Share

Chapter 3

Author: Otome
last update Last Updated: 2021-09-05 15:52:12

***

Nakarinig ako ng mga nagi-iyakan, mahihina pero napaka dami ng iyak na naririnig ko. Dahan-dahan kong dinilat ang mga mata ko, hinintay ko mag-adjust sa konting liwanag ang paningin ko, hanggang sa nakakita na'ko nang maayos.

Laking gulat ko sa nakita, nasa isang kwarto ako, kada gilid may kulungan ng mga babaeng walang saplot. Puro sugat at pasa sila, magugulo ang buhok, may kadena sila sa leeg at sa gilid nila may pagkain at tubig na nakalagay na dog bowl, kailangan pa nila yumuko para kumain.

Ginawa silang parang aso.

Napatakip ako ng aking bibig, nakakasuka ang lugar na'to. Biglang isang babae hindi maganda ang nakikita ko.

Ang lalong nag-pakulo ng dugo ko ay may nakita pakong mga batang babae. Tumayo ako para malapitan man lang sila, pero hindi ko nagawa, pag tingin ko sa sarili ko ay may nakapulupot na tali sa buong katawan ko. Hindi ko maigalaw ang kamay at paa ko, nag-panic ako pero pilit kong pina kalma ang sarili ko. Tinignan ko ang paligid, medyo maalingasaw ang amoy dito dahil mukang hindi sila pinapaliguan. Puno ng awa ang mga mata ko sakanila.

“Sino ang may gawa nito sainyo?” tanong ko sa mga babaeng mas malapit ang kulungan sa pwesto ko.

“Wala s'yang awa, lahat kami winalanghiya nya,” iyak ng isang babae.

“He burned my body with cigarettes,” mahinang sabi ng isa pang babae.

Kita ko ang mga maliliit na sunog sa katawan nya, maliit lang pero napakadami ng paso nya. Hindi ko maimagine ang hirap na dinanas nya.

“Pina gangbang n'ya ako sa buong tauhan nya,” tulalang sabi ng isa pang babae, nasa malayo ang tingin n'ya.

“Muntik n-na'ko ma-mamatay nung araw nayon, pero sana… sana nga namatay nalang a-ako, h-hindi ko masikmura ang lugar na'to,” tumulo ang luha sa mga mata n'ya, tumalikod s'ya at tahimik na umiyak.

Kanya-kanya silang sabi ng nga hinanaing nila, kahit na hindi ko sila kilala ay parang gusto ko sisisihin ang sarili ko dahil wala akong magawa, kundi panoodin ang paghihinagpis nila.

Nakarinig kami nang pagbukas ng pinto at dun ko nakita ang matandang nakausap ko. Lahat sila ay nag si tahimik. Malawak ang ngiti sakin ng matanda nang makita n'ya ako, lumapit sya at tinapat ang mukha n'ya sa mukha ko, agad akong lumayo, alam kong kita sa mukha ko ang pandidiri sakanya.

“Magiging isa ka sa mga koleksyon ko,” sabi n'ya.

“Hayop ka,” mahina kong sabi pero may diin. Ngumisi sya at mahinang tumawa.

“Tapang ah, gusto ko yan,” asar n'ya sakin at tinapik-tapik ang pisngi ko. Napapikit ako sa sobrang pandidiri sakanya, napadikit nalang ako sa pader sa kakalayo para hindi ako mahawakan ng madudumi n'yang kamay.

Gusto ko masuka, sa bawat tapik ay ramdam ko ang hagod n'ya sa pisngi ko.

Nagtatangis na ang bagang ko at sobrang gigil na ang naramdaman ko. Nakarinig nanaman ako nang pagbukas ng pinto at pumasok ang mga tauhan ng matanda. May hila-hilang isang batang babae.

“Sabi n'yo po may toys dito, nasaan na po?” sabi ng bata.

Napakagat ako ng ibabang labi ko, napaka inosente ng bata at may headband pa s'yang suot. Dahil dun ay naalala ko ang kapatid ko.

Napapikit ako at mahinang napa iling.

Hindi, may isa na namang bata ang masisira ang buhay.

“Bring her inside my room,” utos ng matanda.

“Doon tayo maglalaro ineng,” sabi pa ng matanda sabay mahinang tumawa.

Mabilis akong napalingon at tinitigan s'ya ng masama. Tumigil s'ya sa pagtawa at tumingin sakin.

