"Hey, saan mo ako dadalhin?" tanong ko kay Lorenzo habang hawak-hawak pa rin ang kamay ko. Halos pinagtitinginan na kami ng mga tao dahil grabe naman itong kasama ko. Sobrang gwapo tapos may hawak na batang height na walang iba kundi ako."Basta," sabi niya. Umakyat kami sa pang limang palapag. Huminto naman kami sa harap ng isang malaking jewelry store. Namangha ako sa laki ng store at isa pa ay nakangiti na nakatingin sa akin si Lorenzo."Let's go," sabi niya at pumasok kami sa loob ng malaking jewelry store. Sobrang laki talaga. Tapos madaming magagandang mga alahas na naka display. Habang nagtitingin ay may napansin ako na magandang couple ring. It is not a wedding ring pero sobrang ganda talaga."I want you to buy that couple ring for us," said Lorenzo. Itinuro niya ang couple ring na nagustuhan ko. Napatingin naman ako sa kanya. Sigurado siya? Tinignan ko ang price. Medyo may kamahalan rin. Tumango naman ako."Good, you will buy the ring for me and I'll buy the other for you. Is
Pagdating namin sa bahay ay agad ako nag tungo sa aking kwarto para humiga sa kama. Ang sakit talaga ng paa ko. Siguro ay matutulog muna ako.Sa isang madilim na dagat ay naka sakay ako sa isang malaking barko. Kasama ko ang mga pamilya ko. Nagulat na lamang ako na kasama namin si mama. Impossible. Paano siya nabuhay? Pero masaya ako dahil buhay siya. Tumakbo ako palapit sa kanya ngunit habang palapit ako sa kanya ay mas lalong hindi ko siya maabot. Ang mga bawat hakbang ko ay bumibigat at kinakapos na rin ako ng hininga."Ma!" sigaw ko. Masaya naman ako ng lumingon siya sa akin. Ngunit sa kanyang paglingon ay wala akong makita na mukha. Natakot naman ako. Nakarinig ako ng pagsabog sa likod ko kaya napalingon ako. Isang eroplano na sumabog sa gitna ng karagatan. Napa upo na lamang ako at napaiyak. This can't be happening.Biglang nag-iba ang senaryo ng paligid ko at nakarinig ako ng mga putukan ng mga baril. Nasaan ako? Agad ko nakita si commander Leo na madaming tama ng baril. Agad ko
"Good morning Jay, how's your day," bungad sa akin ni Lorenzo pagka sagot ko sa tawag niya. Namalayan ko na lang na ang lapad ng mga ngiti ko ng narinig ko ang boses niya. Pagkarinig ko pa lang ng boses niya ay sobrang na turn-on ako. Ang init na rin ng pisngi ko. Ganito ba talaga ang epekto ni Lorenzo sa akin?"Uhm, magandang umaga rin. Maganda ang umaga ko ngayon. Ikaw ba? Kumusta ang araw mo?" Tanong ko pabalik sa kanya. Narinig ko naman sa kabilang linya ang tunog ng pag-inom ng tubig."Maganda rin dahil napanaginipan kita at narinig ko ulit ang boses mo," sagot ni Lorenzo sa tanong ko nag bigay ng paruparu sa loob ng tiyan ko. Sobrang cheesy man ng pagkasabo niya ay naramdaman ko naman na mula sa puso niya ang mga katagang iyon."Mabuti naman," sagot ko at parang na blanko ang pag-iisip ko dahil ang tanging naririnig ko lamang ang tibok bg puso ko. Mabuti na lang ay nasa loob na ako ng kwarto. Kung hindi ay baka nakita na ako ng ibang tao sa bahay na parang timang na ang lapad ng
Dinala ako ni Lorenzo sa art gallery at art museum. Pagkatapos ay kumain kami sa mahahaling restaurant. Pagkatapos namin kumain ay dinala niya ako sa mga tourist spot katulad na lang ng magandang lake na hindi ko pa nabibisita.Mabilis na lumipas ang oras at hapon na. Nandito kami ngayon sa harap ng dagat ni Lorenzo habang magkahawak kamay. Sabay namin pinanuod ang paglubog ng araw na sobrang ganda pero nakaramdam din ako ng kalungkutan dahil panandalian lamang masisilayan ang kagandahan nito."Alam mo ba na hindi ko inaasahan na aabot tayo sa ganito," bigla niyang sabi sa akin kaya napalingon ako sa kanya. Hindi ko mapagilan na mapangiti at kiligin dahil sa atake ng kanyang mga salita. Hindi pa doon nagtatapos ang kanyang sinabi at nagpatuloy siya sa kanyang pagsasalita habang humarap sa akin at hinawakan ang parehong kamay ko."Jay, salamat at binigyan mo ako ng pagkakataon na mahalin ka. Hindi mo lang alam kung gaano ako kasaya noong sinabi mo na mahal mo ako. Binigyan mo ako ng lak
