R|18
R|18 Claire’s Point of View Noong una ay nagulat ako sa mga sinasabi ni Brixx ngunit sino ba naman ako para husgahan siya e ginagawa ko din naman kung ano ang ginagawa niya. Sinusubukan ko din naman siyang gamitin para sa sarili kong interest. Ilanga raw na ang nakalipas, madalas tumatawag lang ako kay Brixx at ganoon din siya. Hindi ko alam na ang fake relationship namin ay mauuwi sa araw-araw na update sa isa’t isa. Nakakatawa lang dahil ginagawa na namin totoo ang relasyong ito. “Naalis na po sa posisyon si Ma’am Janice!” Report sa akin ng assistant ko. Napangiti lang ako, mabuti naman kung ganoon. Kailangan nilang mag-suffer dalawa dahil sa pagtataksil na ginawa nila. Ang kapal talaga ng mukha niyang si Ashton, hinayaan ko na ngang mambabae tinuhog pa ang bestfriend ko. Ang kapal ng mukha di ba? Hindi ko talaga akalain na gagawin sa akin iyon ni Janice, she was my bestfriend since grade school. Family friend din naming siya kaya hindi ko nabigyan ng malisya ang closeness nilang dalawa ng boyfriend ko. “Clairee!” tawag sa akin ng isang pamilyar na boses. Sigurado akong si Janice ang tumatawag sa akin dahil alam niyang ako lang ang nakakaalam ng lahat ng sekreto niya. Nilingon ko siya ng walang emosyon ang mukha. “Bakit mo ako nagawang siraan ng ganoon huh? Wala na bang halaga ang pinagsamahan natin dalawa sa nakalipas na mga taon?” tanong niya sa akin. “Huh? Wala akong sinabing hindi totoo kaya paano kita siniraan aber?” rebat ko sa kaniya. Ramdam ko ang gigil niya ngunit nandito kami sa parking at delikado kung sasampalin niya ako. Dahil kaya kong ibalik sa kaniya iyon ng double at alam niya ‘yon. “Hindi totoo na inagawa ko sa iyo si Ashton. Ako ang mahal niya!” napanguso na lang ako. Alam ko na ang ganyan linyahan sa mga pelikula. Hindi na nakakapagtaka na gagamitin niya dahil kabit siya. “Sabi mo eh!” tanging sagot ko. Wala akong oras para makipagtalo sa kaniya kung sino ang mahal ni Ashton. Hindi naman na importante sa akin kung sino pa ang mahal niya o ang mamahalin niya. Dalawa lang ang importante sa akin ngayon ang maikasal ako para makuha ang company ng Mommy ko. Simple as that. Sila lang ang nagpakumplika ng lahat hindi ako. Tsk! “Hindi pa tayo tapos magusap Claire!” sigaw niya. “Ano pa bang sasabihin mo? Na mahal ka ni Ashton pero heto tumatawag sa akin ngayon. Gusto mong marinig?” tanong ko pero sa totoo lang natatakot akong marinig niya baka hindi maganda ang lumabas sa bibig ni Ashton e. Hindi na siya nagsalita bagkus ay naglakad siya paalis. Alam kong gigil na gigil na siya dahil nawalan siya ng trabaho at ng boyfriend. “Anong kailangan mo?” tanong ko ng sagutin ko ang tawag niya. Pumasok ako sa kotse ko para i-start na ito. “Ano itong invitation na ikakasal ka na daw? Ilanga raw na tayong hiwalay pero nagpagawa ka pa ng invitation! Ganyan ka na ba kadisperada huh? Claire? Alam mo namang hindi na kita mahal. Ang boring mong kasama kung hindi trabaho issue ng pilipinas ang kinukwento mo. Nakakairita alam mo ba iyon? Sayang ang katawan mo ang ganda nga wala naman pakinabang.” Naiiyak na ako sa pang iinsulto niya pero hindi ko magawang putulin ang dahil gusto kong ipamukha sa kaniya na mali siya ng iniisip na masyado lang siyang mayabang umasta. Kaya nang matapos siya magsalita ay agad akong sumagot. “Una, sino naman may sabing papakasalan kita? Pangalawa hindi ako disperada sa iyo, isang bagay lang ang gusto ko iyong ang company ng Mommy ko. Pangatlo masyado kang mayabang. Bakit? Nagiisa ka bang Fuentabella? Think first at basahin mo ng buo ang imbitasyon! I invited you para makita mo kung gaano ako kasaya kapiling ng iba habang ikaw pinapatunayan mo pa din ang sarili mong magaling ka sa