyon kapag nasa malayo na siya.Minsan napapaisip din siya kung naka-ilang babae na ba si Hunter sa buhay nito at napakagaling nito sa lar
Lihim siyang napangiti. Matagal na rin naman niyang na-realize na babae talaga siya. Ayaw niya lang ipakita dahil nahihiya siya... baka pagtawanan siya ni Hunter at ng kuya niya.Pero nang naging close sila ni Almira, na-realize niyang masarap pala talagang maging babae.... yung susuyuin ka at aalagaan."Hindi kami tutol sa relasyon niyo ni Hunter, anak, basta tapusin mo muna ang pag-aaral mo na siya namang ipinaglalaban mo. At bilib kami sa paninindigan mo. Kami, bilang mga magulang mo, ay nahihiya sa’yo dahil kami pa mismo ang pumipigil sa pangarap mo noon.""Thank you, Mom, Dad, huwag po kayong mag-alala. Gagalingan ko po."Nag-usap pa sila ng kung ano-ano doon. Parang gusto makipag-bonding ng mga magulang niya dahil aalis na naman siya.Pagkaalis ng mga ito ay sobra ang saya niya na gusto niyang i-share ang nararamdaman kay Hunter. Tinawagan niya ito pero hindi nito sinasagot."Saan kaya ang lalaking ‘yon?" Napatanong siya sa sarili.Muli niyang tinawagan si Hunter pero hindi pa r
Nang dumating na sila sa university ay magkasabay na silang bumaba."Tamang-tama, mamaya pa ang pasok ko. Dito muna tayo tambay sa gate."Magkahawak-kamay sila ulit na pumunta sa fishbolan. Hindi pa man sila nakarating ay nakita na nilang sumasalubong si Tricia sa kanila. Biglang napalis ang ngiti niya."Hi, Yassy... Hi, Almira, andito din pala kayo..." bati nito sa kanila na may pekeng ngiti. Hindi sila sumagot na magpinsan."Balita ko, ikakasal na pala kayo ni Hunter, Yassy?" tanong nito habang tinaasan siya ng kilay. "Ang bilis naman. Parang kailan lang kami nag-break, sinalo mo na agad?" wiikang nitong nang-iinsulto"Alam ko na, bantay-salakay ka talaga, eh!" Napalakas ang boses nito kaya napatingin sa kanila ang ibang mga estudyante doon."Huy, Tricia! Ano ang pinagsasabi mong bantay-salakay si Yassy? Baka ikaw ang malandi diyan na pinipilit ang sarili sa lalaking ayaw naman sa'yo?!""Anong ayaw? Nagkaroon nga kami ng relasyon, 'di ba? Ibig lang sabihin nun, he likes me too. At k
Nagtataka siya sa kinikilos ni Hunter pero ipinagsawalang-bahala na lang niya iyon... mas gusto niyang atupagin ang pagka-miss niyang nararamdaman."I miss you, babe..." bulong niya at pasimpleng inaakit ito."I miss you too, babe..." sagot din nito at hinawakan ang kamay niya, pero mukhang hindi nito na-gets ang gusto niyang mangyari."Ahm... gusto mo bang pumasok sa kwarto?" muling pabulong niyang sabi."Huh... bakit?""Ah, eh, wala naman... mag-aayos pa kasi ako. Baka kako gusto mo akong tulungan." wika niyang pilit kinakalma ang sarili kahit gusto na niyang batukan si Hunter sa pagka-manhid nito."Sige, maiiwan muna kita para makapag-ayos ka. Babalikan kita mamaya, ha? Ihahatid kita sa airport."Napaawang ang bibig niya sa narinig. So wala talaga itong pakiramdam? Hindi ba siya na-miss nito na wala man lang pabaon sa kanya kahit one last fuck bago siya umalis?Napasimangot siya, sandamukal ang inis sa mukha niya."Bye, babe. Babalik ako mamaya." sabi ni Hunter saka humalik sa noo
