Chapter 2

Warning: Language and Theme.

"Hello?"

Umikhim siya. Huminga nang malalim. "Haze?" Tumingin siya sa balkonahe. "Nakauwi ka na ba?"

"Yep. Anong sadya mo at napatawag ka?"

Bumuntonghinga siya at nagpasyang bumangon mula sa kama. Naglakad siya papunta sa balkonahe at lumabas para lumanghap ng sariwang hangin. It was passed 3 A.M. Nagningning sa malayo ang lighthouse na pagmamay-ari ng Mayor ng Medellin. Tanging kuliglig ang naririnig niya sa paligid.

"Nanaginip ako."

"Well, that's normal."

"Hindi. I mean, I've dreamed a weird dream."

Natawa ang kabilang linya. "Oh, well. What's your dream little girl?"

Sumimangot siya. Naisip niya ang nakangising mukha ni Hazel sa harap. "Pwede ba, Haze? Stop drinking, okay? I need someone to talk to tapos ganiyan ka pa?"

Natahimik sa kabila. Humugot na naman siya ng malalim na hininga bago nagkuwento. "It's weird."

"What's weird? Hello, you keep on saying weird. How can I help you if -"

"I've dreamed something."

"Yes, what now? Come on, spill."

Mariing siyang pumikit. "I've dreamt of s**."

"What, little girl?"

"Come on, I've dreamt of someone having s** to me!"

Bumulwak ang tawa sa kabilang linya. Nagusot nang husto ang mukha niya at paulit-ulit na tinampal ang noo. Kailangan pa niyang ilayo ang Iphone dahil pakiramdam niya, nasa gilid lang niya si Hazel sa lakas ng tawa.

"What's that, Laine?" Tawa. "Are you serious? You must go get some guy now."

"Haze!"

Kahit hindi niya nakikita ang sariling repleksyon, alam niyang pulang-pula na ang mukha niya sa hiya. "That's why I've said it's weird. This is the first time, Haze."

"Don't worry. I think that's normal. Tiara called me last night and she said that she and her boyfriend are doing that in her dream. Hush now, little girl."

Rumulyo ang mga mata niya. Siguradong galing ito sa Furry, isang bar house sa Bogo. "I think so."

"But... how does it feel?"

"Feel?"

Natawa na naman ang kabilang linya. "You... with someone having you know."

Nangunot ang noo niya. "Wala. I just feel... something wet down there?"

Natawa na naman si Haze. Nahimigan na niyang lango nga ito sa alak. "Is he handsome?"

"I don't think so."

"Husky, bedroom voice... with charming smile?"

"No..."

"I think you need someone to satisfy you, Laine."

"I think that guy is weird..." Inaalala niya ang lalaking kaniig sa panaginip. Alam niyang may mukha ito pero hindi niya maalala kung ano. Ang tanging malinaw sa alaala niya ay ang malalaki nitong braso at matikas nitong pangangatawan. Pero... bakit naninindig ang balahibo niya?

Napalunok siya.

Huminga siya nang malalim. "Haze? Don't sleep in your couch. Go to your bed and sleep. I'll hang up now."

"Say hi to your man of your dreams for me."

Narinig pa niya ang tawa nito bago pinatay ang tawag. Napailing siya. Paulit-ulit na huminga nang malalim bago muling pumasok sa kaniyang kuwarto. Natigilan siya nang mula sa gilid ng mga mata ay may nakita siyang nakatayo sa uluhan ng kama niya. Paglingon niya, walang tao.

Tinampal pa niya ang noo bago pumasok sa banyo para maligo.

MADILIM pa nang lumabas siya ng kuwarto at bumaba sa sala. May nakita siyang iilang katulong na naglilinis na sa mansiyon. Binati siya ng mga ito na sinuklian niya ng ngiti.

"Ang aga niyo ata, Senyorita? Hindi ko nakitang lumabas ng kuwarto si Senyorito Gideon kaya mukhang hindi niya kayo masasamahan sa labas."

Ngumiti lang siya kay Aling Teresa. "Kaya ko na. Wag mo na ring ipagkalat na lumabas ako nang maaga."

"Ngunit delikado sa labas. Madilim pa -"

"Manang..." Ngumiti siya at humawak sa magkabila nitong balikat. "Malaki na ako. Kaya ko na. Isa pa, dito lang ako sa hasyenda. Hindi ako lalabas. Promise."

Ngumiti si Aling Teresa at sinamahan siya hanggang sa labas ng pinto ng mansiyon. "Mag-ingat kayo, Senyorita."

"I will, Manang," ngiting sambit niya at tumalikod na.

Dumiretso siya sa kwadra ng mga kabayo at tama nga ang hinala niyang nandoon na si Pedro, pinaliliguan ang mga kabayo. Ngumiti ang lalaki sa kaniya at tumayo nang tuwid sa harap niya.

