Chapter 13

HINGAL NA HINGAL ako ng maupo sa bench. Bwiset talaga na Lucien ‘to! Talagang iniinis niya ako! Nakakailang sunod-sunod na ikot na kami sa parke! Nangangapos na ako sa paghinga pero ayaw ako patigilin ng hudyo! Isa pa nasakit ang kalahati ng ulo ko dahil kulang na kulang ako sa tulog! Bwiset. Ganda ng bungad ng araw ko.

“O, bakit naupo kana d'yan? Tired? Bakit parang hindi ka naman sanay mag jogging? Hindi ba ito ang routine mo araw araw?” Nakangising tanong nito sa aking harap.

Bwiset talaga, sanay ang katawan ko sa pag jojogging pero hindi naman iyong sunod sunod na ikot na walang pahinga!

“Oo ito ang routine ko araw-araw pero hindi ko naman papatayin ang sarili ko na sunod-sunod ang ikot sa buong parke at walang pahi-pahinga!” Hinihingal na sagot ko. Naiinis na talaga ako e.

“Wala ka pala, mahina. Akala ko pa naman kaya mo. Anyway, Let's go. Umuwi na tayo. Ipagluluto mo pa ako ng breakfast, papasok ako sa kompanya ngayon.” Bossy nitong utos na naman saka dampot