Chapter 4

NAGISING na lang ako nang binuhat ako palabas ng isang lalaki sa sasakyan, huminto na pala ang pagandar ng sasakyan namin. Gaano kaya ako katagal na walang malay? Iminulat ko ang mata ko at bumungad sa akin ang nagtataasang mga puno sa paligid ang nakita ko, at tanging liwanag lamang ng buwan ang nagsisilbi naming ilaw. Huni ng ibon at pagaspas lamang ng mga puno ang maririnig namin sa kapaligiran dahil sa sobrang katahimikan na bumabalot sa lugar na ito. 

Inilibot ko ang paningin ko sa kapaligiran at wala akong nakitang malapit na bahay o kaya kahit isang estasyon sa paligid maliban na lang sa mga nagtataasangs puno. Hindi ako pamilyar sa lugar na ito, hindi ko alam kung saan na ako napadpad dahil lamang sa kagustuhan kong magpakamatay. 

"Hijo, tumayo ka na. Masyado kang mabigat para buhatin ko hanggang sa pupuntahan natin, baka ako pa ang unang mamatay sa iyo dahil sa hingal at neck pain," sabi ng lalaki habang karga