Share

CHAPTER 1

Author: ayamdyosaaaaa
last update Last Updated: 2023-07-01 09:11:32

Nagkakagulo ngayon sa stasyon ng mga pulisya dahil sa nabalitaang meron na namang punatay na businessman kasama ang pamilya nito at ang ibq pa nitong kasama sa mansyon.

Ilang linggo na rin itong nagaganap sa kanilang lungsod ang walang awang pagpatay sa mga mayayamang negosyante.

"Hoy! Emman, dalian mo dyan!" Tawag dito sa kasamahang police ng binata habang inaayos nito ang dadalhin sa pinangyarihan ng krimen.

"Oo na, eto na....excited" tugon namn ng binata. Bago sinalpak sa bewang nito ang isang baril.

"Aba'y oo naman!" Proud nitong wika sa binata.

"Sino kaya ang mga vigilanteng yun, walang awa talagang pumapatay pati bata hindi

sinasanto" pagtatanong nito sa binata habang hawak-hawak ang baba nito.

Oo nga, paano kaya nya masisikmura ang halos araw-araw na pagpatay nito. Sa isip-isip ng binata.

At noong isang linggo din ay may pinatay itong isang binatang negosyante hinala nila na dahil daw ito sa negosyo. Isang karumal-dumal ang pagpatay rito, ginilitan ang leeg nito at ilang beses itong binagbabaril ng mga salarin.

Si Emmanuel Alejo, isang alagad ng batas sinisiguro nitong may katahimikan sa kanilang bayan.

Pero ng magsimula ang walang awang pumapatay sa kanyang nasasakupan lage na itong busy sa paghahanap sa mga ito pero wla paring kahit na anong bakas nito ang nakikita masyadong mailap ang mga ito parang eksperto na talaga ito sa kanilang ginagawa.

At isa rin sya sa mga tumututok rito, sinisiguro nyang mahahanap nya kung sino man sila.

Pagkarating sa pinangyarihan ng krimen agad itong lumapit sa isa sa kanyang kasamahang police at tinanong kung may pagbabago ba sa imbestigasyon.

Ayon dito ay minasacre ito lahat ng mga tauhan nito ay pinatay at wlang tinira pati aso ay hindi tinansya. Makahulugan parin sa kanya kung bakit ito pumapatay at mga businessman pa. Masyado atang

chosy ang pumapatay. Napangisi ang binata sa kanyang naisip.

Napahinto ito sa kanilang paguusap ng may umapit din dto sa kanila nasa kaedaran narin ito at sa sout nitong uniporme ay isa itong kagalang-galang na alagad ng batas. "Oh. Emman may pagbabago ba sa imbestigasyon?" Tanong nito sakanila.

"Ganon parin, Chief. Masyado talagang eksperto ang pumapatay dito ni kahit ibidensya wala kaming makita" pagpapahayag nito.

Tumango nmn ang matanda sa pahayag nito at tila ay nagiisip ng malalim.

Nangmatapos sila sa pagiimbestiga doon ay bumalik muna ang binata sa headquarter at sa makikita sa binata ay tila pagod ito sa duty nya.

Napatingin sya sa malaking orasan sa dingding nito at sinasabing alas-dose kuwarenta na ng madaling araw. Napahawak ito sa sintido nya upang mawala saglit ang inisip nito.

Maya't maya ay nagpaalam ito sa mga kasamahan nya sa headquarter upang ito ay umuwi dahil kanina pa dapat tapos ang kanya duty, dahil lng sa pangyayari kani-kanina lamang. Agad itong pumasok sa kotse nito at binuhay ang makina at umalis na sa lugar.

Nangmalapit na sya sa kanya bahay ay nakita nya ang kanyang bagong kapitbahay nito sa daan mukhang kagagaling lng nito sa convenience store dahil sa dala nitong supot, at siguro ay ngayon palang ito kakain o midnight snack.

Agad nyang inihinto ang sasakyan sa labas ng bahay nito.Nakita nya ring papasok na ng bahay ang kanyang kabitbahay. Sa tingin nya sa dalaga ay nasa bente pa lamang ito.