Paglabas ng banyo ay wala na si Hunter, wala na rin ang mga maleta niya. Dali-dali siyang nag-ayos ng sarili at bumaba na."Anak, bakit ang tagal mo?""Ahm, sorry, Mom. Sumakit kasi bigla ang tiyan ko..." pagdadahilan niya at pasimpleng sumulyap sa nobyong pangiti-ngiti lang. Lihim niya itong sinimangutan."Let's go?" aya ng mama niya. Nasa sasakyan na ang mga maleta niya. Nagulat pa siya nang andoon din ang mga magulang ni Hunter. Van ang dala nila ppara magkasya sila"Sasama kami sa paghatid sa'yo, iha," wika ni Tita Helen. Lihim siyang napangiti. Ramdam niyang espesyal siya.Magkatabi silang umupo, si Hunter hawak nito ang kamay niya, as if to never let her go. Ngayon pa lang ay nami-miss na niya ang lalaki. Lihim siyang napangiti dahil kahit paano ay napabaunan siya nito ng last fuck bago siya umalis. Hanggang ngayon ay nakikiliti pa rin ang petchay niya sa marubdob nilang quickie kanina. Nakakakaba at nakakakilig pala iyon."By the way, baka makalimutan mo na naman si Mr. Teddy,"
“Kahit pa hindi nangyari 'yon, ay nagdadalawang-isip na din ako sa pagsagot sa’yo, Caleb. Hindi ko alam kung maibibigay ko ang mga kailangan mo na pwedeng maibigay ni Camila o ng ibang mga babae mo... Hindi ako ganoon.”“Pero hindi naman 'yon ang habol ko sa’yo, Belle... Believe me! I love you... You just misinterpreted me dahil nasa utak mo na na ganoon ako... You never gave me a chance. Pakiramdam mo ay sa kada lapit ko, may gagawin ako sa’yo, ji-nudge mo na agad ako wala pa man. Di mo ako pinagkakatiwalaan... and it hurts me too, Belle!”Hindi siya sumagot. Marahil nga totoo. Na-judge na niya ito bago pa man, pero nasaktan pa din siya.“Belle, please... Bukas uuwi na kami ng Pilipinas. Ihahatid ko lang si Yassy tapos babalikan kita dito. I want to make this right with you... Mahal kita, Belle.”“No thanks. You don’t have to do that. Samahan mo na lang doon si Yassy. She needs you. I’m gonna be okay here. At buo na ang desisyon kong makipaghiwalay sa’yo. Wala ka nang obligasyon sa a
Pinahid niya ang mga luha bago buksan ang pinto ng apartment nila. At hindi nga siya nagkamali, andoon na si Yassy, nakaupo sa veranda at mukhang tulala na naman. Mukhang naramdaman na niya ang sakit na nararamdaman ni Yassy ngayon... Ang tigas kasi ng ulo niya. Hindi siya nakinig sa kaibigan.Dumiretso siya ng kwarto at hindi ginambala si Yassy. Mas gusto niya ding mapag-isa. Lihim siyang umiiyak sa loob ng kwarto niya. Bahala na kung magtatanong si Yassy kung bakit siya mugto ang mata niya. She can't help but cry. Kailangan niya ilabas ang sama ng kanyang loob sa pamamagitan ng pag-iyak. Mas masakit lang sa kanya because she has nothing to talk to... Walang dadamay sa sakit na nararamdaman niya dahil ayaw niyang sabihin kay Yassy ang pinagdadaanan niya. Maya-maya ay ang ring ng cellphone niya... It's her dad. “H-Hello, Dad?” garalgal ang boses niyang sabi.“Hey, Princess...” masayang bati ng Daddy niya. Gusto niya lalo umiyak. She wants to hug her dad. Pero ayaw niya din na malam
