RHAEGO"Please naman hon, kahit 2 years lang ako doon akala ko ba'y mahal mo ako?" Napahilamos ako sa mukha sa naging tugon niya sa 'kin."Oo mahal kita, ngunit nakikita ko na hindi ako ang priority mo kaya ngayon tatanungin kita, papakasalan mo ba ako?" walang paligoy-ligoy na tanong ko. "Alam mo naman hon matagal ko na itong pangarap akala ko ba ayos lang sa'yo na hindi e, give- up ang career ko, bakit ngayon pinapipili mo ako," "Mali pala ako WiIna? Hindi kita pinapipili kung pera lang ang kailangan mo marami ako niyan bakit mas pipiliin mo ang career kaysa sa 'kin? Siguro nga hindi talaga totoo na mahal mo ako. Pangalan ko na, ang inaalok ko sa'yo ngunit mas matimbang ang career mo. Kaya ito ang tandaan mo hindi na ako maniniwala sa mga dahilan mo ilang ulit mo na tinanggihan ang kasal natin ngunit ito, ginawa ko ang lahat na mapapayag ka pero hindi pa rin pala." "Sa tingin ko nakapagdecide ka na kaya, this is goodbye wala ng balikan."Nanahimik ito. "Silence means yes," mabilis
RYKERAraw ngayon ng championship sa second session ng basketball association of the Philippines o, mas kilala sa tawag na BAP. Sa loob ng halos limang taon na manlalaro marami na akong nakuhang parangal kasama na dito ang MVP. Dati ay varsity player ako na iniilagan ng mga kapwa campus varsity, kung sila ang pambato at superstar sa kanilang school ako rin sa school namin. Mula ng maging manlalaro ako walang naging talo ang school ko at pagka tapos ng kolehiyo ay may offer na agad sa basketball bago ang BAP.Lumingon ako sa belcher sa VIP ring side supportive ang magulang ko kahit kaunti ang ambag ko sa mga negosyo ng pamilya hindi sila tumutol sa hinhiligan. Bawat laro mula noon hanggang ngayon ay palagi silang and'yan.Ganado ako maglaro lalo na nanonood ang girlfriend ko sa hindi kalayuan almost 2 years ko na itong kasintahan kasal na lang ang kulang. Smooth ang naging laro noong una. Hanggang sa naging pisikalan lalo na at mainit ang kalaban dahil uhaw sa kampeonato. Noong una wal
MARY LYNELLE“Anak mag-iingat ka sa pupuntahan mong trabaho. Kung meron kang hindi magustuhan bumalik ka dito sa atin. Kahit mahirap basta nasa maayos lang ang lahat ng kalagayan ninyo ay ayos lang sa akin,” nag-aalala na wika ng kanyang Nanay."Opo nay! Wag po kayong mag-alala dahil sabi naman ni Nanet mabait daw ang mga amo niya kaya ‘wag na po kayong mag-alala,” sagot ko."Hindi ko maiwasan mag-alala anak," Ngumiti siya sa ina.“Nanay naman, basta po lahat ng ito ay para sa inyo. Alam kong mahirap dahil ngayon lang ako malalayo sa inyo pero kailangan po ng medyo malaki-laking sweldo. Lalo na sa maintenance ni Tatay kaya ‘wag niyo po ako alalahanin,” wika ko sabay yakap kay Nanay. Napalingon si Lynelle nang may kumatok sa kanilang pintuan."Aling Lina! Si Lynelle po? Nakahanda na ba siya?” tinig iyon ng aking kaibigan."Ay oo Nanet! Pasok ka muna at may kinuha lang sandali ang kaibigan mo,” sagot ni Nanay Lina."Bff re
MARY LYNELLEInaantok ako na gumising kinabukasan. Binaling ko ang paningin sa katabi ko sa kama. Wala na ito. Nakaligpit na ang kumot ni Nanet tanda na nauna sila magising, kasama ng dalawa namin kasama na kasambahay.Inilibot ko ang aking paningin sa paligid. Napasulyap ako sa banyo may naririnig akong nagbubuhos ng tubig tanda na may naliligo. ‘Si Nanet nga siguro?’ Sambit ko sa sarili.Umupo ako at niligpit ang mga ginamit ko sa pagtulog. Maya-maya biglang bumukas ang Cr at si Nanet nga ang lumabas. Nilingon ko ito at matipid na nginitian. "Magandang buhay, " wika nito."Gising kana pala besh, sarap ng tulog mo kaya ako muna ang naligo. Ikaw naman Besh, at nang makapag almusal na tayo! Bago umpisahan ang trabaho," sabi ng madaldal kong kaibigan.Kung hindi niya na a-alala siya ang dahilan ng puyat ko. Hindi nag papaawat sa chika minute sa mga pogi daw na anak ng boss namin kahit diko naman tinatanong sa kanya.‘Ano naman kung
