Chapter 14

KABADO ako ng binalik ko ang aking cellphone. Sana lang mabasa agad ni Night kung sakaling wala silang misyon ngayon.

Sana din mauna siya sa amin sa Cafe para maabisuhan niya ang lahat ng tauhan ko doon… Night, ikaw na lang ang pag asa ko para hindi ako mabuko at masira ang mission ko..

Nagpapasalamat na lang din ako dahil medyo traffic ngayon, malaking tulong ito para patagalin ang oras.

Piping nagdadasal na lang ako habang tinatapik tapik ang manibela. Pasilip-silip din ako sa aking cellphone kung nagreply na si Night pero wala pa rin. Shet, sana naman mabasa niya ang mensahe ko at wala siya sa misyon ngayon.

PAGDATING namin sa S.L coffee and sweet house, Dumagundong ang kaba sa aking dibdib sa dami ng naging misyon ko na halos buwis buhay na, ngayon lang talaga ako nakaramdam ng takot at kaba! Ngayon pang ka-simple lang ng misyon ko. Damn it!

Pinarada ko sa medyo dulo ang sasakyan, sinadya kong bagalan ang kilos habang ino-obserbahan ang tao sa loob ng C