Hello po sa inyo, maraming salamat po sa inyong lahat na nagbabasa sa story na ito. Thank you po sa walang sawang pagbibigay ng gems at pag-iiwan ng comments. Mahal ko po kayo, ingat po kayo palagi :) :)
Mhelcah's POVNapasinghap ang lahat ng tao na nasa paligid nang sabihin niya ito sa akin. Hindi ko pa sana naintindihan kong hindi ko nakita sa mata niya ang galit sa akin.Hindi ko napigilan ang mga luha ko. Na halos manlabo na ang paningin ko. Ang bigat ng mga paa ko pero pinilit ko na ihakbang ito. Nanlalambot ang mga tuhod ko habang papalayo ako sa kanya. Akala ko ay mabait na siya ng kaunti pero mas nakakatakot pala talaga siya.Malinaw na sa akin na tinatanggal na ako sa trabaho. Kahit na papaumpisa pa lang sana ako. Hindi ako gumamit ng elevator. Naghagdan ako pababa. Malaya kong pinakawalan ang mga luha ko habang pababa ako.Walang tigil sa pagpatak ang mga luha ko. Sobrang nasasaktan ako sa ginawa niya. Na hindi ko alam kung bakit ganu'n na lang niya ako tanggalin sa trabaho. Kung sa bagay CEO pala siya at lahat kaya niyang gawin ng walang kahirap-hirap.Umahon ang galit sa puso ko. Siya ang unang taong kinamuhian ko ng ganito. Pakiramdam ko at sasabog ang puso ko sa sobrang g
Mhelcah's POVHindi ko alam pero hindi naman ako kinalabahan na natrap ako dito sa loob ng board room. Mas nag-aalala pa ako sa lunch namin ni Franco.Sa inis ko ay kinalampag ko ang pintuan. Nakakainis lang dahil ngayon pa talaga nasira ang lock. Nanakit na ang kamay ko sa kakahampas ko sa pintuan.Umupo na lang ako dahil alam ko na walang magbubukas sa akin dito. Nasa pinakadulo kasi ito kaya napansin ko na hindi naman pinupuntahan ng ibang mga empleyado. Ilang minuto na ata akong nakaupo nang biglang bumukas ang pintuan."Miss Mhel? Nandito ka pala?" Tanong sa akin ni Ben na secretary ni sungit."Opo, kanina ko pa po kasi hindi mabuksan ang pintuan." Sagot ko sa kanya."Minsan talaga maloko ang lock. Lalo na kapag nagseselos," tumatawang sabi niya sa akin."Ho? Nagseselos? Nagseselos rin pala ang lock ng pinto?" Wala sa sariling bulalas ko.Nagulat na lang ako dahil ang lakas ng tawa ni Ben. Tuwang-tuwa talaga siya at namumula na ang buong mukha niya. Dahil naalala ko si Sir Franco
Mhelcah's POV"K-Kailangan ko ba 'yan sagutin?" Tanong ko sa kanya."Gusto ko malaman para — maligpit ko," sagot niya sa akin pero hindi ko narinig ang huli niyang sinabi."Malaman para—?”"Magsimula kana d'yan bago pa kita tanggalin ng tuluyan sa trabaho mo!" Nagagalit na naman ito."Ito na magliligpit na," naiinis na sabi ko sa kanya. Hindi ko kasi maintindihan ang ugali niya. Gusto ko pa naman maging mabait sa kanya pero nakapasuplado naman kasi. Unang araw ko pa lang pero ganito na kaagad.Paano na lang kapag araw-araw na akong pumasok dito. Ang hirap intindihin ng ugali niya."Nagdadabog ka ba?" Tanong niya sa akin."Hindi po, katunayan po gustong-gusto ko 'yong ginagawa ko." Nakangiting sagot ko sa kanya na kahit sa loob-loob ko ay sarap niyang hambalusin ng mga papeles na kinalat niya."Tsk!" Sabi nito at bumalik na sa mesa niya.Napagod ako kakayuko kaya umupo na ako sa sahig. Mas okay na nakaupo ako at pagapang gapang lang habang inaabot ko ang mga papel. Nang malapit na ako m
WARNING!! Matured Content! Pero slight lang po! Mhelcah's POV"Nagbibiro ka lang diba?" Tanong ko sa kanya."Mukha ba akong nagbibiro?" Seryosong sagot niya sa akin."Hindi magandang biro 'yan. Sana di na lang ako pumunta dito," saad ko sa kanya."Pumunta ka ba dito dahil nag-aalala ka sa akin? Siguro nakonsensiya ka sa ginawa mo kagabi?" "Pumunta ako dito dahil double pay." Mabilis na sagot ko sa kanya."Tsk! Di ka man lang ba nag-alala sa akin?" Tanong niya sa akin."Bakit naman ako mag-aalala sa 'yo? Ayaw ko ng dalawang Simon sa buhay ko." Sabi ko sa kanya."Mas gwapo naman ako doon sa Simon na sinasabi mo," confident na sabi niya sa akin."Mas gwapo 'yon at mabait." Sagot ko sa kanya."Mukhang okay ka naman na. Siguro babalik na lang ako sa trabaho ko." Sabi ko sa kanya."Ayaw mo bang magstay dito? Wala kang gagawin kundi samahan ako sayang ang double pay na sinasabi mo."Napaisip naman ako sa sinabi niya. Kung sa bagay tama siya. Pero akala ko talaga totoo ang sinasabi niya na g