“What? You wanna come?” natatawa n'yang sabi.

Bago pa ako makapag-salita ay sinenyasan nya na ang mga tauhan nya, agad na may isang humila sa'kin papasok sa isang silid. Nakita ko pa ang mga naaawang tingin ng mga biktima sakin at sa bata pagka-sara ng pinto. Inalis nila ang tali sa buong katawan ko pero may naiwan pading tali sa kamay ko. Binuksan ng matanda ang ilaw, don ko nakita ang mga gamit nya sa kwarto n'ya.

“Hayop ka talaga!” napatayo ako.

Mga laruan sa makikipagtalik ang meron s'ya sa buong kwarto n'ya, walanghiya s'ya! puro kahayupan ang ginagawa n'ya sa mga babaeng nandito. Sinugod ko s'ya kahit na nakatali ang mga kamay ko, may bigla s'yang kinuha na spear na naka sandal sa gilid ng pader. Kala ko isasaksak n'ya yon sakin, pero mali ako, tinapat n'ya lang yon sakin, umilaw ang spear n'ya at bigla nalang akong tumalsik sa pader.

Napadaing ako ng matindi at parang may nabali akong buto sa likod.

“P-panong nangyare yun?” mahinang tanong ko sa sarili ko. Hindi nya ako hinawakan man lang, pero napatalsik n'ya ako.

Naramdaman kong may tumulong dugo sa noo ko.

“Ate!” sigaw ng bata at tumakbo papunta sa'kin.

Tinulungan n'ya akong tumayo, kahit papano napangiti ako sa ginawa n'ya. Masama kong tinignan ang matanda at ang hawak n'ya, may kapangyarihan ang hawak nya. Hindi ko alam kung ano ang tawag don pero alam kong doon nanggagaling ang enerhiya nag-patalsik sa'kin.

Nilingon ko ang bata, nasa tabi ko parin s'ya at mukang ayaw nang malapit sa matanda. Umupo ako at pasimple s'yang binulungan, kailangan may gawin ako.

“Magtago ka sa likod ko, kunyare takot na takot ka at saka mo tanggalin ang tali sa kamay ko. Wag ka papahalata sakanya, itatakas kita dito, hindi ito ang lugar para mag laro, delikado dito,” mahinang sabi ko sa bata at maliit na ngumiti sakanya.

Mabilis nagtago ang bata sa likod ko, naka mata lang ako sa matanda, binabantayan ko ang bawat kilos n'ya. Medyo nakahinga ako ng maluwag nang ibalik n'ya ulit ang spear sa pag kakasandal sa pader. May kinuha s'ya sa drawer ng lamesa n'ya, lumaki ang mata ko. Mga kadena at tali ang nilabas n'ya, meron pang latigo, bumilis ang pahinga ko sa sobrang gigil.

Nag h***d s'ya ng t-shirt na suot n'ya. Mabilis syang lumapit sa pwesto namin at hinablot ang batang babae na nasa likod ko. Pipigilan ko sana pero hindi pa pala tuluyang natanggal ang tali sa kamay ko. Nakita ko nang pilit tinatali ng matanda ang bata para dina makawala, nag madali na'kong kinalas ang tali sa kamay ko, sobrang higpit parin nito, pero dahil medyo naluwagan na ng bata kanina ay alam kong kaya ko na tong tanggalin mag-isa.

“Wag po!” napalingon ako. Nakita ko ang pag punit nya sa damit ng bata, naiwan nalang ang salawal n'ya.

Nag madali na'ko, halos masugat-sugat na ang kamay ko pag pilit kong matanggal ang tali sakin. Panay lunok ako at bumibilis ang pag hinga dahil sa kaba.

“Ahhhh!” hinila pababa ng matanda ang salawal ng batang babae.

“Wag ka malikot masarap to,” sabi ng matanda at dinilaan ang pisngi ng bata.

May kinuha s'yang pang pasok sa bata, sa laki ng sukat non ay sigurado akong hindi kakayanin ng bata yon.

“Aaaahhhh! Wag, wag po masakit! Tama na, tama na!” Tumayo ako at mabilis tumakbo palapit.

Hinila ko na paalis ang natitirang tali sa kamay ko. Ramdam ko ang sakit, mukang nasugatan pa'ko pero hindi na yun ang inintindi ko. Tinulak ko ang matanda palayo sa bata pero nahuli nya ang kamay ko.

