R|18
Claire POV Nagising ako dahil sa liwanag ng araw na dumadampi sa mukha ko. Medyo masakit na kaya nagmulat ako ng mata. Babangon na sana ako ngunit biglang sumakit ang ulo ko. Pinakiramdama ko pa lalo at naramdaman ko na hindi lang ulo ko ang masakit. Masakit din ang katawan ko lalo na ang OMG! May ala-alang pumasok sa isip ko. Hindi ko alam kung nangyari ba ito o baka imahinasyon ko lang. Inikot ko ang mata ko sa paligid. Inalala ang nangyari kagabi ngunit tanging naalala ko lang ay umiinom ako sa bar. Mas nagulantang ko ng makita ko ang lalaking nasa tabi ko. Hindi ko maalala kung sino siya o kung siya ba si Ke- pero hindi ganyan katawan ni Kevin. Wala din siyang tattoo sa liko- Omg! Don't tell me sa kaniya ko binigay ang matagal ng hinihingi ng boyfriend ko. "AAAAAAAAAAAAAARGHHHH!!" sigaw ko na kinagulat naman niya kaya napabalikwas ako. "Ikaaaw! Anong ginawa mo sa akin?!!" sigaw ko sa lalaking napupunas pa ng mata niya. "Huh? Ikaw ang may ginawa sa akin Miss. Hindi ako!" sabi niya at bahagyang tumayo. Bumangon siya at naglakad ng hubo't hubad. Sa gulat ko hindi ako nakapagsalita. Nakakita na ako ng sandata ng lalaki ngunit hindi ko akalain na may ganyan pala. Mahaba at tindig kahit bagong gising. "Enjoying the view?" pukaw niya sa akin. "Shiit!" mahinang mura ko. "Ikaw ba ang?" "What?" tanong niya habang umiinom ng tubig. Hindi ko matuloy kung anong gusto kong sabihin dahil nahihiya ako. "Tatayo ka na lang ba dyan o gustuhin mong magbihis?" tanong niya ulit sa akin. Bakit pakiramdam ko katulad na ako ng mga babae ni Kevin. "Baka gusto mo pa ng another round? Hindi pa ba sapat ang kagabi? kahit first time mo sobrang galing mo. Nakaila- Hindi na niya natuloy ang sasabihin niya dahil binusalan ko siya ng damit na nadamot ko. "Ano to? Tback mo?" sabi niya ng inalis niya sa bibig niya ang damit na nilagay ko na mas lalong ikinahiya ko. Omg! Bakit iyon naman ang nailagay ko.Iyon lang kasi ang napulot ko. "Ayos lang. iyan ngang sayo nakai- "Hindi ba pwedeng manahimik ka muna? Kita mong nagiisip ang tao! Wala akong maalala. Pinagsamantalahan mo ba ako?!" sigaw ko sa kaniya. Tumawa naman siya at nahiga ng komportable sa kama ng wala pa din saplot. "Alam mo! Ikaw ang nanamantala sa akin. Kung hindi mo naalala ipapaalala ko. Ganito nasa bar ako pumasok ka sa kotse ko tapos natulog dahil hindi kita pwedeng iwan sa kotse ay dinala kita dito. Tapos bumalik ako sa barr hindi ako masyadong nakapag -enjoy baka kasi lumabas ka ng unit ko at doon magwala kaya bumalik ako ag- "Pwede bang takpan mo iyan? Naiilang ako!" tukoy ko sa alaga niyang kumakaway Tinakpan naman nya at nagpatuloy sa pagkwento. "Pagdating ko dito naghubad ka sa harapan ko tapos hinalikan mo ako. Ikaw din ang pumatong sa akin, may tumulong dugo galing sayo kaya alam kong V ka pa. So bakit ang galing mo kahit virgin ka at first time mo iyon kagabi- "Oh! Bakit? Saan ang punta mo?" sigaw niya sa akin ng pumasok ako sa cr ng kwarto niya. Nahihiya ako sa ginawa ko kagabi. Alam ko iyon at naalala ko pero ang akala ko kay Kevin ko naibigay. Ginalingan ko kasi ayaw kong hiwalayan niya ako. Ngunit bakit sa ibang lalaki ko naibigay. "AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAARGH!!!!!!!!!" sigaw ko mula sa banyo niya kaya pumasok siya. "Bakit? Anong nangyari?" tanong niya. "Lumabas ka. Maliligo ako at kailangan ko ng bumalik sa amin. Hinahanap na nila ako. Lumabas ka naa!" sabi ko at sinisipa siya. Kahit wala na akong saplot sa harapan niya wala na akong pakialam. Nakuha na nga niya ako kagabi e. Matapos kong i-dry clean ang damit ko ay agad kong kinuha bag ko sa kotse niya. Pagbukas ko ng phone ay puro tawag galing sa aking bestfriend. Nagtataka naman ako kaya tinawagan ko siya. "Oh bakit?" walang ganang tanong ko. "Ayos ka lang ba?" huh? bakit naman niya tinatanong. Hindi ko naman sinabi sa kaniya dahil ayokong magmukhang tanga sa lahat. "What do you mean?" mataray kong