BILLIONAIRE'S CONTRACT GIRLFRIEND (FILIPINO)

Sa ikalawang pagkakataon ay muling sinipat ni Jade ang mukha niya sa harap ng salamin. Pagkatapos, nang matiyak niyang ayos na siya at mukha nang presentable, dinampot niya ang paborito niyang cologne sa ibabaw ng lumang antique na tokador—na ayon sa alam niya ay pag-aari pa ng kanyang Lolo noong nabubuhay pa ito.

Nagwisik siya ng cologne bago dinampot ang kanyang backpack na nasa ibabaw ng kama. Isinukbit niya iyon sa likuran at dumiretso palabas ng kanyang silid at ng kabahayan.

“Jade! Kumain ka na ba, hija? Heto, kunin mo ito, ipinagtabi kita.”

Ang ginang ang may-ari ng tindahan sa tapat nila, na may ihawan din ng barbeque at iba pang street food. Dati rin niya itong guro noong high school—mabait ito sa kanya at ganoon din sa kapatid niyang si Jude. Sa pag-iisip niya tungkol sa kuya niya, malungkot na napabuntong-hininga si Jade.

“Naku, maraming salamat po, Ma’am Cuevas. Medyo malayo pa po ang sweldo, kaya hindi ko pa po kayo mababayaran,” nahihiya niyang sabi.

Mabilis na umiling si Mrs. Cuevas. “Ano bang sinasabi mo? Bigay ko ’yan sa ’yo. Para namang hindi kita naging anak noong fourth year high school ka.” Ngumiti pa ito nang matamis pagkatapos.

Tumango lang si Jade sa sinabi ng dating guro at nagpaalam. Habang naglalakad, inilagay niya sa loob ng bag ang barbeque na ibinigay sa kanya. May free meal naman siya sa trabaho kaya bukas na lang niya iyon kakainin, para sa almusal.

Sakay na si Jade ng jeep nang muling lumutang ang isip niya at bumalik sa mga alaala.

Sa ngayon, mag-isa siyang namumuhay. Sabay na namatay sa isang car accident ang kanilang mga magulang noong fourth year high school pa lamang siya. Samantala, ang kuya naman niya ay mag-iisang taon nang nakakulong dahil sa diumano’y kasong pagpatay at tangkang pagnanakaw. Pero umaasa pa rin si Jade na balang araw ay makakasama niya muli si Jude. Muli siyang napabuntong-hininga.

Mahirap lang sila pero hindi kriminal ang kuya niya—siguradong sigurado siya roon. Naniniwala siya sa sinabi nito na wala itong kasalanan. Pero gaya ng sabi ng marami, ang hustisya ay para lang sa mayayaman… at napatunayan niya iyon.

Masaya silang magkapatid kahit simple lang ang kanilang buhay. Security guard si Jude sa isang kilalang kompanya. Masipag ito at plano siyang pag-aralin hanggang makatapos. Kolehiyo na siya noon at kumukuha ng kursong Education, nasa kalagitnaan na ng second semester ng ikalawang taon. Pero dahil sa nangyari sa kapatid niya, napilitan siyang huminto sa pag-aaral.

Labing-walo pa lang siya, pero pakiramdam niya ay napagdaanan na niya ang mga bagay na malamang ay hindi pa nararanasan ng iba na kasing-edad niya.

Muli siyang napabuntong-hininga at minabuting alisin muna sa isip ang mga alalahaning iyon.

*****

“Nasaan ka na ba, Dave? Nandito na ako sa bar—mga thirty minutes na yata akong naghihintay sa’yo dito!” iyon ang reklamo ng best friend niyang si John na kausap niya ngayon sa cellphone.

“Malapit na ako,” aniya, sabay mahina ang tawa. “Heto nga at nakikita na kita.” Muli siyang tumawa saka kinabigwas ang kaibigan, na napatingin sa gulat.

“Bakit ba ang tagal mo?” tanong ni John nang magkaharap na sila.

Agad silang inasikaso ng bartender nang senyasan ito ni John.

Nagbuntong-hininga si Dave bago nagsimulang magkuwento. “Oh, it’s my mother,” aniya, kasabay ng pag-iling. Inabot niya ang baso ng alak at uminom.

“Okay, walang bago. Iyan palagi ang problema mo,” sagot ni John sa tono na para bang siya man ay sawa na sa usapang iyon.

“Gusto niyang pakasalan ko si Yvette,” sabi pa ni Dave. Sinundan niya iyon ng mahinang tawa bago tinungga ang laman ng baso. Pagkatapos ay humingi pa siya ng isa pang shot sa waiter.

“Alam ko na rin ’yan,” maikling sagot ni John saka pabirong tinapik ang balikat niya. “Alam mo, bro? Maraming tao ang mas malaki pa ang problema kaysa sa ’yo. Katulad na lang ng isang ’yon.” Sabay turo nito sa direksyong may nangyayaring komosyon.