“Mamaya kana,” sabi n'ya sabay tulak sakin nang malakas. Nauntog ako sa gilid ng lamesa sa tabi ng kama nya, sobrang lakas ng tulak n'ya.

Hindi ko alam na malakas parin ang matandang yon, hindi ako mananalo sa pisikalan.

Rinig ko na naman ang sigaw ng bata, pero ngayon mas lumakas na ang sigaw n'ya. Namimilipit ang katawan ko sa pagtulak n'ya pero sinusubukan kong tumayo, hindi na'ko nag-isip, mabilis kong kinuha ang spear ng matanda.

“Pumikit ka bata!” malakas kong sigaw, puno ng luha ang mga mata n'ya pero ginawa n'ya parin ang inutos ko.

Lumingon ang matanda sakin, lumaki ang mga mata dahil sa nakitang hawak ko.

“Itigil mo yan!” walang pag-aalinlangan ko s'yang sinaksak sa dibdib.

Nagkaroon ng mahabang katahimikan sa kwarto.

Nanginginig ang mga kamay ko at ang bilis nang tibok ng puso ko, naghabol ako ng hininga. Dahan-dahan kong hinugot ang spear at hinayaang bumaksak ang katawan ng matanda sa sahig.

Sandali akong natulala, napalunok ako at iniwas ang tingin ko sa bangkay.

Mabilis ko nang pinakawalan sa pagkakatali ang bata, binalot ko sa kumot ang katawan n'ya at binaba na s'ya sa kama. Lumayo kami sa katawan ng matanda, hinarap ko s'ya sakin at niyakap, buti nakapikit parin n'ya hanggang ngayon, hindi ko hahayaang makita nya ang karumaldumal na ginawa ko sa matanda.

“Nakapatay ako,” sabi ko sa isip ko.

Bumuntong hininga ako at tinignan ang kalagayan ng bata, nanginginig s'ya at umiiyak parin, mahigpit din ang kapit n'ya sa kumot na binalot ko sakanya.

“May masakit ba sayo?” tanong ko, umiling s'ya habang nakayakap parin sakin.

“Wala na po,” sabi n'ya. Nakahinga ako ng maluwag.

Hawak ko ang spear sa kanang kamay ko, tinanggal ko ang naka konekta dito at hinagis ang spear sa fireplace, pinanood ko itong untiunting nasusunog.

“Ready to fire!” nakarinig ako ng sigaw sa labas.

Nakaramdam ako nang medyo pagyanig ng sahig, lumaki ang mga mata ko. Hindi ko alam kung ano yon, pero binuhat ko ang bata at lumayo sa pader.

BOOM

Sumabog ang pader at halos wala nang natira dito, kasunod nang pagpasok nang isang pamilyar na babae.

“Well look it here, looks like you already did the job,” nakangiting sabi ni Biker habang nakatingin sa bangkay ng matanda.

Hindi ako agad nakaimik dahil sa gulat na makita sila. Kompleto sila ngayon dito, maliban nalang kay Hacker, hindi ko nakitang kasama nila s'ya.

“The cops and rescuers are coming, let's move out, oh you are also here,” baling sakin ni Boss na s'yang kaka-pasok lang.

Lumapit s'ya sakin at may hinugot na puting panyo sa bulsa n'ya. Kala ko sakin n'ya gagamitin yon pero bumaling s'ya sa batang yakap-yakap ko, hinarap n'ya ang bata sakanya at tinakpan ng panyo. Dahan-dahan lang nya yun nilagay sa ilong ng bata kaya hindi na umangal ang batang babae. Unti-unti na itong pumikit ang mga mata at nawalan na ng malay.

Pinag sama-sama nila sa isang kwarto ang lahat ng mga biktima. Lahat sila ay mahimbing na natutulog, wala na sila sa kulungan, may mga saplot na din sila at wala ng kadena sa leeg.

“Let's go,” sabi ni Boss at naghanda na sila para umalis.

“Iiwan n'yo silang ganito?” nagtataka kong tanong. Sandali silang napatitig sakin na parang may sinabi akong kakaiba.

“Our job is to execute our prey, let the authorities do their work, para naman may silbe sila,” sabi ni Silencer.

Napatango silang lahat sa sinabi ni Silencer, ngumiti sakin si Biker at tumalikod na kasabay nila, naghanda na silang lahat na umalis. Sinuot na nila ang mask nila at lumabas sa kwarto.

