Share

Chapter 2: The Pawn

Penulis: Grecia Reina
last update Terakhir Diperbarui: 2025-07-26 09:59:38

I DANCED as sluttiest as possible and young men started to gather around me. Sumasabay sila sa saliw ng maharot na tugtugin at ako naman ay bigay todong umiindak at gumigiling.

Dahil sa espiritu ng alak, iniisa-isa ko ang mga kalalakihan na nakapaligid sa akin dahil namimili ako kung sino sa kanila ang paglalaanan ko ng oras ngayong gabi.

“Miss, you’re so hot!” wika ng isa sa mga lalaki na tantiya ko ay hindi nalalayo ang edad sa akin.

I just smiled and winked. “Oh, thanks.”

He might be right, because I wore a red mini skirt paired with a black long sleeved crop top with plunging neckline. Normally, hindi naman ako nagsusuot nito. Tonight was an exemption dahil nagrerebelde ang utak at puso ko.

Halos magsiksikan ang mga lalaking nakapaligid sa akin at kanya-kanya sila ng diskarte kung paano ako maiuuwi. Too bad, none of them caught my attention yet.

Hanggang sa naramdaman ko na may biglang humablot sa aking kamay—isang lalaking kakalapit lang sa akin. Nagulat pa ako nang bigla nitong inilapit ang labi sa aking tainga.

“Enough, come with me,” bulong nito.

Tiningnan ko siya nang masinsinan. Pamilyar sa akin ang mukha niya pero hindi ko matandaan kung saan siya nakita.

Bigla akong napangiti.

“Target confirmed…” I smiled seductively. Lalo na nang naamoy ko ang panlalaki nitong pabango na tila nanunuot sa aking ilong.

The man was tall. At kahit pa patay-sindi ang ilaw sa dance floor at kitang-kita ko ang taglay nitong kakisigan.

“Are you in for a hook up tonight?” lakas-loob na tanong ko. “Well, if you’re single. I don’t want to ruin a relationship, worse, a marriage.” Dugtong ko dahil hindi agad siya sumagot kanina.

“I wouldn’t be here if I’m taken.” Ipinakita niya sa akin ang kamay niyang walang wedding band.

Inilapit ko ang labi ko sa kanyang tainga. “Then, are you in?”

Ngumiti nang makahulugan ang lalaki. “If that’s what you want, I’ll gladly obliged.”

I grinned triumphantly. Finally, I found my perfect prey. “Good, then let’s get out of here.”

Tumango ang lalaki. He didn’t let go of my wrist until we reached the parking area. Ewan ko ba, alam kong delikado ang ginagawa ko pero mukhang hindi naman gagawa nang masama ang lalaking ito. He looked decent and maybe just like me, he just wanted to scratch an itch.

“Are you sure about this, young miss? I don’t want to take advantage of the situation.” Muling tanong ng lalaki.

I flirted with him in return. Hinaplos ko ang matipuno niyang dibdib. “I’ve never been this sure. Let’s do it!”

“As you wish. I know a place,” he smiled.

His driver opened the car. Pinauna akong pumasok ng lalaki sa loob at saka ito sumunod.

“Romi, to the penthouse,” utos ng lalaki.

“Yes, boss!” listong sagot ng driver.

Sa totoo lang, ngayong nasa loob na ako ng sasakyan parang gusto kong umatras. I was never this type of woman, na basta-basta na lang sasama sa isang lalaki na hindi ko nga kilala at makipag-one night stand. Pero sa tuwing na iisip ko ang kataksilan nina Sean at Annie ay lumalakas ang loob ko.

“Young Miss, won’t you ask my name?” basag nito ng katahimikan.

Ngumiti ako at umiling. “It’s better this way. We will be strangers again once the sun rise.”

Nakita kong umangat ang isang kilay nito at pero hindi naman nagkumento pa.

Nang makarating kami sa penthouse ay palakas nang palakas ang kaba ko. It seemed I caught the best fish in the sea. Kung pag-aari nito ang penthouse na iyon, ibig sa sabihin ay may sinabi ito sa buhay.

“Come here, young miss.” Yakag ng lalaki. “I know you aren’t interested to know me, but you can call me Hugo… in case you’d be moaning my name,” he teased.

Biglang nag-init ang aking pisngi. This man was surely an expert to seduce a woman.

“Fine, you can call me Raya.”

“Is that your real name?”

“It doesn’t matter. Shall we begin?” Determinadong sabi ko. Ngayon pa ba ako aatras?

Tumawa si Hugo. “Why do you sound so transactional? Anyway, let’s begin by taking a shower together. Is that all right?”

Ilang sandali akong napanganga. Handa na nga ba ako?

Tila naman nabasa ni Hugo ang pag-alinlangan ko.

