Scarlett Louise Santillan, a.k.a. "Red," is the best and most famous assassin of the Wolfgang Creed Organization. She's the rank one. She lived just like a normal businesswoman by day, but by night, she was a dangerous, powerful, badass, fearless, smart, and bravely beautiful woman. No one can match her. She's ruthless and brutal when killing. She kills anyone who gets in her way without mercy. ——————— Lucien Aziel Savedra is a multi-billionaire. He is the owner of Savedra Oil Company, the richest company in the country and Asia. He is known as an arrogant, cold, and heartless man. That's what most people know because that's what they see in him, but the truth is, Lucien doesn't want to show his true self to others. That was his father's order. Moreover, they are a rich family in all of Asia. They have many enemies, and they should not be seen as weak. Not only that, Lucien didn't know that his father was a member of the underground society. ——————— After Red accomplished her mission, her boss called her for the next job. She thought her mission would follow the same routine, but she was wrong. His boss gives her a new assignment. A mission she never thought would be given to her will be accepted. Her mission is to protect and be the maid of an arrogant billionaire. What happened to Red when she was with the man? How will she protect the man when a lot happens that she didn't expect? Will she be able to survive the mission to protect and guard him? Or, for the first time, will she give up on her mission?
Lihat lebih banyakSIMULA (Unang Kabanata)
MALALIM na ang gabi, halos isang oras na kaming nakamasid sa mansyon ng target. Hinihintay na makatulog ang lahat bago simulan pasukin ang loob ng mansyon.
Dalawa lang naman ang target, Hindi kasama ang ibang pamilya, kaya kailangan maging maingat. Sana lang walang maging hadlang sa gagawin namin para walang madamay na ibang inosente.
Tsk, kahit naman assassin kami kung sino lang ang target at inutos sa amin na papatayin iyon lang ang susundin. Pwera na lang kapag may makisawsaw at puntirya din kami. Ibang usapan na iyon.
Isang group mission ang binigay ni Boss na trabaho ko. Kasama ko ang ibang assassin na nasa top rank din. Tsk, sa totoo nga lang hindi ko gusto ang group mission na ito. Ayoko sa lahat ‘yung may iniisip akong iba, para sa akin nagiging pabigat lang sa misyon kapag may kasama. Mas tumatagal ang oras.
Maya maya pa napansin ko na ang ang surveillance drone ni Sapphire na papasok sa loob ng mansyon.
“Be carefull, Sapphire.” Seryoso kong anas gamit ang earpiece na nasa aking tenga. Hindi dapat kami pumalpak sa misyong ito dahil isa ito sa mahalagang trabaho na binigay ni Boss.
“Copy that, Red.”
Hinintay namin makapasok sa loob ang drone para malaman at makita kung ilang bantay pa ang gising at kung nasaang kwarto naroroon ang target.
“So?” Naiinip kong sambit.
Kanina pa ako dito sa gilid at nagtatago sa likod ng puno. Hindi ako sanay na naghihintay ng matagal. Kung ako lang ang naka-assign sa misyong ito kanina pa ito tapos.
“There are 3 men patroling in the living room, 4 in front of the mansion, four in the backyard, and three upstairs.”
Sagot ni Sapphire. So, marami pa palang bantay sa loob ng mansyon.
“Gunner, you know what to do with the people upstairs and in the living room.” Seryoso kong turan. Gunner is our sniper for this mission.
“Areglado, Red.”
“Blade, Thunder; take care of the people in the front and back.”
“Copy that, Red. ” Sabay na sagot ng dalawa.
“Saphire, where is the target?” Tanong ko habang inaayos ang pistol na hawak.
“At the end of the second floor is the room of our target, on the left side.”
“Good, be alert Sapphire, abisuhan mo agad kami kapag may ibang tao na gising o tauhan na makakalaban. Night, come with me.”
Maingat akong umalis sa pinag tataguan ko. Ilang sandali pa nasa tabi kona si Night.
“Gunner.” Mahina kong usal, alam naman na niya ang ibig sabihin ng pag tawag ko sa kanya.
“The living area is now clear, you can go inside, Red.” Napangisi ako.