“You have to let others do their work too, ” sabi ni Bullet at sumunod kela Biker.

Tumulala muna ako saglit, sinulyapan ko ang mga biktima na mahimbing na natutulog. Si Silencer siguro ang nagpatulog sa kanila dahil nakita kong may hawak syang sleeping gas.

Nang makapag isip ay tumayo nako at mabilis tumakbo palabas, hinanap ko sila Biker. Hindi kona alam kung saan sila dumaan, pero bumaba na'ko sa elevator. Nasa isang condo pala ako, hula ko ay pagmamayari din ito ng matanda. Kita ko ang naka display na floor kung nasaan ako, floor 40, nasa pinakataas pala kami. Pa'no kaya sila nakapasok nang wala man lang pumigil sakanila?

Nang marinig ang tunog ng elevator ay mabilis nakong lumabas, hinanap ng mga mata ko ang limang taong naka itim. Pero diko sila makita.

“Ma'am nakatira ba kayo dito? Bawal dito taga labas kung wala naman kayong kakilala.” Isa sa mga guard ng condo ang humawak sa braso ko.

Sumama ang tingin ko dahil sa suot n'yang uniform. Binawi ko ang braso ko at tumakbo na palabas, madami pang tumawag sa'kin na diko na pinansin. Nakalabas nako sa condo, bungad sakin ang madilim na kalangitan, bilog na bilog ang buwan at madaming bitwin. Luminga-linga nako sa paligid, tumakbo at naghanap.

“Nasaan naba sila,” medyo inis ko nang sabi.

Nakarinig ako ng tunog ng motor, agad akong lumingon at pinuntahan ang tunog nayun. Dinala ako ng tunog sa isang madilim na parte at naabutan kong papaalis na sila.

“Teka lang!” pigil ko sakanila.

Lumingon sila sakin, napa yuko muna ako at napa hawak sa tuhod ko, hinabol ko muna ang hininga ko.

“Hah!” pagbuga ko ng hangin.

Inangat kona ang ulo ko at kita ko ang nagtataka nilang mga tingin.

“Isali nyo ako,” sabi ko.

Kumunot ang noo ni Biker.

“Isali? Saan?” tanong n'ya.

“Gusto ko maging parte ng grupo n'yo,” walang pag-aalinlangan kong sabi.

Hindi nila inaasahan ang sinabi ko, nagkatinginan sila.

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • Midnight Hunters   Epilogue

    Morgi's POV10 years later“Are the Midnight Hunters good or bad mommy?” May narinig akong nagsalita kaya nagtago muna ako sa likod ng puno. I saw a women carrying a little boy, and right beside her is a girl. The girl looks matured but according to her height, she's a teenager. “Neither sweety. They are just selfish, criminals are selfish,” she said.My forehead creased. I'm in the cemetery, private cemetery. I'm came here alone because my ate and kuya are still too busy to visit them. The women doesn't look harmful so I choose to come near her. “Do you know them?” I asked with a smile. She was shocked after seeing me.“Sino kayo?” sabi n'ya sabay atras. Hindi naman s'ya kinakabahan o natatakot, nalilito lang s'ya kung bakit ako nandito.This is a private cemetery after all, but I should be the one who's asking that.“Me, my brother and sister made this little house for their tomb,” I said and again she was shocked. The girl beside her tapped her shoulder so she can get her atten

  • Midnight Hunters   Chapter 45

    Someone's POVFLASHBACK“These people are dumb to trust you.” Hacker spoke after he calmly entered Captan's office. He even looked around like a normal guest.Hacker's target, Captan Aryen Aragao, the senior and superior in their family. The family of psychopaths. Captan already knew that someone's watching him. He now stared at the young man casually standing right in the middle of his office. He didn't let his guard down the minute the young man entered the room. He sees the young man as a dominant opponent, which is true.“It's rude to enter without knocking,” Captan spoke while remain sitting on his swivel chair. Hacker looked at Captan straight in the eyes. “It's not rude if you're expecting the visitor, which is me,” Hacker smirked.Captan went silent for a minute, weighting the tension surrounding them. The office is like slowly shaking, the walls turned bloody red, but Hacker didn't flinch. “It was you, right?” Captan's forehead creased when Hacker asked a question.“I don