"Naku, Senyorita, masyadong madilim sa daan. Hindi ko mapapayagang maaga kayong umalis."

"Kaya ko na."

"Naku, Senyorita! Mas maganda yatang nandito si Senyorito Gideon at makakasiguro akong ligtas kang makakauwi 'pag sumilay na ang araw."

Pinaningkitan niya ng mga mata si Pedro. "Hindi ako nakipaglolokohan sa 'yo."

Natawa ito at naiiling na nagkamot ng batok. Tumingin ito palampas sa kaniya. "Senyorito, ganiyan po talaga katigas ang ulo ng Senyorita kaya ikaw na po ang bahala."

Nangunot ang noo niya at lumingon sa likod. Nakita niya si Gideon. Humalukipkip ito at umiling. "Such a brat. This early?" tanong nito.

Kumuyom ang kamao niya. Hindi pa siya naka-move on sa pang-iinis nito sa Aisle. Muntik-muntikan pa siyang mahulog sa motor sa bilis ng pagpapatakbo nito. At bakit gising na ang hambog na lalaki?

"Pedro!" sigaw niya. Mabilis siyang humarap ulit sa alalay pero nakatakbo na palayo ang lalaking kabalyero. Nagsisigaw ito na mag-ingat silang dalawa sa madilim na daan. Sumimangot siya.  Gusto niya sanang tirisin si Pedro. Alam niyang pinagkaisahan siya ng dalawang lalaki.

Narinig niya ang tawa ni Gideon sa likuran. Humakbang ito palapit sa kaniya. "You can't ride alone. You know that, Jewel."

Naging isang linya ang mga labi niya. "Don't act as if I'm a child."

"Then don't act like a child."

"I'm not!"

Natahimik saglit si Gideon, maya-maya pa'y nagtanong. "Anong problema?"

"None of your business."

Walang salita siyang sumulong sa kwadra. Kinuha niya si Fransisko, naglagay ng saddle bago sumakay at pinatakbo palayo ang kabayo. Narinig niya ang sigaw ni Gideon pero hindi siya nakinig. Mas pinagbuti niya ang pagpapatakbo kay Fransisko lalo na nang mapansing sumunod si Gideon sakay ng paborito nitong kabayo na si Gina.

"Jewel!" sigaw nito.

Sinipa niya ang pwet ni Fransisko. Mas bumilis ang takbo nito.

"Listen to me. You're heeding the wrong way. Stop the horse!"

Pero hindi siya nakinig. Ilang araw na rin matapos mabulabog ang pamumuhay niya sa mansiyon.

Naalala niya kung paano ngumiti ang ama pagkakita kay Gideon. Anito, mapapadali ang planong pagpapatali ng dalawang makapangyarihang pamilya sa Medellin. At hindi siya tanga para hindi malaman kung anong pagpapatali ang tinutukoy nito.

Humigpit ang hawak niya sa renda ng kabayo at sinipa niya ang pwet nito. Mas bumilis ang takbo ni Fransisko.

On that unfortunate day, she knew that her life will change, lalo na nang malaman niyang sa susunod na summer ay ikakasal siya sa kaisa-isang anak ng Mayor, which turned out to be Gideon Manasseh Hernandez.

"What the -"

Huli na siguro para humingi ng tulong. Dumiretso siya pabulusok sa madilim at payapang tubig ng Ilog Medellin. Pati ang paborito niyang si Fransisko ay hindi nakaligtas sa peligro. Mabilis niyang ikinampay ang mga kamay para muling makarating sa ibabaw ng tubig. Paulit-ulit siyang nagmura sa isipan. Nanginig ang kalamnan niya at naninikip ang dibdib niya sa lamig ng tubig.

Desperado niyang hinanap ang pangpang ng ilog pero hindi niya mahanap sa dilim. Unti-unti na rin siyang nilukob ng takot. Lumangoy siya sa kung saang direksyon. Binuhos niya ang lakas sa pagkampay ng kamay at paa, at napasigaw siya nang may brasong pumulupot sa leeg niya. Hinila siya ng kung sinoman pabalik habang tinataas ang ulo niya para makahinga.

Naramdaman niya ang lupa sa likuran at napaubo siya sa tubig na nainom kanina. May kamay na marahang nagpaupo at pumukpok sa likuran niya upang mailabas ang tubig na dapat ilabas.

Nanghihina siyang napasandig sa isang matigas at mainit na bagay. Pumikit siya at paulit-ulit na huminga nang malalim.

"You, hardheaded brat. Listen to me next time, will you?"

Dinilat niya ang mga mata pero bulto lang ang naaaninag niya. Pumikit siya ulit at yumakap sa taong nagligtas sa kaniya.

#032520.10.3P

#013121.R