“Good.” Sagot ko saka nagmamadaling pumasok sa loob. Kasunod ko si Night na naka-alerto sa aming likod.
I move quitely as I can. Hindi pwedeng ma-alarma ang ibang tauhan. Masisira ang misyon namin. Mabuti na lang medyo madilim dito sa living area.
“Shit! magtago kayo Red! May lumabas sa kwarto malapit sa hagdan na dalawang kalaban.”
Rinig naming sambit ni Sapphire sa earpiece. Napamura na lang ako dahil malapit na kami sa hagdan! Wala kaming nagawa kung hindi magtago.
Nagkatinginan kami ni Night ng maglakad patungo sa maindoor ang mga ito. Shit, baka makita nila ang bangkay na nakahandusay lang sa sahig dito sa sala at sa maindoor. Wala akong inaksayang oras, tinanguan ko si Night nakakaintindi naman itong tumango at sabay kaming lumabas sa aming pinag-tataguan saka dahan dahan naglakad patungo sa mga ito. Nilabas ko ang dagger na nasa aking hita.
Naging mabilis ang kilos namin, sinakal ko agad ang lalaki saka nilaslas ang leeg nito sabay hila sa gilid para hindi mapansin. Nang mapatingin ako kay Night ay ganon din pala ang ginawa nito.
Sinenyasan ko siyang umakyat na kami sa taas.
“Red, kayo ng bahala ni Night sa kalaban sa taas, nahihirapan akong targetin sila dahil palakad lakad ang mga ito at tago. Baka makabasag ako ng bintana at maging sanhi pa ng pagka-agaw ng atensyon ng ibang tao. Hindi maganda ang naging pwesto ko.”
Biglang turan ni Gunner. Nakakaintindi naman akong tumango saka nagsalita.
“Alright, mas maganda nga na kami na lang. Mahirap na baka mabulilyaso ang mission natin.” Sagot ko.
Napansin ko nga na nakasarado ang mga bintana sa second floor. Mahihirapan nga si Gunner na puntiryahin ang mga ito kung sakali. Kung ipipilit niya paniguradong makakaagaw kami ng atensyon.
“Ako na ang bahala sa living area kung sakaling may kalaban na dumating.”
“Sige. Antabayanan mo na lang.”
Habang binabaybay namin ang hagdan pataas ay alerto akong nakatingin sa second floor at nakatutok na rin ang hawak kong baril kung sakaling biglang may sumulpot na kalaban.
Pagkarating namin sa pangalawang palapag ng mansyon sakto naman na nakatalikod sa amin ang isang tauhan na abala sa kanyang cellphone.
Maingat akong lumapit dito at walang ano-anong hinampas sa batok ang lalaki. Mabilis naman na nasalo ni Night ang katawan nito saka hinila sa gilid ng pasilyo.
Wala na akong inaksayang oras pa at nagmamadali na kaming nagtungo sa kwarto ng target. Pero bago ‘yun biglang sumulpot ang dalawang kalaban. Mabilis namin silang pinaputukan sa noo ni Night saka deretsong pumasok sa loob ng kwarto, hinayaan na namin ang katawan ng mga ito na nakahandusay sa labas. Kailangan na namin magawa ang misyon at matapos.
Bigla naman napabangon sa gulat ang mag asawang miyembro ng underworld society ng maramdaman ang presensya namin.
“Sino kayo? anong kailangan niyo sa amin?” Nahihintatakutan na tanong ng lalaki.
Ngumisi lang naman ako bilang sagot saka tinutok ang hawak kong baril sa kanila. Nagsimula namang umiyak ang babae.
“Die.” Walang emosyon kong turan saka sila sunod sunod na binaril sa kanilang dibdib at ulo. Sinigurado kong hindi sila mabubuhay.
Bumaksak ang walang buhay nilang katawan sa kama at naliligo sa sariling dugo.
This is one of our mission tonight. To kill the two members of the underworld. This is what boss ordered to us. At ito ang buhay at trabaho ko ang pumatay.
“Mission successful, Let's go to the last one.” Seryoso kong turan sa kanila saka tumalikod at lumabas ng kwartong iyon.
Habang naglalakad ay nakasunod naman sa akin si Night hawak na nito ang cellphone niya.
