"Alexis, oh my god!" malakas kong ungol ng kinagat niya ang maliit kong kuntil at pagkataas ay dinidilaan niya na parang pinapalabas iyon.
Nasa pagitan ng aking mga hita si Alexis at kanina pa niya ako kinakain. After naming kumain at nagsiuwian na ang lahat ng tao maliban sa aming dalawa ni Alexis. Ang sabi niya ay gusto niyang magkasolo kami ngayong gabi. At kanina pa nga siya nakaluhod sa aking harapan habang nakabuka ang aking dalawang paa at napapagitnaan si Alexis.
"Alexis..." nang hihina ang boses kong sambit sa pangalan niya.
Kanina pa siya sa pagitan ng aking mga hita at kinakain ako. Hindi ko na alam kung pang-ilang sukdulan na ang pinagdalhan niya sa akin. Pero kanina pa ako ungol ng ungol at kahit saglit ay hindi niya ako tinigilan.
Nakakapanghina pero hindi ko maikakaila na masarap ang ginawa ni Alexis sa akin."Alexis, tama na, hindi ko na kaya." Pakiusap ko sa lalaking walang balak yatang tigilan ang pagkain sa akin.Ilang araw na simula ng maganap ang unang date namin ni Alexis sa pag-aari niyang yate. Sa lumipas na gabi ay puro pagtatalik ang ginawa namin. At hanggang ngayon nga ay nanginginig pa ang buong katawan ko. Ramdam ko pa ang patigas at nainit niyang pagkalalaki sa kailaliman ng aking pagkababae. Parang sinasabi na hindi ko dapat kalimutan si Alexis kahit pa saglit."Anastasia!!!" Malakas na sigaw sa akin ni Kitty.Agad ko siyang nilingon at sumimangot ako. Ano na naman kaya ang pait nang buhay ng babaeng ito at parang sinakluban ng langit at lupa?"What?"Naningkit ang mga singkit niyang mga mata. "Don't what-what me, Anastasia Fuentes!" Mabilis niya akong inirapan. "Baka akala mo hindi ka malilintikan sa akin.
NAKATINGIN LAMANG AKO KAY ALEXIS habang hinihintay ang sasabihin niya.He said he will tell me about his past. Malalaman ko na rin kung bakit ganoon siya sa kama. Kung bakit niya ako sinasaktan noong angkinin niya ako sa kama niya. Bakit niya nagawa iyon. At sino si Hannah? Lahat ng kaanungan noon sa aking isipan ay magkakaroon na ng kasagutan."Sana kung ano man ang marinig mo mula sa akin ay sana hindi ka magbago, baby. Sana hindi ka mandiri sa akin. Sana hindi mo ako iwanan," puno ng pag-alalang wika ni Alexis.Nakikita ko sa kanyang mga mata ang takot na iwan ko siya. Ang takot na mandiri ako sa maririnig ko."Alexis hindi naman ako mababaw na tao para gawin iyon sa iyo. Kahit pa siguro sabihin mong nakapatay ka ng tao
ALEXIS POINT OF VIEWNagising ako na wala si Asia sa aking tabi.Dito na pala kami natulog sa sofa, kahit gustuhin kong sa kama ko patulugin ang dalaga ay hindi ko magawa.Natatakot ako na baka mangyari na naman ang nagawa ko sa kanya, nung unang gabi na inangkin ko ito.Ayaw ko na itong saktan pa. Kahit pa sabihin na alam na niya ang tungkol sa nakaraan ko. Hindi ko pa rin kayang magtiwala sa aking sarili.I know myself when it comes to bed, I lose my self-control and I almost forgot everything except Hannah. I really want to forget everything, so I can move on. But every time I tried, I failed... Nakatanim na iyon sa aking isipan.