kama. Gusto mo din bang makita kung gaano ako kagaling na hindi ko man lang naparanas sa iyo? Oh? Natahimik ka yata? Wag kang magaalala invited buong pamilya mo. Adios!” natatawa akong binababa ang tawag. Napaigtad pa ako ng magvibrate ang phone ko dahil may tumatawag. “Si Brixx!” banggit ko sa pangalan niya ng makita ko ito sa screen ng phone ko. “Who the hell your talking? I called you many times already pero in another call ka!” halos ilayo ko sa tenga ko ang cellphone dahil sa pagsigaw niya. “Hoy! Hindi mo ako kailangan sigawan! Hindi kita asawa at lalong hindi tatay! Ano bang problema mo?” sigaw ko pabalik. Natawa naman siya sa inasta ko. “Sinusubukan ko lang maging asawa mo, ang corny pala hahaha. Nasaan ka pala ngayon?” tanong niya. “Pauwi na sa mansion. Ikaw?” “Pauwi na sa iyo. Kailangan ko ng pahinga! I need your hug baby!” natatawa akong iniimagine ang mukha niyang nakanguso. “Sunduin na lang kita.” Offer ko. Hindi naman nagtagal ay lumabas na din si Brixx ng building. “Ang tagal ah. What make you so long?” tanong ko pero hindi pa niya ako nasasagot na may isang asungot ang kumakatok sa pinto ng kotse ko. Si Ashton. “Hindi ko alam kung anong ginagawa niya pero bigla na lang niya ako sinugod at sinabihang papatayin. Ang tagal lang naming naghiwalay naging ganyan na siya. Bukod sa pambabae balak pa yatang maging criminal.” Natatawang kwento ni Brixx. May mga guard namang umaawat na sa kaniya kaya nakaalis kami ni Brix ng hindi lumalabas ng sasakyan. “Nagagalit siya dahil nakarating sa kaniya ang invitation. Tama nga ang sinabi mo iinsultuhin niya ako pag nalaman niyang apelyedo niya ang nakasulat doon. Hindi nga marunong magbasa nasa loob kaya no’n ang pangalan mo.” Natatawa kong kwento. “Wag na natin siya pagusapan. Hayaan na lang natin sila Dad magdesiplina sa kaniya.” “Pero baka ipatawag ka din nila niyan.” “I don’t think so. Hahaha wag na sila ang pagusapan natin! Gusto ko ng mahiga sa dibdib mo!” sumandal pa siya ng bahagya sa balikat ko. “Mamaya pagdating sa condo mo.” Halatang pagod na pagod siya dahil sa lubog na mata niya. Ang dami niya sigurong ginagawang trabaho ngayon.Maaga kaming umalis ni Brixx. Hindi ko alam kung anong nangyayari, pero may tumawag sa kanya na kailangan naming pumunta sa mansion nila. Nag-aalala ako, kaya't tinanong ko siya kung kailangan ba akong kasama. "Oo, kailangan," sagot niya. Alam kong pag-uusapan nila ang kasal namin, kaya't napapahinga na lang ako ng malalim bago maghanda at sumakay sa kotse."Kinakabahan ako," sabi ko kay Brixx habang binabaybay namin ang daan patungo sa mansion. "Huwag kang kabahan," sagot niya. "Hindi naman sila strikto, makinig ka lang sa kanila."Pagdating namin sa malaking bahay, agad akong naintriga sa kagandahan nito. Mula sa gate, makikita ang grandiyosong disenyo ng mansion. Pagbaba namin, sinalubong kami ng mga guwardiya at kinuha ang susi ng kotse. "Oh, mabuti naman at dumating kayo," wika ni Ashton pagdating namin sa sala. "Akala ko, mahiya kayong humarap sa akin.""Dapat ba akong mahiya sa inyo?" tanong ko, naguguluhan. "Anong dapat mo ikahiya?" tanong naman ni Brixx habang hinawakan ang k
Claire's Point of View "Sa condo ka na lang ulit matulog? okay lang ba? hindi na kita mahahatid sa inyo e, napagod ako." pagpapaalam ni Brixx sa akin. "Okay po." tanging sagot ko sa kaniya. Naligo ako sa banyo at sumunod naman siya. Habang lumalapit ang gabi, ang mga ilaw ng condo ay nagbigay ng malambot na sinag sa bawat sulok ng silid. Ang mga lamp sa paligid ay nagbigay ng mainit na liwanag, na tila nagmamalasakit sa aming tahimik na sandali. Nakaupo kami sa sofa sa gitna ng sala, ang bawat sandali ay puno ng damdamin at kagalakan.Naramdaman ko ang mainit na kamay ni Brixx na mahigpit na nakahawak sa akin, at ang kanyang malalim na tingin ay tila naglalaman ng lahat ng nararamdaman niya para sa akin. Tumingin ako sa kanyang mga mata, at doon ko nakita ang sinseridad at pagmamahal na tumatagos sa bawat pagdapo ng kanyang tingin. Ang musika mula sa stereo ay dumadaloy sa hangin, nagpapalambot sa ambiance ng aming paligid."Claire," bungad niya, ang kanyang boses ay puno ng damda