“Who is the next target, Night?” Malamig kong tanong. Inilapit naman niya sa akin ang hawak na cellphone at pinakita ang larawan at details ng susunod na target. Conrado Macapagal. Ang tumatayong leader ng pinatay namin na mag asawa.
Tumango lang ako saka mabilis na lumabas ng mansyon at dere-deretsong tinawid ang pader kung saan ako dumaan kanina. Sumunod lang naman sa akin si Night. Tsk, buti na lang tahimik lang ang isang ‘to at hindi pala-imik kapag hindi mo kinakausap.
“Where are you, guys?” Tanong ko habang tinatago ang baril sa aking hita. Hindi ko kasi nakita ang kotse sa punong pinag iwanan namin kanina.
“We are here in the back of the white van. Umalis na kami doon sa puno baka may makahalata pa.”
Hindi na ako nagsalita pa at pinuntahan kung saan sila naroroon. Once na matapos ang misyon automatic na magkakanya-kanya na kaming alis sa pinang yarihan. Magkikita kita na lang sa kung saan ang tagpuan na pinag usapan.
Nakita ko silang nakasandal sa dala namin sasakyan at hinihintay kami.
“Hope in, we still have one last mission, Let finish it right away, so we can go home and rest.” Turan ko agad ng makalapit sa kanila. Ako na ang nagpresinta na mag-dadrive para makarating sa susunod na destinasyon.
**********
Dahan-dahan kaming pumasok sa loob ng warehouse kung saan ang kuta ng kalaban. Hinanda kona ang dalawa kong baril. Sigurado na maraming tauhan ang nandito at mapapalaban kami.
Si Sapphire at Gunner lang ang wala dito dahil parehas silang sniper.
“Prepare to attack.” Turan ko ng makita ang mga tauhan na abala sa pag susugal at inom. Napangisi na lang ako dahil madali namin sila mapapabaksak. Tss, masyadong pa-easy easy ang mga ito. Hindi nila alam may nakapasok na sa kuta nila.
Nang sumenyas na ako sa kanila ay sabay sabay kaming lumabas sa pinag tataguan at pinaulanan ng bala ang lahat ng tauhan na makikita namin. At katulad ng inaasahan naging madali sa amin ang lahat dahil hindi sila handa at biglaan ang pag sugod namin.
Hindi rin kami nakaagaw ng atensyon dahil lahat ay naka silencer ang baril. Hanggang sa makita namin ang totoong target ng lumabas ito ng isang kwarto.
Kitang kita namin ang gulat sa mga mata nito akma siyang tatalikod at tatakbo ng maunahan siya ni Night. Binaril siya nito sa hita na siyang kinaluhod nito.
Nilapitan ko ito at walang awang inapakan ang sugat.
“Any last words?” Walang emosyon kong tanong.
“Please, don't kill me. Ano bang kailangan niyo? Pera? ibibigay ko! Please spare my life!” Isang ngisi ang sumilay sa aking labi saka mas diniinan pa ang pag apak sa sugat nito.
Naghihiyaw naman ito sa sakit.
“We need nothing but to kill you. That is the order we must obey. Goodbye, Conrad Macapagal. See you in hell.”
Bago pa siya makasagot ay binaril kona ito sa ulo at dibdib. Tinanggal kona ang paa sa sugat nito saka tumalikod at naglakad palabas na parang walang nangyari.
“Let's go home, I'm tired.” Turan ko saka inalis ang aking maskara tapos ay nilagpasan sila at dere-deretsong pumunta sa sasakyan pero hindi pa man ako nakakasakay ng tawagin ako ni Sapphire at iabot sa akin ang kanyang cellphone. Taas kilay ko naman iyong tinignan.
“Boss called and said he wanted to talked to you.” Alanganing sambit ni Sapphire. Walang salita na kinuha ko ang kanyang phone at tinapat sa akin tenga.
“Yes, boss?”
“Goodjob Red, hindi talaga ako nagkamali sa ‘yo. Anyway, I called to tell you to come here to the headquarters, I have something important to tell you regarding to your next mission.” Nangunot ang noo ko.
