Hello, my readers! Finally, finally, finally! Before anything, I just want to say thank you for all the readers who stay with me until in the last chapter of MKJ. Special thank you for my friends, family and readers who support this and keep voting every chapter. Thank you so much! And sorry because there are still some errors like typo's in some of my chapters. I'll revised it as soon as possible. Gomen. But now, super thank you for all of you. See you in my next novel again! <333
Tulala kong hinintay ang bartender na ihanda ang inumin na inorder ko. Takam kong pinanood ang nakamamanghang pag-aalog-alog at paghahalo ng bartender sa mamahaling alak. Hindi na ako makapaghintay na maka-inom ulit nito. Ilang taon na rin ba ako hindi nakakainom nito? Pito? Walo? Siyam?Natigilan ako nang makitang tapos na ang bartender at inihanda na ito sa isang tray bago ibinigay sa akin.Sampu. Sampung taon na ako hindi nakakainom nito. Gano'n nalang ang pagningning ng mata ko nang hawakan ang makintab at itim na tray na kung saan nakalagay ang mga mamahaling baso na may mga mamahaling alak. Babies... I really miss you my babies!"HOY!"Nanlaki ang mata ko at napatalon sa gulat. Muntik ko pang maitapon ang hawak-hawak na tray nang bigla nalang sumigaw itong bartender na nasa harap ko."Lagi ka nalang
"K.O!"Ang lahat ay napatingin sa matangkad at payat na lalaki na kulay blonde ang buhok. Nasa isang mesa ito hindi kalayuan na hula ko ay kanina pa nanonood sa amin.Tumatawa siyang lumapit sa direksyon namin habang sa likod niya ay ang isa ring matangkad na lalaki, nakapamulsa habang malamig ang tingin kay Baron na nakangising nakatayo na habang pinupunasan ang iilang dugo ng lalaki na tumalsik sa mukha niya.Sa hindi malamang dahilan ay nanginig ang tuhod ko dahilan ng pag-atras ko nang makalapit na sila sa amin."Gago ka talaga, Baron! Wala pa nga si bossing, nakikipagpatayan ka na!" sabay halakhak ng blonde guy habang akbay-akbay si Baron sa leeg. Tinawanan lang siya ni Baron bago pabirong sinuntok sa tiyan."Baka gusto mong ikaw patayin ko," Baron said.
"Kaninang pasado alas kuwatro ng hapon ay nagkagulo dito sa Quiapo. Nagkalat ang mga basag na bote, kutsilyo at kung ano ano pang mga patalim. Ang sabi ng mga nakasaksi ay grupo ng mga lalaki ang may gawa nito, mga naka-itim at pula na pinaghihinalaang riot ang nangyari. Sa kabilang dako ay mabilis na nakalayo ang karamihan sa gulo ngunit sa kasamaang palad ay may limang nasugatan habang may isa namang binawian ng buhay," sambit ng babaeng reporter.Dahan-dahan akong lumapit sa tindahang iyon. Sa likod ng reporter ay ang mga nagkalat na mga basag na bote at patalim. May iilang mga ambulance habang may iilan ding kotse ng mga pulis."Quiapo?" wala sa sarili kong sambit.Mabilis akong sumilong sa bubong ng katabing tindahan bago hinagilap ang cellphone sa bag. Kanina lang ay nag text sa akin si Mommy. Pupunta daw siyang Quiapo para bumili ng gamot kahit na sinabi ko naman na ako na.Mabilis kong kinuha ang cel
"Leanne, kumain ka muna..."Nanatili akong nakaupo sa sahig, sa gilid ng kuwarto ni Mommy. Tahimik at tulala sa kawalan habang yakap yakap ang malaking picture ni Mommy. Tatlong araw na ang lumipas simula nang ilibing siya. Mula noon ay hindi pa ako nakakakain, wala rin ni isa sa kanila ang kinakausap ko. Pilit man akong pilitin nina auntie na kumain ay wala rin silang magawa."Leanne," tawag muli ni Leo nang hindi ako sumagot.Mapait akong ngumiti. "Leo."Napaayos siya ng tayo sa gilid ng pintuan nang sa wakas ay nakipag-usap na rin ako. Mabagal akong tumingin sa kaniya, nanghihina dahil ilang araw nang hindi kumakain at puro iyak lang ang ginawa."Gano'n na ba kalaki ang kasalanan ko... para parusahan Niya ako ng ganito?" tanong ko na may ngiti pa rin sa labi.
