43: Right in Time

Bumukas ang pinto ng kwarto. Pumasok doon si Luke na nakatungo at dire-diretso na naghubad ng kanyang polo at pants.

Tumayo ako at lumapit sa kanya. He’s my husband kaya tatapusin ko na ang aking pagsisinungaling sa kanya ng ilang araw.

“Hey.” Agaw pansin ko sa kanya at niyakap siya. Hindi ito kumibo, hindi niya ako niyakap pabalik bagkus umalis at kumalas siya sa pagkakayakap ko.

Hindi naman maiwasan ang makaramdam ng disappointment.

“Pagod ako, huwag ngayon.” Napataas ang aking kilay sa sinabi ni Luke. Lumayo siya sa akin at nagtungo sa kama at agad na nahiga.

“May problema ba?” Tanong ko habang ang kanang braso nito ay nakapatong sa kanyang mga mata.

“May problema ba?” Napakagat ako sa aking labi ng ulitin niya ang tanong ko. Tiningnan niya ako ng walang emosyon kaya lumapit ako sa kanya at naupo sa gilid niya.

“Ako ang unang nagtanong.” Mahinahon ko pa rin na sagot sa kanya.

Hindi siya umimik kaya humilig ako sa kanyang matipuno na dibdib at bahagyang hinaplos ayon. “Natambak