Ang sinag ng araw ang sumalubong sa akin ng imulat ko ang akin mga mata. Mga ilang minuto ako nakatutuk sa kisame dahil sa hindi pa rin ako makapaniwala na dito ulit ako titira. Napagdisisyonan ko na bumangon para simulan ang bagong araw ko. Wala akong pasok sa office ngayon, pero may pasok ako sa bar ngayon. Ngayong araw na ka schedule ang pag-d-dj ko sa bagong bar na pinapasukan ko.Pero mamayang hapon pa ang pasok ko. Ngayong umaga ay kukunin ko ang mga gamit ko para ilipat dito. Papasok na sana ako sa banyo ng may kumatok sa pintuan. Lumakad ako papunta sa pintuan at binuksan ko ito. Sumalubong ang nakangiting mukha ni Thomas at sa likod nito ay ang mga kasambahay na may hawak na mga gamit.“Anong ginagawa mo dito, Thomas? Bakit nandito ang mga kasambahay?” Tanong ko sa kanya.“Nandito ako ngayon para ibigay sa iyo ang mga gamit mo. Pasensya na kung inunahan ka na namin ni Nate sa pagkuha ng mga gamit mo,” sabi ni Thomas. Hindi ko alam kung magagalit ba ako o magpapasalamat.Pero,
Nakangiting pinagmasdan ko ang mga pulang rosas na hawak ko ngayon at dahan-dahan na inilagay ito sa tabi. Lumingon ako sa gawi ni Lorenzo nang tawagin niya ako.Paglingon ko sa gawi niya ay agad ko napansin ang mga gwapo at matamis niyang ngiti habang tinatawag ang aking pangalan. Ngayon ko lang naramdaman na masarap pakinggan ang aking ngalan kapag siya ang bumibigkas ng bawat pantig ng akong ngalan.Nagtagpo ang aming mga mata at atomatiko nagkaroon kami ng sariling mundo. Tanging siya at ako lamang ang aking nakikita at parang nabura lahat ng mga tao sa aming paligid.Hinawak ko ng mahigpit ang aking dibdib dahil sa mabilis na tibok ng puso ko na parang makakawala ano man ang oras. Ramdam na ramdam ko rin ang pag-init ng aking pisngi ng hinawakan niya ang aking kaliwang pisnge gamit ang kanang kamay niya.Hindi ko maiwasan na hindi damahin ang init ng kanyang palad na nagbibigay ng pakiramdam sa akin na para akong ligtas, masaya at kontento sa piling niya.Hindi nagtagal ay unti-u
Dalawang buwan na ang nakalipas ng nilagnat ako at sa loob ng isang buwan ay mas nakita ko ang sinseridad ni Lorenzo sa akin. Hindi sa ipinagyayabang ko pero masasabi ko na hindi ako nagkamali na sagutin si Lorenzo.Sa kasalukuyan ay nasa office ako ngayon habang may ginagawa sa harap ng kompyuter. Si Lorenzo naman ay may ibang misyon. Medyo malungkot nga dahil hindi ako kasama sa misyon niya.Habang may ginagawa ako sa harap ng kompyuter ay may biglang tumunog ang cellphone ko. Tinigil ko muna ang ginagawa ko sa kompyuter para tignan ang cellphone ko.Pagtingin ko ay may message na natanggap ko galing kay Leo. Hindi lang iyon, pati kay Joyce na fiancee niya.Unang mensahe na binasa ko ay kay Joyce dahil ito ang nasa una ng listahan. Naglalaman ito ng detalye ng pagkikita namin bukas.Hindi ko alam kung bakit nagyaya siya sa akin bigla na makipagkita. May sasabihin daw siya sa akin namahalaga kaya pumayag ako makipag kita sa kanya bukas pagkatapos ng trabaho ko.Nag reply ako kay Joyc
Tatlong araw na ang nakalipas simula ng malaman ni Jay ang nangyari sa kampo at sa kanyang ama. Araw-araw ay tumatawag siya sa doon upang kumustahin ang kanilang kalagayan.Tatlong araw na din ang nakalipas pero wala pa rin malay ang kanyang ama. Dahil sa pag-alala ay mabilis siya nag-impake pagkatapos na tawagan niya si Chief Franco.Habang nag-iimpake siya ay biglang tumunog ang kanyang cellphone. Kinuha niya ang kanyang cellphone na nasa ibabaw ng lamesa at nakita niya ang pangalan ni Lorenzo ang naka display sa screen.Sasagutin na sana ni Jay ang tawag ni Lorenzo ng biglang nag display ang mensahe ni Leo. Nabasa niya sa kanyang cellphone na nasa harap na ng gate si Leo. Sinilip ni Jay ang gate mula sa kanyang bintana at nakita niya na nasa tapat ng gate si Leo.Dahil sa pagmamadali ang sa pag-iisip sa kalagayan ng kanyang ama ay nakalimutan ni Jay na tawagan si Lorenzo para tanungin kung bakit ito napatawag.Pagkatapos na mag-impake si Jay ay agad siya lumabas sa mansyon at nakit