tanong sa kaniya. "Di ba-Ah- Eh ano wala. Sige mabuti naman kun-" "Ano bang alam mo? Sino nagsabi sa iyo? Alam mo matagal ko ng napapansin kayo ba ng boyfriend ko?" rekta kong tanong sa kaniya. "Cla-claire. I am sorry!" sa sagot niya alam ko na ang sagot. Binaba ko ang tawag. Hindi ko namalayan na nakaupo na pala ako sa gilid ng kotse ng kung sino. Nandito pa din kasi ako sa parking Lot. "Oh? Bakit? Mukhang nanghina ka? Ngayon mo palang naramdaman ang pagod kagabi?" rinig kong tanong niya. Hindi ko siya tinapunan ng tingin. Nagiisip lang ako habang nakayuko. Paano na ang company? Paano na ang future ko? Paano ibibigay sa akin ni Daddy kung wala ng ikakasal sa akin. "Ano ba kasing problema mo? Alam mo sabi nila mas madali daw magsabi ng problema sa stranger. May nangyari sa atin kagabi pero stranger pa din naman tayo sa isa't isa." umupo siya sa harapan ko. Ngayon kapantay na ng mukha niya ang mukha ko. Mukha naman siyang mayaman. Gwapo at matangkad. Pwede na siya. "Pwede mo ba akong pakasalan?" alok ko sa kaniya. "Huh? Bak-." Hindi na niya natapos ang sasabihin niya ng hinalikan ko siya. Hindi naman nagtagal ay nilabanan niya ang mapusok kong mga halik. Gumagalaw na sa likod niya ang kamay ko habang ang mga kamay niya ay pinipisil ang pwet ko. "hmmmp" ipit kong halinghing sa gitna ng mapusok namin halikan. Ramdam ko ang init ng katawan niya. Habang ako ay nasasarapan damahin ang bawat haplos niya. Hindi na siya nakatiis ay binuksan niya ang kaniyang kotse. Tinulak niya ako. "Masyadong maaga pero you turn me on. Wala ng bawian ito kung- " Kung hindi ay ano?" paghahamon ko sa kaniya.. "Matindi pa sa naranasan mo kagabi ang parusang mararanasan mo sa akin." sagot niya at kinindatan ako. Nagulat ako ng hinatak niya ang panti ko. Nakabukaka na kasi ako dahil tinulak niya ako papasok ng kotse. Nasa labas pa siya at nakabukas pa ang pinto.Maaga kaming umalis ni Brixx. Hindi ko alam kung anong nangyayari, pero may tumawag sa kanya na kailangan naming pumunta sa mansion nila. Nag-aalala ako, kaya't tinanong ko siya kung kailangan ba akong kasama. "Oo, kailangan," sagot niya. Alam kong pag-uusapan nila ang kasal namin, kaya't napapahinga na lang ako ng malalim bago maghanda at sumakay sa kotse."Kinakabahan ako," sabi ko kay Brixx habang binabaybay namin ang daan patungo sa mansion. "Huwag kang kabahan," sagot niya. "Hindi naman sila strikto, makinig ka lang sa kanila."Pagdating namin sa malaking bahay, agad akong naintriga sa kagandahan nito. Mula sa gate, makikita ang grandiyosong disenyo ng mansion. Pagbaba namin, sinalubong kami ng mga guwardiya at kinuha ang susi ng kotse. "Oh, mabuti naman at dumating kayo," wika ni Ashton pagdating namin sa sala. "Akala ko, mahiya kayong humarap sa akin.""Dapat ba akong mahiya sa inyo?" tanong ko, naguguluhan. "Anong dapat mo ikahiya?" tanong naman ni Brixx habang hinawakan ang k
Claire's Point of View "Sa condo ka na lang ulit matulog? okay lang ba? hindi na kita mahahatid sa inyo e, napagod ako." pagpapaalam ni Brixx sa akin. "Okay po." tanging sagot ko sa kaniya. Naligo ako sa banyo at sumunod naman siya. Habang lumalapit ang gabi, ang mga ilaw ng condo ay nagbigay ng malambot na sinag sa bawat sulok ng silid. Ang mga lamp sa paligid ay nagbigay ng mainit na liwanag, na tila nagmamalasakit sa aming tahimik na sandali. Nakaupo kami sa sofa sa gitna ng sala, ang bawat sandali ay puno ng damdamin at kagalakan.Naramdaman ko ang mainit na kamay ni Brixx na mahigpit na nakahawak sa akin, at ang kanyang malalim na tingin ay tila naglalaman ng lahat ng nararamdaman niya para sa akin. Tumingin ako sa kanyang mga mata, at doon ko nakita ang sinseridad at pagmamahal na tumatagos sa bawat pagdapo ng kanyang tingin. Ang musika mula sa stereo ay dumadaloy sa hangin, nagpapalambot sa ambiance ng aming paligid."Claire," bungad niya, ang kanyang boses ay puno ng damda