ANASTASIA'S POINT OF VIEWShit! Ano bang nagawa ko?!"Paano na ang plano ko kung hindi ko mapigilan ang sarili ko?" pagalit kong ani sa sariliHabang nakaharap sa malaking salamin at abala sa paglalagay ng mga artificial sa mukha ko.May pagmamadali sa bawat kilos ko. Dahil late na ako.Expert na rin ako sa paglagay ng mga 'to. Inaral ko pa ito ng mabuti.Ang lahat ay pinaghandaan ko para sa gagawin kong paghihiganti! Kahit ayaw ko ng bumalik sa pagiging secretary ni Alexis ay wala akong choice.Kailangan kung mabantayan ang bawat ga
ALEXIS POINT OF VIEWKanina pa ako dito sa loob nang aking opisina pero hindi pa rin ako mapakali.Pabalik-balik ako sa paglakad dito sa loob. Masaya ako kasi bumalik na si Ana bilang secretary ko ulit.Pero bakit ang lakas nang pintig ng puso ko kanina habang kausap ko siya? Bakit nang makita ko siya ay biglang nag-iba ang tibok ng puso ko? Bakit parang katulad iyon ng tibok kay Asia?Sigurado ako na mahal ko si Asia, pero bakit ganoon ang tibok ng puso ko para kay Ana?"No, imposible, Alexis! Si Asia ang mahal mo, siya lang! Ana is not your type! Look at her!" ani ko sa aking sariliAt nagmamadali akong sumilip sa maliit na siwang ng pinto.Nakatalikod ang dalaga sa akin, kaya malaya ko itong natitigan."She's nerd and old-fashioned! Mukha siyang si Betty La Fea..." I murmured.Paano kung maabutan ako ngayon ng kaibigan kong si Tyler sa ganitong kalagayan.
ANASTASIA's POINT OF VIEWNang matapos na ako sa paghuhugas ng mga kamay ay lumabas na ako ng banyo.Pero ganun na lang ang gulat ko ng makitang nakaupo sa ibabaw ng mesa si boss. Bumalik siya matapos niyang magwalk-out kanina. At mukha yatang hinihintay ako.Ano kayang kailangan niya? O baka iinisin na naman niya ako."Ano na naman ang sasabihin mo, boss?Mang-iinis na naman ba kayo? Kung ganoon ang plano ninyo boss, please, huwag muna ngayon! Wala ako sa mood," turan ko na parang wala na akong lakas.Nakakaubos din pala ng lakas at ganda kahit sa paningin niya ay wala ako niyon! Nakakawalang poise ang makipag-usap ng mga walang kwentang bagay sa boss kong it
ALEXIS POINT OF VIEWNang makalabas na si Ana ay malalim akong nabuntong-hininga.Kanina pa ako naguguluhan sa nararamdaman ko, alam kong mahal ko si Asia pero kanina sa labas habang tinitigan ko si Ana na busy ito sa malalim na pag-iisip ay nagkaroon ako ng oras na suriin ito.Maganda naman ito kung aalisin ang makapal na salamin, ayusin ang sabog na kilay nito, at kapag inalis din ang braces nitong makapal.Pero aaminin ko, bagay dito ang pulang buhok.She looks hot in her red hair. Subalit ang nagpapagulo sa akin ay ang tibok ng puso ko para kay Ana, dahil katulad iyon sa pagtibok n
ANASTASIA's POINT OF VIEWNang makalabas ako ng banyo ay naabutan ko pa si boss kaya mabilis akong nagkunwaring masakit ang ulo.I need to do this act para sa gagawin kong paghahanda mamaya sa dinner date namin, kailangan kong maging mas maganda pa sa paningin nito."Hey, are you okay?" tanong nito na mabilis na lumapit sa akin."M-masakit lang po ang ulo ko boss," ani ko na nanginginig dahil sa hawak niya.'My God! Anastasia umayos ka! Baka mahalata ka niyang nagkukunwari lang.' sigaw ng isip ko."Gusto mo na bang umuwi or ihahatid na lang kita?" Tanong nito.Yes boss, gustong-gusto ko ng umuwi.Gusto ko sanang sabihin sa kanya pero, pinigilan ko ang sarili ko at baka hindi na ako pauwiin nito.Tumango na lang ako at mariing napahawak sa ulo. "Ako na lang po, boss. Kaya ko p naman.""Sige, umuwi ka na lang muna. Bukas mo na tapusin ang ginagawa mo," anito at mabilis kong niligpit ang mga gamit ko.Siya pa