Chapter 17

THE DAY went by really fast. We entertained more guests as hours passed by. Kaya pareho na kaming abala ni Damon.

Umabot na sa punto na halos makalimutan ko nang nagpapanggap lang ako dahil masyado na akong naaliw sa pakikipag-usap sa mga bisita. Nang palubog na ang araw, doon ko naramdaman ang totoong mangyayari bukas.

Damon relatives wanted us to dine separately. May pamahiin daw yata na hindi dapat nakikita ng groom ang bride sa gabi ng kasal. I heard Mama said that it's alright. Na sa pagtulog lang hindi magkakatabi pero dahil medyo mapilit ang matatandang relatives ni Damon, pumayag na rin si Mommy.

Now we are in another restaurant with my family.

Meanwhile, Damon is with his on another restaurant.

Masaya naman ako na kasama ang pamilya. Pero dito ko na talaga naramdaman ang nalalapit na kasal. Mama went to my room when it was time for bed. Medyo nasurpresa ako na siya ang pumunta at hindi niya sinama si Papa. Hindi ko na nakausap si Papa buong araw at kaunti na lang iisipin kong