"Oh yeah?! Ang bilis naman! Kahapon lang tinanong kita, sabi mo wala kayong relasyon? Natakot kang maagawan no? Hahaha...Don't worry, he is yours... titikim lang ako."Muli niya itong tiningnan ng masama."Chill, Belle!... Parang di ka na mabiro. I was just joking!"Mabuti na lang at nagbukas na ang elevator at dumating na siya sa opisina. Hindi na niya masakyan ang pang-iinis ni Camila. Kung tatagal pa sila doon ay baka nasabunutan na niya ito."Bye, Belle!" Nakangising kumakaway pa ito nang lumabas siya ng elevator. Nasa taas pa ang opisina nito. Senior model si Camila sa kanya pero mas madami siyang project kesa sa hitad. Kaya siguro inggit na inggit ito dahil kahit kakapasok pa lang niya sa kumpanyang iyon ay siya na agad ang pinag-aagawan ng mga brand company.Humugot siya ng malalim na hininga para iwaksi ang pagkainis kay Camila at nagpatuloy sa conference room para sa photoshoot. Ayaw niyang maging busangot ang mukha niya.Isa din 'yun sa paraan ni Camila para sirain siya, iin
Nakahinga siya ng maluwag saka dali-daling nagbihis. Naiinis siya kay Caleb dahil ang tigas ng ulo nito. Bakit ang sarili lang nito ang iniisip? Pakiramdam niya tuloy ay niligawan lang siya nito para makuha siya. At pagkatapos, ano? Kapag nakuha na siya nito, itatapon din siya katulad ng ginawa ni Hunter kay Yassy?Gusto niyang intindihin si Caleb pero bakit hindi siya nito maintindihan? Gusto niyang isipin na iba ito sa mga lalaki at hindi katulad ni Hunter, pero sariling kapatid nito mismo ang nagsasabi na huwag siyang magtiwala kay Caleb. 'Yun ang dahilan kaya natatakot siya kay Caleb… Oo, mahal niya ang lalaki, pero gusto niya din isipin ang sarili niya.Paglabas ng kwarto ay nakasimangot siyang nakatingin dito. Wala din itong imik nang tumayo sa upuan."Let's go?"Nagpatiuna itong lumabas. Hindi siya nito hinintay. Nararamdaman niyang nagtampo din ito. Pakiramdam niya ay first fight nila iyon. Napaisip tuloy siya, mas okay pa sila noong hindi niya ito sinagot… chill lang sila at
Kinabukasan ay maaga siyang nagising, wala na si Yassy sa tabi niya. Maaga itong pumunta sa school para asikasuhin ang ibang pang papeles sa pagka-graduate nila. Siya naman ay may pictorial mamaya sa agency bilang sa pagpa-part time model niya.Napapaisip siya... pagka-graduate nila ay mag-isa na lang siya doon dahil uuwi naman si Yassy sa Pilipinas. Binigyan ito ng trabaho ng dad niya. Hindi na rin siya pwedeng samahan doon ni Caleb palagi, may sarili din itong negosyo at career sa Pilipinas. Baka bisitahin nalang cya doon ng nobyo."Good morning…"Nagulat siya, biglang bumukas ang pinto niya at niluwa doon si Caleb."G-Good morning... What are you doing here? Baka makita ka ni Yassy..." pagdadahilan niya."Umalis na siya kanina pa." wika nito saka tuluyan nang pumasok sa kwarto niya. Umupo ito sa kama.Napahawak siya sa kumot… wala kasi siyang bra."Wala ba akong good morning kiss?" nakangiting wika ng nobyo niya."Ah, eh wala pa akong toothbrush eh…" bigla siyang na-conscious kaya
Magkahawak-kamay sila ni Caleb umuwi sa apartment nila. Pero pagpasok ng unit ay umaakto silang normal. Hindi nila pinapahalata kay Yassy na may relasyon na sila. Hindi pa siya handa na malaman ng kaibigan niya. Alam niya na may problema pa itong iniisip dahil kay Hunter. Ayaw niyang dumagdag sa iniisip ni Yassy."Hi bestie..." bati niya sa kaibigan nang pumasok sila. Nakaupo ito sa sofa at nanonood ng TV pero alam niyang wala naman sa pinapanood ang atensyon nito."Saan kayo galing? Bakit magkasama kayo?" Palipat-lipat ang tingin nito sa kanila."Ah eh... nagkita lang kami sa baba. Sabay na kaming umakyat." pagdadahilan niya saka tinabihan ito sa sofa."What are you watching?" pag-iiba niya ng usapan. Si Caleb naman ay dumiretso sa kitchen at inayos ang dala nilang pizza para sa dinner nila."I don't know...""Nagsasayang ka ng kuryente. Di mo naman pala alam ang pinapanood mo... may problema ka ba?"Bigla itong tumahimik at umiyak."Bestie... Wag kang gagaya sa akin ha... kasi masak