  • Midnight Hunters   Chapter 44

    Hunter's POV“Hindi naba nila tayo masusundan Hacker?” alala kong tanong sakanya. Palingon-lingon pa ako sa likod dahil sa sobrang kaba.Pinasabog lang naman n'ya ang riles para mawala ito sa pagkaka-konekta. Gusto ko nga dapat s'ya pigilan kasi baka hindi makasunod ni Ophiuchus samin, pero hindi din naman ako sigurado kung makakasunod s'ya kaya hinayaan ko nalang si Hacker sa gusto n'ya. Nakakalungkot dahil umaasa ako. Umaasa akong babalik... Umaasa akong may babalik.“Disconnecting the rails won't stop them from following. Let's expect that they will come at us with flying vehicles,” sagot n'ya.Bumuntong hininga ako. Syempre hindi sila titigil kahit ano pang mangyare. Bumaba ang tingin ko sa mga bata sa bisig ko, mahimbing silang natutulog. Kanina ay bigla nalang silang napapikit, siguro ay dahilan ito ng pagturok sa kanila. Nakikita ko kasi sa isang parte ng katawan nila na may namamaga, lumalalabas din ang maliliit nilang ugat na nakita kong medyo tumitibok-tibok pa. Halatang ti

  • Midnight Hunters   Chapter 43

    Someone's POV“Is she dead?” tanong ni Nolan na seryosong nagmamaneho sa tren. Gusto n'ya munang makasigurado bago tuluyang ilayo ang tren sa estasyon. “I can't barely know her right now Executor Nolan, her body is all smashed,” answered by another executor. Ophiuchus's intention is to slow them down on getting to the location of where Hunter and the kids are. Ophiuchus succeeded but that cost her life. However, despite sacrificing, she died being happy with the freedom that she had obtained, even known it was for a short time. She did everything that she wants to do at the time that everything is in chaos. At ang kanyang ginawa? Yun ay ang kumain s'ya ng napaka dami, as many at her heart's content. She also ride the car that she stole in full speed like there's no tomorrow, she played on the arcades, and sing a song in the middle of the streets. At the time when chaos was enveloping the city, she was enjoying her life. Eto ang kanyang inaasam sa matagal na panahon, at ang isaktrip

  • Midnight Hunters   Chapter 42

    Ophiuchus's POV“I will give you a chance to be with us again,” blanko ang mukhang sabi n'ya.My forehead creased. What does he think of me? After all the suffering, he is giving me a chance to join them again? That means a never ending misery for me. Like I will do such a stupid thing! Well I know Malcolm is dead, but he's the second person I dislike. I know what could happen if I'll be one of them again. Nolan is planning to continue all of Malcolm's evil projects. He will rebuild the laboratory, make the poor people as guinea pigs again, make an army of experiments, and conquer the world. Sounds like a joke, but they can do that. Who knows what other plans they might think off, and right now is still a mystery to me how they got the huge lacrima. Nasa isang tagong lugar lang ang Lacrima na yon, pero nagawa nilang matagpuan. Maybe they took it from the other leaders? Until now I don't know, even the history of the last war when the four cities got separated. Napailing-iling nalang

  • Midnight Hunters   Chapter 41

    Hunter's POVPasimple kaming nagtago sa gilid at tinignan ang paligid. “There are a few people here, and I can see the buses from a far,” sabi ni Ophiuchus samin. Humarap s'ya samin.“Okay, act natural. Baka kuyugin tayo ulit. I don't want to get mad and accidentally kill these people.” Ngumiwi ako, nagiging aksidente pa pala ang pagpatay n'ya minsan?Tumango kami bilang tugon at naglakad na. Si Hacker ay nauna samin na lumipad sa taas, s'ya na bahala kung paano n'ya itatago ang sarili n'ya.“Do we need bus tickets?” tanong ni Morgi.“Nope, we'll get the vehicle to ourselves.” Napailing-iling nalang ako kay Ophiuchus.“Nanakawin natin are bus?” paglilinaw ko. “Correct,” tumango-tango s'ya.“Meow.” Napatigil ako nang makarinig ng pusa. Lumingon ako sa gilid at nakita ko ang pusa na sobrang payat. Naawa ako sa kalagayan n'ya, ginala ko ang mata sa paligid at naghanap ng pagkain.“Hunter may problema ba?” bumalik sina Ophiuchus sa tabi ko.“Ka

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status