Hindi muna masyadong lumapit si Ayla sa batang babae, bagkus ay sinuri muna niya ito at inisip kung ano ang maaari niyang gawin.
Halos limang minuto na niya itong tinitingnan pero wala man lang itong ginawa kahit na isang maliit na galaw. Naka upo lamang ito sa gilid habang yakap-yakap ang sarili. Halatang takot na takot ito at galing sa pag kaka abuso.
“Has she calmed down already? Should I go to her? Did she saw me fight the rogues? Is she afraid of wolves? What should I do? What if she freaks out if I go near her?”
Habang nakapikit na kina kausap ni Ayla ang kaniyang sarili, bigla na lamang siyang may narinig na isang mahinang kalabog. Dahil sa gulat at pag aalala, tinitingnan agad ni Ayla ang batang babae at nakita na lamang niya ito na nakahiga na sa lupa at walang malay.
Dahil hindi pa alam ni Ayla kung ano nga ba ang gagawin niya sa batang babae, nilapitan na lamang niya ito at kinarga pagkatapos ay naglakad pabalik kung saan nakata
Ayla hurriedly went to the little girl and put its head on her thighs. Habang naka upo siya sa kama, dahan-dahan niyang hinahaplos ang ulo nito para pakalmahin at kung maaari ay pabalikin sa pagtulog.Makalipas ang ilang minuto, nakatulog itong muli. Dahan dahang niya itong inayos muli sa pagkakahiga sa kama. Aalis na sana muna siya saglit para maligo, pero bigla na lamang nitong hinawakan ng mahigpit ang kamay niya habang paulit ulit na tinatawag ang Ina nito at umiiyak na naman.“You poor thing.” Walang nagawa si Ayla kundi ang maupo ulit sa kama at haplusin ang ulo nito. “You`ve been through so much at such a young age. What could I possibly do to help you? Bringing you along with me in my perilous journey is not even an option. Where should I leave you where you are safe?”Parang binibiyak ang puso ni Ayla habang tinitingnan ang batang babae na umiiyak sa kaniyang pagtulog. Kahit na naka pikit ang mga mata nito, ang mga luha ay patulo
“Aster?” Nagtatakang tiningnan ni Aidan si Aster nang bigla na lamang itong natulala at sinambit ang pangalan ng kapatid nito. “Is something wrong?”Para namang biglang nataohan si Aster sa biglaang pagtawag ni Aidan sa kaniya.“Ah…no. I just suddenly remembered Ayla. You`re stubbornness a while ago reminded me of her.” Habang kausap si Aidan, naglalakad na si Aster patungo sa kusina para kunin ang pagkain nila. “Come to think of it, I haven’t visited home for a week already. I hope Ayla didn’t make Mom and Dad worried again.” Napa buntong-hininga na lamang si Aster. “If she made up her mind to do something, no one can stop her. She always finds a way to make everything work on her favor. Sometimes, her ricklessness and just doing everything that comes up to her mind without further thinking worries me. I just hope her mate can keep up with her personality.”“You and your sister
“Are you hungry? May gusto ka bang kainin?” Samara, once again, did not spoke even a single word, instead, she just shook her head. But, as if her stomach is against her reply, it made a sound that if there were people staying nextdoor, they could hear it. “I should have just gave you food directly instead of asking. I should have known better.” She mentally slapped herself. “I`m sorry.” Tumayo si Ayla galing sa pagkaka upo sa kama at hinarap si Samara pagkatapos ay hinawakan ang mukha nito, “wait for me here, I`ll just go downstairs and get you some food. You must be famished. Madali lang ako.” Nang marinig ang sinabi ni Ayla, biglang yumakap ng mahigpit si Samara sa kaniya at ibinaling-baling ang ulo nito. Hindi nakaligtas sa paningin ni Ayla ang takot na bumakas sa mukha ni Samara at ang panginginig ng katawan nito. “It`ll be fine Samara. Walang mananakit sa iyo dito. Madali lang talaga ako. Promise.&rd
“Samara, did you have fun yesterday?” Magiliw na tiningnan ni Ayla si Samara habang kumakain ito ng meryenda at siya naman ay umiinom ng tsaa. Tiningnan siya nito at tumango-tango. “Do you want to go out again?” Tanong niya ulit. Napangisi na lamang si Ayla nang tumayong bigla si Samara at mabilis na tinango ang ulo. “Are you not scared anymore?” “Ka-kasama ki-kita…hi-hi-hindi a-ako takot.” Utal-utal na sagot nito sa tanong ni Ayla. After hearing what Samara`s reply, Ayla felt like something tugged her heart. “A pure trust from a broken child can sometimes hurt a person more than a cut from a blade.” Hindi na naman mapigilang pumasok ni Zira sa pag-iisip ni Ayla nang marinig ang sinabi ni Samara. “Before she completely put her life in your hands, do what you must right now. It`s also for her own good.” “I know Zira. I know.” Sagot na lamang ni Ayla. Tumayo si Ayla at ngumiti kay Samara pagkatapos ay nila