"Ganun ba ako kasama sa paningin mo, Belle? Hindi mo pa ba nakikita ang effort ko na magbago? Simula ng makilala kita ay ikaw na lang ang babae sa buhay ko. Hindi na ako tumingin sa iba. That's how I love you, Belle." Lihim siyang kinilig. "Pero paano si Yassy?" "Ako ang bahala sa kanya... sagutin mo lang ako..." Hindi na niya napigilan ang ngumiti... Ang totoo ay mahal naman niya talaga si Caleb... Ngayon niya lang naramdaman ang ganitong feeling sa isang lalaki. "S-sige... sinasagot na kita." nahihiyang wika niya saka yumuko. Sa edad niyang iyon ay ngayon pa lang siya nagkaroon ng nobyo at si Caleb ang first boyfriend niya. "Talaga, Belle?" tanong nito, tila hindi makapaniwala. "Y-yes, sinasagot na kita..." muling sabi niya. Ramdam niyang pulang-pula na ang pisngi niya sa hiya. Caleb cupped her face. "Look at me, Belle," utos nito. Agad naman siyang tumango ng tingin at nakipagtitigan dito. Parang matutunaw siya sa pamamaraan ng pagtitig ni Caleb sa kanya... "Tama ba ang
CALEB LEDESMA & BELLE LAUREL: BELLE POV: Kasalukuyan siyang nasa kwarto na inookupa niya sa mansion ng mga Ledesma. Tapos na ang kasal ng bestfriend niyang si Yassy, kaya pwede na siyang umuwi ng Manila o di kaya bumalik ng London. Hindi naman sa ayaw niya doon. God knows kung gaano siya na-in love sa lugar na 'yon pati sa mga kaibigan ng bestfriend niya. Everybody is so welcoming... feel niya na belong siya doon, parang matagal na silang magkakilala kahit pa ngayon niya lang na- meet ang mga ito. Ang totoo ay ayaw pa niyang umalis pero kailangan na dahil ayaw na niyang makasalamuha pa ulit si Caleb. Habang nakikita niya ang lalaki ay naaalala niya ang ginawa nitong pananakit ng damdamin niya. Napapaluha na lang siya habang naaalala... wala siyang pinagsabihan kahit na sino. Maging sa bestfriend niyang si Yassy. Okay naman sana sila ni Caleb noong nasa London sila. They had mutual feelings. Alam niyang gusto siya nito at gusto niya din ang lalaki. Kahit na ang paninira
**********HONEYMOON:"Put me down, Hunter!" natatawang wika niya nang binuhat siya ng asawa mula sa baba papunta sa kanilang kwarto."Ano ba... baka mahulog ako!...""I will not let you fall, babe... syempre iingatan kita, at saka ang anak natin."Nang buksan nito ang kwarto nila ay dahan-dahan siyang nilapag sa kama. Tinitigan siya nito ng maigi na tila sinasaulo ang kanyang mukha."I love you, Mrs. Rosales. I finally call you my wife."Ngumiti siya pabalik at kinawit ang dalawang bisig sa leeg ni Hunter. "I love you too, my hubby. Naabot mo rin ang pangarap mong pakasalan ako, huh?" biro niya."Hahahaha!" ang lakas ng tawa nito."Oo nga, noh? Ilang beses din kitang sinubukang pikutin...""And I'm so happy too, babe... Kung hindi ka pa muntik nang mawala sa akin ay hindi ko pa mare-realize kung gaano ka ka-importante sa akin." Naalala niya nang muntik nang mamatay ang asawa kaya napauwi siya galing sa London. Since then, ay pinangako na niya sa sarili na mabuhay lang si Hunter ay ib