Hannah's POV Isang linggo na ang nakalipas. Lahat ng mga inuutos niya ay kaagad kong sinusunod. Mas mabuti na sigurong lunukin ko muna angh pride ko sa ngayon hanggat hindi ko pa nakakausap si daddy. Noong gabing iyon kasi ay sa pagod ko ay nakatulog na din ako kaagad sa tabi niya. Hindi ko na namalayan na itinago pala niya ang cellphone ko.May ibang paraan pa naman ako para tawagan si daddy dahil dalawa naman ang cellphone ko. Pero dahil sa takot kong mahuli ay hindi ko yun ginagamit.Buong linggo kong sinunod lahat ng utos niya. Kaysa naman babuyin niya ulit ako at saktan. Kaya mas maganda na lang na maging masunurin.Isa sa mga pinanggagalingan ng galit niya ay hindi ako sariwa ng kinuha niya ako bilang Hannah e kinuha naman niya ang kasariwaan ko bilang si Brigette. Hanep din talaga siya.Hindi ko akalain na big deal pala iyon sa kanya. Ang pagkakaalam ko ay madami na siyang naikama. Kaya madali nga lang niya akong naikama bilang si Brigette.Sa tuwing naiisip ko tuloy iyon, ku
Hannah POVNandito ako ngayon sa garden nagdo-drawing ng mga design para sa papalapit na event. May event nagaganapin para i-announce na mag-merge na ang kumpanya ni Andrew at ang kumpanya namin.Kahit hindi alam ni Andrew na ako si Brigette ay ginagawa ko pa rin lahat ng mga design at ipapasok ko na lang sa secretary ko.Hindi pa umuuwi si Andrew mula kagabi kaya naman nagtataka ako kung bakit hindi pa siya umuwi. Tinanong ko naman si manang pero wala naman siyang alam kung saan siya pumunta kagabi.Dahil na board na ako sa pagdo-drawing, lumapit ako kay manang para ka makipagkwentuhan. tinanong ko rin siya sa mga ilang bagay, like kung ano yung mga gusto pa niya nga at kung kailan ang exact date ng birthday niya."Sa september 27 pa ang birthday niya." sagot sa akin ni manang."Ang akala ko po ba next month na po ang birthday niya. Next next month pa po iyon manang." sagot ko din sa kanya."Pasensya ka naiha makakalimutin na siguro ako. ang pagkakaalam ko August na ngayon yun pala Ju
Andrew's POVDito ako sa ospital nanatili hangga't hindi pa lumalabas si Ashley. Gusto ko siyang bantayan hanggang sa lumabas siya. Inutusan ko na din si Bryan na kumuha ng mga gamit ko sa bahay para may mga magamit ako dito hanggang hindi pa lumalabas si Ashley. Kasalukuyan kami nag-aalmusal ni Ashley. Habang nag-aalmusal kami ino-open na naman namin yung topic mula kagabi tungkol kung bakit hindi pa nahuli yung may kasalanan sa pagkaaksidente niya. "You know what i can't believe na dito ka pa sa hospital nagi-stay, pwede mo naman akong bisitahin. You don't need to stay with me pa, kaya ko naman ang sarili ko." may pagkamaarte niyang sabi sa akin.Ibinaba ko ang aking kutsara at sinagot siya. "Gusto kong bumawi sayo kaya sana naman pagbigyan mo ako." inirapan lang niya ako sa sinabi ko. Hindi naman ako nagpapatinag sa mga irap niya."Nakausap ka na si Carlos ang sabi niya malapit na namin siyang maaresto. May hahanapin lang kaming isang tao na makapagpapatunay na siyang may kasala
Hannah's POVKinuha ko agad ang cellphone ko sa kanya at dahil sa nag-aalala ako tinawagan ko kaagad ang mga magulang ko sa harap niya mismo. Nakailang tawag na ako pero wala pa ring sumasagot. Mas lalo tuloy akong nag-aalala dahil hindi na lang sinasagot yung tawag ko. Hindi ako tumigil kakatawag hanggang sa sinagot na rin ni mommy ang tawag ko. Kinakabahan na ako sa mga oras na ito."Hello mommy." bungad ko sa kanya."Hannah tulungan mo ang daddy mo. Nagmamakaawa ako sayo anak. Kausapin mo si Andrew malaking kahihiyan to sa pamilya natin." Umiiyak na sabi ni mommy.Maingay din ang naririnig ko sa kabilang linya. Tunog iyon ng sirena ng sasakyan ng mga pulis."What did you do to my dad." kaagad kong tanong kay Andrew."He gets what he want. Kinalaban ako ng daddy mo eh kaya ayun ang napala niya. At hindi ko hahayaan makapagpiyansa ang daddy mo.""Then i will do everything to get him out of that jail. I will not allow you to win this time." Tinalikuran ko na siya dahil mas lalo lang a