"Ahm. Goodmorning?" Agad nyang pambungat nito sa dalaga pagkalabas na pagkalabas nito sa kotse nya. Agad nmn binaling ng dalaga ang tingin nya sa binata na ngayon at nakatayo sa kanyang gilid napatingala ito dahil sa kantangkaran ng binata. Tinitigan lamang sya ng dalaga.

"Ate, ba't ang tagal-tag---" napahinto sa sasabuhin sana ng kapatid nyang lalake na nasa labing-pitong taong gulang pa lamang.

At tinitigan rin sya nito.

Mga isang buwan narin ng lumipat sila dito pero hndi pa nya ito nakilala sa personal ng dahil din sa trabaho nito. "Aahmm..ano pong kailangan nila?" Magalang na tanong ng tangin nya ay nakakabatang kapatid ito ng dalag. Napakamot sya sa ulo.

"Ako nga pala si Emmanuel Alejo, kapitbahay nyo pala ako dyan lng yung bahay ko sa katabi ng bahay nyo"pagpapakilala nito sa magkapatid na ngayon ay nakatongin lng ito sa kanya napakamot ulit sya sa ulo nito.

"Hindi ko pa kasi kayo nakilala dahil na rin sa trabaho ko. Pwede ko bag makilala ang bago kong kapitbahay?" Dagdag nitong namimilyong ngiti at inabot ang kamay nito sa dalaga.

"Ako nga pala si Gabriel Zachariel Lazaro, Gab for short at eto namn ang ate ko si Gabriela Zeferina Lazaro, Ela for short" ang kapatid nlng nito ang nagpakilala dahil parang wla itong planong magpakilala sa binata. Ngumiti nmn sa dagala ang binata.

"Nice name." wika ni Emman sa dalaga habang nakatingin lamang ito sa mga mata nito.

"Bakit akin ba hindi?"pamimilyong tanong nito kay Emman. Tumawa namn ng mahina si Emman at binaling ang tingin sa nakakabatang kapatid nito.

"Pati rin sayo." wika nya pawang may halakhak parin. Ngumiti naman si Gab at nakipag-kamay dito.

"Tsk!" wika lamang ng dalaga at parang galit itong pumasok sa bahay nito. Nakatingin lamang ang dalawang binata sa dalaga na ngayon ay malakas na sinarado ang pinto nito. Napakunot noo namn si Emman.

"Sungit." bulong nito sa kanyang sarili pero nadinig nmn ito ni Gab. Tumawa lng ag nakabatang kapatid ng dalaga.

"Ganun talaga yun, masanay ka na." Pagpapaliwanag nito sa binata na hindi parin tumitigil sa sa pagtawa.

"Oo nga parang kailangan kong masanay sa ate mo." pagsang ayon nito kay Gab. Napakunot ulit ang noo ni Emman ng biglang sumeryoso ang mukha ng kausap at tinitigan sya nito ng marii parang inoobserba.

"May balak ka bang ligawan ang ate ko,"wlang paligoy-ligoy na tanong nito.

"Huh? Aah...eehh"napakamot lng ulit ito sa ulo nya dahil wla syang masabi sa tanong ni Gab na ngayon ay nakatingin parin ito ng seryoso sa kanya at hinihintay parin ang sagot nito mula sa kanya.

Gulat syang nakatingin kay Gab ng bigla itong humalakhak at ang tawa lng nito ang umalingaw-ngaw sa lugar na kinatatayuan nila ngayon.

Hindi parin ito tumitiigil sa pagtawa, parang may sinabi itong inside joke na sya lng ang nakakaintindi.

Napatigil lamang si Gab sa pagtawa ay tumingin kay Emman na ngayon ay naguguluhan sa inasal ng binata. Pinahid pa nito ang namumuong luha nito sa gilid ng mata.

"If you saw your epic face, dude." wika ni Gabi dito sa binata at tinapik ang balikat nito."Goodluck nalang." makahulugang wika nito sa binata at may konti pa itong pagtawa habang papasok sa loob ng bahay.

Nakatulala lamang sya sa nakasaradong gate nito ng mga ilang minuto.

