EPILOGUE

DREXEL'S POV

TRUSTING someone can destroy you. That's what my father says. Kinalakihan ko na ang mga salitang binanggit niya sa akin.

Tiwala ang pumatay sa ina ko sa mismong harapan ko mismo. And I curse that day.

At ang mga hulang ito ay hindi sapat para bumalik si Mom. At sa oras na iyon ay nagbago na ang takbo ng buhay ko.

In a very young age, dapat ay nasa labas ako ng bahay at nakikipaglaro at nakikipagsaya sa mga batang katulad ko pero hindi ako ang batang iyon ngayon.

Killing people is just a normal thing to do. Every day, I killed hundredths of people with no mercy.

Trusting someone can destroy the hell out of you.

Oo, bitbit ko ang mga katagang iyon hanggang sa lumaki ako.

But, one day I transferred in another school and I saw her seating at the swing while a lollipop in her mouth. Hindi ito ang unang kita ko sa kanya. Unang nakilala ko siya ay noong kaarawan ko.

Napakaganda niyang tignan noon sa kulay asul niyang dress at kulay light blue na ribbon nito sa beywang at nakalug