Chapter 9

MAPARUSAHAN na ba talaga ako ng kamatayan ngayon araw na ito? Ito na ba ang huling araw ko sa mundo? Aalis na ba akong hindi nagpapaalam sa magulang ko? 

Oh, whatever. 

They already expected me to die at a young age. 

Hindi na malaking bagay sa kanila kung mawala ako sa mundo ng parang bula o baka nga hindi na sila magulat kapag nakita nila ako sa ilog na lumulutang ng walang buhay. Hahahaha. 

Baka nga hindi nila ako hinahanap ngayon kahit isang araw na akong hindi bumabalik sa bahay. 

Matagal ng nakatatak sa isipan nila na mamatay ako ng maaga, at hindi nga sila nagkakamali dahil nagkatotoo nga ang sinasabi nila na mamamatay ako ng maaga. Hahaha. 

Tignan mo nga naman kung nasaan ako ngayon? Nasa huling hantungan bago ako pumanaw sa mundo. 

I am like a bomb ticking on them na anumang oras ay maaaring sumabog at mamatay. 

Kaya wala silang pakialam kung mamatay na lang ako bigla.