MARY LYNELLENaglalakad ako na tila wala sa aking sarili. Nang biglang magulat sa pagsasalita ng kaibigan ko na nasa harap ng lamesa at kumakain.Takaw talaga nito malapit na kaya mag tanghalian pero kumakain na ito. Kala mo sobrang gutom palagi at may alagang sawa sa tiyan. Huminto ako malapit sa kanya."Ano nga pala besh ang sinasabi mo?" Tanong ko sa kanya. Lumapit siya sa 'kin. Nagtaka ako na tumingin sa kanya ng salatin nito ang noon ko."Besh kala ko may sakit ka? Namumula ang mukha mo at wala ka din sa sarili habang naglalakad papunta dito!" Sabi ng madaldal kong kaibigan."Nainitan lang ako sa paglilinis at napagod." Sagot ko sa kanya, sabay inirapan ko ito. Mahirap na at sa daldal nito baka e- broadcast ng wala sa oras kung ano ang nangyari sa taas. Lalo na ang dahilan ay ang boss namin na masungit. Nakahinga ako ng maluwag at hindi na ito nag-usisa. Bumalik naman ito sa kaniyang kinakian. Lumapit ako sa
JUDE HENRYTulala ako na nakaupo sa aking opisina na tila wala sa sarili. "Fuck.." masyado niyang ginugulo ang isipan ko. Pumasok ako ng opisina na hindi ito nasilayan. Kung hindi ko lang iniisip ang importante na meeting kaninang umaga wala sana akong balak na umalis ng maaga nang hindi ito nakikita.Naiisip ko palamang ang maamo nitong mukha ay nag iinit na ako. Siya palang ang nag iisang babae na unang masilayan ang mukha ngunit kabisado ko na ito. Kung isa akong pintor mabilis ko itong maiguguhit. Napahilot ako sa batok. Karma na ba ito sa paglalaro noon sa damdamin ng mga babae? Masyado niyang ginulo ang isipan ko na wala kasiguraduhan kung gusto rin ako nito. ‘Fuck- Mary Lynelle ano ba ang ginawa mo?’ Anang isipan ko.Biglang bumalik sa alaala ko noong una ko masilayan ang napakaganda at maamo niyang mukha. Nagmamadali akong pumasok sa Banyo para maligo, shit.. may meeting pala ako ng maaga kung di ako nag
JUDE HENRYNagmamadali ako na lumabas ng aking kotse at pumasok kaagad sa loob ng bahay. Hinanap kaagad siya ng mata ko sa pag aakala na andito siya, ngunit ni anino ay wala ito.Sinubukan kung pumunta ng kusina at sakto nga nakita ko agad ito. Nakaharap siya sa nakasalang na kawali at nakahawak ng sandok at hinahalo ang niluluto nito. Amoy na amoy ko ang bango at nanunuot sa ilong ko. Bigla ako nakaramdam ng gutom sa niluluto nito. Unti-unti ako lumapit sa kanya ng walang ingay sa paglalakad. Niyakap ko siya ng nakatalikod. "Ay Palaka." Biglang sambit niya. Hindi ko maiwasan ang matawa sa expression niya. Niyakap ko ito nang mahigpit at hinalikan sa buhok."S-Sir, bitaw na, amoy ulam ako." Saway nito sa 'kin. "Paamoy nga!" wika ko sa kanya. Inilingan ako nito at nanlaki ang dalawang mata. I laugh at her reaction. Hindi ko mapigilan halikan ang kanyang leeg. "Mabango nga." Biro ko sa kanya. Napanguso lang ito na hindi humahara
MARY LYNELLEDala dala ko hanggang sa paggising kinabukasan ang saya at ngiti sa 'king labi.Mabuti na lamang pagkapasok ko sa aming kwarto ay tulog lahat ang mga kasama ko, siguro kung naabutan ako ng kaibigan ko na abot hanggang tenga ang ngiti hanggang umaga siguro ako nito hindi titigilan sa pangungulit certified marites pa naman ito. Lahat kami ay abala sa bahay sa pagdating nila ma'am Nhessa. Pinag utos kay Manang na kami ay magluto ng pananghalian at dito daw kakain. Sa'min ni Nanet inutos ang pag-luluto.Hindi nagtagal ay mayroon ng nag busina sa gate ng mansyon. Bakit ba kabado ako? "Hayys ano ba Lynelle? relax! sabi nga nila mabait naman ang mga magulang ni sir Henry." Huminga ako ng malalim. Kuryusong napatingin ang kaibigan ko. "Relax Lynelle,wag masyado magisip." mahinang ko sambit."Ano nangyari sa'yo besh parang lutang ka yata?" tanong ng kaibigan ko. “Kanina lamang pag gising mo bakas sa 'yong mukha ang say