Dalawang oras yata kami sa sinehan nung matapos ito. Gabi na rin kaya nag-aya siyang kumain. Kanina pa ako gutom na gutom. Halos naubos ko nga yung popcorn na in-order niya. Tsaka yung juice, sandali lang, naubos ko na. Hindi man lang siya makaramdam na nagugutom na ako. Pero okay na rin yun, at least nag-aya naman na siya ngayon at kakain kami sa labas. "Saan ang gusto?" tanong niya. "Kahit saan," sagot ko. "Pero wala namang restaurant na kahit saan dito sa mall." Pamimilosop po niya na kinapikit ko. "Sabihin mo kasi kung saan ang gusto?" dagdag pa niya. "Eh kasi nga hindi ko alam," sagot ko naman. "Pag-aawayin mo ba natin yung ganitong bagay? Simple-simple bagay pag-aawayin natin?" "Exactly! Ang simpleng bagay, bakit hindi ka magdesisyon sa sarili mo, ikaw na aya di ba?" Mataray kong sagot. "Ano ba meron? Bakit ka nagagalit?" tanong niya sa akin. "Sinabi kong galit ako?" "Walang ka ngang sinasabi pero parang ganoon na din."" Ikaw lang ang nag-a-assume na galit ako," sab
Simula dumating ako sa condo ni Brixx kahapon, hindi ko na iniisip pa ang umuwi. Magdamag kamung nasa condo, at siya ang nagluto ng pagkain. Natawa ako sa sarili ko—hindi ko alam kung bakit pero nag-aya siyang manuod daw kami ng sine. Tapos, sinabi niya na gusto niyang huwag na muna ako pumasok sa trabaho ko at samahan ko siya sa mall. Gusto niya kasing mag-date kaming dalawa. Walang malalim na dahilan, pero napagpasyahan ko na lang na sumama. Wala namang mawawala sa akin, at kung gusto niya magkasama kami, bakit hindi? May ilang mga dress at bagong undies dito sa loob ng condo niya. Ang sabi niya inihanda niya ito in case na iuwi niya ako dito. Sinipat ko ang sarili ko sa body mirror sa loob ng condo. "Ready ka na ba?" Biglang tanong niya. “Oo naman. Ikaw ba?” tanong ko sa kanya. “I'm done, so paano tayo na ba?” tanong niya. "Oo tayo na!" Pabiro kong sagot sa kaniya. "What i mean is tayo na ba? Aalis na ba tayo?" Natatawa niyang ulit sa tanong ko. Tanging tango na lan
Nahihiya akong pumasok sa kwarto ko. Nagmamadali akong nagtalukbong ng sarili ko, pilit na itinatago ang mukha sa unan. Iniisip ko ang ginawa ko kanina habang nasa harap ng munisipyo. Mas nahihiya ako dahil nasa baba ngayon ang mga magulang ko sa dining area, marahil naguusap tungkol sa akin. Gusto kong sumigaw, gusto kong magwala, kasi sobra ang kahihiyang nararamdaman ko. Paano ko nga ba nagawa iyon? Nag-cancel ako ng kasal dahil hindi ito bongga. Isang simpleng seremonya na hindi tugma sa mga pangarap kong engrandeng kasal. Masama ba akong tao kung gustuhin kong magkaroon ng magandang kasal? Iyong tipong perpekto at kahanga-hanga kahit na alam kong wala namang totoong pagmamahalan sa pagitan namin? Gusto kong maging tapat sa sarili ko. Gusto kong magkaroon ng kasal na hindi lang maganda sa panlabas kundi puno rin ng tunay na pagmamahal at saya. Ngunit ngayon, ang tanging nararamdaman ko ay hiya at pagkalito. Sana maintindihan nila, sana maintindihan nila kung bakit ko nagawa ito
