C27

"Ur still the samantha i know, u still cared to those people who hurt u especially to me." Mahina itong sabe. Nakatingin ito sa akin habang ako naman ay nasa unahan lang nakatingin habanh ang anak ko naman ay naka upo sa kandungan ko habang nasa dibdib ko ang ulo nito. Ang mga paa naman ni austen nasa kandungan din ni kiel.

"to tell u honestly? Nahihiya ako!.." bulong nito

What?

Humigpit ang hawak ko sa anak ko ng marinig ko ang sinabe ni Kiel. Lumipad na kami sa kawalan at kitang kita namin ang mga gusali sa ibaba hanggang sa matabunan na ito ng mga ulap.

I gonna miss the philippines!

"nahihiya akong humarap sayo, nahihiya akong humarap sa anak ko, nahihiya akong humarap sa inyong dalawa, lalo na kapag naalala ko ang ginawa ko.." ramdam ko ang hinanakit sa boses nito.

Nangingilid ang luha ko habang nakatingin sa unahan. Hindi ako lumingon dito dahil alam kong nakatingin sa akin si Kiel. Kumikirot ang puso ko. Hindi ko maiwasang hindi masaktan sa sinabe nito.

Hindi ako makapag salita