Share
Chapter 40
Mag a-alas dos na nang makarating ako sa condo. Akmang gagamitan ko pa ito ng susi para buksan ngunit pagpihit ko ay bigla na lang bumukas kaya napairap na lamang ako sa hangin bago ito tuluyang binuksan at nagmartsa papasok.
Halos araw-araw ko na lang naaabutang bukas itong pinto ko, at dahil sa araw-araw na iyon ay nasanay na ako kaya bakit pa ba ako magugulat?
Habang naglalakad ako papasok ay biglang mga mata ko ang isang imaheng naka-de-kwatro sa sopa at tila ba'y may hinihintay. Great! Feel at home!
"How's your day?" I heard him asked.
"Ikaw? How's your day here in my unit?" I sarcastically fired back.
Related chapters
Mistakes, Regrets Chapter 41
"Ma'am, wait! We can ask our boss, first before—"Hindi ko na pinansin ang babaeng nakasunod sa akin at sunod-sunod na kumatok sa pinto ng opisina ng lalaking iyon."Huy, Valencia!" pagalit kong sigaw.Bwiset! Wala na akong pake kung mag-eskandalo ako rito o kung mapahiya ako! Hindi ko na talaga kayang kontrolin pa ang sarili ko dahil sa sobrang galit sa lalaking iyon!Pinahiya niya ako! Sino bang matutuwa roon?!"Ma'am, wait—"Akmang hahawakan ako ng babae na sa pagkakaalam ko ay bagong sekretarya ng kompanyang ito nang biglang bumukas ang pintuan. Bumungad doon ang bastardong lalaking nagpahiya sa akin.Hindi man lang ito nagulat sa pagdating ko na para bang inaasahan niya ang pagpunta ko rito. Mayamaya pa ay inilipat nito ang kaniyang mga mata sa babaeng nasa likuran ko at sineyasan itong
Mistakes, Regrets Chapter 42
Katulad nga ng nakasanayan ko, mahigit tatlong oras akong nakababad sa banyera habang nakatitig lamang sa kawalan at parang baliw na pinaglalaruan ang bulang nakalutang sa tubig kung saan ako nakalublob ngayon.Bandang tanghali na nang mapagpasyahan kong umahon galing doon dahil nakaramdam ako bigla ng pagkalam ng sikmura ko. Tahimik lang akong kumain at pagkatapos ay niligpit ko na rin ang mga pinagkainan ko. Sobrang tahimik ng silid. Hindi naman ako sanay na manatili rito buong maghapon sa araw ng trabaho ko. Kapag kasi wala akong trabaho't day off ko, umuuwi ka agad ako ng probinsiya at doon tutuloy. Ngayon ay nakakapanibago. Wala na rin naman akong ibang pwedeng gawin kaya napagdesisyunan ko na lang na maglinis at magligpit ng mga gamit para sa pag-alis ko bukas. Oo, mas pinili kong umuwi muna sa probinsiya. Wala rin namang mangyayari kung magpapaliwanag ako sa kanila, kaya mas maiging sulitin ko na lang ang kagaguhang ginawa ng lalak
Mistakes, Regrets Chapter 43
Nang magsawa na ako sa cellphone ko ay tahimik ko itong nilagay sa bag at pasimpleng yumuko upang umidlip. Hindi naman nagtagal at tuluyan na rin akong nilamon ng antok."Oh? Anong good news ba ang sasabihin at parang sobrang saya mo?""Here!"My eyes widened when he pointed a car in front of us, "Teka ano 'yan?" I asked confusingly."Dad, bought me a car, Ari!" he announced happily."Wow! Seryoso?! E, ang bata-bata mo pa para magka-kotse!"Mas lalo lang lumapad ang ngiti nito sa kaniyang mga labi, "I just turned eighteen last week, right? I'm already on my legal age
Mistakes, Regrets Chapter 44
Naalimpungatan ako nang mapansin ko ang bakanteng gilid na hinihigaan ko ngayon. Maingat kong kinilos ang kamay ko habang nakapikit pa rin ang mga mata."Anak?" Inaantok kong wika.Napakunot ang noo ko nang wala akong natanggap maski halinghing lang ng anak ko. Slowly, I opened my eyes, napangiwi ako nang masilaw ako sa sinag ng araw galing sa labas ng bintana.Wala na pala sa tabi ko ang kambal. Ang aga naman nilang nagising. I glanced at the alarm clock beside our bed, it's still 5:57 AM."Good morning, hon.."Biglang naalis ang antok sa sistema ko nang marinig ko ang boses na iyon. Napabalikw