"Eto na lahat ng damit mo? Asan na yung mga binibigay ko sa'yong mga branded na damit kapag binibisita ko kayo ni Lea? Bakit mukhang halos basahan naman 'tong mga 'to?"Sunod-sunod ang naging tanong ni auntie Lei matapos namin makarating sa bahay nila, iniisa-isa niya ang mga damit na dinala ko. Nakakunot ang noo at maarteng hinahawakan ang dulo ng mga damit ko na sa ukay lang nabili."Finally! May nakita rin akong totoong damit!" exaggerated na sambit niya nang makita ang iilang mga branded na damit na sa kaniya galing."Auntie, lahat naman 'yan tunay na damit.""Anong tunay ka diyan? Halos puro mga basahan nga ang dala mo! Anyway, don't worry. Bukas na bukas mag m-mall tayo. Ibibili kita ng maraming branded clothes–""Auntie, hindi na kailangan 'yan. Hindi ko naman kailangan ng branded cloth
"Kingdom Animalia is the largest kingdom based on a number or species representatives. It is also called metazoa..." Nangunot ang noo ko nang makarinig na pamilyar na nagsasalita. "Any question about Kingdom Animalia?" "None!" "Alright, proceed to the next lesson. Phylum is the name comes from the Greek term knide means nettle..." Napahawak ako sa ulo ko nang makaramdam ng pagkirot doon. Unti-unti ay inangat ko ang ulo mula sa pagkakayuko sa desk habang nakapikit at hawak hawak pa rin ang ulo. "It refers to the nettle or stinging nematocyst in the cnidocyte of the animals tentacles..." Natigilan ako. Dahan-dahan akong napadilat at
"Huwag nalang kaya tayong pumasok sa next class? Gutom pa ako, e. Gusto ko pang kumain!" nakangusong sabi ni Rachel habang iniikot-ikot ang pasta sa tinidor niya.Tahimik lang akong nakaupo sa gitna nina Ravah at Dacey habang ang apat ay nasa tapat namin. Pare-pareho silang nagmamadaling kumain habang ako ay ni isa ay wala pang nasusubo. Masiyado akong nalulunod sa mga iniisip ko.Anong nangyayari? Paanong narito ako kasama ang mga dating kaibigan ko? Panaginip lang ba ang lahat pero ang totoo ay grade nine student pa rin pala ako? Bakit at papaano?! Damn, gulong gulo na ako!Napapikit ako ng mariin.Paano kung patay na pala ako at lahat ng 'to ay hindi totoo? Ilusyon ko lang?Biglang nanlamig ang buong katawan ko.Pero kung patay na ako bakit nam
"I can't believe you! Tinulungan mo talaga si nerd?!" iritado pa ring tanong ni Rachel habang naglalakad na kami palabas ng gate.Kanina pa siya ganiyan, tanong ng tanong at kanina pa rin ako iritang irita na sa boses niya na tinalo pa ang chipmunks!"Can you just shut up?! Sumasakit na ulo ko sa'yo," inis na sabi ko rito. Napairap siya."I'm just asking, okay? I just can't believe! Parang kahapon lang pinahiya mo pa 'yan sa flag pole ceremony tapos ngayon tinulungan mo nam–""What did you say?"Maging sila ay natigil sa paglalakad nang huminto ako at kunot-noo nang nakatingin kay Rachel."Pinahiya ko siya kahapon?" tanong ko ulit."Don't tell me, girl, hindi mo naaalala? Ano 'yan? Amnesia?" taas kilay at tila nagbibiro na t