Parang hindi parin madigest sa utak nya kung ano ng nakakabatang kapatid ng dalaga. Aaminin nya naatract sya sa dalaga ngunit, ligawan?

Parang hindi nya kayang ligawan ang dalaga, torpe na kung torpe, pero hindi nya maimagine na ligawan ito. Sa kainocetihan ng mukha nito parang ang hirap ata.

Nang mabalik sya realidad ay agad na itong pumasok sa kanyang bahay dahil malalim na ang gabi. At ang wierd din ay parang ngayon pa lamang maghahapunan ang magkapatid.

Umiling na lamang ito sa kanyang naisip at dumeretso na sa kwarto at magpapahonga dahil mahaba-habang araw na namn ang naghihintay sa kanya.

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • MAFIA SERIES 2: EMMANUEL ALEJO TEAGAN   EPILOGUE

    EpilogueEMMAN'S POV"Sir, nakahanda na po ang lahat." One of my men said.As I took a sip the only remaining wine in my glass and glance at him."How about the other transaction?" I question."It's in a good hands, Sir."I motioned him to go as he obey.Tumayo ako at pinagmasdan ang kabuohan ng syudad.The view is breathtaking. Mga sasakyang walang tigil sa pag-andar. Mga taong nagmamadali. At ang kumikislap na karagatan dahil sa sikat ng araw.Maganda nga pero may kulang. Malakas akong napabuga.It's almost six fvcking months, but she's nowhere to be seen. And I am so fvcking mad right now. Na parang gusto kong kumitil ng buhay dahil sa pagkawala niya.Kung gusto niya ng laro makikisama ako. But, wherever you are, mahahanap at mahahanap rin kita Ella. Mark my word. Kapag makita kita wala ka ng kawala because I will ravish you hard until you never walk.Kasabay din ng pagkawala niya ay ang pagkawala rin ng mga Huntress na iyon. Matapos kong sirain ang organisasyon nila ay nawala na r

  • MAFIA SERIES 2: EMMANUEL ALEJO TEAGAN   CHAPTER 20

    ELLA'S POVDahan-dahan akong bumaba ng hagdan. At kasabay no'n ang malakas na kidlat at patuloy na pagbuhos na ulan. Mukhang hindi ordinaryong ulan lang ito. Dahil sa napakalakas nito baka ito na iyong bagyong sinasabi sa balita kanina.Malakas akong napabuga ng hangin. Hindi ko rin maalis sa isip ko ang nangyare ilang linggong nakakalipas. Hindi ko maisip na gagawin ni Gab iyon sa akin. Masakit, Oo, tinuring ko siyang kapitid pero kinabaliktaran pala ang sa kanya. Matapos ang nangyaring iyon ay bigla na lang nawala ang organisasyon ng mga Huntress. Pero alam ko nandyan lang sila sa paligid. Eying us. Naghahanap ng pagkakataon na mapabagsak ang isa sa amin.Nagpatuloy ako sa pagbaba. Ni hindi ko alintana ang madilim na paligid dahil sa sanay naman na ako. Napahawak ako sa lalamunan ko dahil sa uhaw. Nang makarating sa kusina ay kumuha ako ng baso at pitsil sa ref na agad ko namang sinalinan ng tubig at ininum.Nararamdaman ko na naman. Itong kakaibang pagtibok ng puso ko. Bakit ba ako

  • MAFIA SERIES 2: EMMANUEL ALEJO TEAGAN   CHAPTER 19

    I felt my whole body numb even my eyes I'm in throe to open those. Hard breathing. At nalalasahan ko na ang mala-metal na lasa kong dugo sa bibig. Pilit kong minumulat ang aking mga mata pero bigo akong buksan ito.The metal thing echo in the four cornered room when I force to move my body. But, I failed because of this fvcking metal chain in my both wrist even my both foot. Hindi man lang akk makagalaw ng maayos dahil sa higpit ng pagkakatali nito.Hindi ko alam kung anu itong inuupuan ko pero ang nasa isip ko lang ay kailangan kong makatakas sa lugar na ito. But, how? Ni-hindi nga ako makagalaw sa bagay na ito makatakas pa kaya.I groaned frustratedly. This is fvcking tight. Fvck those things!Hindi ko alam kung ilang oras na akong nandirito sa lugar na ito o di kaya ilang araw.I hissed. Pilit kong ginagalaw ang katawan ko pero mas lalong humihigpit lang ang nakakadena sa akin."Shit,"Napatigil lamang ako ng marinig ko ang pintuan na bumukas na lumikha ng kakaibang tunog. Pinakira

