Chapter 7: Jitters

STANLEY POV

Pinipigilan ni Stanley na mangiti habang pinagmamasdan si Mariam. Paano ba naman ay mukha itong binuhusan ng malamig na tubig. Hindi ba talaga nito naisip ang mga pagbabago kapag nakasal sila?

“Are you okay?” tanong ni Stanley na may halong pagngisi.

“Y-yes,” sagot ni Mariam ngunit hindi pa rin naalis sa mukha ang pag-aalala.

“Really? It doesn’t seem like it,” ani ni Stanley. “Are you bothered na magsasama tayo sa room?” Ngunit mukhang hindi naman pinapakinggan ni Mariam ang sinasabi niya dahil para bang may iniisip itong iba. Nang bigla itong magsalita.

“Wait… What if I’ll go back to my room pag kalaliman na ng gabi para wala nang makakita sa akin?” Medyo natuwa siya sa naisip at bumaling ng tingin kay Stanley. “What do you think?”

“It would be risky. Kailangan maingat tayo,” pagtanggi agad ni Stanley. Ang totoo ay hindi na siya makapaghintay na magkasama sila sa iisang kuwarto.

“I would be cautious,” sagot naman ni Mariam.

“So do you mean you will still get a room under your name? Hindi kaya magsuspetya ang mga personnel sa atin niyan?” habol ni Stanley.

“Oo nga ‘no.” Nawala uli ang ngiti sa mga labi ni Mariam at nadismaya. Nakatulis ang nguso nito na siyang lalong kina-cute niya. Hindi maiwasan ni Stanley na mapangiti habang pinagmamasdan siya. 

“Kailangan ba talaga magsama tayo sa kwarto? Paano kung bigla mo akong gapangin!?” biglang dagdag ni Mariam. Napatawa si Stanley sa narinig. Nanatili namang seryoso ang mukha ni Mariam.

“Excuse me. Hindi ako ganoong klaseng lalake. Unless aakitin mo ako,” may pang-aasar ni Stanley.

“At bakit naman kita aakitin!? Hindi kita type!” namumulang tugon ni Mariam. 

“Ohhh… okay. If that’s the case then wala ka dapat ipag-alala di ba?” dugtong ni Stanley.

“Y-yes,” medyo nag-aalangang sagot ni Mariam.

“Then goods na tayo diyan. Once we get married, you need to move to my room.” Excited si Stanley ngunit tinatago niya ito dahil baka magalit nanaman si Mariam sa kanya. 

Napabuntong-hininga ng malalim si Mariam. Maya-maya ay nag-ring ang cellphone nito. 

“Excuse me. I have to take this call,” paalam ni Mariam.

“Sure,” tugon ni Stanley. Agad namang tumayo si Mariam at lumayo kay Stanley.

*****

MARIAM POV

Dali-daling nagtungo si Mariam sa isang tabi malayo kay Stanley upang sagutin ang tawag ni Violet.

“Hello Vi,” mahinang sagot ni Mariam. Nag-iingat siyang huwag marinig ni Stanley.

“Bakit ang hina ng boses mo? Nasaan ka ba?” tanong ng kaibigan.

“Nandito ako sa pavillion,” sagot ni Mariam.

“Ano ginagawa mo diyan?” Walang ideya ang kaibigan dahil hindi niya nasabi dito. Masyadong okupado ang isip niya kagabi tungkol sa contract marriage na iyan.

“I’m having a date with Stanley,” medyo nahihiyang sagot niya.

“Oh, my God! The hot, handsome bachelor Stanley Montecillo!? Spill!” Excited na reaksyon ni Violet. Sobrang lakas ng boses nito at para bang nabasag ang ear drum ni Mariam.

“Hey, tone down. You said I should say sorry ‘di ba? He said he will let it slide if I date him,” sagot ni Mariam.

“Sorry naman. Kinikilig lang ako sa inyo! Type ka niyan pustahan tayo!” pangangantiyaw ng kaibigan.

“Hindi ‘no. It’s not like that. This is for our own benefits,” seryosong sagot ni Mariam sabay rin ng pamumula ng kanyang mga pisngi.

“Our own benefits? Sa’yo alam ko na kung bakit, how about him? What’s in it for him?” pagtatakang tanong ni Violet. 

“Should I tell Violet about our contract marriage?” Naguguluhan si Mariam kung sasabihin ba niya sa kaibigan o hindi. 

“Uy, nawala ka na?” naiinip na tanong ni Violet. 

“We are in the same situation kasi. His parents also want him to marry someone he doesn’t like, kaya we decided to have an agreement.” Hindi matiis ni Mariam na hindi sabihin sa kaibigan ang sitwasyon niya.

“And that agreement is?” dugtong ni Violet.

“Na… we’ll have a contract marriage,” nahihiyang sagot ni Mariam.

“Woah! Seryoso ba!?” Gulat ang boses ni Violet mula sa kabilang linya.

“Yes… Crazy, right? But this is the only way we see para tigilan na kami ng mga parents namin. And besides… this will only last for 6 months, then we can start our new lives again,” pagpapaliwanag ni Mariam. 

Nang biglang naputol sa kabilang linya si Violet. Marahil ay nadisconnect ang kaibigan o na-lowbatt. Wala na siyang choice kung hindi bumalik sa kanyang kinauupuan kaharap si Stanley.

“I’m sorry if it takes too long. It’s my best friend,” paliwanag ni Mariam.

“It’s okay. Did you tell her?” tanong ni Stanley.

“Yes… about the contract marriage. Pero di ko sinabi na fake ‘yon. Would that be okay? It’s hard to keep secret from her.” ‘Tila naman napaisip si Stanley at hindi nakasagot agad. “I can promise you na mapagkakatiwalaan naman ang friend ko na ‘yan,” dagdag ni Mariam.

“Okay, if you say so. Wala dapat makaalam na peke lamang ang magiging kasal natin,” paalala ni Stanley.

“Alam ko naman ‘yon. Don’t worry, I’ll be careful about it,” paninigurado ni Mariam.

“Great. Now, let’s talk about our wedding,” Napaismid si Mariam ng narinig ang tungkol sa wedding. Kinabahan siya kahit na peke lamang ito.

“Okay. How are we going to do it?” tanong ni Mariam na pilit itinatago ang kaba.

“I’m planning it to be a simple private wedding. I will ask someone to come over para i-officiate ang wedding natin at ayusin ang mga documents. Ayos lang ba sa’yo iyon?” tanong ni Stanley. Mababakas ang excitement sa boses nito.

“Oo ayos lang sa akin ang simple. This is a fake wedding anyway,” may bigat ang pagkakasabi ni Mariam at napansin niyang napawi ang ngiti sa mga labi ni Stanley. For some reason, nabahala naman siya. Is there something wrong about what she said?

Bigla namang umakto si Stanley na parang naghahanda ng umalis.

“Mabuti pa, let’s call it a night so we can rest and prepare for tomorrow,” seryoso na ang boses nito.

“Tomorrow? Bakit anong meron bukas?” nagtatakang tanong ni Mariam.

“Because tomorrow is our wedding,” sagot ni Stanley.