“Ngayon talaga boss? Hindi ba pwedeng ipag pabukas na? I'm tired.” Walang gana kong turan. Narinig ko naman ang buntong hininga nito sa kabilang linya. Pagod na pagod na ako ilang oras din inabot ang mission namin ngayon. Wala na akong lakas para pumunta sa HQ at alamin ang sasabihin nito.
“Alright, tomorrow then, come here at 10am. I don't want you to be late, Red. This is one of the important mission that I will assign to you, so I have to discuss the plan with you.”
Nakahinga naman ako ng maluwag. Akala ko ipipilit pa rin ni boss na pumunta ako sa headquarters.
“Areglado boss see you tomorrow.”
“Alright, Job well done, Red. Umuwi na kayo at magpahinga.”
Matapos makausap si Boss ay dali-dali na kaming sumakay sa sasakyan but this time hinayaan kong si Blade na magmaneho ng sasakyan dahil hindi kona kaya magmaneho pa. Nakakapagod ang gabing ito.
******
Hi, sana po suportahan niyo din po ang bagong story kona ito. Mag iwan po sana kayo ng ratings, comment and gems. Thank you so much po!
KINABUKASAN Maaga dumating ang isang doktor — kasamahan ni Kuya. Maingat siyang pumasok sa kwarto, may hawak na clipboard, at ngumiti nang magaan sa amin. Lumakad siya papalapit sa kama ni Dad. “Good morning, Doc Santillan,” bati ng doktor kay Kuya. “Good morning, Doc Rivera,” magalang na sagot naman ni Kuya. Hinayaan ni Kuya si Doc Rivera na mag-check kay Dad. Sa ibang doktor na kasi inassign ni Kuya si Dad para sa monitoring, para makapag-focus si Kuya sa pagbabantay kela Lolo at Dad. Gusto raw niya na sa pagkakataong ito, sa pamilya muna siya. Matapos icheck si Dad, sumunod namang nilapitan ni Doc Rivera si Lolo. Tahimik kaming nagmasid habang tinitignan niya ang kalagayan ng aming lolo.Nang matapos ang pagsusuri, humarap ang doktor sa amin. Umayos ako ng tayo at handang makinig sa sasabihin ng doctor. “Doc Santillan,” umpisa niya habang nakatingin kay Kuya, “maganda ang initial response ng katawan ng ama ninyo. Wala naman akong nakitang problema sa ngayon. Hihint
When they finally disappeared from my view, I leaned weakly against the wall. Hindi ko mapigilan ang panginginig ng tuhod ko. Yumuko ako saka umiyak.“Bakit?” bulong ko sa sarili. “Bakit kailangang mangyari ‘to? Why my dad and grandpa?” “Louise, ok ka lang ba?” Nag angat ako ng tingin at nilingon ang pinagmulan ng boses. At doon ko nakita si Lucien na nagaalalang nakatingin sa akin. Mabilis naman akong umayos ng tayo at pinunasan ang mga luha.. Ayoko ipakita sa kanya ang ganitong side ko. Ayokong makita niya akong mahina. Ayokong kaawaan niya ako o ano man. Sa totoo lang nawala sa isip ko na kasama ko nga pala silang pumunta dito. Kung hindi siya nag pakita sa akin ay hindi ko maaalala. Tumikhim ako saka seryosong nagsalita. “Sorry if I brought you guys here. There’s an emergency. I’ll call Thunder to pick you up and drop you to the mansion… For the meantime, he’ll stay with you.” “It’s okay, I understand, Don’t worry about it.” he said, then slowly walked toward me. “I’ll
LOUISE Walang nagbago mula noong gabing nagkaroon kami ng sagutan ni Lucien. Hindi pa rin niya ako pinapansin, at ako naman, pilit na lumalayo sa kanya. Pinanindigan ko ang lahat ng sinabi ko. Ayokong guluhin pa ang lahat. Napapagod na ako. Pero kahit anong iwas ko... kahit anong lakas ng loob ang ipakita ko sa iba... gabi-gabi ko pa rin siyang naiisip. Minsan, hindi ko maiwasang mapatingin sa kanya mula sa malayo. Tahimik lang siya at abala sa kanyang trabaho. Naalala ko pa yung gabing tinalikuran ko siya, masakit–mahirap pero kailangan ko gawin dahil kung hindi ko pinigilan ang sarili baka ano na ang nagawa/nasabi ko—na pagsisisihan ko lang din. Pagod na akong umasa. Pagod na akong masaktan. Ngayon hinahanda ko ang sarili, dalawang araw na lang at ikakasal na si Lucien at Crystal. Mas lalo kong natanggap na talo talaga ako dahil hindi ako nagawang maalala ni Lucien. In the past few days, I kept myself busy reading the reports that Night delivered to me. I found out th