Claire’s Point of ViewNatapos na naman ang isang araw na parang normal na araw para sa akin. Wala namang espesyal. Nagpasundo ako kay Brixx dahil hindi niya ako hinayaang mag-drive kaninang umaga. Hinatid niya din kasi ako. Isa pa ayaw niyang magdala ako ng sasakyan, naninigurado siyang walang mangyayari ulit sa amin ng kapatid niya. Hindi ako sigurado kung natatakot ba siya na baka bumalik ako kay Jerome at iwan siya o sadyang nanatakot siya na hindi na maulit ang mga nangyayari sa aming dalawa.“Pasok!” utos niya sa akin. Tumaas nama ang kilay ko. “Hindi ba uso sa iyo ang magpaka-gentleman man lang?”Bumuntong hininga siya. “Pasensya ka na, pumasok ka na lang muna. Bawi ako sa susunod. Nagmamadali ako.” Ika niya kaya pumasok na lang ako para walang gulo.“Sana hindi mo na lang ako sinundo kung nagmamadali ka din naman pala. Kaya ko naman mag-taxi pauwi.”“Ayos na. Nakasakay ka naman na di ba?” medyo mainit nga ang ulo niya base sa mga sagutan niya.“Oo na lang.” nanahimik na ako ha
R|18 Read at your own risk Claire's Point of View Nagising na lang ako na may kung anong bagay ang nasa gitna ng hita ko, pinakiramdaman ko ito at napaungol na lang ako nang biglang sumagad sa kaloob-looban ko. "I'm sorryy ughhh." Hinging paumanhin sa akin ni Brixx habang bumabayo sa ibabaw ko. Nagpabaling-baling ang ulo ko sa kaliwa't kanan resulta ng ginagawa niya. Nasasarapan ako ng sobra kaya sarili suso ko ay nilalamas ko na din. Pagkuwa'y hinahalikan ako ni Brixx sa labi at nipipisil ang u***g ko habang bumabayo. "Aaaaah.. Hmmmm. Aaaaaah. Ang sarap mo talaga Claire. Kahit anong gawin ko hinding hindi ako magsasawa sa iyo." Ungol niya. "Aaaaaaaahhhh. Aaaaaaaaah. Haaaaaaa.. Hmmmmpp" Ungol ko ng pilit. Nakapikit ang mata ko. Hindi ko maibuka ang bibig ko dahil pakiramdam ko ay may panis na laway dito. "Ang saraaaaap! Brixxxxx aaaaaah.." Napapaungol ako tuwing may natatamaan siya sa kaloob-looban ko. "Lalabasan na yata ako. Aaaaahhh." Ungol ko bago may kung anong l
Claire’s Point of ViewMatapos namin kumain ni Brixx ay nanuod muna kami sandali ng TV, wala naman akong maintindihan dahil ang utak ko ay nasa kung anong bagay.“Hindi baa lam ng mga magulang mong magpapakasal ka na?” I asked out of nowhere.“Actually, sinabi ko na ngunit hindi nila alam kung kanino. Wala naman silang pakialam sa akin. Hindi kasi ako ang tagapagmana ng kompanya ni Dad. Lahat ng amor nila na kay Ashton at sa kapatid kong ikakasal din.” Hinawi niya ang buhok ko. Nakaupo kasi ako sa lap niya habang siya naman ay masarap na nakasandal sa sofa.“Papaano pala iyon, wala bang pamahiin sa inyo na bawal ikasal ang dalawang magkapatid sa parehong taon? “ umiling lang siya. “Paano kung hilingin nila?” tanong ko.“Siguro naman ay hindi nila gagawin dahil hindi naman talaga ako belong sa pamilya nila. I didn’t even use their surname.” Sagot niya.“Bakit k aba nag-aalala? Hindi baa ng porpuse ng kasal natin ay para sa pangarap mong posisyon at sa company ng mommy mo na until now h
Claire’s Point of ViewNakahiga ako sa dibdib ni Brixx ngayon. Dahan-dahan niyang hinihimas ang batok ko. Pareho kaming nasa ibabaw ng kama ko ngayon sa condo. Pasalamat na lang at hindi sa mansion kami nagkalat ng ganito.“Anong pinag-usapan niyo?” tanong ni brixx sa akin out of nowhere.“Wala.” Simpleng sagot ko. Tiningala ko pa siya.“Nag-sex lang kayo?” tanong niya ulit at this time hindi na ako nakapagsalita.“May nararamdaman ka pa sa kaniya?” dagdag pa niyang tanong.“Ayos lang naman sa akin kung may nararamdaman pa kayo sa isa’t isa. Ayos lang din sa akin kung mag-sex kayong dalawa basta wag kang maghihina sa tuwing kailangan kita. Wala naman tayong relasyon para pagbawalan ka. Ang usapan papakasalan kita kapalit ng gusto ko.” Nanatili lang akong nakatingin sa kaniya. Niluwagan niya ang pagkakahawak niya sa akin.Ilang sandaling katahimikan ang namagitan sa amin. Hindi ako makapagsalita dahil wala akong makuhang tamang isagot para sa kaniya.“Did you eat dinner?” tanong ko sa