Andrew's POVAno kaya ang ibig sabihin ni Hannah sa sinabi niya kanina. Sana nga hindi tama ang hinala ko na may ibang lalaki si Ashley kahit na alam ko namang imposibleng mangyari iyon dahil sa litrato na nakita ko noon.Pero ayoko pa rin yung paniwalaan dahil alam kong mahal ako ni Ashley at hindi niya ako lolokohin. Nangako kami sa isa't isa na kami lang dalawa at magpapakasal kami sa tamang oras.Napatulala ako sa sinabi ni Hannah kaya hindi ko na namalayan na nakalayo na pala siya sa akin. Dali-dali akong bumaba para maabutan siya pero nakita kong gamit niya ang isang sports car ko at yun ang kanyang ginamit. Dali-dali akong pumunta sa key area para kumuha ng susi ng sports car baka sakaling maabutan ko siya ngunit hindi ko na siya mahagilap. Natampal ko na lang monobela nagsasakyan ko dahil sa inis ko.Gusto kong malaman kung ano ang mga alam niya at kung may pruweba ba siya. At bakit kaya sinabi niya na tatakasan ako ni Ashley.Ang dami ko ng iniisip, dumagtag pa ito. Kung tal
HANNAH'S POV Pinapunta ko si Trish dito sa hospital para humingi ng update tungkol sa kumpanya. Nakita ko ang text niya na kasama niya si Andrew. Mabuti na lang at may malapit na mall dito sa hospital kaya naman kaagad akong bumili ng damil pamalit. Wala na kasi akong oras para maglagay ng mga prostethic. Paakyat na sila dito ayon sa text ni Trish. Isasantabi ko muna ang emosyon kong galit bilang Hannah at mag switch naman sa galit ni Brigette na kinuha ang pagkababae ko. "Bakit kasama mo yan?" maang tanong ko kay Trish na parang di ko alam na kasama niya ang demonyong lalaking ito. Tinignan ko lang ng masama si Andrew. "Hindi ko po siya matanggihan ma,am eh." Paliwanag naman ni Trish. "Nag-insist kasi ako na ihatid ko siya." sagot naman ni Andrew. "Naihatid mo na siya. You can go na." Turo ko sa pinto. "Brigette wag ka naman ganyan. Sorry, hindi ko sinasadya." "Wag tayong mag-usap dito. Nakakahiya kay tita. Konting respeto naman." Nauna na akong lumabas sa kwarto. Ayokong m
HANNAH'S POV Di muna ako umuwi sa bahay ni Andrew ngayong gabi. Ayokong makita niyang mugto ang mga mata ko. Baka makahalata na siya pag nakita niyang mugto ang mga mata ko. O di kaya iisipin niyang mahina ako. Ayokong isipin niyang mahina ako. Dito muna ako magpalipas ng gabi sa condo na ipinangalan ko kay Brigette. Dumaan na din ako sa Grocery para bumili ng makakain ko pati na din pepino para kahit papaano mabawasan ang maga ng mata ko. b Bakit ba kasi ako umiiyak at iniyikan ko pa ang walang kwentang lalaking yun. Sayang lang luha ko sa kanya. Pero hindi naman talaga siya ang iniyakan ko di ba. Haysss ang gulo. Pagkatapos kong kumain ay deretso na ako sa banyo para magbabad muna sa bath tub habang nag a-unwind. Good thing na malapit sa glass wall ang bath tub kaya nakakarelax tignan ang labas lalo na at nasa 16th floor pa naman ako. Hindi naman ako kita sa labas kaya okay lang na maghubad ako. Isa ito sa way ko para magtanggal ng stress sa katawan lalo na nga
HANNAH'S POV "WHAT!!!" Sigaw ko dahil hindi ko inaasahan ang isabi niya. "You heard me right?" ngumiti pa siya sa akin na akala mo madali lang yung ipapagawa niya. "Anong akala mo sa akin. Ipaalala ko lang sayo at baka nakalimutan mo na--" "Asawa kita ganun ba." putol niya sa sinasabi ko. "No. Na isa akong Fuentes at anak ako ng may ari sa pinagtatrabahuan mong kumpanya." "So? Yun na ba ang ipinagmamalaki mo sa akin. Bakit kaya mo pang patakbuhin ang kumpanya niyo ng ganyan ang itsura mo. Sinong maniniwala sayo?" Sabagay tama siya. Mukhang wala na nga akong choice kundi tanggapin ang offer niyang maging alipin niya ako. "Okay fine. Deal!!" pagalit kong sabi. Sino ba ang gaganahan maging alipin niya kung ganito ba naman kademonyo ang lalaking to. Kung si Cha Eun Woo siguro siya baka lumuhod pa ako at mag makaawa ng maging alipin niya. "What? Di ko narinig?" May paglagay pa siya ng kamay sa tainga niya. Napanood ko na ang mga ganito eksena kaya gasgas na to sa akin. "Are you def