“You can still back out though. I never force myself into anyone. I always make sure I have a consent,” ani Hugo.

I clenched my fist hard as soon as the image of my ex-boyfriend and best friend doing the deed. Why would I hesitate?

In fairness, Hugo seemed to be a gentleman. At ngayong bakikita ko nang malinaw ang mukha nito, he was indeed very handsome. Hugo had a mature vibe, confident in every way.

“Let’s take a shower together,” taas-noong kong sabi.

Ngumiti si Hugo. “That’s my girl!”

As soon as I stepped inside the master’s bedroom, I knew there was no turning back. Iniisip ko na lang na kinabukasan hindi ko na naman makikita pa si Hugo. I'd just treat this like a dream. Para kahit paano mailabas ko ang bigat na dinadala ko.

Hugo led me inside the bathroom. When I began to unbutton my shirt, Hugo helped me with it. Wala itong pagmamadali hanggang sa undies ko na lang niya ang natira.

I also unbuckled his belt. He was smiling as I did it. Iniwasan ko na lang na tumingin nang deretso sa mata niya dahil baka lalo akong panghinaan ng loob at mangatog ang tuhod ko.

Tonight, I’d show this man my skills. Bilang ganti sa pag-iinsulto ni Sean sa pagkatao ko.

“Take your time, sweetheart. I’m all yours tonight,” Hugo whispered.

Pigil ko ang aking sariling manginig ang kamay nang tanging boxer shorts na lang ang natira sa katawan nito.

Tumingin ako sa bathroom mirror habang nasa likuran ko si Hugo.

“Would you mind the lights? I want to see all of you.” Hugo started to plant small kisses on my shoulder. Para akong kinikiliti.

“I-I don’t mind…”

Dahan-dahan akong pinihit paharap ni Hugo. “I like your natural scent.”

He kissed my forehead down to my ears, teasing and whispering.

“I promise you’ll enjoy this night…” Hugo held my chin. Hanggang sa unti-unti nitong tinawid ang maliit na distansya sa pagitan ng aming mga labi.

He claimed my lips. Banayad lang sa una ang paraan ng paghalik nito na para bang nanunuyo.

I closed my eyes and felt the warmth of his kisses. Hindi ko lubos akalain na magugustuhan ko ang halik na nagmumula sa isang estranghero.

“Hugo…” I whispered his name.

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • Love Gambit with the Charming CEO   Chapter 30: Chosen Path

    ANNIE“SEAN!” I was horrified to see my fiancé suddenly jump into the water when Hiraya was dragged down. Kahit halos magkasabay na nag-dive sa tubig sina Hugo at Vito.‘What the heck?!’ I silently cursed.“Oh, my goodness! Hiraya!” Shasta Walton exclaimed beside me. Bakas ang pagkabahala sa mukha nito.I gritted my teeth in silence. Ano bang mayroon kay Hiraya at halos lahat ng taong gusto kong mapalapit ay malapit din sa kanya? She must be an expert in manipulating people.Hindi bale, ngayong pormal na kami engaged ni Sean. Kampante na ako. Sean even rushed the announcement of our formal engagement right after their family banquet. The Blaquier’s must really like me.Nakita kong iniahon ni Hugo si Hiraya sa tubig. Maya-maya pa ay umahon na rin sina Sean at Vito. I glared at Sean. Hindi ko talaga gusto ang ginawa niya pero hindi ko naman siya masita. But I’d surely talk to him about it. Nakakairita kasi. And even now, I could see Sean’s face in distress as Hugo checked Hiraya’s pul

  • Love Gambit with the Charming CEO   Chapter 29: Lure

    “IT’S a done deal na, Hiraya. You'll be the cupid between Hugo and I. Tell me his preferences in everything,” ani Shasta habang naglalakad kami pabalik sa kinaroroonan ni Hugo.“N-No problem,” I faked a smile. Lagi kong ipinapaalala sa sarili ko na ang loyalty ko ay kay Hugo lang. Kung sa ibang pagkakataon sana, talagang mag-effort akong tulungan siya. Kaso paano ko gagawin iyon, legal akong pinakasalan ni Hugo, kahit sabihin pang contract marriage lang iyon. It would be a great insult to Shasta and her family. Ano kaya kung sabihin ko kay Shasta na maghintay siya ng dalawang taon? ‘No way!’ Kinilabutan ako sa naisip ko. I could never betray Hugo. Pero mabigat talaga sa loob ko na sa kabila ng kabutihang ipinapakita sa akin ni Shasta, pagtatraydor ang isusukli ko balang araw. ‘Stop torturing yourself with these nonsense, Hiraya! You knew the consequences of marrying Hugo. Huwag kang umastang talunan. You benefit more compared to him. Bakit ka nag-iinarte?’ Lihim kong pinagalitan a