Mhelcah's POVNagising ako dahil nilalamig ako. Napabangon sana ako bigla pero hindi ko kaya ang bigat ng nakapatong sa tiyan ko. Nang marealize ko na wala akong suot na damit. Nahiya ako bigla dahil nakayakap sa akin si Sir Sungit. Jusko! Ano ba itong ginawa ko? Saad ko sa sarili ko.Ang himbing ng tulog niya tuwing naalala ko kung paano niya ako kainin kanina ay nang-iinit ang buo kong mukha sa kahihiyan. Nais kong umalis pero ang bigat ng binti niya. Pinagmasdan ko na lang ang mukha niya. Ang gwapo talaga niya pero hindi ako makapaniwala na ang gwapong lalaking ito ang kumain ng precious ko."Ang gwapo mo," wala sa sariling anas ko sa kanya.Nagulat na lang ako dahil bigla niya akong hinalikan sa labi, wala sa sariling tinugon ko naman ito. Hindi ko man aminin pero nagugustuhan ko ang halik niya. Naalala ko ang halik ni Simon sa kanya. "Ang ganda mo baby," pabulong na sabi niya."Kailangan ko ng umuwi," sabu ko sa kanya."Ihahatid na kita, pero magdinner na muna tayo." Sabi niya s
Mhelcah's POVBuong araw akong matamlay. Hindi ko alam pero nasasaktan pa rin ako. Hapon na at malapit na akong mag-out sa trabaho. Pupunta daw kami sa bar ngayon. Hindi ko alam kung anong lugar 'yon pero isasama lang ako ni Pearl.Pumayag naman ako dahil nais ko rin maranasan na pumunta doon. Napansin ko kanina na hindi ako sinusulyapan ni Sir. Siguro nga tama lang ang ginawa niya. Pagkatapos nang nangyari kagabi ay wala na akong maihaharap na mukha sa kanya. Na tuwing naalala ko ay umiinit ang buong mukha ko.Binilisan ko ang bawat kilos ko para matapos na ako. Patapos na sana ako nang biglang dumaan ang si Sir Ben ang secretary ni Sir. At sa hindi inaasahan ay natapon ang mga dala niyang papel."Sh*t! I'm sorry," sabi nito sa akin."Okay lang po," saad ko sa kanya."Tutulungan na lang kita," sabi niya at tinulungan niya akong damputin ang mga papeles."Sir Ben, tinatawag po kayo ni Sir." Sabi ng isang babae."Sige na po ako na po dito. Dadalhin ko na rin po sa office ni Sir mamaya."
Warning matured content!! Read at your own risk :)Mhelcah's POV"Uhmm.." Hindi ko maiwasang kumawala ang mumunting ungol sa bibig ko.Patuloy siya sa paghalik sa akin at gano'n rin ako sa kanya. Hindi ko maintindihan ang sarili ko tuwing hinahalikan niya ako ay nagiging marupok ako. Bawat hagod ng labi niya sa labi ko ay kakaibang init ang nararamdaman ko.Hindi ko namalayan na nakahiga na ako sa hood ng kotse at patuloy lang kami sa paghahalikan."S-Sir, baka may makakita sa atin dito." Sabi ko sa kanya. Pinigilan ko rin siyang halikan ako. Dahil sa halikan namin ay nawalan na kami ng pakialam sa paligid.Tumigil ito at walang pasabi akong binuhat papunta sa loob ng kotse. Hinalikan niya ako bago niya pinatakbo ang kotse papunta sa condo niya. Hindi niya ako hinayaang maglakad dahil binuhat niya ako.Wala kaming kasabay sa elevator kaya sinabsab niya ng halik ang labi ko. Puno ng panggigil. Wala akong ibang ginawa kundi tumugon sa halik niya. Alam kong nalasing ako kanina pero biglan
Mhelcah's POV"Bitawan mo nga ako Simon! Ano ba!" Rinig kong sigaw ni Antonette."Umalis kana habang napipigilan ko pa ang sarili ko na kaladkarin ka!" Sigaw rin si Sir Simon kay Antonette."Sino ba ang babae na 'yun at ayaw mong makilala ko siya? 'Yung hampaslupa na 'yon ba?! Malalaman ko rin kung siya nga. Okay sige aalis ako ngayon pero kapag nalaman ko na siya. Kakalbuhin ko siya," galit na sabi nito sa kay Sir."Don't you dare. Just accept it! Hindi magiging tayo, so stop acting like a jealous girlfriend." May diin sa bawat salitang sinasabi ni Sir."F*ck you! I hate you!" Sigaw ni Antonette kasabay nu'n ang malakas na kalabog ng pintuan.Ilang sandali pa at naging tahimik ang paligid. Hindi pa rin ako lumalabas dito sa pinagtataguan ko. Natatakot kasi akong lumabas lalo na wala akong ni isang saplot sa katawan.Napapikit ako bigla dahil biglang bumukas ang pinagtataguan ko."Are you okay?" Malumanay na tanong ni Sir sa akin.Dumilat ako at iniangat ko ang ulo ko. Bumungad sa akin