Mistakes, Regrets Chapter 45
Nauna na akong natapos sa pag-kain kaya nauna na ako sa sala at doon nagpahinga. Ilang sandali pa ay sumunod na ang mga anak ko kasabay ang kanilang ama kaya isinama ko na sila papasok ng kwarto upang bihisan. Pagkatapos ay nauna na silang lumabas kaya nagbihis na rin ako.Pagkalabas ko ng kwarto ay bumungad agad sa akin ang nagtatawanang mag-ama habang nakaupo sa sopa. Mukhang nakikiliti si Feli dahil sa tuwing hahawakan ng ama niya ang paa niya upang isuot ang botas niya ay tumatawa siya samantalang ang kuya niya naman ay handang-handa sa tabi niya.Natapos ang eksenang iyon nang hindi nila ako napapansin. My son called me and so he immediately looked at me.Nag-iwas ka agad ako ng tingin dito at naglakad papalapit kay Matt, "Mukh
Mistakes, Regrets Chapter 46
"Baby, slow down! You might fall there hawak-hawak mo pa ang kambal mo." suway ko sa mga anak ko nang patakbo silang lumabas ng kwarto matapos ko silang bihisan ng damit panlakad. "Sorry, mom! I am just too excited." my son apologized. Nagpakawala ako ng isang malalim na hininga bago ko ito tinanguan kaya nagpatuloy na ulit sila sa paglakad palabas ng kwarto. Pagkasarang-pagkasara ng pintuan ay mariin kong ipinikit ang mga mata ko at napahilamos ng mukha gamit ang mga palad ko. Oh gosh, am I actually doing this?! Bakit pa kasi pumayag pa ako sa mga anak ko? I cannot imagine myself entering that goddamned house! Pero wala na! Andoon na, e! Pumayag na ako at alam kong masaya sila dahil sa ginawa ko. Ayaw ko naman silang paa
Mistakes, Regrets Chapter 47
Parang batang iginala ko ang mga mata ko sa kalawakan ng bahay. It is still the same, kung ano ito noong iniwan ko, ganoon pa rin hanggang ngayon. Pwera na lang sa mga kasambahay na kinuha niya na silang binati ng anak kong si Matt pagkapasok namin kanina."Lenny, can you get us some drinks? Orange juice will do. Basta huwag masyadong maalat, a, baka magka-UTI itong mga anak namin." I heard him talked from my back.A woman named Lenny nodded politely and immediately went to the kitchen. Ilang sandali pa ay narinig ko na itong kausap ang mga anak ko. Samantalang ako ay parang baliw na nakatayo rito.I can't move. Para akong tuod dito. I can't stop myself from reminiscing the past. Dito ako mismo nakatayo roon noong tawag-tawag ko siy
Mistakes, Regrets Chapter 48
"Mommy? Daddy?"I automatically pushed him hard away from my when suddenly, I heard my son's voice. Mabuti na lang hindi na nanlaban itong lalaking ito kaya tuluyan na itong kumalas sa pagkakayakap niya sa akin. Mabilis akong umakyat upang salubungin ang mga anak ko roon. Pagkarating ko ay maingat kong binuhat si Feli at hinawakan ang kamay ni Matt."Mommy, are you crying po?"I forced to flash my son a smile and shook my head, "No, baby. Um-aching lang si mommy. Medyo malamig kasi aircon dito, e." palusot ko na lang na pinaniwalaan naman ka agad ng anak ko."By the way, mommy, we was about to call you to go and see our room po. Pero bakit bababa na po tayo?""We need to go home na, baby, e.""Po? Kakarating lang po natin dito, 'diba po, mommy?""Pero, baby kasi, tumawag si nanay. Kailangan na raw natin
Latest chapter