Dalawang oras yata kami sa sinehan nung matapos ito. Gabi na rin kaya nag-aya siyang kumain. Kanina pa ako gutom na gutom. Halos naubos ko nga yung popcorn na in-order niya. Tsaka yung juice, sandali lang, naubos ko na. Hindi man lang siya makaramdam na nagugutom na ako. Pero okay na rin yun, at least nag-aya naman na siya ngayon at kakain kami sa labas. "Saan ang gusto?" tanong niya. "Kahit saan," sagot ko. "Pero wala namang restaurant na kahit saan dito sa mall." Pamimilosop po niya na kinapikit ko. "Sabihin mo kasi kung saan ang gusto?" dagdag pa niya. "Eh kasi nga hindi ko alam," sagot ko naman. "Pag-aawayin mo ba natin yung ganitong bagay? Simple-simple bagay pag-aawayin natin?" "Exactly! Ang simpleng bagay, bakit hindi ka magdesisyon sa sarili mo, ikaw na aya di ba?" Mataray kong sagot. "Ano ba meron? Bakit ka nagagalit?" tanong niya sa akin. "Sinabi kong galit ako?" "Walang ka ngang sinasabi pero parang ganoon na din."" Ikaw lang ang nag-a-assume na galit ako," sab
Simula dumating ako sa condo ni Brixx kahapon, hindi ko na iniisip pa ang umuwi. Magdamag kamung nasa condo, at siya ang nagluto ng pagkain. Natawa ako sa sarili ko—hindi ko alam kung bakit pero nag-aya siyang manuod daw kami ng sine. Tapos, sinabi niya na gusto niyang huwag na muna ako pumasok sa trabaho ko at samahan ko siya sa mall. Gusto niya kasing mag-date kaming dalawa. Walang malalim na dahilan, pero napagpasyahan ko na lang na sumama. Wala namang mawawala sa akin, at kung gusto niya magkasama kami, bakit hindi? May ilang mga dress at bagong undies dito sa loob ng condo niya. Ang sabi niya inihanda niya ito in case na iuwi niya ako dito. Sinipat ko ang sarili ko sa body mirror sa loob ng condo. "Ready ka na ba?" Biglang tanong niya. “Oo naman. Ikaw ba?” tanong ko sa kanya. “I'm done, so paano tayo na ba?” tanong niya. "Oo tayo na!" Pabiro kong sagot sa kaniya. "What i mean is tayo na ba? Aalis na ba tayo?" Natatawa niyang ulit sa tanong ko. Tanging tango na lan
Nahihiya akong pumasok sa kwarto ko. Nagmamadali akong nagtalukbong ng sarili ko, pilit na itinatago ang mukha sa unan. Iniisip ko ang ginawa ko kanina habang nasa harap ng munisipyo. Mas nahihiya ako dahil nasa baba ngayon ang mga magulang ko sa dining area, marahil naguusap tungkol sa akin. Gusto kong sumigaw, gusto kong magwala, kasi sobra ang kahihiyang nararamdaman ko. Paano ko nga ba nagawa iyon? Nag-cancel ako ng kasal dahil hindi ito bongga. Isang simpleng seremonya na hindi tugma sa mga pangarap kong engrandeng kasal. Masama ba akong tao kung gustuhin kong magkaroon ng magandang kasal? Iyong tipong perpekto at kahanga-hanga kahit na alam kong wala namang totoong pagmamahalan sa pagitan namin? Gusto kong maging tapat sa sarili ko. Gusto kong magkaroon ng kasal na hindi lang maganda sa panlabas kundi puno rin ng tunay na pagmamahal at saya. Ngunit ngayon, ang tanging nararamdaman ko ay hiya at pagkalito. Sana maintindihan nila, sana maintindihan nila kung bakit ko nagawa ito
Claire’s Point of ViewNatapos na naman ang isang araw na parang normal na araw para sa akin. Wala namang espesyal. Nagpasundo ako kay Brixx dahil hindi niya ako hinayaang mag-drive kaninang umaga. Hinatid niya din kasi ako. Isa pa ayaw niyang magdala ako ng sasakyan, naninigurado siyang walang mangyayari ulit sa amin ng kapatid niya. Hindi ako sigurado kung natatakot ba siya na baka bumalik ako kay Jerome at iwan siya o sadyang nanatakot siya na hindi na maulit ang mga nangyayari sa aming dalawa.“Pasok!” utos niya sa akin. Tumaas nama ang kilay ko. “Hindi ba uso sa iyo ang magpaka-gentleman man lang?”Bumuntong hininga siya. “Pasensya ka na, pumasok ka na lang muna. Bawi ako sa susunod. Nagmamadali ako.” Ika niya kaya pumasok na lang ako para walang gulo.“Sana hindi mo na lang ako sinundo kung nagmamadali ka din naman pala. Kaya ko naman mag-taxi pauwi.”“Ayos na. Nakasakay ka naman na di ba?” medyo mainit nga ang ulo niya base sa mga sagutan niya.“Oo na lang.” nanahimik na ako ha