LUCIEN Shit, what’s happening to me? Why am I like this? Earlier, while I was in the car with Louise and she was talking to Night, I felt this sudden irritation—I just didn’t show it dahil baka mahalata ni Louise. Hindi ko maintindihan ang sarili ko, kung ano-ano ang sinabi ko sa kanya kanina tapos ngayon para akong tanga na hindi mapakali. Alam kong nasa baba na si Night at kausap si Louise. “Fvck.” Inis akong tumayo saka lumabas ng kwarto. Sa sala na lang ako tatambay. Pagbaba ko pasimple kong sinilip kung nasaan ‘yung dalawa. Nandoon sila sa labas mabilis akong naupo saka binuksan ang TV. Ano kaya ang pinag-uusapan nila? Tungkol kaya sa date nila bukas? Saan kaya sila mag-dedate? Tsk, nakakainis! Sinabihan ko si Louise na layuan ako pero ako naman ‘tong tanga na hindi mapakali ngayon. Napapala ng bigla-biglang nagdedesisyon. Nang marinig kong may papasok na ay umayos ako ng upo at kunwari ay seryosong nanonood ng TV. Akala ko ay magtatanong si Louise kung anong g
LOUISE Pagkapasok na pagkapasok ko ng kwarto ay napasandal ako sa pinto habang sapo ang dibdib na naninikip. Mapait akong napangiti, hindi ko inaasahan ang mga nangyari. Hindi ko akalain na kumikilos si Crystal para sirain ako kay Lucien. Sinigurado na talaga ng babaeng ‘yon na siya ang mananalo sa puso ni Lucien. Gumawa pa talaga siya ng kwento na ako ang dahilan ng hiwalayan nila. In the first place naman talaga hiwalay na sila ni Lucien ng dumating ako sa buhay nito. Si Claire ang girlfriend ng lalaki ng mga panahon na ‘yon. At kung hindi ako nagkakamali ang dahilan naman ng hiwalayan nila noon ay si Crystal. Nanghihina akong naglakad patungo sa aking kama at pabaksak na humiga. Mukhang kailangan ko ng tanggapin na talo ako sa labang ito. Harap harapan na niyang sinabi na mahal niya si Crystal at ayaw na niyang masaktan ito. Nalalapit na rin ang kanilang kasal. Wala sa sarili akong napahawak sa aking labi, I miss him, I miss him so much, but there’s nothing I can
LUCIEN Nasa sasakyan na kami pero sa unahan lang ang tingin ko. Sa buong hapon na dumaan ang mga nalaman ko ang naglalaro sa aking isip. Gusto ko ng komprontahin si Louise pero pinipigilan ko ang sarili. Gusto ko din alamin kung may nararamdaman pa ba ako sa babae dahil sa tuwing naaalala ko ang sinabi ni Crystal na minahal ko si Louise ay bumibilis ang tibok ng puso ko. Hanggang sa makauwi kami ng mansion, katulad ng kinagawian. Nauna akong bumaba habang siya ay pinarada ang sasakyan.Habang paakyat ng hagdan hindi ako mapakali, may gusto akong gawin. Kapag hindi ko to ginawa paniguradong hindi ako makakatulog ngayong gabi. Kailangan ko ng kasagutan. Hindi ko na kaya maghintay pa. Akala ko hindi ko siya kokomprontahin ngayon araw pero hindi ako tinatantanan ng magulo kong isip. Kaya pag dating sa tapat ng aking kwarto hinintay ko si Louise na umakyat. Hindi naman ako nag hintay ng matagal dahil maya maya nakita kona itong naglalakad palapit habang nagtatakang nakatingin sa
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Komen