  • MAFIA SERIES 2: EMMANUEL ALEJO TEAGAN   CHAPTER 18

    Hindi ko alam kung saan ako magsisimula. Ang alam ko lang sa mga magulang ko ito nalaman. All I know is Gab is not related to our family.Nangaling siya sa ibang angkan ng pamilya. Our family's enemy. Ang mga Ivanov. The Ivanov's dispised us. Dahil sa galit nila sa aming pamilya ay gusto nilang pabagsakin kami from our businesses, our possessions.But, one night came the tradegy that will nerver forget. That was Eighteen years ago. Ang akala ng mga Ivanov ang aming pamilya ang umatake sa kanila.They are wrong, walang ginawa ang pamilya namin kahit na sinisiraan na kami nito.They are murdered. All of them. Walang itinira ni isa. And that night, the Lady of Ivanov birth a child. The hier of the Ivanov's Mafia. And that is Gab.Nang malaman ng mga magulang ko ay agad silang pumunta sa mansyon ng mga Ivanov. But, it's too late. They are murdered.Ang akala nila ay walang ng buhay sa mansyong iyon. Pero sa katahimikan ng buong bahay ay may narinig silang iyak ng isang bata. Hindi nila a

  • MAFIA SERIES 2: EMMANUEL ALEJO TEAGAN   CHAPTER 17

    Nang makarating sa destinasyon, agad akong bumaba sa sasakyan at bumungad sa akin ang napakaingay na paligid. Ang amoy ng simoy ng hangin na nagbabadya ng kapahamakan at kamatayan. Hiyaw ng mga taong nasisiyahan sa nakikita. Hindi ko na pinansin ang nasa likuran ko ng marinig ko ang pagsara ng pinto ng sasakyan dahil alam ko naman kung sino iyon.Mas inilibot ko pa ang paningin sa paligid at hinahanap ang sadya ko. Napababa ang tingin ko sa relos at sinasabing tatlompung minuto na akong late sa usapan. Ayaw pa naman nun mga taong nale-late. But, I don't care.Sa paglilibot ng aking atensyon sa buong paligid ay napapansin kong nagbago na ang lugar na ito. Ilang taon na ba akong hindi nagagawi dito? Dalawa? Tatlo? I just shrugged.Inilagay ko ang mga kamay ko sa bulsa ng jacket. Mas dumadami ang taong nandirito. Puros sasakyan pa ang nakikita ko, paano pa kaya sa loob na mismo. Rinig mula rito sa kinalalagyan ang hiyawan ng maraming mga tao.I switch back my attention infront of me. Dah

  • MAFIA SERIES 2: EMMANUEL ALEJO TEAGAN   CHAPTER 16

    "Natatakot na ako sa'yo, ate." Napalingon ako sa sinabi ng aking kapatid. Napakunot noo akong tumitig ng mariin sa kanya."What are saying?" Tinaasan ko siya ng kilay.He tilted his head and looking at me intently. Tinuro-turo pa niya ang aking mukha na parang mung may anu sa mukha ko."Your eyes," turo niya sa mata ko. "Your cheeks," sa pisngi ko naman. "And your lips," tinaasan niya ako ng kilay. "You seems happy..." he pause. "And that's scary."Unti-unting nawawala ang ngiti ko sa mga labi. Bakit ngayon ko napansin na nakangiti pala ako."And then? May masama ba sa pagngiti ko?""Oo, malaking-malaki." Tumatango-tango ito na para bang tama talaga ang sinabi niya.Umingos ako.Yeah, for how many years ngayon lang ako nakangiti ng ganito. I am a sweet child before. Yes, before. Pero ng matapos ang pangyayaring trahedya sa aking pamilya ay nagbago na ako. The sweet child they know ay ngayon ay kinatatakutan na ng lahat. That innocent girl is now a devil. Pumapatay, magkapera at mairao