  • Love Gambit with the Charming CEO   Chapter 28: The Bait

    ANGAT na ang araw nang magising kami ni Hugo kinabukasan. He was looking at me when I opened my eyes. Hugo looked fresh, it seemed he was just waiting for me to wake up. Nakasandal ito sa headboard ng kama habang may hawak na tablet na pawang nagche-check ng stock market. “Good morning, sweetheart! Let me prepare your tea.” Akma itong tatayo pero pinigilan ko siya. “Huwag na. I'm getting up.” Bumangon ako at humikab. “Your family schedule is surely hectic. Kayanin kaya ng katawan ng lola mo?” “Oo naman. Well, were supposed to stay last night in the ancestral house. But considering what happened to you, I decided to go home. I can't compromise your peace of mind.” “How considerate of you.” Ngumiti ako. But I tried not to show how touched I was with his gesture. Actually, matagal ko nang napapansin ang katangian niyang ito. Napapaisip tuloy ako kung totoo ang ipinapakita niyang pag-alaga sa akin o dahil lang pinaninindigan niya ang pagiging mabuting asawa. Hugo was clear wit

  • Love Gambit with the Charming CEO   Chapter 27: Her Loyalty

    NAKAHINGA ako nang maluwag nang makita ko si Bryan na papalapit sa kinaroroonan namin.“Miss Alcaraz, it’s time to go,” wika ni Bryan.Dali-dali naman akong tumayo. “Okay!”Pero pinigilan ni Shasta ang braso ko. She was already tipsy.“Wait, she can sleep in the guest room. It’s getting late,” ani Shasta.I looked at Bryan as if asking for help. Mukhang nahumaling sa akin si Shasta magkwento. At habang marami akong nalalaman tungkol sa kanya, lalo naman akong nagi-guilty at nakokonsensya.“Miss Walton, she needs to go,” sabi pa ni Bryan.Shasta frowned. “Sige na nga!”I excused myself and slowly walked out the banquet hall. Nagulat pa ako nang makita ang nakaparadang itim ma SUV ni Hugo.Bryan went inside the driver’s seat after he opened the passenger door for me. I was surprised to see Hugo sitting there.“What are you waiting for? Hurry up!” He gently grabbed my hand, and I sat beside him.“This is risky. What if one of your family members saw us?”“So what? Can’t I send my secreta

  • Love Gambit with the Charming CEO   Chapter 26: A New Friend

    HIRAYAWALA akong nagawa nang isama ako ni Shasta sa mismong banquet hall. Lihim na lang akong nagdasal na sana ay maging mabilis ang takbo ng oras. I sat beside her, and Vito approached us.“Hey, Raya! I heard what happened earlier,” there was a hint of concern on Vito’s voice.“Who told you about the incident? It’s supposed to be secret since it concerns Hiraya’s dignity,” wika ni Shasta sa mahinang boses.Vito glared at Shasta. “I’m not talking to you, brat. You’re not a Blaquier, you shouldn’t be here in the first place.”Shasta rolled her eyes. “Oh? But I will be. My marriage with Hugo is approaching. I will not invite you.”Bakas naman ang disgusto sa mukha ni Vito. “Stop assuming. You’re just a brat and I know Hugo’s type—it’s not you.”Tumikhim ako para sawayin ang dalawa. I couldn’t believe two grown adults would bicker like kids.Itinuon sa akin ang atensyon ni Shasta. “Ignore him, Hiraya. He’s not worth our time.”Alanganin akong ngumiti. Bakit ba ako naiipit sa alitan ng d

  • Love Gambit with the Charming CEO   Chapter 25: Punishment

    SEAN“AMARA, go with your dad.” Uncle Hugo dismissed the little girl along with her father.“Your secretary is surely something, brother.” Marahang napailing si Uncle Andro.“And that’s not your concern,” ani Uncle Hugo sa malamig na tono. I could feel the animosity between them.“Fleur, let’s go.” Uncle Andro fixed the frame of his eyeglasses, then he left carrying his daughter while Fleur was behind them.Samantalang ako, hindi ko magawang tumingin nang deretso sa tiyuhin ko.“Uncle Hugo, let me explain…” I said calmly.Uncle Hugo may look calm, but everyone in the family knew that the calmer he looked, the more dangerous he was. I couldn’t even read his expression. Pero dapat ako ang kampihan niya dahil kami ang magkadugo. But it seemed it wasn’t the case.Uncle Hugo waited for us to be alone before he spoke.“Great, now explain,” tipid na wika nito.“Well, I admit, I lied. Hiraya saved the kid; I was blinded with anger that I told Uncle Andro she pushed Amara—” I couldn’t even fin

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status