“Sometimes I just wish that time would move slower.”After waking up, it was the very first thought that came up on Ayla`s mind when she looked at the little girl sleeping peacefully beside her. She wished that time would move slower so she could look at Samara a little longer, but sadly not all wishes do come true.It`s still 5 o`clock in the morning when she woke up, after staring at Samara for a good amount of time, she decided to get up from the bed and took a shower.After taking a shower, she packed all her things and made sure that she didn’t leave anything behind. When she was done checking all her stuff, she then started arranging Samara`s things on the bag that they bought yesterday at the market.While she was taking Samara`s clothes on the cabinet, she cought a glimpse on the letter above the table together with her weapons. It was the letter that she wrote last night after Samara had fallen asleep. She didn’t want to w
Bago siyang tuluyang umalis sa bayan ng Neoma, huminto muna si Ayla sa nadaanan niyang bilihan ng mga pagkain at bumili ng kaunting supply na kakailanganin niya. She even bought a small cauldron for cooking.After buying all the things that she deemed necessary, she finally exited the town and followed the road that will lead her to another. Her next stop is the town of Dolivo. It will take at least five to six days for her to get there, it will also depend on how much time she stays on the road.If the circumstances this time are on her side, she doesn’t have any plans to stay long at Dolivo, unlike what she did in Neoma.“Just great.” Zira sarcastically mumbled while Ayla, is currently busy making a fire inside a hidden cave that they found just a little further from the path that they are following. “When we left Neoma, there were no signs of any rain or strong wind and now, it`s raining cats and dogs outside! How can you be so unlucky
“Ack! So this is the reason why my day ended well yesterday. I thought something was really strange. So this is what they call the `fuckening’.”Kasalukuyang nakikipaglaban si Ayla sa mga rogue na nakakita sa kaniya habang dumadaan siya sa loob ng gubat. There were five of these rogues who look like they were just surveying the area and accidentally caught sight of her.While still riding her horse, she uses her bow and arrow to kill her enemies who are pursuing her. She already killed three of them and the other two are still on her tail.Ayla focused her arrow on the rogue who is running close behind her and when she finally locked the area where she wants to hit it, she let go of the arrow and it hit the rogue on the head, killing it instantly on the spot. She also did the same thing with the last rogue. It takes a lot of concentration, paired with skills and precision to kill an enemy while riding a horse without holding the reins. Her hell
Amaruq Pack House, Office of the Division Commanders>>>>> “Bowei…” “Pwedi bang wag ngayon! Ang dami ko na ngang ginagawa dumadagdag ka pa! Hindi pa ba sapat na halos ikamatay ko na ang mga trabaho dito?! Mabuti pa ang saging may puso…” “Gago!” Hindi na natapos ni Bowei ang pag momonolog niya nang batukan siya ni Cyrus, ang Delta Commander ng first division. “Gago ka rin po,” Sagot ni Bowei habang hawak ang parte ng ulo niya na binatukan ni Cyrus. “Ano bang problema mo? Kita nang may ginagawa yung tao eh,” Maktol pa niya. “Don’t disturb me, I`m busy.” Paggaya niya sa tunog nang pagsasalita ni Ayla kapag abala ito sa trabaho at ayaw magpa istorbo, sabay taboy kay Cyrus na hindi ito tinitingnan gamit ang kaniyang kaliwang kamay. “Kung hindi ka lang kasi isa`t kalahating bano, sinabi na ni Alpha Marcus nung nakaraan pa na dapat tapos na lahat yan bago matapos ang buwan. E anong petsa na? Puro ka kasi kalokohan, mas lum