  • MAFIA SERIES 2: EMMANUEL ALEJO TEAGAN   CHAPTER 15

    ELLA'S POV"What?" Tumigil ako sa paglalakad dahilan para huminto rin siya at hinarap ako.Hinawakan niya ang magkabilang balikat ko dahilan para mapatitig na naman ako mga berde niyang mata."Para malaman ang totoo..."Pisti, tinagalog lang 'e.He chuckled that my heart beats erratically.Hinagkan niya ako sa noo upang pamulahanan ang mga pisngi ko.He pinch my face. "Cute" he said."Ano ba!" Tabing ko sa kamay niyang pinipisil ang may katabaan kong pisngi.Tumawa lang siya pagkatapos ay pinagsaklop ang aming mga kamay sa isa't-isa dahilan para maramdaman ang kakaibang sensasyon sa aking tiyan.The way he holds my hand I felt a comfort, secure and love. I like-- no, I love it."Let's go"I smiled. A smiled from my heart. Siya lang ang taong nagpaparamdam sa akin ng ganito. Siya lang ang taong nagbibigay sa akin ng komportable na pakiramdam.Inilahad niya ang palad niya sa aking harapan at hindi naman ako nagdadalawang-isip na tanggapin ito.Napakunot ang noo ko ng hindi kami pumasok

  • MAFIA SERIES 2: EMMANUEL ALEJO TEAGAN   CHAPTER 14

    ELLA'S POVI didn't expect this day will happened, and let my guards down. Everything was mess up. This house now was a fvcking up. I heard a multiple gunshots in my way. Nanlalaking mata ko itong nilingon at sa hindi kalayuan sa akin ang isang lalakeng nakatututok ang baril nito.And realization hit me. I scan myself to see thier is a thick red liquid flowing from my body. My whole world stop I wouldn't think straight as I held my breathe and my body became numb. Just one person flashing in my mind now.Emman.FOUR WEEKS BEFORE.Nakahalukipkip akong nakatungo habang papalapit sa kwartong inuokupa pansamantala. Sino ko mahagip sa isip ko kung ano ang nakikita ko kanina sa may barn. Hindi ko mawaring, bakit may ganuon. Isa lang ang nasa isip ko ngayon. Ang kausapin siya. Pero paano ko siya haharapin? Gusto ko siyang komprontahin pero wala ako sa lugar para tanungin ang nasa isipan ko ngayon.Ugh! Bakit ko ba ito pinoproblema ngayon.Tsk.Nang makarating ay pinihit ko ang siradura ng p

  • MAFIA SERIES 2: EMMANUEL ALEJO TEAGAN   CHAPTER 13

    ELLA'S POVHabang pababa ako sa hagdan napaisip tuloy ako kung saan ko na naman hahanapin ang kusina dito, halos kalahating oras bago ko makita ang hagdang ito dahil sa kanda ligaw-ligaw ako sa pesteng mansyon na ito. Bakit ba kasi napakalaki ng bahay na ito? Magda-dalawang araw na akong nandito at hindi ko parin magawang matandaan ang daan papinta sa kung saan ako dalhin ng paa ko.Tsk.Napalinga-linga ako sa boung paligid habang nasa ika-unang baitang pa ako sa itaas ng hagdan.Napakamot ako sa batok na hinahanap ang sadya ko kung bakit ako nandito. Sana pala hindi na lang ako lumabas ng kwarto kung ganito lang pala ang kahahantungan ko sa mansyong ito.Napalingon ako sa kaliwa ng makita ko ang isa sa mga tagalinis dito. May dala itong duvet cover na hatak-hatak ang trolley.Sa napapansin ko sa mga tauhan ni Emman dito ay iba-iba sila ng damit kung saan sila na naka-asign o kaya naka-base na trabaho. Itong babaeng ito na hatak ang trolley ay nakasout ng kulay maroon na damit yung pa

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status